افزایش 43 درصدی بزرگراه در تهران

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از فارس، شاید که نه؛ حتما شما هم یادتان می آید روزهایی را که چهره تهران خاکستری بود؛ نه از این همه فضای سبز در حاشیه بزرگراه ها خبری بود و نه هیچ کدام از ما تصوری برای داشتن یک بوستان در نزدیک ترین فاصله به منزل مان داشتیم. حتی توقع داشتنش را هم در خاطرمان نپرورانده بودیم. آن روزهایی که اتوبان های تهران به تعداد حالا نبود و معابر باریک شهری نفس مان را در لابلای طناب به هم تنیده ترافیک پایتخت محبوس می کرد، همان طور که تصوری هم از سراهای محلات و خانه های سلامت نداشتیم. تنها معدود فرهنگسراهایی را در تهران سراغ داشتیم که آن هم کارکردی آنچنانی برایش تعریف نشده بود.

در این گزارش عملکرد یک دهه گذشته شهرداری تهران در حوزه های فضای سبز، عمران و فرهنگی-اجتماعی زیر ذره بین گذاشته شده است.

43درصد از بزرگراه‌های تهران در 10 سال اخیر ساخته شده است

محاسبات نشان می‌دهد 43 درصد از بزرگراه‌های شهر تهران معادل 231 کیلومتر در یک دهه اخیر ساخته شده است.

مطابق طرح جامع شهر تهران که در سال 1348 تدوین شد، تهران نیاز به 555 کیلومتر رینگ بزرگراهی داشت. گسترش تهران در طول 4 دهه اخیر از یک سو و از سوی دیگر افزایش جمعیت در این کلانشهر نیاز تکمیل رینگ بزرگراهی را در پایتخت بیشتر از گذشته کرده بود. با توجه به نیاز شهر تهران در توسعه معابر و بزرگراه‌ها آمارهای موجود نشان می‌دهد که از ابتدای تشکیل بلدیه تا شهریورماه سال 84 ، چیزی در حدود303 کیلومتر بزرگراه ساخته شد که معادل 57 درصد از کل طول بزرگراه‌هایی می‌شود که باید مطابق اسناد بالادستی در تهران ساخته می‌شد.

هرچند در دهه‌های گذشته بزرگراه‌های مهمی همچون حکیم، همت غرب، رسالت، مدرس، صدر و... ساخته شد اما با توجه به سرعت رشد تهران این بزرگراه‌ها جوابگوی نیازهای پایتخت نبودند. بنابراین نیاز پایتخت به تکمیل شبکه بزرگراهی بیش از پیش احساس می شد. به طوری که اگر در یک دهه اخیر مدیریت شهری تهران در تکمیل رینگ بزرگراهی پایتخت مانند دوره‌های قبل کوتاهی می‌کرد، تهران به پارکینگی بزرگ تبدیل می‌شد.

بررسی‌های کارشناسی نشان می‌دهد سرعت در ساخت بزرگراه‌ها و استفاده از جدیدترین تکنولوژی‌های عمرانی در تمامی مراحل ساخت، آسفالت و تجهیز بزرگراه‌ها از مهمترین دستاوردهای شهرداری تهران در بخش عمران در یک دهه اخیر بوده است.

یکی از شاخص‌های توسعه شبکه بزرگراهی شهر تهران در یک دهه اخیر تکمیل پروژه‌های بزرگراهی‌ای بود که در دوره‌های گذشته توسط شهرداران پیشین آغاز شده بود اما هیچ وقت فرصت تمام شدن نیافته بود و همین مساله مشکلاتی را برای پایتخت‌نشینان ایجاد کرده بود. طرح‌های نیمه‌کاره‌ای مانند بزرگراه امام علی(ع)، امتداد بزرگراه یادگار امام(ره)، بزرگراه های شهید زین‌الدین، شهید شوشتری و... باعث شده بود تا در برخی از نقاط حساس شهر با گره‌های کور ترافیکی روبه‌رو شویم. با توجه به این موارد و شرایط آن روز معابر تهران، شهریور ماه سال 84 محمدباقر قالیباف در آغازین روزهایی که سکان ‌شهردار تهران را در دست گرفت، با بررسی وضعیت شبکه راه‌ها و معابر پایتخت تصمیم گرفت تا با هدف اجرای طرح جامع شهر تهران و تکمیل 556 کیلومتر رینگ بزرگراهی پایتخت، برای گام اول پروژه‌های نیمه کاره بزرگراهی که قدمت برخی از این طرح ها به دو تا سه دهه می‌رسید را تکمیل کند.

