عصر خودرو- تقلب در بازار روغن‌موتورهای وارداتی بعد از افزایش یافتن قیمت روانکارهای داخلی بیش از گذشته شده است و این موضوع باعث شده تا خریداران برای خرید مطمئن این محصولات دچار مشکل شوند.
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، قیمت بعضی محصولات که سابقاً وارداتی نامیده می‌شدند در بازه زمانی کوتاهی بعد از اعمال تعرفه‌های جدید روغن‌موتورهای داخلی، به حدی بالا رفته که می‌تواند خریداران را گمراه کند. در این راستا با مهندس بابک شفیعی، فعال و کارشناس حوزه قطعات و روغن‌موتورهای وارداتی گفت‌وگو کردیم تا بتوانیم مسیری را برای تشخیص روغن اصل از تقلبی پیدا کنیم.
روغن‌موتور elf به دلیل فراوانی محصولات رنو در بازار ایران بسیار محبوب و مقبول است. تا سال 97 شرکت به توتال نماینده رسمی توتال در ایران بود ولی بعد از اعمال تحریم‌های اقتصادی، توتال از ایران رفت و به توتال هم نام خود را به به‌تام‌روانکار تغییر داد. روغن‌موتور Renovation که درواقع همان elf Revolution بود اکنون به‌صورت داخلی تولید می‌شوند و توسط شرکت رنو پارس هم مورد تائید قرارگرفته‌اند. اما در سایت‌های خرید اینترنتی هنوز هم روغن‌موتور بانام elf وجود دارد که قیمت آن با نمونه داخلی تفاوت دارد و همه آن‌ها بانام و روغن وارداتی به فروش می‌رسند. آیا راهی وجود دارد که بتوان تشخیص داد کدام‌یک از این روغن‌ها واقعاً وارداتی و اصل هستند و کدام‌یک به نام وارداتی به فروش می‌رسند؟
ازآنجاکه بسته‌بندی روغن‌موتورهای elf جدید با نمونه‌های قدیمی‌تر تفاوت کرده لازم است خریداران بدانند که چطور می‌شود روغن‌موتور اصل را از تقلبی تشخیص دهید. در بسته‌بندی این روغن‌ها چند نکته اساسی وجود دارد که باید به آن دقت کرد.
اول اینکه در بسته‌بندی‌های جدید اِلف به‌جز تغییر در ظاهر، درروی در محصول نام آن حک‌شده است و نوع پلمپ آن نیز تغییر کرده است. وقتی در روغن را باز می‌کنید یک قیف به‌صورت فابریک داخل در قرارگرفته که با بالا کشیدن انگشتی روی در ظرف می‌توان آن را بیرون آورد. اما تا اینجای کار برای هیچ مانعی برای تقلبی نبودن وجود ندارد! اولین نکته برای شناسایی محصول اصلی از تقلبی کاتالوگی است که در پشت محصول چسبانده شده است. در گوشه پایین سمت راست کاغذ پشت محصول که اطلاعات آن نوشته‌شده، یک لبه وجود دارد که اگر آن را بکشید به‌صورت یک دفترچه باز می‌شود ولی کاغذ رویی از بدنه محصول جدا نمی‌شود. بعدازاین کار، استفاده از QR Code مندرج در جلوی محول سمت چپ پایین است که بعد از اسکن کردن آن توسط دوربین تلفن همراه هوشمند شمارا به صفحه رسمی سایت Total هدایت می‌کند تا نرم‌افزار رسمی توتال دانلود شود. بعد از نصب و اجرای برنامه، ابتدا فایل آموزشی برای شما نمایش داده می‌شود. بعد از دیدن عکس‌های آموزشی باید فرآیند را بر طبق دستور دنبال کنید. ابتدا QR Code را اسکن می‌کنید و بعد از تائید آن فلش دوربین روش می‌شود، انعکاس فلش دوربین بر روی بسته محصول یک نقطه نورانی ایجاد می‌کند که باید دایره ایجادشده در نرم‌افزار روی صفحه گوشی را دقیقاً روی همان انعکاس نور قرار دهید تا اصالت محصول تائید شود. نکته قابل‌توجه در این مورد این است که حتی اگر حکاکی روی در محصول و دفترچه راهنما پشت آن را بتوان به‌صورت غیر اصل ساخت، انعکاس نور فلش روی چاپ تقلبی محصول به‌صورت دایره‌ای شکل تشکیل نمی‌شود و همین می‌تواند اصلی نبودن روغن را اثبات کند.
