به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، همکاری با‌ هافی تجربه‌ای ناموفق و شروع با لیفان هم کمی نا‌امیدکننده بود. اما قرار نبود اوضاع بر همین منوال بماند. با عرضه لیفان 620 و X60، کرمان موتور توانست اوضاع را بهبود ببخشد اما هنوز هم این محصولات چینی آنقدرها قابل اعتماد نبودند و عملکرد درخشانی در بحث فنی و کیفی نداشتند. با عرضه نسخه اتوماتیک جک J5 اما این خودروسازکرمانی توانست حرف‌های بیشتری برای گفتن داشته باشد؛ خودرویی که در زمان آغاز عرضه‌اش یکی از ارزان‌ترین و خوش‌قیمت‌ترین خودروهای اتوماتیک صفر‌کیلومتر بازار ایران به شمار می‌رفت و روی کاغذ از مشخصات فنی قابل توجه و تجهیزات رفاهی مناسب بهره‌مند بود. ضمن آنکه طراحی ظاهری مطلوب و دلنشینی داشت و به‌نظر می‌رسید ارزش بسیار مناسبی در مقابل رقم پرداختی داشته باشد. این خودرو نسبت به محصولات چینی پیشین کرمان موتور توانست در جلب رضایت مشتریان موفق‌تر عمل کند و علاوه بر آن توانست نماینده نسبتا شایسته‌ای برای برند جک باشد و به نوعی راه را برای ورود و موفقیت برادر کراس‌اوورش یعنی S5 نیز هموار کند. نوشتاری که در پی می‌خوانید حاصل تجربه‌ای بلند‌مدت با جک J5 اتوماتیک مدل 1394 است که در مدت تقریبا 2سال کارکردی حدودا 14 هزار کیلومتری داشته است.

طراحی ظاهری
کپی‌کاری و الگوبرداری؛ وقتی پای یک خودروی چینی در میان باشد، این دو واژه معمولا زیاد مورد استفاده قرار می‌گیرد. کافی است نیم‌نگاهی به بسیاری از خودروهای چینی که در این سال‌ها به بازار کشورمان عرضه شده‌اند (و حتی بسیاری دیگر از خودروهای چینی که پایشان به کشورمان باز نشده) بیندازید تا این حرف را تایید کنید. برای چینی‌ها این «کپی‌کاری» و «الگوبرداری» یک روش یا به عبارتی دیگر یک تکنیک است. چینی‌ها که خود برند‌های خودروساز آنچنان معتبر و باسابقه درخشان نداشتند، سعی کردند با به‌کارگیری المان‌ها و شاخصه‌های طراحی خودروهای محبوب و خوش‌سابقه برندهای معتبر و پرآوازه، به نوعی اینگونه برای محصولات خود هویت بخرند یا به عبارتی دیگر هویت بدزدند، هرچند که نسل جدید خودروهای چینی نشان می‌دهند که این روند کم‌کم در حال تغییر و اصلاح است. اما در جک J5، از هویت‌دزدی خبری نیست.  J5 تا حدود زیادی خودش است، نه مثل لیفان 620 که ادای ب‌ام‌‌و سری 3 را در‌می‌آورد و نه مثل برادر قدبلندش S5 که شبیه نسل قبل هیوندای توسان است و همین طراحی مستقل J5 بسیار خوشایند و دلنشین است. طرحی ساده، روان، پویا و گیرا که کمتر کسی می‌تواند از آن ایرادی بگیرد. باید هم همینطور باشد، چون استودیو طراحی نامدار و پرآوازه «پینین‌فارینا»ی ایتالیا طراحی و حجم‌پردازی بدنه J5 را برعهده داشته است. خط شانه قدرتمند نمای جانبی، چراغ‌های کشیده جلو، چراغ‌های بادامی‌شکل عقب (که بی‌شباهت به چراغ‌های عقب فورد موندئو نیستند)، فرم جلوپنجره و خطوط روی کاپوت از شاخصه‌های قابل‌توجه نمای ظاهری J5 هستند. زمانی که J5  دنده‌ای (مجهز به پیشرانه 1.5 لیتری) درکنار تیپ اتوماتیک آن (مجهز به پیشرانه 1.8 لیتری) قرار می‌گیرد، متوجه تاثیر طرح رینگ‌های14پره (7پره دوبل) 16 اینچی (در تیپ اتوماتیک) بر ابهت و گیرایی ظاهر خودرو خواهید شد. از طرفی آینه‌های جانبی J5 کمی بیش از حد بزرگ به‌نظر می‌رسند (بعضی‌ها آن را به آینه‌های خودروهای کلاس پیکاپ تشبیه کرده‌اند!) درحالی که طراحان می‌توانستند برای هماهنگی هر چه بیشتر با سایر اجزای ظاهری در طراحی آینه‌ها ظرافت و دقت بیشتری به خرج دهند. البته ابعاد بزرگ به طبع باعث شده که این آینه‌های جانبی میدان دید بسیار خوبی را در اختیار راننده قرار بدهند.
