آزمایش فنی تویوتا C-HR با موتور 1.2 لیتری توربو تیپ Advance؛
این تویوتا محافظهکار نیست!
عصر خودرو-محبوبیت کراساوورها در سالهای اخیر به حدی رسیده که اکثر خودروسازان مطرح جهان، حتی آنهایی که پیشتر محصولی در کلاس مشابه به بازار عرضه نکرده بودند، سنتشکنی کرده و به سراغ این سگمنت تازهوارد بروند.
Friday 29 September 2017 - 12:57:00
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، تویوتا نیز پیشتر با مدل Rav4 به این کلاس وارد شده بود و نسل چهارم این خودرو هرچند که از نظر قیمت، یک سر و گردن بالاتر از رقبای دیگرش قرار داشت، اما رکورد فروش خوبی را در بازار کشور به ثبت رساند. ولی اخیرا تویوتا یک کراساوور سابکامپکت در کلاسی کوچکتر از Rav4 عرضه کرده که تقریبا همزمان با بازار جهانی، در بازار کشور ما هم جا خوش کرد. C-HR که در زبان لاتین تحت عنوان Coupe (Compact) High Rider معنی میشود، نام کراساوور سابکامپکت (فوق فشرده) تازه این خودروساز است که برعکس اکثر محصولات تویوتا زمخت و «محافظهکارانه» طراحی نشده و شباهتی به خانواده لندکروزر و پرادو ندارد! تویوتا این بار فرمولاسیون عامهپسندبودن را برای خلق یک خودروی جمعوجور شهری اجرا کرده که ظاهرش به هیچوجه «محافظهکارانه» نیست.
بالانشینِ کلاسِ کوچولوها
C-HR نخستین محصول تویوتا در کلاسی است که پیشتر توسط نیسان جوک و هوندا H-RV تسخیر شده بود، اما C-HR را با این ظاهر دلفریب و خشن میتوان یک «تغییردهنده بازی» نامید که البته فروش بیش از 60 هزار دستگاه از این خودرو در نیمه اول سال 2017 آن هم تنها در بازار آمریکا، گواهی بر این موضوع است. C-HR در بازار ایران از نظر سگمنت در کنار سانگیانگ تیوولی، رنو کپچر، نیسان جوک و البته تا حدودی هیوندای توسان TL قرار میگیرد و به زودی هوندا H-RV نیز به این جمع خواهد پیوست. این خودرو با 4.36 سانتیمتر طول، از کپچر، جوک و تیوولی بلندتر بوده ولی عرض و ارتفاع آن تقریبا در رده متوسطی نسبت به رقبا قرار دارد. چهره خودرو در نمای جلو بسیار خشن و جذاب طراحی شده و چراغهای آن با وجود DRL (روشنایی در روز) و زنون، گرافیک پویا (LEDهای راهنما به صورت ترتیبی روشن و خاموش میشوند) و زیبایی دارند. سپر عضلانی جلو با دو دریچه مثلثیشکل در دو طرف و پروژکتورهای دایرهایشکل شمایلی کاملا هماهنگ با دیگر بخشهای بدنه داشته و درب موتور نهچندان بزرگ و کشیده با خطوط عضله، قوسهای بالای چراغ را به خوبی پوشش میدهد. C-HR همانطور که از نامش پیداست، از بغل شبیه به یک کوپهِ قدبلند بوده و با وجود دستگیره درب عقب مخفی و قوس مجموعه پنجرههای درهای کابین، شمایل اسپرتی را به شما ارائه میکند. همچنین در بازار ایران دو نوع رینگ 17 و 18 روی این خودرو قرار میگیرد که نمونه Advance به عنوان تیپ پایه، مجهز به رینگ اسپرت 17 اینچی است. در بخش عقب نیز با وجود چراغ خطرهای C شکل و اسپویلری که در تکمیل نمای عقب بالاسر شیشه خودرو قرار گرفته، این ذات اسپرت به چشم میخورد.
