به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»،  سایبرلینگ هنگام تولد گودیِر 39 ساله بود و فقط با 13 نفر پرسنل استارتش را زد. در آن زمان که خودرو هنوز چندان فراگیر نبود، گودیر نوپا تایر دوچرخه و درشکه، صفحات پلاستیکی نعل اسب و چیپِ پوکر می‌ساخت و مسیری رو به رشد را طی می‌کرد. با آغاز قرن بیستم ورود این شرکت به خودروسازی هم رقم خورد. در 1901 شروع به ساخت لاستیک‌های مسابقه‌ای برای فورد کرد؛ دو سال بعد پاول ویکز لیچفیلد (Paul Weeks Litchfield) مدیرعامل وقت توانست حق امتیاز اولین لاستیک بدون تیوب دنیا را بدست آورد؛ و نهایتاً کار به جایی رسید که سال 1908 کل تایر مورد نیاز فورد برای مدل T از گودیر تأمین می‌شد. دهه 1970 بود که گودیِر با اختراع لاستیک رادیال شوک عظیمی به صنعت تایرسازی وارد کرد؛ چراکه هزینه به‌روزرسانی خطوط تولید شرکت‌های رقیب از تایرهای بایس (Bias-Ply) مرسوم به رادیال بین 600 میلیون تا 1 میلیارد برآورد می‌شد و برندها کار راحتی برای تأمین نیاز روزافزون به این نوع تایر در آسیا، اروپا و آمریکا نداشتند. این نام پرآوازه امروزه به‌عنوان یکی از معدود تایرسازان مستقل بازار ایالات متحده شناخته می‌شود و به قدری توسعه پیدا کرده که در چند کشور دنیا ازجمله آمریکا، کانادا، ترکیه، هند، و چین تأسیسات بزرگی به راه انداخته است. همچنین نه‌تنها انواع لاستیک‌های مخصوص آفرود، خودروهای سواری، خودروهای سنگین تجاری، کَمپِر ون‌ها و... مورد استفاده شرکت‌های بزرگ و کوچک مختلف را تأمین می‌کند، بلکه در زمینه‌های دیگری مثل تولید فنرهای بادی، مونومِرهای ایزوپرِن و اجزای سامانه‌های انتقال قدرت و سامانه‌های هیدرولیک نیز فعالیت‌های گسترده‌ای دارد.

آقای سایبرلینگ نام گودیِر را به افتخار چارلز گودیر (Charles Goodyear)، مخترع آمریکایی لاستیک مقاوم‌سازی شده یا به‌اصطلاح وُلکانیزه انتخاب کرد. درمورد لوگوی گودیر نیز باید به کودکی وی سفر کنیم. از آنحایی که خانواده سایبرلینگ بسیار ثروتمند بودند، فرانک از بچگی در خانه‌ای مجلل با تزئینات گران‌قیمت و خاص بزرگ شد. چیزی که بیشتر از همه در خانه‌شان توجه او را جلب می‌کرد مجسمه هرمس (Hermes)، یکی از خدایان یونان باستان بود که در فرهنگ کهن روم آن را با نام تیر یا عطارد (Mercury) می‌شناسند. هرمس پشت قوزک هردو پایش بال‌های کوچکی داشت که اصطلاحاً Wingfoot یا بال‌پا خوانده می‌شوند و منبع الهام اصلی فرانک برای لوگو میشِلین بودند. بدین ترتیب در اولین نشانی که سال 1898 برای گودیر طراحی شد یک پای بالدار وسط نوشته GOODYEAR جای گرفت. حدود سه دهه بعد طرح دیگری شکل گرفت که رنگ مشکی یکدست و حاله زردرنگ در اطراف خود داشت و نوع کفشی که به پا بود کمی با نمونه قبلی تفاوت می‌کرد. با آغاز دهه 1940، گودیر به فکر یک تغییر ساده و درعین‌حال چشمگیر افتاد و با استفاده از کاهش ارتفاع و افزایش ضخامت فونت نوشته GOODYEAR و نیز تغییر شکل و شمایل پای بالدار و کفش آن نسبت به نمونه مربوط به سال 1898، جان تازه‌ای به نشان خود بخشید. حدود 26 سال بعد بازهم جزئیات پای بالدار دستخوش تغییر شد و علاوه بر ایتالیک شدن نام کمپانی، رنگ تمامی اجزا نیز دوباره به مشکی تغییر کرد. در 1970 اما بازهم طرح تازه‌ای روی کار آمد که همان مجموعه قبلی را با اندکی تغییرات و البته رنگ زرد روی زمینه‌ای آبی‌رنگ جای می‌داد. البته وجود زمینه الزامی نیست و در برخی موارد صرفاً حاشیه نوشته و پای بالدار به رنگ آبی است. امروزه همچنین علاوه بر طرح 1970، کفش بالدار زرد و سفید نیز به کمی تغییرات به‌تنهایی و بدون نوشته GOODYEAR به‌عنوان لوگوی رسمی کمپانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. باید گفت گودیر نه‌تنها یکی از قدیمی‌ترین نام‌هایی است که در صنعت خودرو به گوشتان می‌خورد، بلکه با حفظ اسلوب لوگوی رسمی‌اش طی بیش از 120 سال، به‌عنوان یکی از اصیل‌ترین نشان‌های موجود در دنیای طراحی نیز شناخته می‌شود.

تایر مفهومی بدون باد ساخت گودیِر

تبلیغ لاستیک گودیِر مربوط به سال 1916
 

تغییرات لوگو گودیر در گذر زمان
 

فرانک سایبرلینگ مؤسس کمپانی گودیِر
 

لوگوی امروزی گودیر
 

مجسمه هرمس، خدای تجارت، ثروت، باروری و شانس در یونان باستان