به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در این مطلب به سراغ محصولات برندهای نام آشنایی می‌رویم که حتی ممکن است به دلیل قوانین خاص واردات خودرو به ایران، امکان وارداتشان چندان قوی نباشد؛ با این حال قطعا در صورت بازگشتشان، علاقه‌مندان به خودرو در ایران خوشحال خواهند شد.

اوپل کورسا

کورسا شاید هنگامی که برای اولین بار در ابتدای دهه 70 شمسی به بازار ایران وارد شد، سریع‌ترین ‌هاچ‌بک شهری ایران نبود، اما به دلیل طراحی ظاهری دوست‌داشتنی، امکانات رفاهی مناسب، ایمنی بالا و در کل مدرن‌تر بودن از رقبا توانست به محبوب‌ترین نمونه و به انتخاب اول بانوان و جوانان بدل شود. همه این موارد در کنار موفقیت برند اوپل و خوشنامی آن کافی است تا تنها نام باقیمانده از آن دوران اوپل را گزینه‌ای مناسب برای بازگشت به ایران بدانیم.  امروزه تقریبا نام تمامی محصولات اوپل تغییر کرده‌اند و همین در بازاری همانند ایران که نام‌ها اهمیت قابل توجهی دارند، ممکن است برای بازگشت یک برند دردسرساز باشد.

فیات 124 اسپایدر

امروزه دیگر سیستم قدیمی نامگذاری فیات که با اعدادی بین 120 تا 132 تعیین می‌شد، مورد استفاده نیست؛ اما فیات تصمیم گرفته است تا برای بازگشت یک خودرو اسپرت روباز به خط تولید خود نام 124 را از دل تاریخ بیرون بکشد. این محصول در دهه 50 شمسی در ایران نیز طرفدارانی داشت و توانست به گزینه‌ای مناسب برای کسانی بدل شود که توان خرید یک آلفارومئوی گران‌قیمت را نداشتند، اما سودای خرید یک اسپرت ایتالیایی خواب و خوراک را از آنها گرفته بود. خوشبختانه قیمت مناسب، پلت‌فرم عالی و پیشرانه‌های تازه‌نفس همگی در این نسل جدید هم پررنگ هستند و 124 می‌تواند با بازگشتی دوباره به ایران شاهد موفقیتی قابل قبول باشد.

پژو 508

شاید باورش برای ما سخت باشد که پژو به طور رسمی در ایران همانند قبل حضور ندارد. با آنکه پژو 407 نتوانست به دلایلی متعدد به موفقیتی قابل توجه دست یابد، اما اسلاف آن یعنی 405 و 504 هر دو در ایران خودروهایی محبوب و پرطرفدار هستند. همین مورد کافی است تا ما شایعات نسبتا قوی حضور 508 در ایران را به فال نیک بگیریم و آن را در لیست خودمان قرار دهیم. 508 یکی از اولین محصولات جدید پژو بود که از دست زبان طراحی نه‌چندان زیبای این خودرو خلاص شد و پس از مدت‌ها در نشریات خارجی توانست نظر مثبت متخصصان نسبت به برند پژو را احیا کند. حال باید منتظر قطعی شدن مونتاژ و یا واردات 508 در ایران بمانیم.

پژو 208

206 در ایران توانست محصولی موفق باشد و محبوبیت آن در همه اقشار جامعه تاکنون حفظ شده است. متاسفانه پروژه معرفی یک نمونه فیس‌لیفت شده و شبیه به محصولات مدرن‌تر پژو در قالب معرفی 207i نتوانست آنطور که باید و شاید موفقیت‌آمیز باشد، اما قطعا بازار ایران نسبت به ورود یک محصول از سری 2 تولیدات پژو که خودرویی خوب و هیجان‌انگیز باشد، استقبال خواهد کرد. خوشبختانه محصول جدید سری 2 پژو یعنی 208 ویژگی‌های بارز یک ‌هاچ‌بک شهری هیجان‌انگیز را دارد و خوشبختانه ظاهری مدرن و زیباتر از محصولات سال‌های اخیر پژو دارد. امیدواریم که در صورت بازگشت کامل پژو به ایران، 208 نیز یکی از گزینه‌های تولیدی و یا وارداتی باشد.

رنو کلیو

شاید نام رنو کلیو در ایران چندان شناخته‌شده نباشد. علت امر این است که در ایران دو سری از محصولات رنو شناخته شده‌اند که یکی به دوران نامگذاری عدد (5 و 21) و سری دوم به دوران جدید نامگذاری (مگان و سفران) متعلقند. با اینکه هیچگاه محصولی با نام کلیو به ایران راه نیافته، اما در صورتی که به بازار اطلاع داده شود که این محصول در حقیقت فرزند خلف رنو 5 است، می‌توان محبوبیتی قابل توجه برای آن متصور بود. خوشبختانه کلیو همانند سلف خویش ذاتی جذاب داشته، حتی از آن اندکی اسپرت‌تر است. همین موارد در کنار خوشنامی برند رنو کافی است تا ما یکی از محصولاتی که همنام رنوهای قدیمی نیستند را در این لیست قرار دهیم.