نهضت بزرگراه‌سازی در تهران از سال 89 آغاز شد و تا سال 92 بخش زیادی از رینگ بزرگراهی شهر تهران ساخته و کابوس طرح‌های نیمه‌کاره عمرانی در پایتخت برای همیشه به پایان رسید. بی شک دلیل این موفقیت را باید در مدیریت جهادی و اعتماد به توان مهندسان داخلی دانست.

اجرای طرح‌های عمرانی و بزرگراه‌سازی در زمان تحریم‌های بین المللی بود در نتیجه تنها راهی که می‌توانست مدیریت شهری تهران را در تکمیل این بخش از طرح‌های عمرانی موفق کند، اتکا به مدیریت جهادی بود. روحیه جهادی بود که باعث شد تا شهرداری تهران در سرعت ساخت پروژه‌های سنگین و بزرگی مانند امام علی(ع)، صدر، شهید زین‌الدین و... رکوردهای بی نظیر بین‌المللی را به ثبت برساند.

همان طور که اشاره شد،عامل دیگری که در این موفقیت دخیل بود، اتکا به توان مهندسان جوان ایرانی در اجرای چنین پروژه‌هایی بود. به عبارتی زمانی که کشور در اوج شرایط تحریم‌های بین‌المللی قرار داشت، تهیه تمامی تجهیزات مورد نیاز پروژه‌های عمرانی بسیار مشکل بود در نتیجه شهردار تهران می‌دانست که برای حل بخشی از این مشکل باید به توان مهندسان جوان ایرانی اعتماد کند. همین اعتماد باعث شد تا بسیاری از تجهیزات مورد نیاز در داخل کشور توسط مهندسان ایرانی ساخته شد، جالب است بدانید که اکنون امکان صادرات این تجهیزات به سایر کشورها وجود دارد.

نکته دیگری که در بررسی میزان موفقیت مدیریت شهری تهران در ساخت پروژه‌های عمرانی اهمیت دارد، اجرای مهندسی مقاومتی در راستای اطرح اقتصاد مقاومتی‌ای بود که مقام معظم رهبری به آن تاکید داشتند. به عبارت دیگر معاون فنی و عمران وقت شهرداری تهران به این نتیجه رسید که مطابق با منویات مقام معظم رهبری برای اینکه چرخ پروژه‌های عمرانی شهر تهران از حرکت باز نماند، اجرای مهندسی مقاومتی بهترین گزینه است.

اجرای مهندسی مقاومتی ابتکاری بود که برای نخستین بار توسط مدیریت شهری تهران و معاونت فنی و عمرانی شهرداری در سال‌های اوج تحریم‌های بین‌المللی باعث شد تا ضمن کاهش هزینه‌های پروژه‌های عمرانی، تجهیزات مورد نیاز در ساخت بزرگراه‌ها، تونل‌های شهری و به طور کلی تمامی پروژه‌های عمرانی پایتخت تامین شود. در زمانی که به دلیل تحریم‌ها بسیاری از پروژه‌های دولتی مسکوت مانده بود اما همچنان پروژه‌های عمرانی شهر تهران در حال اجرا بود و همین مساله تعجب دولتمردان وقت، مشاوران بین المللی و حتی جهانیان را به همراه داشت. در یک دهه اخیر هر مهمان بین‌المللی‌ای که وارد تهران شد از سرعت پیشرفت این شهر شگفت‌زده بود و این نشان می‌داد که مدیریت شهری تهران راه را در این حوزه به درستی انتخاب کرده بود.

اکنون شهر تهران 535 کیلومتر شبکه بزرگراهی دارد که نزدیک به 50 درصد از این میزان در 10 سال اخیر ساخته و به بهره‌برداری رسیده است. این اعداد و ارقام خود زبان گویای تمامی تلاش‌های مدیریت شهری تهران در یک دهه اخیر در این حوزه است.

بر اساس این گزارش در یک دهه اخیر، سالیانه 2کیلومتر تونل شهری به همراه حدود 18پل یا تقاطع غیرهمسطح در پایتخت احداث شده است.

