به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، این روند را می‌توان فرصتی از دست رفته برای خودروسازان به حساب آورد، چراکه لااقل بخشی از این مشتریان خریداران بالقوه خودروهای نویی خواهند بود که قیمتی متناسب با قدرت خرید آنها داشته باشد.

ممکن است تصور شود این ظرفیت تنها برای خودروسازان در کشورهای کمتر توسعه‌یافته مطرح است و تنها این شرکت‌ها به تولید خودروهای ارزان‌قیمت اشتیاق دارند، اما جالب است بدانید که بزرگ‌ترین خودروسازان جهان هم می‌خواهند سهمی در بازار خودروهای مقرون به‌صرفه و اقتصادی داشته باشند و برای تحقق این هدف تلاش می‌کنند. امروزه فهرست بلند بالای خودروهای مقرون به صرفه در کشورهای مختلف روز به روز متنوع‌تر می‌شود و امکانات تازه‌ای به این خودروها افزوده می‌شود. خودروسازان می‌کوشند با حذف بخش‌های گران‌قیمت و لوکسی نظیر سامانه‌های اطلاعاتی و سرگرمی پیشرفته و همچنین کاهش هزینه‌های جانبی تولید، قیمت تمام‌شده بخشی از محصولات خود را تا حد امکان پایین بیاورند و جامعه هدف محصولاتشان را گسترده‌تر سازند. در مقابل خریداران نیز با خرید خودروهای نو در هزینه‌های تعمیر و نگهداری آتی صرفه‌جویی می‌کنند و از برخی فناوری‌های نوین بهره‌مند می‌شوند. در ادامه نمونه‌هایی از این تلاش‌ها را بررسی می‌کنیم.
رنو-داچیا

شرکت خودروسازی رنو در سال 1999 داچیا خودروساز رومانیایی را خرید و نخستین مدل خود را در سال 2004 به بازار عرضه کرد. رنو در این حرکت استراتژیک خود به‌دنبال این بود که خودروهایی قدرتمند و در عین حال خوش‌قیمت ارائه کند. خودروهایی که تحت برند داچیا تولید می‌شوند از ظواهر فریبنده برخی محصولات رنو بی‌بهره‌اند اما با قیمتی بسیار مناسب، محصولی با کیفیت قابل‌قبول به خریداران عرضه می‌کنند. در سال 2017 داچیا با رشد 12 درصدی فروشش، 3 درصد از کل بازار خودروی اروپا را قبضه کرد. برنامه توسعه داچیا «طراحی برای قیمت» نام گرفته است. برای هر بخش از خودرو حداکثر قیمتی در نظر گرفته می‌شود و طراحان و مهندسان و قطعه‌سازان برای تحقق بهترین نتیجه در همان سطح قیمت تلاش می‌کنند. تولید خودروها براساس پلت‌فرم‌های مشترک محصولات رنو و نیسان صورت می‌گیرد و در بخش فناوری‌های نوین تلاش‌ها بر ساده‌سازی تا حد امکان متمرکز است. برخی رقبا عقیده دارند رنو در تولید خودروهای برند داچیا از مزیتی که در ارتباط با قطعه‌سازان دارد بهره می‌برد و داچیا اگر از مزایای همکاری با رنو منتفع نمی‌شد هرگز نمی‌توانست محصولاتش را با این قیمت تولید کند.
هیوندایی-کیا

در سال‌های اخیر برند کیا رشد و پیشرفتی چشمگیر داشته است. این خودروساز که در ابتدا مزیتی جز قیمت‌های باورنکردنی نداشت،‌ به‌تدریج راه و رسم تولید خودروهای باکیفیت را نیز آموخت. کیا امروزه محصولاتی با استانداردهای جهانی تولید می‌کند و حتی به بازار خودروهای لوکس هم وارد شده است. این خودروساز به همراه برند مادرش هیوندایی در اواخر دهه 1990 میلادی رویکرد جدیدی در پیش گرفت و به کیفیت نقشی محوری بخشید. این جهت‌گیری سبب شد هیوندایی و کیا با ارائه ضمانت 10 ساله سهمی از بازارهای غربی به دست آورند. دور بعدی تغییرات کیا در سال 2006 رخ داد. این شرکت با بازنگری در روند طراحی محصولات خود و به کار گرفتن طراحان موفق اروپایی کوشید علاوه‌بر کیفیت، ظاهری شکیل و همه‌پسند نیز به مشتریان خود ارائه کند. امروزه سدان‌های سایز متوسط کیا در سراسر دنیا طرفداران خاص خود را دارند و ضمانت 10 ساله نیز به جهت صرفه‌جویی در هزینه‌های نگهداری بر جذابیت این خودروها می‌افزاید.
فولکس‌واگن- اشکودا

اشکودا، خودروساز قدیمی چک، امروز مهم‌ترین صادرکننده این کشور شناخته می‌شود. مالکیت این شرکت خودروسازی در سال 2000 به‌طور کامل به گروه خودروسازی فولکس‌واگن واگذار شد و بنا بود به‌عنوان تولیدکننده خودروهای ارزان‌قیمت فعالیت کند. با گذشت زمان اشکودا توانست سهم قابل‌توجهی از بازارهای جهانی کسب کند. استفاده از فناوری‌های پیشرفته در خط تولید به‌عنوان مهم‌ترین عامل موفقیت اشکودا مطرح شده است. این شرکت برخلاف خط تولیدهای سنتی، از روش فراکتالی در ساخت خودرو استفاده می‌کند. روش فراکتالی آن است که بخش‌های بزرگ خودرو نظیر داشبورد، صندلی‌ها و محور عقب خودرو به‌طور جداگانه مونتاژ می‌شود و سپس به بدنه اصلی خودرو الصاق می‌شوند. تمرکز اشکودا بر کاهش هزینه‌های جانبی تولید و به کارگیری فناوری‌های نوین سبب شده است این برند در بازارهای جهانی موفقیت قابل‌توجهی کسب کند تا جایی که بیم آن می‌رفت بازار شرکت مادر خود یعنی فولکس‌واگن را هم تحت‌تاثیر قرار دهد. این خودروساز در سال‌های اخیر با شرکایی از کشورهای در حال توسعه نیز وارد همکاری شده است تا خودروهایی متناسب با قدرت خرید مشتریان در آن کشورها تولید کند.
فولکس‌واگن-سئات

شرکت خودروسازی سئات اسپانیا هم در دهه 1990 میلادی تحت مالکیت فولکس‌واگن قرار گرفت و نخستین زیرمجموعه خارجی این گروه خودروسازی آلمانی شد. در آغاز بنا بود سئات بر تولید خودروهای اقتصادی متمرکز شود. عرضه موفق و پر هیاهوی خودروی «لئون» نیز گام موثری در تحقق این هدف بود. اما از سال 2002 سئات همکاری گسترده‌ای با آئودی آغاز کرد و به تولید خودروهایی گران‌تر و بزرگ‌تر روی آورد. امروزه نسل جدید لئون هنوز در فهرست خودروهای ارزان و با کیفیت به چشم می‌خورد، اما اغلب مدل‌های جدید سئات قیمت‌هایی در سطح سایر محصولات فولکس‌واگن دارند.