طراحی داخلی، ارگونومی، چیدمان
C-HR در حال حاضر با 4 تیپ امکانات در مدل بنزینی و 3 تیپ در نسخه هایبرید به بازار ایران عرضه میشود که نمونه مورد آزمایش ما از نوع تیپ پایه (Advance) مدل بنزینی، با روکش پارچهای صندلیهاست. کیفیت ساخت ادوات داخلی و متریال به کار رفته در کابین خودرو آنقدر بالا هست که با قرار گرفتن در داخل کابین ارزانترین تیپ این خودرو نیز احساس بدی ندارید و وجود روکش چرمی غربیلک و داشبورد با تریم مکمل مشکی پیانو، شمایل اسپرت و لوکسی به این خودرو میبخشد. C-HR در فضای داخلی طراحی سادهای دارد و به جز دکمههای سیستم تهویه مطبوع و مانیتور 8 اینچی قرار گرفته در وسط داشبورد، چیز اضافهای نظر شما را جلب نخواهد کرد. غربیلک فرمان سهشاخه آن دکمههای کامپیوتر سفری و اینترفیس سیستم صوتی را روی خود جا داده و حقیقتا بسیار خوشدست است. کیلومترشمار به صورت دو دایره که در سمت راست سرعتسنج تا 220 کیلومتر بر ساعت و در سمت چپ دور موتور تا عدد 8 (با ضریب 1000) مندرج شده، در پشت غربیلک نقش بسته و در وسط این دو نیز مانیتور TFT کامپیوتر سفری خودرو قرار دارد. در پشت فرمان نیز سه دسته کنترلگر مربوط به برفپاککن و شیشهشور، کروز کنترل و در نهایت چراغها را داریم که با توجه به جمعوجور بودن غربیلک، خیلی زود به آنها عادت میکنید. همچنین در جلوی زانوی سمت چپ نیز دکمههای درب باک و تنظیم ارتفاع چراغهای جلو قرار دارد که البته در نسخههای فولتر شاهد دکمههای بیشتری در این بخش هستیم. کنسول بین دو صندلی نیز دربرگیرنده لیور دنده و دکمههای ترمز پارک الکترونیکی، اتوهُلد و کنترل لغزش است. رودریها با وجود روکش چرم و پلاستیک، کیفیت ساخت بالا و طراحی متناسبی با کابین دارند و همچون بسیاری از خودروهای مدرن، قفل درب مخفی و دستگیره اهرمی برای آن در نظر گرفته شده است. در این تیپ خبری از دکمه تاشوی آینهها نیست، بالابرهای هر چهار شیشه از سمت صفحه کلید نقش بسته روی رودری راننده مجهز به حالت اتوماتیک هستند و جوی استیک کوچک تنظیم آیینههای جانبی نیز بالاسر همین دکمهها قرار دارند.
مبلمان، فضای داخلی
فضای پای ردیف جلوی خودرو برای نگارنده با قد 190 سانتیمتر نیز بسیار ایدهآل است اما اگر هر یک از صندلیهای جلو برای قامت مذکور تنظیم شوند، نشستن در ردیف عقب اندکی سخت میشود. ولی اگر صندلیهای جلو در حالت میانی قرار گیرند، ردیف عقب خودرو حتی از حیث شیب سقف نیز چندان آزاردهنده نیست. طراحی مبلمان خودرو با عنایت به ارگونومی بهتر سرنشینان صورت گرفته و خصوصا در نمونههای روکش پارچهای، آسایش و راحتی خوبی دارند. جالیوانیهای ردیف عقب روی رودریها قرار گرفته، صندلیهای عقب نیز مجهز به پایههای ایزوفیکس (برای صندلی کودکان) بوده و قابلیت خمشدن برای افزایش فضای بار (به 1030 لیتر) را دارند.
در این خودرو خبری از درب صندوق اتوماتیک نیست و تنها با فشردن یک دکمه در بین دو چراغ پلاک باز و به صورت دستی نیز بسته میشود. با باز شدن صندوق، طاقچه همراه با درب بالا میرود و بدین ترتیب شما در حدود 540 لیتر فضا برای قرار دادن اسباب و اثاثیه خود خواهید داشت که برای خودرویی در این کلاس عدد بسیار خوبی است. همچنین باید به این موضوع اشاره کرد که تنها نسخههای تک دیفرانسیل C-HR لاستیک زاپاس دارند و تویوتا برای تیپهای AWD این خودرو کیت پنچرگیری تعبیه کرده است.
این 1.2 لیتری توربو چه حسی دارد؟!
