به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» ، باز شدن مرزها به روی واردات خودرو نیز به این امر سرعت بخشید و تعدادی خودرو خاص نیز برای استفاده سفارت‌ها به ایران آمدند تا نهایتاً معابر کشورمان از حضور خودروهای خاص آمریکایی بی‌نصیب نماند. هرچند در دهه اخیر تعداد این خودروها به‌طور مرموزی افزایش‌یافته که پرسش‌هایی را در ذهن علاقه‌مندان ایرانی ایجاد کرده، اما به‌طورکلی همان چند دستگاه نیز در دهه هفتاد شمسی در کشورمان نقش بزرگی ایفا کردند که در این مطلب به برخی از مهم‌ترین آن‌ها می‌پردازیم.

شورلت ایمپالا SS

شورلت کپریس در ایران بیشتر با نسل سومش شناخته می‌شود که در دهه‌های پنجاه و شصت به کشورمان وارد شد. اما شاید نسل چهارم که بیشتر با لقب تخم‌مرغی شهرت یافته، ارج‌وقرب بیشتری داشته باشد. درهرصورت نسل چهارم کپریس خودرویی اسپرت و چموش نبود و بیشتر یک سدان آمریکایی سنتی بود. برپایه همین نسل، یک مدل سریع‌السیر با نام ایمپالا SS تولیدشده که  بین سال‌های 1994 تا 1996 عرضه می‌شد. جالب این‌که تعداد انگشت‌شماری از این ایمپالاهای هشت سیلندر 260 اسب بخاری نیز به کشورمان وارد شد که خوشبختانه هنوز هم تردد دارند. یکی از این ایمپالاها در اختیار یکی از بازیگران مطرح کشورمان است و تصاویر آن در شبکه‌های اجتماعی مدتی جلب‌توجه می‌کرد.
پونتیاک فیرو GT

پونتیاک در دهه هشتاد میلادی قصد داشت رقیبی برای خودروهایی همانند فیات X1/9 و تویوتا MR2 بسازد. محصول نهایی با نام فیرو باآنکه به خاطر پارهای مشکلات، هرگز نتوانست به آنچه استحقاقش را داشت دست یابد، اما همواره به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تولیدات تاریخ این برند شناخته می‌شود. فیرو برای ایرانیان تا مدت‌ها چندان شناخته‌شده نبود تا آن‌که یک نمونه سفیدرنگ از نوع GT وارد کشورمان شد. این اتومبیل در دهه هفتاد شمسی بسیار موردتوجه قرار گرفت و حضورش در حاشیه مسابقات سرعت و البته چند نمایشگاه خودروهای کلاسیک، آن را در خاطره علاقه‌مندان ماندگار کرد. خوشبختانه این خودرو هنوز در وضعیتی مناسب به سر می‌برد و در تهران گه‌گداری آفتابی می‌شود.
فورد ماستنگ (نسل سوم)

نسل اول ماستنگ در ایران عملکرد موفقی داشت و نسل دوم آن نیز باوجود این‌که طرفداران زیادی نداشت، اما حضوری هرچند کمرنگ را تجربه کرد. نسل سوم اما هم‌زمان با پیروزی انقلاب اسلامی معرفی شد تا نهایتاً نتواند به بازار ایران راه پیدا کند. این روند تا اواخر دهه شصت ادامه یافت تا آن‌که تعداد انگشت‌شماری از این خودرو به ایران وارد شد. این نسل که در بین علاقه‌مندان بیشتر با عنوان فاکس (اسم غیررسمی پلتفرم نسل سوم) شناخته می‌شود، بدین ترتیب در ایران نیز مطرح شد. یک نمونه مشکی‌رنگ کانورتیبل مدت‌ها در معابر تهران مشاهده می‌شد و بعضاً در حاشیه مسابقات اتومبیلرانی کشور نیز حضور می‌یافت. متأسفانه این خودرو بعدها سرنوشت چندان خوبی نداشت و با دست‌کاری‌های ناشیانه، عملاً نابود شد.
شورلت کوروت (نسل چهارم)

در دهه هفتاد شمسی، تنها دو دستگاه شورلت کوروت نسل چهارم (C4) در ایران وجود داشت. یک نمونه آبی-سفید کانورتیبل و یک مدل ZR-1 قرمزرنگ. نمونه اول توسط پناهندگان کویتی به ایران آمده بود و توانست با حضوری موفقیت‌آمیز در مسابقات اتومبیلرانی ایران، به یک اسطوره بدل شود. این کوروت بعدها با نصب یک بادی کیت جذاب و البته تغییر رنگ، دچار یک سری تغییرات اساسی شد. بااین‌حال هنوز هم نسبتاً سرحال است و گه‌گداری مشاهده می‌شود. نمونه دوم اما با پلاک دوبی به ایران آمد و توانست توجهات زیادی را به خود جلب کند. این خودرو در یک نمایشگاه خودروهای کلاسیک نیز شرکت کرد. درنهایت اما مالک آن تلاش کرد تا بتواند پلاک ایرانی برای کوروتش اخذ کند.
پونتیاک فایربرد/ترنزام (نسل سوم)

نسل سوم پونتیاک فایربرد در حالی به ایران آمد که نسل دوم این خودرو به لطف عملکرد فنی بی‌نظیرش، به یک اسطوره بدل شده بود. بدین ترتیب عطش زیادی برای عرضه یک مدل جدید از این خودرو وجود داشت که به لطف آمدن چند نمونه از نسل جدید این خودرو، غوغا به پا کرد. در آن زمان بیشتر فایربردهای واردشده به کشورمان از نوع ساده بودند که بعدها با نصب بادی کیت و البته تغییراتی، تبدیل به مدل ترنزام شدند. بااین‌حال چندین دستگاه ترنزام نیز به ایران آمده بودند که از همان زمان موردتوجه علاقه‌مندان قرار گرفتند و حتی به صور پراکنده به مسابقات اتومبیلرانی کشورمان نیز سر زدند. متأسفانه تعداد زیادی از فایربرد/ترنزامهای نسل سوم ایران وضعیت چندان مناسبی ندارند و از حالت ایده آلشان دور شده‌اند.

شورلت کامارو (نسل سوم)

شورلت کامارو یکی از خودروهای آمریکایی مطرح در ایران بود که جای خالی آن نسل‌های جدید آن در دهه شصت شمسی در ایران احساس می‌شد. در ابتدای دهه هفتاد، چند دستگاه از نسل سوم آن به ایران آمد. همین چند نمونه انگشت‌شمار کافی بودند تا دوباره اسم‌ورسم کامارو مطرح شود. یکی از این نمونه‌ها از نوع Iroc-Z بود که تقریباً برترین گونه نسل سوم محسوب می‎شود. این نمونه سفیدرنگ خوشبختانه هنوز هم سالم و سرحال است. یک نمونه مشکی‌رنگ اما مدت‌ها در معابر تهران تردد داشت و نهایتاً به خاطر عدم رسیدگی مناسب، این روزها وضعیت چندان خوبی ندارد. این کامارو مشکی‌رنگ دریکی از مجموعه‌های تلویزیونی ایران نیز حضوری مقطعی داشت.