تکامل به سبک رنو

به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، اگرچه پیش از این به رنو تلیسمان پرداخته بودیم اما چندی پیش در حاشیه نخستین گردهمایی مالکین تلیسمان، فرصتی فراهم شد تا نگاهی جامع‌تر به دست‌پرورده جدید رنو داشته باشیم.

طراحی ظاهری
یکی از مشکلاتی که فرانسوی‌ها از نیمه دوم دهه 90 میلادی به بعد به آن دچار شدند، ضعف در ارائه یک محصول لوکس بود که پرستیژ آن با باطن لوکسش در هماهنگی باشد. خودروهایی نظیر رنو ولساتیس، سیتروئن C6 و پژو 607 همگی نمونه‌های بارزی از این مسئله بودند که اگرچه روی کاغذ همگی خودروهایی لوکس محسوب می‌شدند اما شخصیت ظاهری آنها کمتر تناسبی با باطنشان داشت و طبیعتا کمتر کسی نیز به خریداری آنها گرایش پیدا می‌کرد تا بدین ترتیب تنها در شرایطی نظیر حضور سیاستمداران و یا جشنواره کن بتوان آنها را مشاهده کرد!
رنو از ابتدای قرن بیستم به لطف حضور افراد هنرمندی نظیر پاتریک لکوم انقلابی در سبک طراحی خود به وجود آورد. سبک طراحی نوینی که در مدل‌های پیشرفته‌ای نظیر اونتایم و نسل دوم اسپیس قابل مشاهده بود و آینده رنو را ترسیم می‌کرد. حال به نظر می‌رسد که به لطف حضور افراد مطرحی نظیر "لارنس ون دن اکر" در نقش ریاست قسمت طراحی و مدیریت فردی همچون "کارلوس گون"، رنو مسیری کاملا صحیح را طی کرده تا بدین ترتیب به محصولی همچون تلیسمان برسد. 
رنو تلیسمان به عنوان جایگزین رسمی خانواده لاگونا، لوکس‌ترین سدان رنو محسوب می‌شود. به عنوان یک سدان خانوادگی بزرگ در کلاس D، تلیسمان اولین سدان سالن رنو است که بعد از رنو 18 در دهه 80 میلادی تنها به فرم سدان و استیشن در دسترس بوده و مدل‌ هاچ‌بک و یا کوپه‌ای برای آن در نظر گرفته نشده است. استفاده از پلت فرم جدید CMF-CD موجب شده تا تلیسمان از نظر ابعاد یک پله بالاتر از لاگونا بایستد و امکان مانور بیشتری به طراحان برای مهندسی فضای اتاق بدهد.  از نظر ظاهری تلیسمان خودرویی جذاب و تهاجمی است و به نظر می‌رسد که آمده است تا خاطرات تلخ خودروهایی همچون ولساتیس که البته برای ایرانیان آشنا نیست را پاک کند. نام تلیسمان به معنای طلسم، از روی یکی از کانسپت‌های فضایی رنو در سال 2001 به طراحی پاتریک لکوم برداشت شده اما خود تلیسمان به وضوح از زبان طراحی و المان‌های کانسپت رنو دزیر (Dezir) سود می‌برد.
هنگامی که برای نخستین‌بار با تلیسمان رو‌به‌رو می‌شوید، آن‌را بسیار زیباتر از عکس‌های منتشر شده در نشریات می‌یابید. خطوط بدنه با مانورهایی کاملا استادانه شخصیت تلیسمان را تعریف کرده که در کنار حجم‌پردازی‌های متناسب و منطقی و پرهیز از هرگونه اغراق، آن‌را به خودرویی جذاب و زیبا بدل ساخته است. تلیسمان از هر زاویه‌ای جذاب و کامل به نظر می‌رسد و به سختی می‌توان از آن ایرادی گرفت. استفاده مناسب و بجا از افکت‌های کروم و هماهنگی فرم چراغ‌ها با خطوط جانبی بدنه و تاکید بر کشیدگی کلی احجام، شخصیت تلیسمان را بیش از پیش موقر و لوکس نشان می‌دهد. رینگ‌های 18 اینچی نیز در تناسب کامل با بدنه تلیسمان هستند. باید گفت که تیم طراحی تلیسمان به سرپرستی Alexis Martot و «لارنس ون دن اکر» وظیفه خود را به خوبی انجام داده‌اند.
در یک جمع‌بندی کلی، تلیسمان نمره‌ای کامل از نظر طراحی بیرونی دریافت کرده و نقطه قوت بارزی برای آن در میان رقبای همرده محسوب می‌شود که می‌تواند یکی از دلایل اصلی انتخاب آن توسط کسانی باشد که همواره به ظاهر خودرو اهمیت می‌دهند.