با آغاز به کار دوره جدید مدیریت شهری، نهضت تونل سازی در تهران آغاز شد. تونل هایی که با هدف کاهش حجم بار ترافیک خودروها در پایتخت زبانزد عام و خاص شدند و امروز این فرصت را به شهروندان تهرانی داده  تا علاوه بر تجدید خاطرات خوب کودکی، در کمترین زمان ممکن از مبدا به مقصد برسند. از همین رو است که کارشناسان حوزه عمران و شهرسازی متفق القول بر این باورند که کلانشهر تهران در ده سال گذشته شاهد تحولات عمرانی چشمگیری در زمینه توسعه زیرساخت های شهری از جنس تونل های ترافیکی بوده و دستاورد این توسعه نیز احداث 178 دستگاه پل و تقاطع غیرهمسطح در یک دهه گذشته است.

توسعه 20 کیلومتر تونل شهری در یک دهه گذشته

اگر نیم نگاهی به کارنامه فنی و عمرانی شهر تهران در سال های پیش از 1384 بیندازیم، شمار پل ها و تقاطع های غیرهمسطح  157دستگاه بوده که این آمار پس از گذشت یک دهه با ساخت 178 دستگاه به 335 دستگاه رسیده است. هرچند که توسعه زیرساخت های شهر تهران در ده سال گذشته تنها به توسعه پل ها و تقاطع های غیر همسطح محدود نشده است. به طوری که تا پیش از سال 1384، با وجود آنکه تهران کلانشهری با کاربری پایتخت بوده است، اما حتی یک کیلومتر تونل شهری قابل استفاده نیز نداشته است. معضلی که سبب شده بود تردد خودروها در بزرگراه های کشور با طولانی شدن مسیرهای حرکتی و کاهش سرعت حرکت خودروها همراه شود. به همین دلیل نیز احداث تونل های شهری به منظور کاهش مسیر تردد و افزایش سرعت خودروها در دستور کار مهندسان قرار گرفت. نهضتی که ماحصل آن شد، احداث 20 کیلومتر تونل شهری که ثمره تسلط متخصصان صنعت تونل سازی کشور در آینه  دانش احداث تونل های شهری بود. از همین رو در یک دهه گذشته یک باره شاهد ساخت، تکمیل و بهره برداری از 4 تونل شهری بودیم. در همین بازه زمانی  152پروژه عمرانی نیز طراحی و اجرا شده است، آماری که بدون احتساب پروژه های عمرانی مناطق به دست آمده، در واقع نمادی از یک دهه تلاش برای توسعه و بهبود کیفیت زندگی در بزرگ ترین کلانشهر کشور است.

پخش 10 میلیون تن آسفالت در61 میلیون مترمربع شبکه عمرانی

با آغاز نهضت پل سازی و احداث و توسعه تقاطع های غیرهمسطح، یکی از مهم ترین وظایف معاونت فنی و عمرانی نیز آغاز شد: حفظ و نگهداشت این میزان زیرساخت شهری؛ عامل مهمی که سبب می شد توسعه زیرساخت های شهری به واسطه استفاده مستمر از سوی شهروندان دچار فرسودگی های درازمدت نشود و همواره بازدهی پل ها، تونل ها و تقاطع های غیرهمسطح از بعد کیفیت تاسیسات روی یک منحنی صعودی قرار گیرد. به عبارت دیگر با آغاز به کار مدیریت شهری کنونی، بیش از 10 میلیون تن آسفالت به منظور اجرای پروژه های روسازی و مرمت معابر تولید، پخش و اجرا شود. آسفالتی که به واسطه بکارگیری از آن سطحی به مساحت تقریبی 61 میلیون مترمربع از شبکه عمرانی تونل ها، پل ها، تقاطع های غیر همسطح و بزرگراه ها روکش شده است.