کابین و تجهیزات رفاهی
با ورود به کابین J5 کیفیت مناسب مواد و متریال مصرفی در کابین و دقت مونتاژ قابل قبول ادوات مختلف (به خصوص نسبت به سایر رقبای هموطنش در این بازه قیمتی یعنی MVM 550 و برلیانس H330 اتوماتیک) جلب توجه می‌کند. همچنین بر‌خلاف دو خودروی مذکور که در کابین آنها تریم کرم-مشکی به چشم می‌خورد، جک از تریم تمام مشکی در کابین بهره می‌برد که خود در القای حس بهتری از کیفیت بی‌تاثیر نیست (البته اخیرا برلیانس هم با تریم مشکی وارد بازار شده است). ضمن آنکه در جلو داشبورد و رودری‌ها تزیینات مشکی پیانو و طرح کربن (با کیفیتی متوسط) به چشم می‌خورد و برای نورپردازی ادوات جلوداشبورد و پشت آمپر از نور آبی بهره گرفته شده است. فرمان سه‌شاخه خودرو نسبتا خوشدست بوده و مجهز به کنترلگرهای سیستم صوتی است. قرارگیری صفحه کیلومتر‌شمار، دورشمار موتور و... در گیج‌های جداگانه به جذابیت مجموعه جلوآمپر کمک شایانی کرده و اعداد آن نیز بسیار درشت و خوانا هستند، اما بهتر بود طراحان جک ظرافت بیشتری در گرافیک کلی آن به خرج می‌دادند. در نگاه اول و با دیدن تصاویر شاید طراحی نمای داخلی J5 هم مثل نمای بیرونی آن کم‌عیب و نقص به‌نظر برسد اما باید بگوییم که به هیچ‌وجه اینطور نیست. اولین ایراد را می‌توان به نحوه طراحی دکمه فلاشر گرفت که با توجه به شکل و شمایل دریچه‌های تهویه کنسول میانی جلو داشبورد، اگر مثلثی شکل طراحی می‌شد ‌هارمونی بیشتری با مجموعه‌ای که در آن قرار گرفته، می‌داشت و شکل دایره‌ای آن از منظر علم و هنر طراحی هیچ توجیهی ندارد. ایراد و ضعف دیگری که خیلی زود خودنمایی می‌کند، نمایشگر کوچک و ریز تهویه مطبوع اتوماتیک است که با توجه به موقعیت و ابعاد کوچکش، راننده و سرنشین را در خواندن اعداد و تشخیص وضعیت سیستم تهویه با مشکل و سختی مواجه می‌کند. به جرات می‌توان این مورد را یک ایراد ارگونومیک بزرگ برای جلوداشبورد J5 به حساب آورد. نکته تعجب‌آور بعدی نبود زیر آرنجی صندلی‌های عقب، آن هم برای خودرویی در این سگمنت و این کلاس قیمتی است. البته وجود دریچه تهویه هوا برای سرنشینان عقب و طراحی جالب توجه آن را باید نکته‌ای مثبت قلمداد کرد. برای خودرویی در این سگمنت و با چنین ابعاد و اندازه‌ای حجم 415 لیتری صندوق (محفظه بار) عقب، چندان جالب و قابل دفاع نیست. فضای پا و سر موجود برای سرنشینان جلو و عقب بسیار خوب و پذیرفتنی است و صندلی‌ها راحتی نسبتا خوب اما دربرگیرندگی و حمایت متوسطی از بدن سرنشین دارند. نکته تعجب‌آور بعدی نبود پشت سری‌های مجزا برای سرنشینان عقب است. همینطور باید گفت که صندلی‌های