آیا فقط روغن‌سازها آن‌قدر دقیق به مسئله اصل بودن محصولاتشان اهمیت می‌دهند؟
نه لزوماً، اکثر قطعات وارداتی فرانسوی همین سیستم‌ها را دارد با این تفاوت که سیستم سنجش در هرکدام متفاوت است. در قطعات یدکی رنو، لیبل های مخصوصی نصب‌شده که هرچند وقت یک‌بار مدل و شکل ظاهری آن تغییر می‌کند. همچنین در محصولات پژو-سیتروئن نیز همین داستان وجود دارد. به‌طورکلی شرکت‌های تولیدکننده لوازم افتر مارکت به‌خصوص شرکت‌هایی که محصولاتشان در سطح جهان فروخته می‌شود، برای جلوگیری از تقلب همیشه راهکارهای جدید و متفاوتی دارند چراکه اصالت برند و کیفیت محصولات، بسیار برایشان اهمیت دارد.
بقیه روغن‌ها چطور؟
در این گزارش خواندید که چطور می‌شود اصالت روغن‌موتورهای اِلف اصلی را از تقلبی تشخیص داد اما سؤالی که مطرح می‌شود این است که اصالت بقیه روغن‌موتورهای وارداتی را چگونه می‌توان تشخیص داد. در بازار ایران هنوز هیچ شرکتی به‌صورت جدی به دنبال شبکه رسمی تائید اصالت محصولاتش نرفته است. هرچند که دو شرکت بزرگ داخلی این پروژه را در جریان دارند اما هنوز هیچ‌کدام به‌صورت رسمی عملیاتی نشده است. در مورد روغنهای تولید داخل به دلیل فراوانی زیاد و توزیع گسترده شرکت‌ها در مراکز تعویض روغن سراسر کشور، احتمال تقلبی بودن محصول کمتر از 10 درصد است. هرچند که ادعایی از سوی بعضی رسانه‌ها مطرح شد که 30 درصد روغنهای داخلی تقلبی هستند اما هنوز هیچ سندی برای این ادعا ارائه نشده است. ولی موضوع در مورد روغنهای وارداتی کاملاً تفاوت دارد. تولیدکنندگان داخلی (پالایشگاه داران و تولیدکنندگان) روی‌هم‌رفته سهم حدود 98 درصدی از بازار دارند و تنها کمتر از 2 درصد روغنهای موجود وارداتی است. اگر حجم کل روغن‌موتورهای مصرفی در بازار را 700 هزار تن در نظر بگیریم، سهم وارداتی‌ها بر اساس آخرین آمار سال 97 چیزی در حدود 700 تن بود که این عدد درواقع یک‌هزارم سهم کل بازار است و با آن 2 درصد در تناقض است. ازآنجاکه گمرک تفکیکی برای روغن‌پایه و روغن نهایی قائل نشده است، به همین دلیل نمی‌توان به‌صراحت گفت که همه روغنهای وارداتی از کجا و از چه طریقی وارد کشور شده‌اند. بنابراین لازم است تا پیش از خرید محصولات وارداتی حتماً از طریق سایت رسمی خود شرکت مادر در خصوص نحوه سنجش اصالت آن مطالعه کنید و پس‌ازآن اقدام به خرید نمایید. باید در نظر داشت که بخشی از نام‌های خارجی مثل کسترول و لیکومولی در ایران نمایندگی رسمی دارند و یا تحت لیسانس تولید می‌شوند، در مورد خرید این محصولات می‌توانید به شرکت طرف قرارداد در ایران مراجعه کنید و محصول اصلی را تهیه کنید اما برای برندهایی که در حال حاضر نماینده‌ای در ایران ندارند باید حتماً دقت کنید تا محصول قاچاق و تقلبی را به‌جای محصول اصلی خریداری نکنید.
