حکمران تازه‌نفس در برابر رقبای تازه

به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، یکی از ارکان اصلی موفقیت این 3 سیلندر 847 سی‌سی یاماها که اتفاقا از همان ابتدای عرضه نیز با استقبال بی‌نظیر بازار مواجه شد، ارزش عملکردی بسیار بالایی بود که در برابر بهای پرداختی (تنها 7.990 دلار) ارائه می‌کرد. شاید نشود افزایش 1.000 دلاری قیمت در مدل جدید را به پای افزایش هزینه‌های ساخت و تولید گذاشت اما حداقلش این است که در ازای این بهای بیشتر، FZ-09 2017 با دوشاخه جلو کاملا تطبیق‌پذیر، کنترل هرزگردی، ABS، کلاچ کمک/لغزشی، نورپردازی LED و استایلی تازه عرضه می‌شود. البته این به‌روز‌رسانی‌های مدل 2017، کاملا هم به‌موقع بوده چراکه حال یاماها ساخته‌های تازه‌ای از کاواساکی و ترایمف را رو در روی FZ-09 خود می‌بیند. هر سه این نِیکداسپرت‌ها دارای ارگونومی ایستاده مناسب برای سواری‌های شهری هستند اما برای این مقایسه، ترکیبی از سواری در شهر، بزرگراه بین شهری و جاده پیچ در پیچ کوهستانی را انتخاب کردیم که به خاطر لغزندگی ضمنی، چالش‌برانگیز‌تر هم بود.

رقبا، در یک نگاه
کاواساکی با دادن جای مدل‌های Z800 و Z1000 به یک 4سیلندر 948سی‌سی جدید به‌نام Z900 که ترکیب یک موتور رقابتی و شاسی عملکردمحور را به بهای 8.399 دلار (8.799 دلار در مدل مجهز به ABS) ارائه می‌دهد، تمرکزی جدی بر رقابت با یاهاما دارد. ترایمف این چالش را با جایگزینی Street Triple قدیمی با 3 مدل 765‌سی‌سی متفاوت از نظر قدرت و تنظیمات شاسی پاسخ داده است. اگرچه مدل پایه یعنی Street Triple S از نظر قیمت (9.900 دلار) و قوای حرکتی، مناسب‌تر بود برای این مقایسه اما مجبور شدیم مدل گران‌قیمت‌تر (11.200 دلاری) R را رو در روی FZ-09 و Z900 قرار دهیم. بارز‌ترین گزینه‌ها نیز در لیست امکانات و مشخصات فنی R، قدرت و گشتاور بیشتر به نسبت Street Triple S، کلاچ کمک/لغزشی، گزینه‌های اضافی برای تنظیمات پیش‌فرض پاسخگویی اهرم گاز، سیستم تعلیق کاملا تطبیق‌پذیر Showa و یک نمایشگر 5 اینچ رنگی محشر به عنوان صفحه نشانگر‌ها هستند.

ارگونومی
همانطور که اشاره شد، ارگونومی ایستاده، این سه را مناسب برای سواری‌های شهری می‌کند اما برای افراد کوتاه‌قد‌تر، Z900 به لطف ارتفاع کمتر زین و در نتیجه آن، کنترل بهتر در توقف‌ها، انتخاب مناسب‌تری است. یک مزیت دیگر این ارتفاع نشیمن پایین‌تر، این است که باعث می‌شود وزن بیشتر Z900 کمتر به چشم بیاید. اما در طرف مقابل، سِفتی بیشتر زین به نسبت دو گزینه دیگر‌ و همچنین کمترین فضای پا در حدفاصل زین تا اهرم‌های زیر‌پایی را به لیست کاستی‌های این کاواساکی اضافه می‌کند. البته کاواساکی برای رفع این نقیصه، زین Ergo Fit Extended Reach را به عنوان آپشن برای Z900 ارائه می‌کند که به لطف 25 میلی‌متر ضخامت بیشتر، کیفیت سواری و ارگونومی را برای افراد بلندقد‌تر تا حدودی بهبود می‌بخشد. نقطه مقابل Z900، ساخته ترایمف است، با بالاترین ارتفاع سواری و موقعیت نشیمنی که موتورسوار را مجبور می‌کند با زاویه‌ای بیشتر به سمت اهرم فرمان خم شود و در نتیجه، فشار بیشتری ‌روی مُچ دست‌ها باشد. البته مدل R استریت تریپِل با پیکربندی کم‌ارتفاع‌تری هم قابل خریداری است که از موقعیت نشیمن و سیستم تعلیق متفاوتی بهره می‌برد.
هر سه این موتورسیکلت‌ها، در سواری سریع در بزرگراه‌‌ها، آن هم با سرعت 120 کیلومتر در ساعت و در دور موتور 5.000 برای کاواساکی و 6.000 برای یاماها، عملکرد بسیار نرمی دارند. در Z900، اهرم‌های زیرپایی دارای کاور لاستیکی است و برای کاهش لرزش کف پا، وزنه تعادلی در زیر خود دارند. در ساخته‌های ترایمف و یاماها اما زیرپایی‌ها، فلزی با کفی گره‌دار هستند. لازم به ذکر است زیرپایی ترک‌نشین در سمت راست که همان تنه فوقانی اگزوز است، در موقعیت‌های نشیمن تهاجمی، با پاشنه کفش موتورسوار برخورد دارد که می‌تواند آزار‌دهنده باشد. در ساخته‌های ترایمف و یاماها، برعکس Z900، نمایشگر روی اهرم فرمان نیست و همین باعث می‌شود این قسمت جلوه مهیج و جذاب‌تری داشته باشد. در ضمن از نظر فرم، کاربری و قابلیت سفارشی‌سازی، نمایشگر TFT پویای ترایمف بالاترین امتیاز را دریافت می‌کند، هرچند در هر سه موتورسیکلت حاضر در این رقابت، نمایشگر اطلاعات لازم و کافی شامل نشانگر موقعیت دنده، کامپیوتر سفری و ... را در خود دارد.

