به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، در نمایشگاه بین‌المللی دیترویت 2014، تویوتا از کانسپتی به نام FT-1 رونمایی کرد که به عقیده بسیاری از کارشناسان، پیش‌نمایشی از نسل جدید سوپراست. شنیده‌ها نیز حاکی از آن است که موتورشو ژنو 2018، محل رونمایی از نسل جدید این خودرو اسپرت خواهد بود. به همین بهانه، نگاهی اجمالی ‌به سرگذشت سوپرا خواهیم داشت.

سرآغاز یک افسانه
تویوتا مدل سلیکا سوپرا را به‌عنوان نسخه‌ای از مدل اسپرت و موفق سلیکا، در اواخر دهه 70 میلادی و با مدل 1979به بازار معرفی کرد؛ نسخه‌ای که استایل ظاهری‌اش برگرفته از مدل محبوب سلیکا لیفت‌بک بود اما طول و عرض بیشتری نسبت به آن داشت.در واقع آنچه که سلیکا سوپرا را از سایر نسخه‌های سلیکا متمایز می‌کرد، قوای فنی آن بود؛ یک پیشرانه 6سیلندر خطی2.6 لیتری که اولین پیشرانه ساخت تویوتا بود که به سامانه تزریق سوخت مستقیم الکترونیکی مجهز می‌شد. این خودرو فست‌بک اسپرت با هر دو نوع گیربکس پنج‌سرعته دستی و چهارسرعته اتوماتیک قابل سفارش بود و به‌طور استاندارد از سامانه تعلیق مستقل هر چهار‌چرخ و ترمزهای دیسکی در هر چهارچرخ بهره می‌برد. به جز اضافه‌شدن یکسری تجهیزات رفاهی آپشنال نظیر پوشش چرمی صندلی‌ها و تهویه مطبوع اتوماتیک، این اتاق از سوپرا تا سال 1981 تغییر خاصی را تجربه نکرد اما در این سال، سوپرا یک پیشرانه 2.8لیتری و گیربکس 4سرعته خودکار اصلاح‌شده دریافت کرد و حالا یک پکیج سامانه تعلیق اسپرت جدید نیز به‌صورت آپشنال برای آن قابل سفارش بود. در مدل سال 1982، سوپرا یک بازطراحی کامل و تغییراتی چشمگیر را تجربه کرد و همچنین پیشرانه 2.8 لیتری خودرو (با کد 5M-GE) مورد بازنگری و به‌روزرسانی قرار گرفته و به سیستم سوپاپ DOHC مجهز شد. سوپرا جدید حالا در دو نسخه متمایز Luxury-Type و Performance-Type عرضه می‌شد که هر دو نسخه  L-Type و P-Type از نظر قوای فنی و مکانیکی یکسان بودند و تفاوت‌هایشان به مواردی نظیر تایر و چرخ‌های پهن‌تر، باد گلگیرها، تریم داخلی اسپرت(در نسخه پرفورمنس) و... محدود می‌شد. سلیکا سوپرا جدید(با کدA60)در سال 1982 توانست از سوی نشریه موتورترند، عنوان بهترین خودرو وارداتی به ایالات متحده را از آن خود کند. در سال 1984، تغییرات جزئی دیگری در بخش فنی و ظاهری روی خودرو اعمال شد.

جدا شدن راه سوپرا از سلیکا
اتفاق مهمی که در میانه‌های سال 1986 افتاد، این بود که سوپرا(با کد A70 در این نسل) دیگر یکی از نسخه‌های سلیکا یا مدلی مرتبط با آن نبود و به محصولی با هویتی کاملا مستقل در لاین‌آپ تویوتا تبدیل شد. سوپرا در همین سال به یک پیشرانه 3.0 لیتری DOHC مجهز شد ضمن اینکه همانند پیشینیانش به ترمزهای دیسکی هر چهارچرخ و سامانه تعلیق مستقل مجهز بود. در سال 1987، تویوتا یک پیشرانه توربو را نیز به لیست پیشرانه‌های قابل عرضه ‌روی سوپرا اضافه کرد. همچنین در این سال امکان سفارش نسخه تارگا سوپرا با سقف متحرک نیز فراهم شد.

آخرین سوپرا، بهترین سوپرا!
چهارمین نسل از تویوتا سوپرا (با کد A80) که تغییرات زیاد و چشمگیری را در بخش‌های ظاهری و فنی تجربه کرده بود، در سال 1993 به بازار‌های جهانی معرفی شد. در همین نسل بود که سوپرا وارد قلمرو ابرخودروها شد و به لطف ظاهر جذاب، کیفیت ساخت مثال‌زدنی، عملکرد فنی بسیار عالی، سواری لذت‌بخش، انعطاف‌پذیری بالا و البته قیمت بسیار مناسب از همان ابتدا مورد توجه مشتریان و کارشناسان قرار گرفت و توانست در عصر طلایی خودروهای اسپرت و ابرخودروهای ژاپنی، به نوعی پرچمدار و مایه غرور و مباهات سازنده‌اش باشد. نسل چهارم سوپرا به پیشرانه  6سیلندر خطی3لیتری مجهز بود که در گونه تنفس طبیعی قادر بود قدرتی معادل 220 اسب بخار تولید کند اما نسخه تویین‌توربو این پیشرانه 320 اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این پیشرانه که در میان علاقه‌مندان با کد 2JZ‌ شناخته می‌شود، قابلیت و پتانسیل بسیار بالایی برای تقویت و افزایش توان خروجی داشت به‌طوری‌که با یکسری تغییرات فنی، قدرت آن به محدوده 1000اسب بخار(و حتی فراتر از آن!) می‌رسید و همین عامل سبب شد تا سوپرا نسل 4 محبوبیت فوق‌العاده‌ای میان اهالی تیونینگ پیدا کند که باعث شده ‌امروزه یافتن نمونه بسیار سالم و دست‌نخورده سوپرا A80 کار چندان آسانی نباشد. سوپرا در سال 2002 از خطوط تولید تویوتا خداحافظی کرد و پایان سوپرا به نوعی با پایان یافتن تدریجی دوران طلایی و تکرارنشدنی خودروهای اسپرت هیجان‌انگیز و بی‌نظیر ژاپنی(که در دهه‌های 80 و 90 میلادی اندام رقبای نامدار و مطرح اروپایی و آمریکایی را به لرزه می‌انداختند) مصادف شد.

نویسنده: علی کریمی