جلو به صورت دستی تنظیم می‌شوند. در تجربه‌های ابتدایی با جک و در تاریکی شب، برای پیدا‌کردن موقعیت بالابرهای برقی شیشه‌ها باید از حس لامسه (!) خود استفاده کنید زیرا هیچ‌گونه نورپردازی برای مشخص‌کردن جایگاه دکمه‌های بالابر در نظر گرفته نشده است. متاسفانه خبری از بلوتوث و هندزفری هم در لیست تجهیزات این خودرو نیست! همانطور که گفت شد، جک J5 از برخی ملزومات و تجهیزات رفاهی پیش پاافتاده (که حتی در خودروهای ارزان‌قیمت‌تر داخلی نیز یافت می‌شوند) بی‌بهره است. با این حال در لیست تجهیزات و امکانات J5 مواردی مثل پوشش چرم صندلی‌ها و فرمان، تهویه مطبوع اتوماتیک، سانروف و سامانه کنترل فشار باد تایرها (TPMS) به چشم می‌آید که البته مواردی همچون پوشش چرم صندلی‌ها و سانروف همواره برای اکثر مشتریان ایرانی از جذابیت بالایی برخوردار بوده است. از دیگر تجهیزات رفاهی و ایمنی J5 می‌توان به فرمان هیدرولیک با قابلیت تنظیم ارتفاع، آینه‌های جانبی برقی راهنمادار، قابلیت تنظیم ارتفاع نور چراغ‌های جلو از داخل، سنسور دنده عقب، سامانه‌های کمکی ترمز ABS و   EBDو 2 ایربگ اشاره کرد.

پشت فرمان
در بخش فنی، جک j5 از پیشرانه‌‌ 4 سیلندر از سری 4G93D (تحت لیسانس میتسوبیشی ژاپن) به حجم دقیق 1834سی‌سی بهره‌مند بوده که توانایی تولید 141 اسب بخار قدرت و 165 نیوتن‌متر گشتاور (در دور 5000) را داراست و این پیشرانه با یک گیربکس چهارسرعته اتوماتیک با قابلیت تعویض دستی (تیپ ترونیک) جفت و جور می‌شود. هماهنگی جعبه دنده با پیشرانه و دقت تعویض‌های آن در حد و اندازه‌های خودش قابل قبول است ولی نمی‌توان تنبل‌بودن آن را انکار کرد. خودرو در حالت اتوماتیک و در هنگام شتابگیری‌ها (به‌خصوص ‌هنگام شتابگیری اولیه) به هیچ وجه چالاک و باطراوت احساس نشده و عملکرد آنچنان درخشانی از خود به‌جای نمی‌گذارد و نباید انتظار بالایی از آن داشت، اما در مجموع می‌توان گفت J5 کشش نسبتا کافی و قابل قبولی را به شما ارائه می‌کند. اما در سربالایی‌ها و در حالت اتوماتیک خودرو کاملا دچار واماندگی می‌شود و در مسیرهای اینچنینی بهتر است خودرو را در حالت دستی قرار دهید. کیفیت سواری جک به وضوح از برلیانس H330 ‌بالاتر است و در مقایسه با ام‌وی‌ام 550 هم اوضاع بهتر جلوه می‌کند و همچنین باید به این نکته نیز  اشاره داشت که خودرو به‌خوبی روی سطح جاده سوار است و از نظر پایداری در هنگام مانورها یا سر پیچ‌ها شما  با J5 حس بدی نخواهید داشت. عملکرد سیستم تعلیق J5 چندان نرم و راحت نیست اما آنقدرها هم خشک و آزاردهنده نبوده و در کل می‌توانست بهتر از اینها