بازبینی موشکافانه پل ها به منظور ارتقا بهره برداری ها

درست است که تهران به لحاظ ساخت و سازهای عمرانی سال های پر باری را پشت سرگذاشته، اما نکته حائز اهمیت آن است که در یک دهه مدیریت جهادی از بعد عمرانی شهر تهران سبب شد در کنار تکمیل حلقه های بزرگراهی و احداث معابر جدید، نگهداشت و بازبینی فنی پل ها، تقاطع های غیرهمسطح و تونل ها نیز در اولویت فعالیت های فنی و عمرانی شهرداری تهران قرار گیرد. مسئله مهمی که باعث شد در ده سال اخیر، بیش از 110 پل سواره رو به دست اقداماتی نظیر مرمت، بهسازی و مقاوم سازی لرزه ای سپرده شوند. همچنین 620 دستگاه پل سواره رو در قالب دو پهنه شرقی و غربی پایتخت نیز مورد ارزیابی چشمی، تهیه چک لیست و پلاک کوبی قرار گیرند. اقدام مهمی در مسیر تعمیر، مرمت و مقاوم سازی پل ها و تونل های شهری و تقطع های غیرهمسطح که سبب می شود امروز، هر شهروندی به هنگام عبور از این شبکه های ترافیکی، در کنار برخورداری از امکانات حمل و نقلی روز دنیا، این آرامش خیال را نیز داشته باشد که سازه های عمرانی در بعد حمل و نقل شهر تهران از ایمنی لازمه و بالاترین کیفیت به واسطه بازبینی های مکرر برخوردار است.

هرسال 93 بوستان در پایتخت به بهره برداری رسیده است

طی 10 سال گذشته تهران با وجود کمبود آب به عنوان یکی از سرسبزترین شهرها با موقعیت جغرافیایی مشابه به حساب می آید. مدیریت شهری در دوره اخیر سعی کرده با تملک باغات قدیمی و احداث بوستان در مناطق خشک پایتخت، چهره شهر را سبز نماید.

بوستان ها به ‌عنوان بخشی از فضای سبز شهر با اهدافی همچون ایجاد اکوسیستم های فعال طبیعی در فضاهای شهری، زیباسازی سیمای شهر و فراهم کردن تسهیلات برای شهروندان ایجاد می‌شوند.

بدون تردید بوستان ها به دلیل آنکه بخش قابل توجهی از سطح آن ها را پوشش گیاهی تشکیل می دهد می توانند نقش موثری در کاهش آلودگی ها از جمله آلودگی هوا، آلودگی بصری و آلودگی صوتی داشته باشند. گیاهان علاوه بر جذب دی اکسید کربن و تولید اکسیژن  توانایی جذب مقادیر متنابهی از عناصر مضر و ذرات معلق موجود در هوا را دارند.

نباید فراموش کرد که نسبت تاثیرگذاری فضای سبز بوستان ها بر کاهش آلودگی ها به شرایط محیطی، مقادیر آلاینده های تولیدشده و منابع آن و شرایط اقلیمی بستگی دارد. در شرایط وارونگی هوا در فصل زمستان با حجم زیاد آلاینده های تولیدی از منابع گرماساز و اتومبیل ها، طبعا این اثرگذاری کمتر خواهد شد. بنابراین نباید انتظار داشت که بوستان ها به تنهایی و در هر شرایطی بتوانند وظیفه سنگین کاهش آلودگی ها را به عهده بگیرند. اما بدون شک تاثیر غیرقابل انکاری دارند.

در حال حاضر بوستان های محله‌ای، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شهر تهران به عدد 2هزار و130رسیده است. این در حالیست که طی 10سال گذشته توسعه فضای سبز تهران با رشد قابل‌توجهی ادامه یافته است.

اولویت مدیریت شهری توزیع عادلانه فضای سبز در جنوب شهر است

تلاش سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران در راستای افزایش سرانه فضای سبز شهری و متعادل کردن نسبت سطح فضای سبز به فضای سخت (بتن، آسفالت و...) منجر به افزایش بوستان های محله ای، ناحیه ای، منطقه ای و فرامنطقه ای  در تهران شده است. بوستان های جنگلی داخل محدوده، رفیوژها، میدان ها، لچکی ها، حواشی بزرگراه ها و درختان معابر نیز از دیگر فضاهای سبز درون شهری هستند که در سطح پایتخت پراکنده بوده و میزان توزیع این فضاها در سطح شهر نمی تواند یکنواخت باشد.

همچنین توسعه فضای سبز برون‌شهری نیز همزمان مورد توجه مدیریت شهری قرار گرفته است، به گونه ای که در سال84 کمیسیون زیربنایی هیات دولت طرحی را به تصویب رساند که در آن مقرر شد، پایتخت دارای 50هزار هکتار کمربند سبز شود. طرحی که از سال65 مطرح شده بود و عملیات اجرایی آن نیز از سال69 در اطراف تهران به اجرا گذاشته شده بود اما در دهه سال اخیر تحولی شگرف یافت.