C-HR در حال حاضر با دو پیشرانه 1.2 لیتری بنزینی توربو (تک اسکرول) و 1.8 لیتری اتکینسون سایکل هایبرید (مشترک با پریوس) به بازار جهانی عرضه میشود ولی در بازار اندونزی نسخه 1.5 لیتری و در بازار آمریکا نمونه 2 لیتری اتمسفریک دارد. با این حال این محصول با هر دو پیشرانه مرسوم در بازار جهانی به خیابانهای کشورمان نیز راه پیدا کرده که نسخه مورد آزمایش از نوع 1.2 لیتری توربو با 115 اسب بخار قدرت (تقریبا مشابه جوک و کپچر) است. C-HR ادونس، فاقد استارت دکمهای بوده و خودرو را از طریق چرخاندن سوئیچ در توپی روشن میکنیم که صدای استارت نرم و همانطور که انتظار داشتیم، بدون لرزش است. با روشنشدن خودرو نام C-HR روی کامپیوتر سفری نقش میبندد و چراغهای برخی از ادوات داخلی از جمله پشت آمپر روشن میشوند. همچنین ترمز پارک خودرو از نوع الکترونیکی بوده که با قرار دادن جعبه دنده در هر یک از حالتهای D یا R به صورت خودکار آزاد میشود.
C-HR در هر دو نسخه از جعبهدنده ضریب متغیر CVT مولتیدرایو بهره میبرد که همچون هر گیربکس CVT دیگری چندان مناسب رانندگی اسپرت نیست اما عملکرد آرام بدون تنش آن در کنار سیستم تعلیق نرم خودرو که کوبشها را به خوبی یک سدان کامپکت جذب میکند، فضای داخل آرامی را برای شما فراهم میسازد. عایقبندی خودرو همانطور که از یک تویوتا انتظار دارید، صورت گرفته و هیچ صدای اضافهای در داخل کابین به گوش نمیرسد. میدان دید راننده در جلو مناسب است اما زمانی که نوبت به دور زدن، دنده عقب گرفتن یا پارککردن (خصوصا با توجه به اینکه نسخه Advance فاقد سنسور پارک عقب و جلو است) میرسد، اندازه کوچک شیشههای درهای عقب و درب صندوق، کار را تا حدودی سخت میکند. شتابگیری این موتور 115 اسبی حتی با وجود گشتاور نسبتا خوب 185 نیوتنمتر، چندان خارقالعاده نیست و C-HR کششی در حد و اندازه نیسان جوک 1.6 اتمسفریک به شما ارائه میکند؛ هرچند که باید گفت این موضوع به معنای کم آوردن خودرو در شتابگیری ثانویه نیست و البته نمونه 1.8هایبرید آن نیز عملکرد چندان بهتری از مدل 1.2 لیتری ندارد. C-HR با وجود کمک الکترونیکی جعبهفرمان (EPS)، عملکرد نرمی برای مسیرهای شهری دارد و همچنین با افزایش سرعت، فرمان سفتتر میشود که این موضوع موجب کنترل ایمنتر خودرو در سرعتهای بالا میشود.
جمعبندی
در مجموع باید گفت که C-HR با وجود ظاهر بسیار عالی، امکانات راضیکننده در نمونههای فول آپشن و البته پوئنهای مثبتی مثل کیفیت ساخت بالا، هندلینگ و پایداری خوب و مهمتر از همه پرستیژ یک برند بااصالت، گزینه وسوسهانگیزی به شمار میرود اما فراموش نکنید که این خودرو با گستره قیمت 179 الی 219 در تیپهای مختلف، اختلاف قیمت فاحشی نسبت به رنو کپچر و تیوولی 110میلیون تومانی دارد ولی با توجه به اینکه قیمت نیسان جوک اسپرت اخیرا به 182میلیون تومان رسیده، C-HR ادونس را میتوان پیش روی این خودرو قرار داد که البته در این صورت، محصول تویوتا از حیث قدرت موتور و امکانات رفاهی، در برابر جوک اسپرت حرف زیادی برای گفتن ندارد.
در پایان لازم است از همکاری صمیمانه نمایندگی ایرتویای شهرستان شاهرود (رضائی-کد 298) و همراهی آقای «فرزاد نصرتیکمال» قدردانی را به جای آوریم.
برچسب ها
تویوتاصنعت خودرو سازیصنعت خودرو ژاپن