به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از سایپانیوز، آینده خودروها استفاده از جریان برق باتری است اما نباید به این سادگی هیدروژن را به عنوان سوخت دست کم گرفت.

این دیدگاه با جدیت خیلی زیاد در ب ام و و آئودی دنبال می شود و نمونه های اولیه [پروتوتایپ] خودروهای سواری پیل سوختی را در کنار سایر خودروهای برقی با باتری را هم پیش می برند و همه ی این تلاش ها برای آمادگی لازم برای کنار گذاشتن سوخت های فسیلی است.

این خودروسازان نمی خواهند همه تخم مرغ های خود را در یک سبد بچینند و در حال ارزیابی بادهای سیاسی هستند که به کدام طرف می وزد و در نهایت تعادل به کدام سمت می رود. تسلا به عنوان پیشاهنگ خودروهای برقی با نیروی باتری تعادل را تغییر داد و ممکن است در آینده سیاست مداران این تعادل را به سمت خودروهای هیدروژنی هدایت کنند.

آلمان به عنوان کانون توجه صنعت جهانی خودرو، همین حال حال اهم میلیاردها دلار روی سوخت هیدروژنی سرمایه گذاری کرده است همان طور که صنایع فولاد و شیمیایی برای اهداف آب و هوایی تغییراتی در سرمایه گذاری خود ایجاد کرده اند. همین مسائل هنگام انتخابات به عنوان یکی از معیارهای سنجش کاندیدها تبدیل شده است و رأی ها به سمت نامزدهایی هدایت می شود که طرفدار فناوری های دوست دار محیط زیست هستند.

در بین خودروسازان آلمانی، ب ام و از همه بیشتر روی توسعه فناوری های پیل سوختی و هیدروژن به عنوان سوخت کار کرده است. البته نتایج این سرمایه گذاری حداقل یک دهه طول می کشد تا به بار بنشیند. چین به عنوان بزرگترین بازار خودروی جهان هم در این سیاست گذاری ها تأثیر زیادی دارد.

ب ام و نمونه اولیه [پروتوتایپ] خودروی هیدروژنی را روی پلتفرم شاسی بلند X5 قرار داده و دولت آلمان هم روی آن سرمایه گذاری کرده است. موتور این خودرو از نوع برقی است.

یورگن گولدنر Jürgen Guldner قائم مقام مدیر عامل که ریاست برنامه خودروهای پیل سوختی هیدروژنی را هم برعهده دارد در مصاحبه با رویترز گفته است تا سال 2022 تعداد 100 دستگاه به صورت آزمایشی تولید خواهند شد. او می گوید: «چه آن که این فناوری را تقاضا به وجود آورده باشد چه سیاست، ما با ارائه یک محصول مناسب بازار خود را آماده نگه خواهیم داشت.» و این که ب ام و تیمی را برای توسعه و تکوین نسل جدید این نوع خودروها تشکیل داده است.

گولدنر می گوید: «ما لبه ی رسیدن به این فناوری هستیم و باور داریم که در همین دهه ای که در آن به سر می بریم، گشایشی بزرگ در این زمینه ایجاد خواهیم کرد.»

آئودی هم که برند لاکچری گروه خودروسازی فولکس واگن است به رویترز گفته است تیمی متشکل از 100 مهندس از جمله مکانیک،‌ الکترونیک و شیمی را گردآورده است که در حال تحقیق روی پیل های سوختی هیدروژنی هستند و این تحقیقات به نیابت از کل گروه خودروسازی فولکس واگن انجام می شود و تا به حال چند نمونه اولیه هم ساخته است.

سایر خودروسازان مثل دایملر ای جی [کمپانی مادر مرسدس بنز] در بخش کامیون سازی، ولوو تراکس، هیوندایی هم هیدروژن را گزینه بهتری می بینند چون باتری ها برای خودروهای تجاری در مسیرهای طولانی بیش از حد سنگین است.

اما فناوری پیل سوختی –که در آن هیدورژن از مسیر یک کاتالیست [تسهیلگر] می گذرد و برق تولید می کند- در حال حاضر بسیار پرهزینه است و تولید انبوه آن گران تمام می شود. خود پیل های سوختی از فناوری پیچیده ای برخوردارند و در ساخت آن عناصر و مواد گرانی به کار می رود اما مهمترین ویژگی آن علاوه بر آلایندگی صفر، سرعت سوخت گیری بالا شبیه به بنزین و گازوئیل است. اما تا زمانی که ایستگاه ها یا جایگاه های پمپ هیدروژن به فواصل مناسب ایجاد نشود، گسترش این نوع خودروها محال است.