اگرچه در طول 15سال اجرای طرح جنگل کاری پیرامون شهر تا سال84 تنها 20هزار هکتار به اجرا درآمد، اما از سال84 این روند رشد بیشتری یافت، به طریقی که در طول 9سال این طرح پیشرفتی بیش از 74درصدی داشته است. تاکنون حدود 38هزار هکتار جنگل‌کاری در قالب کمربند سبز به اجرا درآمده است و در سال‌جاری نیز بالغ بر هزارهکتار از اراضی اطراف تهران در قالب طرح کمربند سبز درختکاری خواهد شد. در واقع در طول 9سال گذشته به‌اندازه 15سال آغازین اجرای این طرح درختکاری در اطراف تهران انجام شده است.

در این میان البته در بعضی از مناطق مرکزی شهر که دارای بافت نسبتا قدیمی و متراکم هستند اصولا سطح فضاهای سبز محدودتر و امکان دستیابی به فضاهای باز یا بلامعارض جهت تبدیل آنها به بوستان ها و فضاهای سبز محدود است. در همین راستا اسناد فرا دست شهر تهران از جمله طرح جامع و طرح تفصیلی شهر تهران و پهنه ها و کاربری های مشخص شده که اسناد فوق به عنوان منشور اجرایی مد نظر بوده اس. در همین راستا به منظور دستیابی به توزیع عادلانه فضای سبز اولویت پروژه های توسعه ای با مناطقی است که از فضای سبز کم بهره هستند که می توان مناطق 7 ، 8 ،9 ، 10 ، 11، 12 و 17 را نام برد.

تملک و تجمیع بافت های فرسوده در جهت افزایش سرانه فضای سبز

تملک بافت فرسوده جهت اجرای طرح تجمیع در مناطق پرجمعیت و دارای بافت متراکم و آزاد سازی زمین جهت افزایش سرانه های خدماتی به ویژه فضای سبز در این مناطق در اولویت قرار دارد. به هرحال علیرغم آنکه در مناطق مرکزی و جنوبی ظرفیت های توسعه محدود بوده است، اما طی 10 سال اخیر سطوح گسترده ای به ویژه از مناطق جنوبی شهر تهران به عرصه بوستان ها و فضای سبز تبدیل شده که از آن جمله می توان به بوستان بزرگ ولایت، بوستان بزرگ آزادگان، بوستان بانوان نرگس، بوستان پردیس بانوان و ده ها بوستان بزرگ دیگر اشاره کرد.

افزایش سرانه فضای سبز درون شهری تا پایان سال 93

سرانه فضای سبز درون شهری با توجه به مساحت بوستان‌های درون‌شهری در ابعاد محله‌ای‌، ناحیه‌ای‌، منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، بوستان‌های جنگلی داخل محدوده، رفیوژها، میدان‌ها، لچکی‌ها، حواشی بزرگراه‌ها و درختان معابر محاسبه می‌شود که با احتساب جمعیت فعلی پایتخت، سرانه فضای سبز داخل محدوده شهری تا پایان سال1393 برای هر نفر 15.5مترمربع بوده است.

البته هر سال طبق برنامه مدون پنج ساله شهرداری و تکالیف مقرر آن و براساس بودجه و اعتبارات مطروحه نسبت به شناسایی اراضی مناسب و مستعد جهت احداث بوستان های جدید اقدام می شود. به طوری که از سال1384 تاکنون با اعمال مدیریت جهادی در شهرداری تهران به طور متوسط سالیانه 93 بوستان در پایتخت به بهره برداری رسیده است.

در حال حاضر منطقه4 شهرداری تهران با داشتن سرانه 24.5متر فضای سبز برخوردارترین منطقه تهران به‌ لحاظ فضای سبز شهری است و منطقه10 شهرداری تهران به علت تراکم بافت مسکونی با داشتن 2.4مترمربع کمترین سرانه فضای سبز شهری را در تهران داراست. همچنین بیشترین بوستان‌های شهر تهران در منطقه4 شهرداری جای گرفته است که به رقمی در حدود 247بوستان رسیده است. کمترین بوستان‌های تهران نیز در منطقه9 قرار دارد که تعداد بوستان‌های منطقه 9 شهر تهران در حدود 25 بوستان است که دلیل این هم همانند منطقه 10 همان تراکم بافت مسکونی است. با این حال مدیریت شهری تلاش کرده تا از هر فضا و فرصتی برای استفاده ساکنین این مناطق از فضایسبز مطلوب اقدام کند.

