به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در حوزه تجارت و صادرات‌ و واردات هم اصطلاحاتی وجود دارد که برای مسئولان این حوزه بسیار پرکاربرد است ولی ممکن است بسیاری از مردمی که به‌صورت غیرمستقیم در این حوزه ورود می‌کنند، از معنی این عبارات مطلع نباشند. در این چند ماه گذشته و به‌واسطه ممنوعیت‌هایی که برای واردات کالای خارجی به ایران صورت گرفته است، بسیاری از رسانه‌ها در انعکاس این اخبار از اصطلاحات و عباراتی استفاده می‌کنند که در حقیقت اصطلاحات رایجی در بازرگانی هستند ولی ممکن است بسیاری از افراد معنی درست این عبارات را ندانند. در زیر به توضیح چند مفهوم رایج در این حوزه می‌پردازیم.

(CBU (Completely Built Unit

ترجمه کلمه‌به‌کلمه این عبارت، قطعه کامل ساخته شده است. این نوع از تجارت به‌معنی واردات صرف و بدون دخل‌وتصرف است؛ دقیقا مشابه کاری که نمایندگان واردات خودرو انجام می‌دهند. به این ترتیب که خودرو را از شرکت مادر به‌صورت کامل خریداری کرده و در بازار به‌فروش می‌رسانند ولی در پروسه ساخت و تولید آن نقشی ندارند.

(CKD (Completely Knocked-Down

ترجمه این عبارت، قطعات کاملا ازهم‌جداشده است. این نوع از تولید به این معنی است که قطعات مورد استفاده برای تولید یک وسیله مانند خودرو به‌صورت جزء‌به‌جزء وارد و در کارخانه توسط کارگران مونتاژ می‌شوند. این روش مرسوم‌ترین شیوه برای کشورهای درحال توسعه‌ای است که از طرفی توان تولید تمام قطعات را ندارند و از طرف دیگر نمی‌خواهند خودروهای وارد شده به بازار کشورشان بدون دخیل‌شدن بخشی از صنعت بومی در آن به بازار عرضه شود. در ایران هم خودروهایی مانند مزدا3 و سراتو به این شیوه تولید می‌شوند، با این تفاوت که بخشی قابل توجهی از این بازار درحال‌حاضر در کشور بومی‌سازی شده ‌و فقط بخشی از قطعات عینا وارد می‌شوند. بسیاری از خودروسازان مطرح دنیا به‌خصوص خودروسازان کره‌ای در ابتدا از این شیوه برای وارد‌شدن تکنولوژی‌های جدید به صنعت خود استفاده کردند.

(SKD (Semi Knocked-Down

این روش تقریبا مشابه همان روش CKD است با این تفاوت که در این شیوه، فقط بخشی از قطعات به‌صورت کاملا منفصل وارد می‌شوند و بخش دیگر به‌صورت مونتاژ شده در اختیار شرکت‌ها قرار می‌گیرند. این شیوه معمولا در قراردادهایی مورد استفاده قرار می‌گیرد که شرکت مادر به دلایلی مانند دشواری مونتاژ و یا عدم تمایل برای انتقال دستگاه‌های پیشرفته برای مونتاژ، تمایلی به اینکه قطعات اصلی خودرو مانند پیشرانه، گیربکس و سیستم انتقال قدرت در کشور مقصد تولید شود ندارد، به همین منظور این قطعات به‌صورت کاملا سرهم‌شده وارد می‌شوند ولی قطعات دیگر خودرو به‌صورت کاملا منفصل و جدا از هم در اختیار شرکت مقصد قرار می‌گیرند تا در کارخانه مونتاژ شوند. به‌عنوان مثال، تولید خودروهای هیوندای در ایران به این صورت انجام می‌شود. شرکت پژو-سیتروئن هم قرار بود در ایران به‌صورت مونتاژی فعالیت کند که درحال‌حاضر به دلیل اعمال تحریم‌های اقتصادی این روند متوقف شده است.

(BUX (Built-Up Export

به معنی صادرکردن به‌صورت کامل است. این عبارت در حقیقت تعبیر CBU از نگاه کشور و شرکت مبدأ است.

(KDX (Knocked-Down Export

به‌معنی صادرکردن به‌صورت قطعات کاملا از هم جدا شده است. این عبارت هم در حقیقت تعبیر SKD و CKD از دید شرکت تولیدکننده است.

(OEM (Original Equipment Manufacturer

این اصطلاح شاید چندان با عبارات بالا مرتبط نباشد اما در بازار قطعات بسیار پرکاربرد است. در مواردی که شرکتی برای تامین قطعات خود از تولیدات شرکت دیگری با نام و برند خودش استفاده می‌کند، از این عبارت استفاده می‌کند. مفهوم آن بدین صورت است که خود شرکت تولید‌کننده آن قطعه نیست، بلکه فروشنده از طریق تولیدکننده اقدام به خرده‌فروشی کرده است. این کار به نوعی تفسیر کلمه Out-Sourcing یا همان برون‌سپاری است.

نتیجه‌گیری
انواع مختلف واردات و اصطلاحات رایج این حوزه به ما نشان می‌دهند که بسیاری از خودروسازان نامی حال‌حاضر در ابتدا با مونتاژ‌کردن خودروهای برندهای دیگر کار خود را آغاز کرده‌اند اما هرگز در این سطح باقی نمانده‌اند. واردات به‌سبک CKD که درحال‌حاضر تنها راه باقی‌مانده برای ورود خودروهای خارجی به کشور است، یکی از بهترین راه‌ها برای باز شدن مسیرهای جدید صنعتی به‌روی صنعتگران داخلی است به این ترتیب که شرکت‌های مادر برای پیدا‌کردن سهمی از بازار کشور حاضر می‌شوند بخشی از فرآیند تولید خود را در اینجا انجام دهند. این مسئله حتی اگر به‌صورت SKD هم باشد باز هم می‌تواند باعث ورود تکنولوژی‌های جدید به کشور شود که همین می‌تواند به صنعتگران داخلی در کسب تجربیات جدید و الگوبرداری کمک بسزایی کند.

نویسنده: روزبه نوروزیان