ژاپنی با شناسنامه ایـرانی

به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، این ژاپنی‌های به‌ظاهر ایرانی‌شده، همان محصولات مختلف از سری 70 معروف لندکروزر بود که در صنایع خودروسازان فتح، رنگ و بوی ایرانی گرفته بودند و به تعداد بسیار زیادی نیز در انواع مختلف و حتی مدل‌های دودرب کروکی، تولید شده و در اختیار ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف قرار گرفتند. فرصتی پیش آمد تا با یکی از جدیدترین بازسازی‌شده‌های این محصولات دیداری در شهر و بیرون شهر داشته باشیم.

نمای بیرون و داخل
می‌توان گفت سری 70 با حضوری که در میدان‌های جنگ 8ساله دفاع مقدس داشت و بعد از آن نیز به عنوان یکی از اصلی‌ترین خودرو‌های نظامی کشورمان در همه سازمان‌های نظامی و انتظامی حضور داشته است، از شناخته‌شده‌ترین‌های تویوتا برای ما ایرانیان محسوب می‌شود. ظاهر این خودرو نمایی جنگی و بیابانی دارد که البته چند‌سالی است از سوی تویوتا در ظاهر و داخل با باقی ماندن خطوط اصلی آن، دچار تغییر چهره شده است و امروزه با وجود عمری بالای 30سال  روی خط تولید بودن، ظاهری مدرن‌تر و زیباتر پیدا کرده است. بدنه خودرو حالتی جعبه‌ای شکل دارد که ناشی از طراحی آن در دهه 80 میلادی است و در داخل نیز با خطوط شکسته و ساده، ارگونومی و ارتباط کاری راننده تا حد زیادی با ادوات و قسمت‌های مختلف داخلی برقرار می‌شود. نکته خاص در داخل این خودرو، جادار‌بودن آن است که از بسیاری از رقبای مدرن امروزی‌اش نیز در این مورد بهتر به نظر می‌آید که ناشی از همان حالت جعبه‌ای، نبود صندلی‌های بزرگ و ورم‌کرده و البته کف تخت آن است.
قسمت اعظم داشبورد، فلزی است که درست برخلاف هموطنش در آن سال‌ها یعنی نیسان پاترول عمل کرده است. ظاهر خودرویی که همراه ما با بود با استفاده از جلو پنجره و چراغ‌های راهنمای مدل بالایی در کنار سپر برآمده که آن هم از نوع مدل بالایی آن بود، چهره‌ای مدرن‌تر و به‌روز‌تر گرفته بود و می‌توان گفت که حتی خارج خودرو از داخل آن، دوست‌داشتنی‌تر است و با چهره تهاجمی که دارد، راننده را ترغیب به اجرای مانور‌هایی سنگین در بیراهه با آن می‌کند.

ویژگی‌های حرکتی‌
خودرو مورد نظر ما دارای گیربکس 4 دنده بود که با این حال سرعت نهایی زده شده با آن، بالاتر از 180 کیلومتر در ساعت بود و از طرفی ‌حین حرکت نیز، زوزه و فریاد پیشرانه، خبر از توانایی بالای این خودرو برای عبور از بیراهه‌ها داشت. می‌توان گفت تکان‌های این خودرو حتی از برخی استیشن‌های لندکروزر نیز کمتر بود که جای تعجب و تحسین داشت که البته بی‌ربط به تازه سرویس‌شدن آن و استفاده از کمک فنر‌های گازی در قسمت جلو نبود اما با وجود وانت بار بودن، به لطف وزن بالا و طول زیاد شاسی، سواری نرمی در داخل و خارج جاده می‌توان از این خودرو گرفت. شتاب‌گیری خودرو خوب است که با وجود نعره‌های سنگین پیشرانه، سرنشین یاد موتور P40 نیسان‌های پاترول می‌افتد. با وجود عرض کم اتاق اصلا حسی از عدم تعادل در عبور از شیب‌های جانبی نخواهید داشت و با اینکه از دورن اتاق، درب موتور کشیده‌تر از آنچه هست به نظر می‌آید، اما باز هم در ورود و خروج از گودال‌ها به لطف زوایای خوب حمله و فرار آن، مشکلی وجود ندارد. اما به خاطر طول زیادتر شاسی، می‌توان گفت با لاستیک‌های رایج آفرودر‌ها یعنی تایر‌های 31-10.5R15 کمی کمبود زاویه شکست میانی و در نتیجه احتمال گرفتن شاسی در عبور از لبه‌های غیرهمسطح بلند، حس می‌شود. به هر حال این خودرو نیز با وجود لندکروزر بودن، توانایی و عطش خاصی برای بیراهه‌نوردی دارد که ناشی از ترکیب یک پیشرانه قدرتمند، گیربکس خوب و دیگر بخش‌های انتقال قدرت کارا در آن هست و با داشتن سواری نرم، امکان بهره‌گیری از آن در مسیر‌های شهری و حتی مسافت‌های بلند نیز بدون کوچک‌ترین مشکلی ممکن خواهد بود.