هم اکنون سرانه فضای سبز شهروندان تهرانی 15.6مترمربع رسیده و مدیریت شهری در تلاش است تا پایان برنامه 5ساله اول شهرداری تهران و تا سال95 سرانه فضای سبز شهر تهران را به 18متر افزایش دهد، این در حالیست که براساس تقسیم بندی فضای سبز 6منطقه میانی شهر تهران کمترین سرانه فضای سبز ‌را داراست که تلاش می شود با تملک و تجمیع بافت فرسوده سرانه‌های فضای سبز در این مناطق توسعه یافته تا به حد استاندارد برسد. ظرفیت توسعه فضای سبز در مناطق مرکزی و جنوبی محدود است به گونه ای که طی دهه اخیر سطوح گسترده‌ای به‌ویژه مناطق جنوبی به عرصه‌های بوستان‌ها و فضای سبز تبدیل شده که از آن جمله می‌توان به بوستان بزرگ ولایت، بوستان بزرگ آزادگان و ده‌ها بوستان بزرگ دیگر اشاره کرد.

تبدیل بیش از 300کیلومتر از طول حاشیه بزرگراه‌های پایتخت به فضای سبز

طی ده سال اخیر بدنه و حاشیه بسیاری از بزرگراه‌های شهری به طول بیش از 300 کیلومتر در مسیر رفت و برگشت تبدیل به فضای سبز شده‌اند.

با توجه به نقش چندگانه وجود بزرگراه‌های سبز در محیط‌های شهری، به عنوان عناصر زنده و کارا، در افزایش کیفیت‌ امکانات زیست‌پذیری شهر، علاوه بر جنبه های زیستی و عملکرد فضاهای سبز بزرگراهی به عنوان دالان های اکولوژیک در بستر شهری و نقش مؤثر آنها در مدیریت آبهای سطحی، سیلابها و جلوگیری از فرسایش خاک، فضاهای سبز یاد شده می توانند در اتصال جاذبه های گردشگری و ارتقا کیفیت بصری نیز مفید باشند. در همین راستا طی ده سال اخیر بدنه و حاشیه بسیاری از بزرگراه‌های شهری به طول بیش از 300 کیلومتر در مسیر رفت و برگشت تبدیل به فضای سبز شده‌اند.

طی همین مدت با هدف ایجاد تعادل و توازن در توزیع فضاهای سبز در سطح شهر تهران و بهبود سرانه فضای سبز نسبت به احداث فضای سبز، در بدنه بسیاری از بزرگراه های نیمه مرکزی و جنوبی شهر نیز اقدام شده  است. بزرگراه های امام رضا(ع) در منطقه 15، امام علی (ع) در مناطق 14 ، 15 و20، شهید شوشتری و شهید رستگار مقدم در منطقه 15، شهید دوران و شهید باقری و شهید یاسینی در محدوده منطقه 12، آزادگان در محدوده منطقه 15 و 18، یادگار امام (ره) در  منطقه 10 و محدوده اطراف بهشت زهرا (س) از جمله این بزرگراه هاست.

مقایسه سرانه فضای سبز درون شهری درطول زمان

*  سرانه فضای سبز درون شهری تا پایان سال 1365 در حدود 2.1 متر مربع بوده است.

*  سرانه فضای سبز درون شهری تا پایان سال 1383 بالغ بر 9  متر مربع بوده است.

*  تا پایان سال 1393 سرانه فضای سبز درون شهری به 15.5 متر مربع رسیده است .

بهترین گونه های گیاهی در بزرگراه ها

گونه‎های گیاهی مورد استفاده در بدنه بزرگراه ها تماماً از گونه‎های مقاوم و با نیاز آبی حداقل و سازگار با شرایط اقلیم شهر تهران و قابل کاشت در زمینهای شیبدار انتخاب می‎شوند . همچنین با توجه به کمبود منابع آب ، جایگزینی چمن کاری ها با گیاهان پوششی با نیاز حداقل به آب و درختان و درختچه های مقاوم و ماندگار در دست اجراست .

