به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از ایلنا، با وجود فرصت‌های ایجاد شده و قراردادهای منعقد شده با کشورهایی مانند روسیه، صادرات خودرو و قطعه ایران به شدت ناچیز است و با اهداف تعیین شده فاصله زیادی دارد. این در حالی است که انتظار می‌رفت با امضای این قراردادها، صنعت خودرو ایران بتواند به بازارهای جدید دسترسی پیدا کند و صادرات خود را افزایش دهد.

 کارشناسان؛ یکی از چالش‌های اصلی در ناترازی موجود در صنعت قطعه‌سازی را ، عدم شفافیت اطلاعات و موانع موجود در مسیر صادرات می‌دانند. بسیاری از تولیدکنندگان و قطعه‌سازان ایرانی به دلیل نبود اطلاعات کافی و عدم حمایت‌های لازم از سوی دولت، نتوانسته‌اند به بازارهای خارجی راه یابند. این وضعیت نه تنها به کاهش صادرات منجر شده، بلکه به رقابتی شدن صنعت خودرو نیز آسیب زده است. در این میان، شرکت‌هایی مانند کروز به عنوان یکی از قطعه‌سازان برجسته کشور، تلاش‌های زیادی برای افزایش کیفیت محصولات خود و ورود به بازارهای بین‌المللی انجام داده‌اند. کروز با تولید قطعات با کیفیت و استانداردهای بین‌المللی، توانسته است جایگاه خود را در صنعت خودرو ایران تثبیت کند. اما با وجود این تلاش‌ها، عدم حمایت‌های دولتی و موانع صادراتی، این شرکت‌ها را با چالش‌های جدی مواجه کرده است.

شفافیت اطلاعات حلقه گمشده رقابت در صنعت خودرو

برای افزایش صادرات و رقابتی کردن صنعت خودرو، نیاز به شفافیت اطلاعات، رفع موانع و حمایت دولت احساس می‌شود. دولت باید با ایجاد زیرساخت‌های لازم و تسهیل فرآیندهای صادراتی، به تولیدکنندگان و قطعه‌سازان کمک کند تا بتوانند به بازارهای جهانی دسترسی پیدا کنند. همچنین، برقراری ارتباطات مؤثر با کشورهای هدف و استفاده از تجربیات موفق در این زمینه می‌تواند به بهبود وضعیت صادرات خودرو و قطعات ایران کمک کند. در نهایت، اگرچه چالش‌های زیادی در مسیر صادرات خودرو و قطعات وجود دارد، اما با همکاری و همفکری بین دولت و بخش خصوصی، می‌توان به بهبود وضعیت این صنعت و افزایش صادرات امیدوار بود. حضور فعال شرکت‌هایی مانند کروز نشان‌دهنده پتانسیل‌های بالای صنعت خودرو ایران است و می‌تواند به عنوان الگویی برای سایر تولیدکنندگان مورد توجه قرار گیرد.

ضرورت تقویت حضور بخش خصوصی توانمند

برای افزایش سهم بخش خصوصی در صنعت خودرو و قطعات ایران، نیاز به انجام اقداماتی چندجانبه و مؤثر است. برای تقویت حضور بخش خصوصی توانمند، تسهیل فرآیندهای صادراتی مهم تلقی می‌شود، از این رو دولت باید با کاهش بروکراسی‌های اداری و تسهیل فرآیندهای صادراتی، به تولیدکنندگان و قطعه‌سازان کمک کند. این شامل ایجاد پنجره واحد صادراتی و کاهش زمان و هزینه‌های مربوط به صادرات است. ایجاد تسهیلات مالی و اعتباری برای شرکت‌های خصوصی می‌تواند به آنها کمک کند تا سرمایه‌گذاری‌های لازم را انجام دهند. این تسهیلات می‌تواند شامل وام‌های با بهره پایین یا حمایت‌های مالی برای تحقیق و توسعه باشد.