مشخصات فنی، محاسن و معایب
وانت دوکابین الوند کروزر با قطعاتی ژاپنی ساخته شده است که طول عمر آن را بالا نگه می‌دارد و برعکس نامش، چندان ایرانی نیست که همین قضیه نیاز به مراجعه به تعمیرگاه را در آن کم می‌کند. قطعات یدکی این خودرو فراوان است که در 3 نوع ژاپنی با قیمت نسبتا گران، تایوانی و ارزان‌قیمت چینی یافت می‌شود.
توانایی آفرودی و غیرآفرودی این خودرو بسیار مطلوب است که می‌توان گفت حتی سواری شهری آن نیز از یک وانت بار بسیار بهتر به نظر می‌آید، هر چند طول بلند آن شاید کمی در شهر‌های شلوغ و همچنین مسیر‌های تنگ آفرودی، مشکل‌ساز باشد. از دیگر معایب این خودرو می‌توان به نفوذ زیاد صدای موتور در دور‌های بالا به درون اتاق اشاره کرد و این در حالی است که صدای برخورد باد با اتاق چندان زیاد نیست. در مقابل باید از سیستم سرمایشی و گرمایشی خوب آن نیز یاد کنیم که خصوصا در فصل سرما کارکردی عالی دارد. این خودرو از یک پیشرانه 3955 سی‌سی بنزینی با کد 3F بهره می‌برد که در حدود 155 اسب بخار قدرت و 303 نیوتن‌متر گشتاور حاصل این نیروگاه است که با کمک یک گیربکس 4دنده که در مدل‌های بالاتر آن به صورت 5دنده است، به چرخ‌های عقب در حالت استاندارد و با استفاده از کمک دنده آن، به هر چهار چرخ، نیروی تولیدی خود را می‌رساند. کمک دنده نیز مثل اکثر خودرو‌های 4WD دارای 4 وضعیت دو‌چرخ عقب سبک برای رانندگی شهری و بدون فشار، چهار‌چرخ سبک برای رانندگی در مسیر‌های بیراهه با فشار کم و چهار چرخ سنگین برای ایجاد بالاترین گشتاور برای مسیر‌های صعب‌العبور و البته وضعیت خلاص برای مواقعی خاص مثل تعمیرات ‌یا استفاده از وینچ گاردانی و مکانیکی است.

جمع‌بندی‌
تویوتا دو‌کابین الوند کروزر، همان‌طور که گفته شد یک خودرو تمام ژاپنی است که در مونتاژ آن از قطعات اصلی بهره گرفته شده است. مدل‌های تک‌کابین این خودرو به وفور در مناطق کرد‌نشین کشورمان دیده می‌شود که از آن برای تردد در مسیر‌های سخت و صعب‌العبور استفاده می‌کنند و نمایانگر یک خودرو با قابلیت اطمینان بالاست.
خودرو مورد نظر نیز با کمی بازسازی و با وجود داشتن دو ردیف صندلی به همراه قسمت بارگیر عقب، اکنون به یک لندکروزر مناسب برای طی مسافت‌های کوتاه و بلند و حضور در برنامه‌های خارج جاده تبدیل شده است. در پایان لازم است تا از همکاری صمیمانه آقای محسن جاجرمی در طول این برنامه و در اختیار قرار دادن خودرو خود، نهایت تشکر و قدردانی را بکنیم.