به گزارش  پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از تسنیم، یکی از وعده‌های مهم مدیریت ساق شهری تکمیل کامل زیرساخت‌های خطوط 8 گانه مترو تهران بود. با افتتاح خط 7 در خرداد سال 96 و تکمیل ریل گذاری خط 6 مترو، نقشه‌های مترو در داخل قطارها میزبان سه خط دیگر نیز شد. خط بنفش متعلق به خط 7، خط صورتی متعلق به خط 6 و امتداد خط قرمز رنگ خط یک یعنی خط 8 به نقشه جدید مترو اضافه شدند.

اما جنجالی ترین واکنش‌ها نسبت به خط 7 صورت گرفت و در همان زمانی که شهرداری 12 ساله قالیباف رو به پایان بود، در شورای شهر چهارم برخی از اعضای آن از جمله رحمت الله حافظی و تعدادی از اصلاح طلبان نسبت به عدم ایمنی خط 7 شبهه وارد کردند. این خط در روز نخست راه اندازی با 5 ایستگاه و سپس در 7 ایستگاه آغاز به مسافرگیری کرد و سرفاصله حرکت قطارها از 55 دقیقه به 35 دقیقه کاهش یافت.

مدیران مترو و شهرداری سابق اعلام کرده بودند که خط 7 به مرور تکمیل خواهد شد و با نصب تجهیزات در تمامی ایستگاه‌ها این خط به طول کامل در اختیار شهروندان قرار می‌گیرد. راه اندازی 7 ایستگاه و با دو رام قطار با وجود فاصله زمانی 35 دقیقه‌ای قطارها با استقبال شهروندان روبه رو شد. شهرداری اعلام کرده بود که تجهیزات ایمنی و هواکش‌ها برای ایستگاه‌های فعال در نظر گرفته شده و تمامی تدابیر برای حفظ امنیت مسافران اندیشیده شده است.

با این حال پس از ورود تیم جدید شهری به خیابان بهشت و نشستن محمدعلی نجفی بر کرسی شهرداری خط 7مترو از مدار خارج شد. ماموریت این امر نیز به محسن پورسیدآقایی، معاون حمل و نقل و ترافیک شهرداری سپرده شد. هرچند در تابستان همان سال محسن هاشمی رفسنجانی، عضو منتخب شورای شهر اعلام کرده بود توقف خط 7 باید در اولویت شهرداری آینده باشد و این موضوع در آبان ماه محقق شد.

وعده‌ها برای افتتاح مجدد از زمستان به بهار

همزمان با تعطیل کردن خط 7 مترو، شهردار وقت تهران قول داد تا پایان سال 96 و همزمان با خریدهای نوروزی شهروندان تهرانی، این خط مجدد وارد فاز مسافرگیری شود. محمدعلی نجفی در 8 آبان وعده داد تا این خط پیش از عید بازگشایی شود:« از زمان راه اندازی خط 7 مترو بحث بود که این خط از نظر سیگنالینگ، علائم الکترونیکی، تجهیزات، ریل و بعضی از مسایل مربوط به کشنده‌ها و خود واگن‌ها امنیت کافی را نداشته و دارای مشکل است از این رو به نظرم این کار را باید خیلی زودتر انجام می‌دادیم. امیدواریم کارهای مربوطه زودتر انجام شده و خط 7 مترو پیش از عید نوروز مجددا راه اندازی شود.»

علی امام، مدیرعامل جدید مترو نیز به مانند شهردار تهران در آبان ماه ابراز امیدواری کرد تا 6 ماه آینده این خط بر روی شهروندان باز شود:« امیدواریم با همت همکاران و مشاوران در یک دوره 6 ماهه و در بهترین شرایط ممکن بتوانیم این خط را تقدیم شهروندان و بازگشایی کنیم.»

نیاز به 300 میلیارد تومان اعتبار برای تجهیز این خط شاه بیت اظهارات مدیران شهرداری و اعضای شورای شهر بود. محمدعلیخانی، عضو کمیسیون حمل و نقل شورای شهر در آذرماه سال گذشته اعلام کرد که مسئولان شهرداری و مترو از قول و وعده‌های شهردار و مدیران مترو برای افتتاح خط 7 تا پایان سال و با تامین اعتبار 300 میلیاردی خبر داد.

