عصر خودرو- کمتر خودروسازی می تواند خودرویی به زیبایی ساخته های استونمارتین بسازد. در واقع اگر از سیگنت (که چیزی نبود جز یک تویوتا iQ با نشان و چهره استون مارتین) فاکتور بگیریم، سخت می شود آخرین باری که استون مارتین خودرویی نازیبا و بدچهره ارائه کرد را به یاد آورد.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، و این روند، با نسل جدید ونتیج نیز تداوم می یابد. شاید هم از نظر مکانیکی، و هم از نظر طراحی ظاهری، تغییرات بزرگی را به نسبت نسل قبل در ونتیج شاهد باشیم اما ماموریت، کماکان همان ماموریت قبل است؛ در واقع ونتیج نقطه آشنایی با برند استونمارتین است و یک رده پایین تر از DB11 کوپه، به عنوان مدل پایه استونمارتین به حساب می آید.
ونتیج جدید بر پایه ساختار آلومینیومی جدید استونمارتین توسعه یافته و اگرچه بخش هایی از زیرسازی خود را از DB11 به ارث برده مثل فنربندی که از بازو های کنترلی در چهار گوشه خودرو و یک سیستم تعلیق تطبیقپذیر سه مرحله ای تشکیل یافته اما استونمارتین، 70 درصد این زیرسازی را کاملا منحصر به ونتیج معرفی می کند. تناسبات کلی، تغییر آنچنانی به نسبت نسل قبل ونتیج ندارد اما در نسل جدید، کمی به طول و کمی هم به عرض خودرو اضافه شده که در کنار طراحی کاملا دگرگون شده با الگوی DB10، ژستی کاملا متفاوت از قبل به ونتیج می دهد. البته در کنار رسیدن به ژستی میخکوب کننده و دلفریب، ارتقاء آیرودینامیک بدنه برای بهبود حداکثر مانورپذیری و توان عملکردی نیز مد نظر بوده است و به همین دلیل است که بدون نیاز به هیچگونه بال و اجزای آیرودینامیک فعال، حتی در بالاترین سرعت ها نیز خودرو پایداری خود را حفظ می کند. ابعاد جمع و جور، باعث شده کابین، چندان جادار نباشد اما این فضای دو سرنشین، حتی بیشتر از چهره تازه، فاصله گرفتن از طراحی نسل قبل ونتیج را به تصویر می کشد و از نظر سطح امکانات و فناوری های بکار رفته نیز به مراتب مدرن تر از نسل قبل است. استفاده از معماری الکترونیک مرسدس-بنز، استون مارتین را قادر ساخته سطح امکانات و کاربردپذیری رابط کاربری را به حد چشمگیری ارتقاء دهد. اما ترکیب ارتفاع بالای خط کمر، زاویه و گودرفتگی صندلی ها و گستره چرم و فیبرکربن بکار رفته در پرداخت محیط، کاملا حس کابین لوکس و هیجانآفرین یک استونمارتین را به آن داده است.
محرک ونتیج 2019، همان پیشرانه V8 تویینتوربو 4.0 لیتری ساخت Mercedes-AMG است که پیشتر در دل DB11 های هشت سیلندر نیز جا شده و با وجود بازنگری های مختص این مدل، همان 503 اسببخار قدرت و 675 نیوتنمتر گشتاوری که در اختیار DB11 قرار می دهد را به ونتیج می دهد. و از آنجایی که ونتیج وزن کمتری دارد (حداقل 1.530 کیلوگرم)، چالاک تر از DB11 های هشت سیلندر بوده و در 3.5 ثانیه به تندی 96 کیلومتر در ساعت دست می یابد. بیشینه سرعت آن هم 314 کیلومتر در ساعت اعلام شده است. ترکیب این پیشرانه با آیرودینامیک بینقص، توزیع 50:50 وزن بین محور های جلو و عقب، سیستم استاندراد توزیع متغیر گشتاور و بهرهمندی از قفل دیفرانسیل الکترونیکی (که برای اولین بار در یک استونمارتین شاهد آن هستیم)، ونتیج 2019 را به خودرویی به مراتب پاسخگو تر و تهاجمی تر از نسل قبل ونتیج و حتی DB11 های هشت سیلندر تبدیل می کند. و این در حالی است که با قیمت پایه 153.081 دلاری، تقریبا 50 هزار دلار ارزانقیمت تر از DB11 های هشت سیلندر است. البته این بها با سفارش آپشن هایی نظیر پکیج فناوری (در بر دارنده هشدار نقاط کور راننده، سیستم همیار پارک فعال، تنظیم برقی ستون فرمان و اهرم تعویض دنده شیشه ای)، یا پکیج Comfort (متشکل از صندلی های برقی مجهز به گرمکن با قابلیت تنظیم در 16 جهت) بالاتر نیز خواهد رفت.
ترجمه: مجید رقیبی