باشد. ترمزها در آزمون‌های مختلفی که در جاده‌ها با شرایط گوناگون انجام پذیرفت، عملکرد تقریبا متوسطی داشتند و صادقانه باید گفت که نتوانستند انتظارات ما را برآورده کنند. مصرف سوخت خودرو نیز نسبتا بالاست و در این قسمت J5 تا حدودی پایین‌تر از سطح انتظار ما ظاهر می‌شود. ایزولاسیون و عایق‌بندی کابین پارامتری است که معمولا خودروهای چینی در آن ناموفق ظاهر می‌شوند اما عایق‌بندی کابین J5 را باید قابل قبول ارزیابی کرد و در کابین این خودرو از صداهای شدید و آزاردهنده چندان خبری نیست. اما وقتی گیربکس خودرو را در حالت R(دنده عقب) قرار می‌دهید، صدای عجیب و آزاردهنده‌ای به گوش می‌رسد به‌طوری‌که شما فکر می‌کنید با مانعی کوچک برخورد کرده‌اید! کارکرد درجا و دائم فن نیز یکی دیگر از مواردی است که اصلا دلچسب نیست. لاستیک‌های چینی خودرو کیفیت و دوام پایینی داشتند و مالک را خیلی زود ناچار به تعویض با نمونه‌ای باکیفیت‌تر کردند. ارتفاع نسبتا پایین خودرو تا کف زمین در برخی سطوح شیبدار و خیابان‌های پر از چاله و ناهمواری برای راننده دردسرساز می‌شود؛ البته این را نمی‌توان ایرادی برای جک به حساب آورد بلکه این ایراد را بیشتر می‌توان بر جاده‌ها و خیابان‌های کشورمان وارد دانست. هرچند بسیاری از سدان‌های خارجی دیگر نظیر مزدا 3، تویوتا آریون و ... نیز با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند.

نتیجه گیری
همانطور که در ابتدای این مطلب نیز بدان اشاره شد، جک J5 خودرویی بود که توانست نسبت به خودروهای چینی پیش از خودش عملکرد قابل قبول‌تر و رضایت‌بخش‌تری داشته باشد و بیراه نیست اگر آن را یکی از بهترین خودروهای چینی زیر 70 میلیون تومانی بازار کشورمان بدانیم. با این حال J5 آنقدرها هم عالی و فراتر از انتظار نیست که آن را کم‌نقص یا بی‌حاشیه توصیف کنیم و مهم‌تر از همه اینکه همانند بسیاری دیگر از خودروهای چینی، J5 نیز افت قابل توجهی هنگام فروش در بازار دست دوم‌ها دارد. البته بازار دست دوم آن نسبت به رقیب مستقیمش یعنی ام‌وی‌ام550 تا حدودی رونق بیشتر و مناسب‌تری دارد. خوشبختانه در سال‌های اخیر کرمان موتور پیشرفت خوبی در بحث ارائه خدمات پس از فروش داشته است اما هنوز هم ضعف‌هایی در ارائه خدمات از سوی این شرکت و نمایندگی‌هایش به چشم می‌خورد که باعث آزردگی خاطر مالک این خودرو نیز شده است. ضمن آنکه قیمت قطعات یدکی J5 نسبتا بالا و کمی دور از انتظار است. در پایان توجه شما را به جدول مشخصات فنی جک J5 اتوماتیک و جدول قیمت برخی قطعات یدکی ظاهری و فنی این خودرو جلب می‌کنیم.

نویسنده و عکاس: علی کریمی