فضای کابین و تجهیزات
فضای کابین تلیسمان نیز کاملا در تناسب با فرم بیرونی آن شکل گرفته؛ ساده، منطقی، زیبا و استادانه. فرم کلی پنل داشبورد و وجود یک نمایشگر عمودی بزرگ در نگاه اول فضای کابین محصولات ولوو را تا حدودی تداعی می‌کند اما پس از قرارگرفتن در پشت فرمان، به تدریج بیشتر با جزئیات و ریزه‌کاری‌های رنویی آشنا می‌شوید. فضای کابین وسیع است و ارگونومی به صورت مطلوبی رعایت شده. فضای پا، سر و شانه‌ها کمتر جای گلایه‌ باقی می‌گذارند اما حتی پس از تنظیم دقیق صندلی‌های جلو همواره نوعی حس قرار گرفتن در عمق را خواهید داشت که به مرور به آن عادت می‌کنید. فضای ردیف عقب نیز کاملا مناسب و وسیع است اما همانند سفران فضای پای ردیف عقب کمی برای افراد قدبلند ناکافی به نظر می‌رسد. نکته جالب توجه، سادگی فضای کابین و پرهیز از شلوغی زیاد با قراردادن کلیدهای کنترلی متعدد است که زیبایی خاصی به آن داده و برخلاف کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها که علاقه زیادی به پرکردن فضای کابین با انواع کنترلرهای گوناگون دارند، در تلیسمان کنترل عمده تجهیزات و آپشن های موجود توسط نمایشگر اصلی و سیستم R-link صورت می‌گیرد که موجب سادگی و یکدستی بیشتر شده است. در مقابل بیشتر تمرکز روی راحتی و فضاسازی کابین جهت قرارگیری اشیای گوناگون گذاشته شده به طوری که حجم کلی فضاهای در نظر گرفته شده به 25لیتر می‌رسد. این موارد به همراهی یک صندوق بار حجیم 608 لیتری (که با خواباندن ردیف عقب به 1022 لیتر می‌رسد) کاملا مناسب نیازهای یک مسافرت خانوادگی ایده‌آل است. کیفیت مواد به کار رفته در کابین و دقت در ساخت و مونتاژ و ریزه‌کاری‌های طراحی نیز نسبت به همرده‌های کره‌ای و ژاپنی در سطحی بالاتر قرار می‌گیرد و می‌توان آن‌را در حد همکلاسان آلمانی دانست. هرچند سادگی زیاد ادوات کابین ممکن است چندان باب میل ایرانی‌ها که عموما به دنبال فضای کابین شلوغ هستند نباشد. 5 نوع تودوزی برای فضای کابین تلیسمان قابل سفارش است که شامل 2 نوع پارچه‌ای و 3 نوع چرم متفاوت است. لیست تجهیزات تلیسمان در رده Initiale Paris (که در کشورمان با نام E3 عرضه شده) به اندازه کافی کامل و جذاب است و جای گله باقی نمی‌گذارد. از جمله بارزترین موارد قابل مشاهده ‌روی کامل‌ترین مدل تلیسمان ایران با تجهیزات سفارشی کامل می‌توان به صندلی برقی 12 حالته راننده و 10 حالته شاگرد با حافظه، تهویه داخلی و ماساژور، گرمکن صندلی‌های جلو و عقب، تنظیم ارتفاع و عمق غربیلک فرمان، سیستم انتخاب حالت و شخصی‌سازی رانندگی اختصاصی مالتی سنس، فرمان برقی، سیستم تعلیق فعال، تبلت 7.8 اینچی سیستم مالتی مدیا با سامانه R Link 2، سیستم صوتی حرفه‌ای Bose با 13 عدد بلندگو و ساب ووفر و پورت‌های ویژه سرنشینان جلو و عقب،تهویه مطبوع اتوماتیک دو‌منطقه‌ای به همراه حسگر و فیلتر کنترل رایحه و آلایندگی و دریچه‌های عقب، Cool box، بالابرهای برقی اتوماتیک تمامی شیشه‌ها مجهز به تشخیص مانع، نورپردازی فضای کابین متناسب با حالت رانندگی، سقف پانورامیک، کارت هندزفری رنو با امکان کنترل چراغ‌ها و آینه‌ها از بیرون، نمایشگر سربالا (HUD)، سیستم پارک خودکار به همراه حسگرهای فاصله‌سنج جلو، عقب و جانبی و دوربین، کروز کنترل و لیمیتر اسپید، بازکننده برقی صندوق، حسگرهای نور و باران، هشدار نقطه کور، ایربگ‌های جلو، جانبی و پرده‌ای، آلارم تجهیزات ایمنی، کنترل باد تایر، اتصال صندلی کودک ایزوفیکس، ترمزهای ضد‌قفل به همراهی ESP ،‌HAS، ترمز اضطراری فعال و ترمز پارک برقی اشاره کرد.