اما با ورود به زمستان و ماههای پایانی سال، اظهارات مسئولان شهرداری و مترو تغییر کرد و یک تاریخ جدید را برای افتتاح مجدد خط 7 اعلام کردند. به نظر می‌رسید که مدیریت جدید به تازگی با چم و خم امور مترو آشنا شده و نمی‌تواند برنامه زمانی مشخصی را با توجه به امکانات، کارآمدی و اعتبارات برای توسعه خطوط ارائه کند.

این بار علی امام، مدیرعامل مترو از عدم تامین اعتبار در دی ماه سخن گفت و اعلام کرد که در اردیبهشت سال بعد باید در انتظار افتتاح خط 7 بود:« در آبان‌ماه که فعالیت از این خط متوقف شده بود، تلاشمان این بود که تا شب عید مشکلات رفع و این خط مجددا بازگشایی شود اما به دلیل تاخیر در تزریق اعتبارات زمان تکمیل کار نیز به اردیبشهت‌ماه سال 97 کشیده شد.» نجفی؛ شهردار تهران نیز در اواسط آذر ماه از نیاز به 400 میلیارد تومان اعتبار برای راه اندازی مجدد خبر داد که این برآورد جدید شهردار 100 میلیارد بیشتر از برآورد یک ماه قبل از آن بود. او همچنین قول داده بود در صورت عدم افتتاح خط 7 تا پایان سال دلایل آن را به مردم توضیح خواهد داد که ماجرای استعفا در 23 اسفندماه باعث شد به کلی آنچه را وعده داده بود به فراموشی بسپرد.

در اواخر دیماه محمد عیخانی از کندی کار خبر داد:« « علیرغم وعده‌ای که برای تکمیل خط 7 مترو تا شب عید داده شده بود ولی همچنان در این حوزه عقب هستیم و اقدام تازه‌ای صورت نگرفته است.»

سال جدید و قول‌های جدید

استعفای شهردار و انتخاب شهردار جدید بسیاری از وعده‌ها و برنامه‌های شهرداری را به حاشیه برد. یکی از عمده ترین برنامه‌ای که به حاشیه رفت، افتتاح مجدد خط 7 بود. سرگرم شدن شورای شهر به فرآیند انتخاباتی شهردار و همچنین معاونت حمل و نقل و ترافیک به طرح جدید ترافیک، تمرکز رسانه‌ها را به این سمت کشاند. اما آنچه بر زمین مانده بود و می بایست در مدیریت شهری تعیین تکلیف شود، توسعه خطوط مترو بود.

در یک مورد عجیب، محسن پورسید آقایی در اواخر فروردین ماه سال 97 اعلام کرد که خط هفت مترو تا اواخر اردیبهشت ماه راه اندازی مجدد خواهد شد و حتی از سرفاصله حرکتی ده دقیقه قطارها خبر داد:« بهره‌ برداری کامل از خط 7 مترو در مرداد ماه انجام خواهد شد، خط 7 مترو در اواخر اردیبهشت ماه بازگشایی خواهد شد. در زمان افتتاح این خط هر ده دقیقه یک قطار خواهد آمد.»

اما وی درست یک ماه بعد یعنی در اوایل خردادماه که می‌بایست شاهد افتتاح خط 7 می بودیم، زمان جدیدی برای آن اعلام کرد؛ یعنی اواخر خردادماه:« قول داده بودیم که هفته اول خرداد ماه بخشی از خط هفت افتتاح شود، اما به دلیل مشکلاتی که در تامین مالی داشتیم و همچنین واردات برخی از قطعات نتوانستیم به قول خود عمل کنیم اما امیدواریم در هفته آخر خرداد ماه شش کیلومتر از خط هفت را با تجهیزات کامل وارد مدار کنیم.»

این بدان معناست که مدیران مترو و معاونت حمل و نقل نمی‌توانند حتی یک برنامه ریزی زمانی دقیقی برای راه اندازی پروژه‌ها داشته باشند و هر بار به بهانه‌ای عدم تحقق قول‌ها و برنامه‌ها را به زمان جدید موکول می‌کنند. این بی برنامگی و بلاتکلیفی پروژه‌های کلان شهر تهران در کنار کاهش خدمات رسانی مناسب به شهروندان، خسارت‌های مالی زیادی نیز بر تهران وارد می‌کند که پروژه‌ها در حال خاک خوردن هستند و شهرداری توانایی درستی برای استفاده از این ظرفیت‌ها ندارد.