کمربند سبز پیرامون شهر تهران

کارنامه مدیریت شهری پایتخت نشان می‌دهد عزمی جدی برای حفظ و گسترش فضای سبز در شهر تهران وجود دارد. فاز اول اجرای طرح کمربند سبز پیرامون شهر تهران با هدف کاهش اثرات آلودگی هوای شهر تهران و جلوگیری از ساخت‎وسازهای غیرمجاز در دامنه جنوبی البرز و هم‎چنین ایجاد فضای تفرجگاهی جهت استفاده شهروندان از سال 1365 آغاز و تا سال 1384 حدود 22000 هکتار از اراضی محدوده طرح تحت پوشش عملیات جنگل‎کاری قرار گرفته است.

فاز دوم ازسال 1384 آغاز شده است. به نحوی که در حال حاضر مجموعاً بیش از 37600 هکتار جنگل کاری در دامنه جنوبی البرز و محیط پیرامون شهر تهران وجود دارد . سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران براساس احکام برنامه پنج ساله دوم شهرداری تهران سالانه توسعه 1000 هکتار جنگل کاری را در دستور کار خود قرار داده است.

حفظ و صیانت از حریم شهر تهران خصوصاً در دامنه جنوبی البرز یکی از مهم‎ترین کارکردهای این طرح محسوب شده و عملاً امکان تعارض و دست‎اندازی به اراضی ملی و بالای خط تراز 1800 متر را از سودجویان گرفته است. به طوری که از مناطق مهم دامنه جنوبی البرز که توسط سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران  جنگل‎کاری شده است به ترتیب از سمت شرق به غرب می‎توان به مناطق: سعید‎آباد، ترقیون ، خجیر، غزال ، شهدای گمنام ، پادگان انصارالحسین ، تلو، دانشگاه امام حسین (ع)، سوهانک ،قوچک، سایت البرز ، شهید محلاتی، دارآباد ، مسیح دانشوری ، رحمان آباد ، ارتفاعات اردوگاه شهید باهنر ، جماران فاز اول ، تله‎کابین توچال، فرحزاد، دانشگاه آزاد ، کوهسار، سولقان ، حصارک کن ، پیرداوود ، حرا ، لتمال کن ، شهید باقری ، آلاسر و وردآورد در سه فاز ، شهید شهرام فر و . . .  اشاره کرد.

گونه‎های مورد استفاده در طرح کمربند سبز تماماً از درختان و درختچه های بومی و یا مقاوم و با نیاز آبی حداقل و سازگار با شرایط اقلیمی شهر تهران انتخاب می‎ شوند و جهت آبیاری نهال‎های کاشته شده از روش آبیاری تحت فشار استفاده می‎شود که این روش استفاده بهینه از منابع آبی و هم‎چنین کاهش هزینه آبیاری از طریق حذف تانکر آبیاری را به‎دنبال خواهد داشت.

* میزان جنگل کاری و توسعه کمربند سبز پیرامون شهر تهران تا پایان سال 1365 در تهران 3637 هکتار بوده است .

* میزان جنگل کاری و توسعه کمربند سبز پیرامون شهر تهران تا پایان سال 1383 در تهران 22000  هکتار بوده است .

* تا پایان سال 1393 نیز 1020 هکتار جنگلکاری در دامنه جنوبی البرز و دیگر مناطق پیرامون شهر تهران به بهره برداری رسید و مساحت کمربند سبز پیرامونی به 37632  هکتار رسید .

اجرای طرح جهادی احیاء ، ساماندهی و بازپیرایی بوستان جنگلی یاس به مساحت 1400 هکتار واقع در اراضی اطراف بزرگراه شهید بابایی(پیرو فرمایشات مقام معظم رهبری( مدظله العالی) در تاریخ 17/12/1393 ) جهت استفاده شهروندان در روز طبیعت 1394 در طول مدت 24 روز از دیگر اقدامات مدیریت شهری در خدمت رسانی به شهروندان بوده وهدف از اجرای این طرح افزایش سرانه فضای سبز ، تبدیل سایت به یک بوستان عمومی و تفرجی ، احداث زیرساخت های لازم جهت افزایش بهره وری است.