این که فعالان محیط زیست خودروهای برقی با باتری را ترجیح می دهند، سرعت رسیدن به اهداف کاهش آلایندگی است وگرنه همه می دانند که کاهش آلاینده های کربنی از طریق سوخت هیدروژن بهتر است.

سبزها در آلمان بیشتر طرفدار استفاده از سوخت هیدروژن برای کشتی ها و هواپیماها هستند و اعتقاد دارند خود تولید هیدروژن هم باید از طریق منابع تجدید پذیر [باد و خورشید] انجام شود.

استفان گِلبهار Stefan Gelbhaar  سخنگوی حزب سبز در خصوص سیاست های حمل و نقل این حزب می گوید: «هیدروژن نقش مهمی در صنعت حمل و نقل آینده ایفا خواهد کرد.»

سیاست همیشه غیرقابل پیش بینی بوده است –گازوئیل در افکار عمومی از قدیس به گناهکار تبدیل شد مخصوصاً از زمان رسوایی دیزل گیت فولکس واگن که در سال 2015 افشا شد. خیلی از خودروسازان فناوری هیدروژنی را به عنوان یک سیاست تضمینی برای اهداف اتحادیه اروپا می بینند تا به کمک آن ممنوعیت استفاده از سوخت های فسیلی تا سال 2035 محقق شود.

یورگ بوزر Jörg Burzer رئیس تولید دایملر در باره رویکرد توسعه سوخت های هیدروژنی می گوید:‌«ما اول روی باتری و خودروهای برقی با باتری تمرکز می کنیم، اما همکاری نزدیکی با بخش کامیون سازی خود داریم. ضمن آن که فناوری [پیل سوختی و هیدروژن] همیشه در دسترس ما است.»

ژاپنی ها –سه خودروساز تویوتا،‌ نیسان و هوندا- و همچنین کره ای ها خیلی زودتر از اروپایی ها روی هیدروژن تأکید کرده اند اما حالا دیگر تنها نیستند.

در چین، گریت وال هم روی شاسی بلندهای هیدروژنی کار می کند.

در اتحادیه اروپا می خواهد جایگاه های سوخت گیری هیدروژنی را برای خودروهای تجاری گسترش دهد. جوشوآ کاب Joshua Cobb‌ تحلیلگر از مؤسسه فیتچ سولوشنز Fitch Solutions می گوید از دلایل تأخیر در گسترش سوخت هیدروژنی یکی آن است که سرمایه گذاری های زیادی روی خودروهای برقی انجام شده و باید منتظر ماند تا نتیجه کافی داشته باشد و دلیل دوم آن است که باید فناوری های تولید هیدروژن هم به روش پاک یا سبز و به کمک منابع تجدیدپذیر [مثل باد و خورشید] به قدر کافی گسترش پیدا کند در آن صورت گسترش خودروهای سواری هیدروژنی به 2 تا 3 سال بیشتر نیاز ندارد.

در آلمان اگر حزب سبزها کرسی بیشتری پیدا کنند، قوانین و سیاست های حمایتی از خودروهای پیل سوختی را با جدید بیشتری دنبال خواهند کرد.

واقع بینانه به موضوع نگاه کنیم، تا زمانی که خودروهای هیدورژنی به فروش قابل توجهی برسند، زمان زیادی باقی است. حتی اگر هم استفاده از هیدروژن به عنوان سوخت گسترش پیدا کند به گفته مؤسسه مشاوره ای ال ام سی LMC ابتدا از خودروهای تجاری، صنعت هوایی و صنعت ذخیره انرژی شروع خواهد شد و خودروهای سواری خیلی دیرتر خواهد بود.

سام اظهم Sam Adham از ال ام سی پیش بینی می کند که از سال 2030 به بعد فروش خودروهای هیدروژنی فقط 0.1 درصد از فروش خودروها را تشکیل بدهد و زودترین هنگام برای شروع گسترش خودروهای هیدروژنی سال 2035 خواهد بود.

هربت دیئس مدیر عامل گروه خودروسازی فولکس واگن اما آب پاکی را ریخته و می گوید: «خودروهای هیدروژنی را حل تغییرات آب و هوایی نیست.»

اما استفن هربست Stephan Herbst مدیر تویوتا اروپا نگاه متفاوتی دارد. او به عنوان عضوی از شورای هیدروژن پیش بینی کرده است تا سال 2050 بیش از 400 میلیون دستگاه خودروی هیدروژنی تولید خواهد شد. او می گوید: «اصلاً مسئله این نیست که یا برقی یا هیدروژنی، بلکه برقی و هیدروژنی است.» یعنی هر دو گزینه با هم متناسب با تقاضا و پیشرفتِ فناوری ها پیگیری خواهد شد چون ما به هر دو احتیاج داریم.