به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو» به نقل از دنیای اقتصاد ، براین اساس برخی مسوولان و دست اندرکاران صنعت خودرو کشور، مخالف پژو به نفع رنو شده‌اند و برخی نیز رنو را مورد انتقاد قرار می‌دهند تا از پژو حمایت کرده باشند. مخالفان پژو بر این باورند که این شرکت در قرارداد جدیدیش با ایران‌خودرو نیز تغییر رفتار چندانی را از خود بروز نخواهد داد و قصدش تنها استفاده از بازار کشور است.

به گفته آنها، محصولاتی که پژو قرار است در ایران تولید کند، همه قیمتی بالای 60 میلیون تومان دارند، بنابراین عملا تیراژ بالایی نخواهند داشت، زیرا تراکم مشتری در این بازه قیمتی (بالای 60 میلیون تومان) بسیار پایین است. به عبارت بهتر، حرف مخالفان پژو این است که این شرکت تنها هدفش، فروش محصول در بازار ایران بوده و قرار نیست تکنولوژی و دانش طراحی خود را به «جاده مخصوص» منتقل کند، حال آنکه رنو برنامه‌های عمیق‌تری برای خودروسازی کشور ترتیب داده است.

از آن سو اما رنو نیز مخالفان خاص خود را دارد و یکی از اصلی‌ترین انتقادهای وارد شده به این شرکت، تعلل زیاد در عقد قرارداد با خودروسازان داخلی است. از نظر مخالفان، رنو می‌خواهد با کش دادن مذاکرات، نهایت امتیاز را از خودروسازان ایرانی گرفته و در ادامه با همان سختگیری‌های همیشگی، روند توسعه محصول در بازار ایران را به کندی پیش ببرد.

آنها معتقدند پژو هر بدی که داشته، به هر حال قرارداد خود را با ایران خودرو نهایی و به امضا رسانده، اما رنو همچنان در حال دست دست کردن است. این صف بندی‌ها در شرایطی است که به نظر می‌رسد مخالفت‌ها و موافقت‌ها با رنو و پژو، بیش از آنکه به منافع صنعت خودرو مرتبط باشد، با منافع شخصی درآمیخته شده و در نتیجه در این فضای مه آلود، چندان امکان قضاوت در مورد این دو خودروساز و برنامه‌هایشان در ایران، وجود ندارد.

از طرفی، مشخص نیست که این صف‌بندی‌ها از ناحیه دو خودروساز فرانسوی نیز پشتیبانی می‌شود، یا بدون هماهنگی با آنها، اتفاق افتاده است.