به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، در میان تمامی خودروسازان مطرح جهان، فولکس‌واگن تنها شرکتی بود که موفق شد به تنهایی پروژه تولید اتومبیل سواری کوچک و 4سیلندر مجهز به موتور دیزل را- که یک موتور 2لیتری بوده و با شناسه داخلی 189‌EA شناخته می‌شود- به سرانجام رسانده و تولید آن را آغاز کند. به‌گونه‌ای که تولید آن به صرفه بوده و مصرف سوخت آن نیز صرفه اقتصادی زیادی برای مالک خودرو داشته باشد و علاوه بر اینها برخلاف بیشتر خودروهای بنزین‌سوز، سیستم تخلیه گازهای حاصل از احتراق داخلی موتور خودرو نیز- قرار بود – به دلیل انتشار در حد استاندارد گازهای آلاینده اتمسفر، آنچنان پرهزینه و توام با دردسرهای فراوان نباشد.

در موتورهای دیزلی به‌طور کلی، نحوه عملکرد موتور و میزان انتشار آلاینده‌های مضر باید متناسب با یکدیگر بوده و به‌صورت متقابل درنظر گرفته شوند و هزینه‌های لازم برای هر 2 منظور نیز به‌طور معمول مشابه و نزدیک به یکدیگرند، مگر اینکه مالک خودرو قصد داشته باشد برای هرچه پاکیزه‌تر کار کردن اتومبیل خود هزینه‌ای اضافی برای فیلتر کردن حجم بیشتری از آلاینده‌های خروجی از اگزوز اتومبیل بپردازد.
اما ایجاد این تناسب میان عملکرد موتور دیزل و انتشار گازهای آلاینده نظیر اکسید نیتروژن معضلی است که دست پیدا کردن به راه‌حل آن به اذعان بیشتر خودروسازان شناخته شده تا امروز به‌طور کامل و صحیح میسر نشده است.

برای نمونه، شرکت نیسان‌موتور ژاپن مدت‌ها پیش سعی زیادی کرد تا یک موتور دیزل کوچک بسازد که مناسب و باصرفه بوده و در جاده‌های امریکا قابل‌استفاده باشد اما درنهایت این حوزه را ترک کرد و تسلیم شد و تلاش‌هایش را بر یکی دیگر از علایق خود یعنی اتومبیل‌های الکتریکی با میزان آلایندگی صفردرصد متمرکز کرد.
شرکت هوندای ژاپن نیز مشابه نیسان تلاش بسیاری کرد تا یک موتور دیزل کوچک تمیز با قابلیت طی مسافت بالا تولید کند اما سرانجام به جای این کار ترجیح داد، به سراغ فناوری‌های خود که دستاورد کارشناسان این خودروساز و مربوط به تولید موتورهای بنزینی اقتصادی‌تر و پاکیزه‌تر بود، رفته و عطای تولید موتور دیزل را به لقایش بخشد.
شرکت تویوتا درایت و دوراندیشی بیشتری از خود نشان داد و تنها پس از گرایشی کوتاه و نگاهی مختصر به این چالش، تصمیم گرفت آینده‌ای پاکیزه‌تر را با خودروهای هیبریدی پرتوان‌تر و باقابلیت پیمودن مسیرهایی طولانی‌تر برای خود و مردم رقم بزند که اکنون نتیجه آن تصمیم در اتومبیل‌های مدل پریوس تویوتا و با ساخت آنها متجلی شده است.
شرکت خودروسازی مزدای ژاپن نیز که در میان تولیدکنندگان هموطنش، استقامت بیشتری از خود نشان داد و حتی موتور دیزل 4سیلندرش با عنوان «SkyActive-D» را هم برای بازار مصرف امریکا ساخت و ابداع کرد، درنهایت فقط وقت و سرمایه‌اش را تلف و موعد معرفی خود و محصولاتش به بازار امریکا را به تاخیر انداخت.
و البته همانطور که اکنون دیگر همه دنیا می‌داند، شرکت فولکس‌واگن هم در واقع کلید حل این معضل و چالش بزرگ یعنی پاکیزه‌تر کردن عملکرد موتورهای دیزل را پیدا نکرده و به نتیجه‌ای که می‌باید، نرسیده است.

به جای آن، فولکس‌واگن به راحتی اقدام به فریبکاری بچه‌گانه‌ای کرده و با تعبیه نرم‌افزاری که در سیستم کامپیوتری مدیریت موتور دیزل خودروهایش پنهان کرده بود، به‌زعم خودش تمهیدات لازم برای فریب دادن آژانس حفاظت از محیط‌زیست امریکا را فراهم کرده و به این وسیله قصد داشت از آزمون‌های دشوار و دقیق نهاد اشاره شده که برای هر خودروساز خارجی و محصولات وارداتی‌اش به امریکا اجرا می‌شود، جان سالم به در برده و بگریزد.
اما درست هنگامی که فولکس‌واگن تصور می‌کرد که این آزمون‌ها را با موفقیت پشت‌سر گذاشته است موتور دیزلی کوچک خودرویی که موردآزمایش قرار گرفته بود به صورت خودکار به حالت عملکرد معمول و اصلی خود بازگشت و درست در لحظه به پایان رسیدن آزمون‌های دشوار سازمان حفاظت محیط‌زیست امریکا، عملکرد موتور دیزل فولکس‌واگن با بازگشتن به سیستم کاری معمول خود، سطح آلاینده‌زایی اصلی خود را که 40 برابر بیشتر از میزان مجاز شمرده شده در قوانین امریکا بود، بازیافت و این ایراد مخفی شده خود را آشکار کرد.
البته به لطف صرفه اقتصادی مناسب خودروهای فولکس‌واگن در مصرف سوخت، اتومبیل‌های دیزلی در اروپا هنوز محبوبیت خودشان را حفظ کرده‌اند و این در حالی است که قیمت سوخت دیزل در اروپا 2 یا 3برابر گران‌تر از امریکا بوده و پالایشگاه‌های نفت این قاره نیز به تازگی اقدام به ارتقای کیفیت تولید گازوئیل مصرفی اتومبیل‌های دیزلی کرده‌اند.