الکترونیک همیار
به عنوان ارزان‌قیمت‌ترین موتورسیکلت حاضر در این مقایسه، طبیعی است که Z900 فاقد سیستم‌های الکترونیک همیار است. البته این نکته‌ای است که به لطف مزیت حجمی و توان تولید بیشترین قدرت و گشتاور‌ و همچنین بهره‌مندی از یک کنترل گاز عالی و انتقال قدرت خطی، حتی به چشم هم نمی‌آید. در ترایمف و یاماها اما امکان تغییر آنی حالت سواری و تنظیمات کنترل هرزگردی در حرکت، رسیدن به تنظیمات ایده‌آل را سرعت و سهولت می‌بخشد. یاماها با بازخوردی که از مشتریان خود گرفته، در مدل جدید، پاسخگویی تند FZ-09 را کمی رام‌تر و آرام‌تر کرده اما هنوز هم در بین حالت‌های سواری، تنظیمات میان‌رده حالت استاندارد، منطقی‌ترین گزینه است. ترایمف نیز با تقسیم حالت‌های سواری در گزینه‌های جاده، بارانی و اسپرت (Rain ،‌Road و Sport) که هرسه ارائه‌دهنده قدرت کامل موتور هستند اما با پاسخگویی متفاوت به پیچش‌های اهرم گاز، کار محشری انجام داده است. حتی حالت سواری بارندگی نیز بسیار کارآمد بوده، بدون تاخیر یا بی‌تفاوتی اولیه‌ای که اغلب در حالت‌های سواری رام و تحت‌کنترل وجود دارد، یک حس یکپارچگی و ارتباط به مجموعه محرکه می‌دهد.

توان عملکردی
از این تعریف و تمجید‌ها که بگذریم، عیار واقعی این سه وقتی مشخص می‌شود که جاده، شروع می‌کند به پیچ خوردن. دوشاخه جلو به‌روز شده، کلاچ کمک/لغزشی و ABS، ساخته یاماها را در نمایش یک ورود پایدار‌تر و کنترل‌شده‌تر به پیچ کمک می‌کنند اما وقتی مجبور به سریع‌تر رفتن می‌شود، کم می‌آورد و به لرز می‌افتد. برای یک موتورسوار سبک‌وزن، فنربندی FZ-09 کمی نرم و ناپایدار است و برای یک موتورسوار به نسبت سنگین‌وزن، فنربندی آنقدر خُشک است که باعث می‌شود وزن در ترمزگیری‌های سنگین، کاملا روی فنربندی جلو و در گاز دادن‌های پرفشار، روی فنربندی عقب تحمیل شود. در طرف مقابل، شاسی Street Triple R برای سواری‌های پرفشار و پرهیجان، بازخورد بسیار اطمینان‌بخشی به موتورسوار می‌دهد؛ درست مثل شاسی بی‌نقص مدل بالاتر این ترایمف یعنی RS.
در کل اما باید گفت ساخته کاواساکی بهترین فنربندی را در این مقایسه داشته، هم به اندازه کافی برای سواری‌های راحت در بزرگراه، نرم است و هم سِفتی لازم برای سواری‌های تهاجمی در جاده‌های پیچ در پیچ را دارد. با وجود وزن بیشتر به نسبت دو رقیب دیگر، Z900 خود را ساخته‌ای توانمند با کاراکتر پایدار و در عین حال، چالاک نشان می‌دهد. Z900 حاضر در این رقابت که در کنار ABS، از کلاچ کمک/لغزشی بهره می‌برد، در بخش قوای توقف نیز به لطف داشتن پیگیر‌ترین و تحت کنترل‌ترین حس ترمزگیری، بالاترین امتیاز را کسب می‌کند. برای مقایسه هم که شده، سیستم ترمز FZ-09 به واسطه چنگ انداختن بیش از حد، کمی آزار‌دهنده است و ترایمف حاضر در این مقایسه نیز به نظر نشانه‌هایی از وجود هوا در سیستم ترمز داشت که باعث کورس و سفتی متغیر و متناقض اهرم ترمز می‌شد.

جمع‌بندی نهایی
انتخاب نهایی از بین این سه مبتنی بر فاکتور‌هایی نظیر وفاداری به برند، اولویت ارگونومیک، یا حتی حس سرزندگی و توان عملکردی در پیست می‌تواند باشد. فاکتور اول، به مشتری بستگی دارد اما در مورد دو فاکتور دیگر باید گفت برتری بلامنازع عملکرد شاسی با Street Triple R است به شکلی که با اختلاف، حسی نزدیک به یک سوپراسپرت دارد. اگرچه کفه ترازو در بخش راحتی سواری، روی هم رفته به سمت FZ-09 سنگینی می‌کند اما در حقیقت این Z900 است که به لطف برچسب قیمت، توان عملکردی و کاربردپذیری کُلی، رای ما را به خود معطوف می‌کند.

Kawasaki Z900

Triumph street triple R

Yamaha zf-09