تجربه رانندگی
رنو در خصوص تلیسمان می‌گوید: تجربه رانندگی‌تان را همان طور که تمایل دارید، بسازید.
با نزدیک‌شدن به تلیسمان، خودرو با تشخیص کارت هندزفری در جیب مالک به آرامی از خواب بیدار شده و چراغ‌های حرکت در روز روشن می‌شوند. با قرار گرفتن در پشت فرمان، در نمایشگر پشت فرمان نمای جلویی تلیسمان جهت خوشامدگویی نقش بسته و سپس نمایشگرها ظاهر می‌شوند و تیغه نمایشگر هدآپ دیسپلی ( HUD ) بالا می‌آید. صندلی‌ها به صورت خودکار تنظیم شده و آماده حرکت هستیم. پیشرانه نصب شده ‌‌روی تلیسمان وارد شده به ایران از سری انرژی و مدل TCe200 مجهز به پاشش مستقیم سوخت و توربو شارژر است که قدرت و گشتاور تولیدی خود را توسط یک گیربکس 7 سرعته اتوماتیک دوکلاچه Getrag به چرخ‌های جلو انتقال می‌دهد. رنو در توسعه این سری پیشرانه به خوبی از تجربیات خود در فرمول یک بهره برده و نتیجه آن، یک پیشرانه پربازده و پیشرفته است. حرکت را در حالت اسپرت شروع می‌کنیم. با قرار گرفتن حالت سیستم «مالتی سنس»‌ روی اسپرت،تمامی نورپردازی‌ها به رنگ قرمز درآمده و ماساژورها خاموش می‌شوند. رفتار تعلیق و فرمان نیز به وضوح خشک‌تر می‌شود. عملکرد پیشرانه و گیربکس در این حالت قابل تحسین است؛ گشتاور عظیم 260 نیوتن‌متری این پیشرانه از دور2500 دور بر دقیقه بدون افت قابل توجه تا دورهای انتهایی در اختیار راننده بوده و گیربکس نیز به خوبی از آن به صورت هوشمندانه بهره می‌برد. واکنش گیربکس به قدری سریع و هوشمندانه است که در حالت اسپرت کمتر احساس نیاز به استفاده از حالت تعویض دستی پیدا می‌کنید. در این حالت خودرو کاملا پایدار و تحت تسلط است و واکنش‌های دقیق فرمان و سیستم تعلیق اطلاعات مناسبی از سطح مسیر ارائه می‌دهد. با قرار دادن سیستم در حالت کامفورت، به ناگهان رفتار خودرو به طور کامل عوض می شود به طوری که انگار سوار خودروی دیگری شده‌ایم. عملکرد تعلیق و فرمان بسیار نرم شده، حساسیت پیشرانه به پدال گاز کم می‌شود، گیربکس به نرمی دنده‌ها را تعویض کرده، ماساژورها مجددا فعال می‌شوند و نمایشگرها و نورپردازی‌ها رنگ آبی آرامش‌بخشی به خود می‌گیرند. علاوه بر حالت‌های اسپرت و کامفورت، حالت‌های NATURAL و ECO و یک حالت شخصی‌سازی نیز در سیستم مالتی سنس تعبیه شده که همگی آنها تاثیری شگرف بر رفتار خودرو می‌گذارند. بنابراین می‌توان گفت که ادعای رنو در خصوص ساختن تجربه رانندگی به دلخواه خود کاملا صحت دارد. علی‌رغم نبود سیستم 4 CONTROL،تلیسمان همچنان از شعاع گردش خوبی برخوردار بوده و ترمزهای آن بسیار پر‌قدرت ظاهر می‌شوند. میدان دید نیز علی‌رغم ضخامت زیاد ستون‌ها قابل قبول است و کمبودی احساس نمی‌شود اما میدان دید عقب با وجود 2 سرنشین در عقب تقریبا به صفر نزدیک است که به لطف سیستم‌های کمکی و دوربین دید عقب و حسگرهای هشدار نقاط کور این مشکل رفع شده است. کار کردن با رابط کاربری
R-Link 2 از جمله بخش‌های جذابی است که به نظر می‌رسد‌ روی راحتی و کاربر‌پسندی آن بسیار وقت گذاشته شده تا کنترل اکثر تجهیزات به سادگی صورت پذیرد. نمایشگر کریستال مایع پشت فرمان که در هر یک از حالات مالتی سنس فرمی کاملا متفاوت به خود می‌گیرد، اطلاعات جالبی مخصوص هر یک از حالات به نمایش می‌گذارد که جذاب است.

جمع‌بندی
رنو تلیسمان آمده است تا دیدگاه‌ها را تغییر دهد و به راستی در انجام این ماموریت موفق عمل کرده است. طراحی ظاهری جذاب و کم‌نقص، کیفیت ساخت و مونتاژ بالا و عملکرد مجموعه فنی پیشرفته آن همگی نقاط قوتی هستند که در برابر رقبا آن‌را به گزینه‌ای وسوسه‌انگیز تبدیل می‌کنند. شاید قرار است که این بار، تلیسمان طلسم 2 دهه‌ای سدان لوکس ناموفق فرانسوی را بشکند و به بلوغ رسیدن تحولات رنو را به نمایش بگذارد.
در پایان از آقای سجاد جوکار که خودروی خود را جهت بررسی در اختیار ما قرار دادند، تشکر می‌کنیم.