فورد ماستنگ

با دیدن نام ماستنگ قطعا به خود خواهید گفت که چگونه ممکن است یک خودرو آمریکایی آن هم با پیشرانه‌های 8 سیلندر حجیم بتواند به ایران بازگردد؟ با این حال شاید فورد ماستنگ در میان خودروهای عضلانی آمریکایی محتمل‌ترین گزینه برای بازگشت به ایران باشد. نکته اول در مورد این خودرو این است که فورد به دلیل حضور در اروپا ممکن است بتواند راحت‌تر از سایرین به ایران وارد شود. نکته دوم اما در این واقعیت نهفته است که در ماستنگ جدید پیشرانه 2.3 لیتری 4 سیلندر قابل سفارش است که با 310 اسب بخار به اندازه یک 6 سیلندر می‌تواند رقبا را به چالش بکشد. شاید بسیاری از هموطنان مشتاق خرید خودروهای آمریکایی نسبت به یک خودرو عضلانی 4سیلندر چندان خوشبین نباشند؛ اما در هر صورت بازهم ماستنگ، ماستنگ است و این ماستنگ 4 سیلندر نیز با قیمت مناسب و عملکرد فنی کم نظیرش می‌تواند محبوبیت نام ماستنگ در ایران را ادامه دهد.

شورولت کامارو

نسل ششم کامارو قطعا گزینه‌ای مناسب برای بازگشت نام کامارو به ایران است. اول از همه اینکه با توجه به بازگشت هرچند حاشیه‌ساز و نه‌چندان محکم برند شورولت، امکان ورود سایر تولیدات این برند به ایران قوی‌تر شده است. دوم اینکه در این نسل شورولت نیز همانند فورد تصمیم گرفته است تا برای محصول عضلانی خود گزینه انتخاب یک پیشرانه 4 سیلندر با عملکردی شبیه به یک 6 سیلندر مناسب را ممکن سازد. این پیشرانه 2لیتری می‌تواند علاوه بر تطابق با قوانین مربوط به حجم موتور در کشور، با رقبای 6 و حتی 8سیلندر موجود برابری کند. با این حال باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا سایر محصولات شورولت شامل کامارو نیز به ایران خواهند رسید یا خیر.

شورولت ایمپالا

نسل دهم ایمپالا با آنکه از نظر ظاهری چندان محصولی آمریکایی نیست، اما وامدار سدان جذاب و بزرگی است که هنوز هم در ایران یکی از محبوب‌ترین‌هاست. خوشبختانه در این نسل شورولت از پیشرانه‌های 4 سیلندر 2.4 و 2.5 لیتری (اولی‌ هایبرید)  نیز در این مدل استفاده کرده و ورود آن به ایران از این نظر ممکن است. علاوه بر این با ورود برند شورولت باید نسبت به حضور مجدد محصولات قدیمی‌تر آن خوشبین بود. همین سبب شده تا ما ایمپالا را به عنوان خودرویی بدانیم که می‌تواند با ورود به ایران با رقبایی همانند تویوتا کمری وارد رقابتی نفسگیر شده، نام درخشانی را احیا کند.

جگوار XE

جگوار پس از مدتی کلنجار رفتن با ایده‌های متفاوت تصمیم گرفت تا دوباره یک سدان کوچک را به تولیدات خود اضافه کند. XE با آنکه نامی نیست که ایرانیان با آن آشنا باشند، اما جگوار قطعا برای همگان به قدری شناخته شده است که همه از ورود یک سدان خشن و جذاب با قابلیت‌های فنی مناسب و نام جگوار استقبال خواهند کرد. خوشبختانه ظاهر این محصول نیز برگرفته از زبان طراحی گیرای سال‌های اخیر این برند است و پیشرانه‌های 2 لیتری 200 و 240 اسب بخاری نیز امکان واردات آن به ایران را فراهم آورده‌اند. همه این موارد کافی است تا ما XE را یکی از گزینه‌های مناسب برای ورود دوباره یک برند به ایران بدانیم.

داج دارت

دارت جدید شاید یک داج اصیل نباشد و به مذاق بسیاری از طرفداران خودروهای آمریکایی خوش نیاید؛ اما باز هم نام و نشان داج و دارت را یدک می‌کشد. هر دو این نام‌ها در ایران به قدر کافی شناخته شده‌اند و پیشرانه‌های 4 سیلندر با عملکرد مناسب نیز سبب می‌شوند تا امکان حضور آن در بازار کشورمان بیشتر از محصولاتی همانند چارجر و چلنجر باشد. پلت‌فرم دارت جدید با آلفا جولیتایی یکسان است که توانسته در ایران طرفداران خاصی پیدا کند. علاوه بر این برندهای فیات و آلفارومئو نیز در ایران فعال هستند و ممکن است کرایسلری که متعلق به فیات است نیز بتواند از طریقی به ایران وارد شود. همین کافی است تا امکان واردات دارتی که در چین تحت عنوان فیات ویاجیو تولید می‌شود، چندان کم نباشد.