به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، این مواد و عناصر با ساختارهای مولکولی مختلف قابلیت شکل‌گیری را دارند و می‌توان از آنها در هر شکل و اندازه‌ای استفاده کرد. ساده‌ترین نوع این مواد در تخت‌های تعبیه‌شده در ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده شده که پس از استفاده‌، مجددا به حالت اولیه خود باز‌می‌گردد. عملا حالت الاستیک و یا پلاستیک در این مواد مفهوم خاصی ندارد و نمی‌توان آنها را در دسته‌بندی‌های معمول گنجاند.
یکی از یافته‌های ناسا در همان دهه‌، فلز حافظه‌دار بود که پس از شکل‌گیری‌، مجددا به حالت اولیه خود بازمی‌گشت. ناسا این ماده را برای قابلیت خود ترمیم بودن سفینه‌های فضایی خود طراحی کرد که البته در مرحله آزمایشگاهی باقی ماند. اما حالا شرکت‌های خودروساز به کمک این تکنولوژی در حال توسعه محصولاتی هستند که بتوانند خود را پس از تغییر شکل‌های ناخواسته ترمیم کنند و به شکل اولیه خود باز‌گردند. شرکت‌هایی همچون ب‌ام‌و‌، مرسدس بنز و آئودی‌، حتی کانسپت‌هایی را نیز تا‌کنون معرفی کرده‌اند که چنین قابلیتی برای آنها ذکر شده است. این کامپوزیت‌ها‌ به وسیله کپسول‌های نانویی موجود در خود‌، قابلیت بازگشت را می‌یابند و پس از تغییر شکل می‌توانند شکل اولیه خود را به یاد بیاورند. البته هنوز این کامپوزیت‌ها به مرحله صنعتی نرسیده‌اند اما می‌توان در آینده‌ای نه‌چندان دور انتظار دیدن آنها را داشت.