به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر، الهام فخاری عضو شورای شهر تهران در نشست گزارش عملکرد پویش «نفسم گرفت» اعلام کرد: بعد از 20 سال تلاش دولت ها برای مهار آلودگی هوا می بینیم که هنوز مهمترین معضل زیست محیطی کلانشهر تهران، آلودگی هواست و متاسفانه از بالاترین مقام سازمان متولی محیط زیست می شنویم که باید دعا کنیم باد و باران بیاید تا هوا خوب شود.

فخاری با تاکید بر اینکه باید ضمن ریشه یابی، اقدام عاجل برای خروج از بحران آلودگی انجام دهیم، افزود: سالیانه 4 تا 5 هزار نفر در تهران جان خود را بر اثر آلودگی هوا از دست می دهد. در آمار وزارت بهداشت، خسارت عوارض آلودگی تهران 7 هزار و 700 میلیارد ریال برآورد شده است و گزارش اخیر بانک جهانی رقم صدمه آلودگی هوا را 2.5 میلیارد دلار برآورد کرده است.

وی ابهام ها و فقدان های موجوددر طرح های اجرایی رفع مشکل آلودگی هوا را این گونه برشمرد: عدم اولویت بخشی به محیط زیست، فقدان نظام آماری، ابهام در نقش و نیازهای شهروندان در برنامه ریزی شهری، عدم تناسب برنامه های مصوب با فناوری و اعتبارات و ناکارآمدی دستگاههای نظارتی در شناسایی و علت یابی عدم توفیق این برنامه ها.

عضو شورای شهر تهران ضمن ارائه خلاصه ای از نحوه شکل گیری پویش «نفسم گرفت» اعلام کرد: آلودگی هوای شهر تهران بین 21 تا 26 آذر امسال به اوج رسید، مدارس تهران تعطیل شد و محدودیت های ترافیکی اعمال شد که منجر به تذکر من در شورا شد.

فخاری تاکید کرد: در بحران آلودگی هوا مردم مقصر نیستند اما موثر هستند. به همین دلیل از مردم هم راه حل خواستیم. در مورد زلزله شاید ندانیم که چه زمانی رخ می دهد اما آلودگی هوا رخدادی فصلی است که می توانیم آن را پیش بینی و برای آن چاره اندیشی کنیم.

وی با اشاره به توئیت خود در این باره گفت: اقدام پیشگیرانه ضروری است. برای دریافت راه حل باید با مردم گفتگو می کردیم، چیزی که در شرایط امروز هم پیشنهاد می‌شود و می تواند راهگشا باشد.

عضو شورای شهر تهران با اشاره به بازخوردهای پویش «نفسم گرفت» اعلام کرد: 300 پیشنهاد جمع آوری کردیم. پیشنهاد بر اساس اولویت اجرایی کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت دسته بندی شد. این پیشنهادها میان دولت، شهرداری و شورای شهر دسته بندی شد و از بین پیشنهادها 13 عنوان برای بررسی و با اولویت زمانبندی انتخاب شد.

فخاری افزود: متخصصان در این زمینه پیشنهادهایی ارائه کردند که از جمله می توان به بازنگری در مکان یابی ایستگاه ها، راهبری و کالیبراسیون دستگاههای سنجش آلودگی هوا با استاندارد جهانی، شفاف سازی در ارائه اطلاعات واقعی آلودگی و تشکیل کمیته حقیقت یاب جهت روشن شدن دلایل عدم توفیق اجرای کامل برنامه جامع کاهش آلودگی هوا اشاره کرد.

وی ادامه داد: از دیگر پیشنهادهای دریافت شده بهبود مدیریت پسماند، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی وکاهش استفاده از آن برای مردم، بهره گیری از دانش و تجارت کشورهای موفق، اصلاح روش اجرای طرح ترافیک، الزام خودروسازان داخلی به ارتقای کیفیت محصولاتشان و تسهیل واردات خودروهای با کیفیت بود.

عضو شورای شهر تهران تصریح کرد: اصلاح ساعت شروع و پایان کار مشاغل و اصناف، ساماندهی مشاغل و خروج کلیه مشاغل آلاینده همچون معادن شن و ماسه از محدوده شهر تهران، حفظ و احیای باغ ها و توسعه فضای سبز، اصلاح قوانین تردد خودروهای سنگین و کنترل کامیون ها در روزهای تعطیل برخی از دیگر پیشنهادهای دریافت شده بود.

فخاری با اشاره به ضرورت جلب مشارکت مردم از طریق آموزش گفت: کاهش مصرف انرژی، افزایش بودجه دولت و شهرداری در حفظ محیط زیست با ارزیابی و نظارت بر نحوه هزینه کرد آنها و نظارت شورای شهر و نهادهای تخصصی و مردم و دستگاههای مسئول برخی از دیگر پیشنهادها بود.

وی در ادامه به واکنش انجمن های تخصصی همچون اندیشکده سیاستگذاری دانشگاه صنعتی امیرکبیر و موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران اشاره کرد و لغو طرح زوج و فرد از درب منزل به دلیل آنکه کارایی ندارد. لغو گسترش محدوده طرح ترافیک به زوج و فرد، ممنوعیت تردد سواری های بالای 15 سال در 72 ساعت آلوده، ممنوعیت تردد اتوبوس های عمومی و خصوصی بالای 8 سال و خودروهای سنگین بالای 10 سال را از پیشنهادهای این انجمن ها برشمرد.

عضو شورای شهر تهران با اشاره به پاسخ دکتر ناصر کرمی اقلیم شناس و فعال محیط زیست به کمپین «نفسم گرفت»، کاهش آلودگی از مبداء با ساخت و طراحی وسایل نقلیه موتوری با حداقل سوخت، تبدیل سوخت خودروهای سواری به سی ان جی، ارائه برنامه های آموزشی، استفاده از رسانه های همگانی، استفاده از وسایل نقلیه همگانی، دوچرخه و تردد پیاده، خروج صنایع آلاینده از شهر و توجه ویژه به معاینه فنی به موقع و تنظیم موتور را برخی از پیشنهادهای او دانست.

فخاری در پایان ضمن تشکر از خبرنگاران محیط زیست و دیگر فعالان این عرصه تصریح کرد: حل مسئله آلودگی هوا با راه حل های تک عاملیتی و از سوی یک نهاد ممکن نیست و همراهی همه ما چه شهروند، چه مسئول و چه متخصص را می طلبد.