عصر خودرو : براساس ماده 190 قانون کار مصوب سال 1369 برای همه کسانی که در بخش حملونقل زمینی، دریایی، هوایی و جاده‌ای فعالیت می‌کنند، باید توسط شورای عالی کار، آیین‌نامه‌ای در بار، ساعت کار راننده و سایر ذی‌نفعان این ماده تدوین شود اما تاکنون هیچ اقدامی در این زمینه انجام نشده است.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، اکنون تقریبا هیچ راننده‌ای یافت نمی‌شود که از ساعت کار هفتگی و ماهانه به درستی آگاهی داشته باشد. کارفرماها نیز از این بازار آشفته استفاده می‌کنند. این در حالی است که ساعت کار رانندگان اهمیت ویژه‌ای دارد و رعایت نشدن آن، می‌تواند تاثیر زیادی در افزایش تصادفات داشته باشد. در بیشتر تصادفات گفته می‌شود عامل اصلی سانحه، خستگی و خواب آلودگی راننده بوده است اما از این نکته غافل می‌شوند که راننده 2برابر میزان استاندارد در هفته کار کرده است.
یکی‌دیگر از مشکلات حوزه حملونقل بین‌شهری مسئله نگهداری وسیله نقلیه است. این کار در بسیاری از کشورها برعهده شرکت‌هاست اما در ایران متاسفانه چنین چیزی وجود ندارد. در این باره مشکل اصلی این است که مالکیت خودرو بر عهده راننده است. بنابراین شرکت‌ها مسئولیت‌پذیر نیستند مگر اینکه از سوی مقامات مسئول زیرفشار قرار بگیرند.
انتقاداتی که به حوزه حملونقل مسافری بین شهری وارد است، این است که افراد مختلف به راحتی وارد این حوزه می‌شوند و گزینشی در این باره وجود ندارد. برخی افراد به خاطر استفاده از مزیت بیمه، اقدام به دریافت کارت هوشمند رانندگی می‌کنند و درواقع راننده نیستند.
درحال‌حاضر در کشور ما، در مجموع 100 هزار راننده در حملونقل مسافری بین شهری لازم است، در حالی که اکنون آمار رانندگان مسافری بین شهری 160 هزار نفر است. این بیانگر آن است که گزینشی در کار نیست و افراد بدون حساب و کتاب وارد این شغل می‌شوند.
از سازمان راهداری و حملونقل جاده‌ای انتظار می‌رود نظارت بیشتری بر این حوزه داشته باشد. در حال حاضر چند سازمان مختلف اقدام به برگزاری دوره‌های آموزشی برای رانندگان کرده‍اند. به‌نظر می‌رسد سازمان راهداری باید جلو این موازی‌کاری را بگیرد و برای آموزش صحیح رانندگان و ساماندهی به وضعیت شغلی آنها، برنامه‌ریزی مناسبی را انجام دهد.
