به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، در حالی که دو خودروساز بزرگ کشور مشغول توسعه سبد محصولات بومی با اتکا به داشته های محدود در دوران سخت تحریم و مشکلات اقتصادی هستند، بسیاری از شرکت های خصوصی هر روز برند چینی جدیدی را به بازار ایران معرفی می کنند و به دلیل مشکلاتی که گفته می شود از سمت شریک چینی است مجبور به درج لوگو خودشان روی آن خودرو هستند. شاید این برند های جدید به زعم بسیاری از مردم و کارشناسان آنگونه که به نظر می رسد برند درجه یک یا شناخته شده ای نباشند اما شرایط کنونی موجب شده تا کشور ما در اوج محدودیت ها با وجود قوانین سخت گیرانه خارجی و داخلی، ناگزیر به انتخاب این برندها باشد. سوال اصلی این است که چرا این موج از برند های چینی به یکباره طی حدود دو سال گذشته روانه خطوط تولید خودروسازان خصوصی و واردکنندگان سابق کشور شد؟ در همین زمینه گفت و گویی با یکی از کارشناسان و مدیران با سابقه صنعت خودرو؛ مصطفی جعفری داشته ایم که مشروح آن را در ادامه خواهید خواند.

مصطفی جعفری در پاسخ به سوالی در زمینه علت هجوم برند های اغلب ناشناخته چینی به بازار ایران طی چند سال اخیر گفت: بخشی از موج برند های درجه 2 و 3 ناشناخته به دلیل تحولات بازار داخلی چین وارد ایران شده اند. وی افزود: تقریبا از نیمه نخست سال جاری، استاندارد آلایندگی در چین ارتقاء یافت و بسیاری از برند های درجه 2 و 3 که نتوانسته اند خود را با استاندارد های جدید وفق دهند موفق به اخذ مجوز برای شماره گذاری در داخل چین نشده اند و دولت به آن ها اعلام کرده است که برای صادرات اقدام کنند و بر اساس سیاست جدید در صورتی که میزان صادرات این برند ها به حداقل تعیین شده نرسد، در برند های بزرگ ادغام می شود لذا برند ها به دنبال بازارهای صادراتی هستند و کشورهایی مانند ونزوئلا و ایران که تحریم هستند نیز در زمره اهداف این برند ها قرار دارند.

جعفری در ادامه و در زمینه تغییر برند خودروهای چینی توسط شرکت‌های ایرانی گفت : الزام به تغییر برند از سمت چینی ها است اما در عین حال این تغییر برند و به اصطلاح "ری بج" کردن، برای خودروسازان یک فرصت است. این کارشناس خودرو در پاسخ به این سوال که آیا امکان گرفتن تیراژ قابل توجه از این برند های چینی امکان پذیر است گفت: این برند ها هیچکدام پارتنر استراتژیک و بلندمدتی برای صنعت خودرو ایران نمی توانند باشند و تنوعی نیز به بازار نمی دهند اما مهمترین نکته مثبت برای تولید این خودروهای جدید آن است که شرکت های بخش خصوصی و کوچک و نوپا که کارخانه های کوچکی عمدتا در مناطق محروم دارند، چراغشان روشن می ماند و مانع از تعطیلی و بیکاری عده ای می شود.

جعفری ضمن اشاره به الزام داخلی سازی 20 درصدی از سوی وزارت صمت گفت : هم اکنون برای هر خودرویی که بخواهد به خطوط تولید وارد شود، 20درصد داخلی سازی الزامی است و هر چقدر این میزان داخلی سازی بیشتر شود، ریسک سازنده برای صادرات کمتر می شود. وی افزود: هم اکنون قطعاتی که برای ساخت خودروهای چینی به ایران صادر می شود در گمرک چین به عنوان قطعه یدکی ثبت می شود نه CKD، لذا شرکت های چینی ازافزایش داخلی سازی محصولاتشان در ایران استقبال می کنند.
جعفری در پایان ضمن انتقاد از شرایط تخصیص ارز به شرکت ها جهت واردات گفت : سیاست بانک مرکزی، ارائه ارز مورد نیاز از محل صادرات است اما به دلیل بالا بودن تقاضا مراحل دریافت ارز بسیاری سخت و پیچیده است و منابع ارزی نیز محدود هستند لذا در حال حاضر برای تولید خودروهای CKD بزرگترین مشکل تامین ارز و بحث های ارزی است که می تواند خودروسازان را دچار مشکل کند.