ایجاد زیرساخت‌های لازم

دولت باید زیرساخت‌های لازم برای تولید و صادرات خودرو و قطعات را فراهم کند. این شامل بهبود حمل و نقل، انبارداری و تأسیسات صادراتی است که می‌تواند به تسهیل فرآیند صادرات کمک کند. همچنین برقراری ارتباطات مؤثر با کشورهای هدف و ایجاد توافقات تجاری می‌تواند به افزایش صادرات کمک کند. دولت باید به دنبال ایجاد روابط تجاری با کشورهای مختلف باشد و به شرکت‌های خصوصی کمک کند تا در این زمینه فعال شوند. به علاوه توسعه فناوری و نوآوری‌ها از جمله دیگر پارامترهای مهم در این عرصه به شمار می‌آید، حمایت از تحقیق و توسعه در صنعت خودرو و قطعات می‌تواند به افزایش کیفیت و رقابت‌پذیری محصولات کمک کند. دولت باید به شرکت‌های خصوصی کمک کند تا به فناوری‌های نوین دسترسی پیدا کنند و محصولات خود را به روز کنند.

صاحبنظران معتقدند؛ سرمایه‌گذاری در آموزش و توانمندسازی نیروی انسانی می‌تواند به بهبود کیفیت تولید و افزایش بهره‌وری کمک کند. برگزاری دوره‌های آموزشی و کارگاه‌های تخصصی می‌تواند به ارتقای مهارت‌های کارکنان کمک کند. دولت باید با ایجاد سیستم‌های شفاف اطلاعاتی، به تولیدکنندگان کمک کند تا از وضعیت بازار، نیازهای مشتریان و فرصت‌های صادراتی آگاه شند، این اطلاعات می‌تواند به تصمیم‌گیری بهتر و افزایش سهم بخش خصوصی کمک کند. همچنین، تشویق مصرف‌کنندگان به خرید محصولات داخلی و ایجاد کمپین‌های تبلیغاتی برای معرفی برندهای ایرانی می‌تواند به افزایش تقاضا و در نتیجه افزایش سهم بخش خصوصی در بازار کمک کند.

توسعه بازارهای جدید

شناسایی و توسعه بازارهای جدید برای صادرات محصولات ایرانی می‌تواند به افزایش سهم بخش خصوصی کمک کند. دولت و بخش خصوصی باید به دنبال شناسایی نیازهای بازارهای هدف و تطبیق محصولات با این نیازها باشند. با انجام این اقدامات، می‌توان به افزایش سهم بخش خصوصی در صنعت خودرو و قطعات ایران امیدوار بود و به توسعه پایدار این صنعت کمک کرد. این موضوع نه تنها به بهبود وضعیت اقتصادی کشور کمک می‌کند، بلکه به افزایش کیفیت و رقابت‌پذیری محصولات ایرانی در بازارهای جهانی نیز منجر خواهد شد.

نمونه موفق در بخش خصوصی

گروه بهمن، سومین خودروساز بزرگ بخش خصوصی در ایران، در سال 1401 موفق به تولید 46 هزار دستگاه خودرو شد که نسبت به سال قبل، رشد 24 درصدی را نشان می‌دهد. این شرکت در بخش وانت نیز 20 درصد از سهم بازار را به خود اختصاص داده و با تولید 16 هزار و 236 دستگاه، رشد 12 درصدی را تجربه کرده است. بهمن دیزل، زیرمجموعه تجاری گروه بهمن، در سال گذشته 411 دستگاه مینی‌بوس و میدل‌باس تولید کرده و در بخش کامیون و کامیونت نیز رتبه دوم را با تولید حدود 5 هزار دستگاه به دست آورده است. پس از خصوصی‌سازی، گروه بهمن نیروی انسانی خود را بیش از 100 درصد افزایش داده و از 3‌هزار و 668 نفر به 7‌ هزار و 366 نفر رسیده است. این شرکت همچنین فضای فیزیکی خود را از 25 هکتار به 163 هکتار افزایش داده که نشان‌دهنده رشد 6.5 برابری است. همچنین این خودروساز در راستای بهبود کیفیت و ظرفیت تولید، اقداماتی نظیر اتمام کوره رنگ جدید و ایجاد سالن پرسکاری را در دستور کار دارد. این شرکت برنامه دارد که ظرفیت تولید خود را از 330 دستگاه در روز به 440 دستگاه افزایش دهد و هدف نهایی آن تولید 300‌ هزار دستگاه در سال‌های آینده است. این شرکت با این دستاوردها به عنوان یکی از بازیگران اصلی صنعت خودرو در ایران شناخته می‌شود که می توان به عنوان الگویی برای دیگر شرکت‌های خودروساز معرفی شود.