عصر خودرو- لامبورگینی، به‌عنوان تولیدکننده سوپراسپرتهای خاص، در عمر ۶۰ساله خود فراز و نشیب فراوانی را تجربه کرد؛ از ورشکستگی و دست به دست شدن میان کمپانیها، تا ایستادن بر اوج؛ تاریخچه خواندنی این خودروساز را به‌همراه یکی از آخرین مدلهای لامبورگینی ببینیم.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از تسنیم ، فروچیو لامبورگینی نام مهندس ایتالیایی پایه‌گذار کمپانی لامبورگینی است. وی بلافاصله پس از جنگ دوم جهانی و در سال 1949 یک شرکت تراکتورسازی تأسیس کرد و تا مدتها به تولید ماشین‌آلات کشاورزی اشتغال داشت؛ شرکت او در میانه دهه 1950 به بزرگترین تولیدکننده ماشین‌آلات کشاورزی ایتالیا تبدیل شد. این شرکت همچنین در زمینه تولید سیستمهای تهویه گرمازا و سرمازا نیز فعالیت می‌کرد. این روند ادامه داشت تا لامبورگینی کمپانی اتومبیل‌سازی خود را در 1963 در دهکده‌ای کوچک به نام «سن‌آگاتا بولونیز» در نزدیکی بولونیای کشور ایتالیا راه اندازی کرد. از آن زمان تاکنون تولیدات لامبورگینی یکی از رقبای اصلی اتومبیلهای سوپراسپرت مانند بوگاتی و فراری به شمار می‌رود.
مدل افسانه‌ای لامبورگینی میورا؛ پیشرانه 4 لیتری 12 سیلندر و سرعت 275 کیلومتر بر ساعت این خودرو را به یک رؤیای دست نیافتنی در خلال دهه 60 میلادی تبدیل کرده بود
فراز و نشیب طی سه دهه
ادامه مسیر این کمپانی در دهه‌های بعدی با فراز و نشیب فراوان همراه بود. اوایل دهه 1970، مشکلاتی از قبیل ناآرامیهای کارگری در ایتالیا، افزایش قیمت گاز و معاملات بزرگ تراکتور، استرس فوق‌العاده‌ای در فروچیو لامبورگینی و کمپانی او به‌وجود آورد. این شرایط سبب شد در سال 1972 پس از هشت سال حرکت در اوج، فروچیو 51 درصد سهام شرکت را به یک کارخانه‌دار سوئیسی به نام «ژرژ هنری روزتی» فروخت. او سال بعد هم ناچار شد باقیمانده سهام خود را به دوست خود «رنه لایمری» واگذار کند؛ به این ترتیب طی ده سال مؤسس این کمپانی ناچار شد از چرخه کنار برود. دهه 1970 اصولاً برای خودروسازیها خوش‌یمن نبود؛ کمپانی لامبورگینی نیز خود را برای سه بار بین سالهای 1974 و 1978 در آستانه شکست دید تا در نهایت در سال 1978 به ورشکستگی رسید.
در سالهای دهه 1980 تلاشهای برادران سوئیسی میمران برای احیای این کمپانی با شکست مواجه شد؛ برادران میمران در اواسط دهه 1980 با مدیران کمپانی کرایسلر مذاکراتی کردند که در نهایت باعث شد لامبورگینی به کرایسلر ملحق شود؛ اما کرایسلر نیز نتوانست آنچنان که باید و شاید از این کمپانی استفاده کند. در سال 1994، این شرکت به گروهی از سرمایه‌گذاران اندونزیایی فروخته شد. این تغییر باز هم نتیجه‌ای جز بی‌ثباتی بیشتر لامبورگینی نداشت. این زمان با درگذشت فروچیو در سن 76 سالگی مصادف شد. فروچیو بدون دیدن اینکه اتومبیلهای او دوباره عظمت دهه 1960 را به‌دست آورند، درگذشت.
آرامش بعد از طوفان
در سال 1997 «فردیناند پیک» نوه «فردیناند پورشه» و مدیرعامل گروه فولکس‌واگن به سرمایه‌گذاری در کمپانی لامبورگینی علاقه‌مند شد. در واقع این وارث پورشه، سالها از دوستداران لامبورگینی بود و حتی به‌عنوان یک مهندس جوان، در اوایل زندگی حرفه‌ای خود، از لامبورگینی بازدید نیز کرده بود. در سال 1998 گروه فولکس‌واگن، کمپانی متلاطم لامبورگینی را به قیمت 110 میلیون دلار، خریداری کرد. تعداد تولیدات سالانه این کمپانی پیش از 1997 معمولاً از 200 دستگاه فراتر نمی‌رفت؛ اما با الحاق لامبورگینی به فولکس، تعداد تولید این کمپانی اوج گرفت و به حدود 2400 دستگاه هم رسید. هم‌اکنون لامبورگینی ذیل کمپانی آئودی از گروه خودروسازی فولکس‌واگن به تولید ابَرماشینهای خود ادامه می‌دهد.
نمودار تعداد تولید سالانه لامبورگینی 1997-2012
لامبورگینی سنتناریو LP-770 ؛ یک دوازده سیلندر رؤیایی
تولد 100 سالگی فروچیو با رونمایی از مدل سنتناریو در نمایشگاه ژنو 2016 مصادف شد. سنتناریو مانند سایر مدلهای لامبورگینی، از ظاهری بسیار خشن و نفس‌گیر برخوردار است.
پیشرانه سنتناریو قویترین موتور تولید شده توسط لامبورگینی است؛ موتور 12 سیلندر V شکل که در دور 8600، توان تولید 770 اسب بخار را دارد. به مدد این پیشرانه عظیم، سنتناریو برای رسیدن به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت تنها به 2.8 ثانیه زمان نیاز خواهد داشت؛ همچنین رسیدن به 300 کیلومتر بر ساعت برای این ابرخودروی لامبورگینی تنها در مدت زمان 23.5 ثانیه میسر خواهد بود. این موتور قدرتمند امکان رسیدن به حداکثر سرعت 350 کیلومتر بر ساعت را فراهم می‌کند. سیستم ترمز سنتناریو نیز بسیار قابل اعتماد است، چنان‌که برای توقف کامل از سرعت 100 کیلومتر بر ساعت، تنها به 30 متر و از سرعت 300 کیلومتر بر ساعت تنها به 290 متر فاصله نیاز دارد.
سنتناریو همچنین به سیستم فرمان جدیدی مجهز شده که در شرایط خاص به چرخهای عقب نیز زاویه می‌دهد تا شعاع چرخش خودرو کاهش یابد. عملکرد این سیستم در کنار سیستمهای کنترل پایداری، انتقال قدرت و سیستم تعلیق، با انتخاب حالتهای رانندگی سه‌گانه Strada، Sport و Corsa رانندگی خارق‌العاده‌ای را به ارمغان می‌آورد. نمایشگر عمودی 10.1 اینچی لمسی در کنار سیستم ثبت داده‌های خودرو ــ اعم از سرعت، شتابهای وارده به خودرو و زمان طی پیست ــ از دیگر امکانات موجود در سنتناریو است. همچنین از رینگهای 20 اینچی در جلو و 21 اینچی در عقب نیز نباید گذشت.
لامبورگینی تولید تنها 40 دستگاه سنتناریو را برنامه‌ریزی کرده که شامل 20 دستگاه کوپه و 20 دستگاه رودستر خواهد بود. قیمت اولیه ــ بدون احتساب هزینه جابجایی و مالیات ــ 1.7 میلیون دلار اعلام شده و تحویل خودرو از پاییز سال جاری میلادی آغاز خواهد شد.
