نیزه ایتالیایی از «آلفا» تا فیات

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل ازصمت، انچیا کارخانه خودروسازی ایتالیایی است که در سال 1906میلادی به وسیله «وینچنزو لانچیا» تاسیس شد و در سال 1969م بخشی از گروه خودروسازی فیات شد. در ادامه مختصری از تاریخچه این شرکت و فعالیت‌هایش آمده که با یکدیگر می‌خوانیم. «کاوالیر جوزپه لانچیا» تاجری ایتالیایی بود. وقتی 16 ساله بود، تجارت را با غذا در ایتالیا شروع کرد. بعد از چند سال با کشورهای امریکای جنوبی رابطه دوستانه‌ای برقرار و صنایع غذایی را در آرژانتین ایجاد کرد و موفقیت‌های زیادی به‌دست آورد. زمانی که وضع مالی‌اش بهبود یافت، به ایتالیا بازگشت و در سال 1875م ازدواج کرد. در سال 1876م نخستین پسرش یعنی «جیووانی» متولد شد. در سال 1879م صاحب دختری شد که متاسفانه او در سال 1894م از دنیا رفت. در 24 آگوست 1881 سومین فرزند آنها یعنی «وینچنزو لانچیا» در «فایللو»، در نزدیکی «تورین» به دنیا آمد. همچنین دومین دخترشان هم در سال 1884م متولد شد. پدر «وینچنزو» می‌خواست که او وکیل شود ولی او علاقه چندانی به علوم انسانی نداشت و به علم و فناوری به‌ویژه اتومبیل علاقه‌مند شد. در این بین یکی از دوستان «وینچنزو» با نام «کارلو بیزارتی دیروفیا» یک بنز داشت و این اتومبیل به نخستین اتومبیل مهم زندگی «وینچنزو» تبدیل شد. با تاسیس فیات در سال 1899م، «وینچنزو» در این کمپانی مشغول به کار شد. او فردی بسیار فعال بود و بعدها تبدیل به یکی از مشهورترین رانندگان آزمایش نشان(برند)های ایتالیایی شد. در سال 1922م «وینچنزو» با «آدله میگلیتی» ازدواج کرد.

«وینچنزو» و «آدله» 3 فرزند با نام‌های «جیووانی» و «اِلِنورا» و «ماریا» داشتند. فرزند «وینچنزو» یعنی «جیووانی» در 24 نوامبر 1924 در تورین متولد شد. او تحصیلات‌اش را با خواهرش در دانشگاه فنی «پیزا» به اتمام رساند. «جیووانی» از زمان کودکی به ورزش علاقه داشت، اما بزرگترین عشقش مسابقات موتوری بود. همین باعث شد تا او تبدیل به راننده‌ای برای تیم «لانچیا» شود.

تاریخچه شرکت
راننده مسابقه‌ای فیات یعنی «وینچنزو لانچیا» (1937-1881م) و دوست‌اش «کلادیو فوگولین» (1945-1872م) در 29 نوامبر 1906 در شهر تورین، شرکتی را با نام Lancia & C. Fabbrica Automobili تاسیس کردند. نخستین خودروی «لانچیا Tipo 51» که بعدها «آلفا» نامیده شد، در سال 1908-1907میلادی تولید شد. این خودرو دارای موتور کوچک 4 سیلندر با 28 اسب بخار بود. در سال 1915م هم «جوتا» که نخستین تراک تولیدی «لانچیا» بود، پا به عرصه فروش گذاشت. در سال 1937م «وینچنزو» بر اثر حمله قلبی از دنیا رفت و همسرش «میگلتی لانچیا» و پسرش «جیووانی لانچیا» شرکت را در دست گرفتند. آنها «ویتوریو جانو» را متقاعد کردند تا در لانچیا به عنوان مهندس فعالیت کند. «جانو» با تولید مدل‌های مختلف «آلفا رومئو» شامل 6C و P2 و P3 و بعضی از مدل‌های مسابقه‌ای موفق آن زمان، نام و اعتباری را برای خود دست و پا کرد.«جیووانی» در سال 1950م رییس شرکت «لانچیا» شد ولی متاسفانه او پول زیادی را در سرمایه‌گذاری‌های بی‌ثمر هدر داد و همین باعث شد تا بخش بزرگی از شرکت را در سال 1957م به «کارلو پزنتی» بفروشد. بعد از آن، او شروع به تجارت مواد غذایی کرد و مدتی را در برزیل به سر برد. او 2 پسر (وینچنرو و ماریلی) از ازدواج اول‌اش و یک پسر (لورنزو) از ازدواج‌اش با «ژاکلین سازارد» داشت. فیات در اکتبر 1969 در یک مزایده پیشنهاد خرید را به «لانچیا» ارائه داد و «لانچیا» به‌عنوان شرکتی که در حال از دست دادن مقدار زیادی از سرمایه‌اش بود، این پیشنهاد را پذیرفت. این پایان کار «لانچیا» نبود و در سال 1970م مدل‌های جدیدی مانند «بتا»، «گاما» و «استراتوس» تولید شدند تا ثابت کنند، فیات می‌خواهد نام تجاری را که به‌دست آورده، حفظ کند. در سال‌های 1970 تا 1980م «لانچیا» موفقیت‌های بزرگی را در بسیاری از مسابقات رالی در سراسر جهان به‌دست آورد. در سال 1980م، «لانچیا» همکاری را با شرکت سوئدی «ساب اتومبیل» با فروش «لانچیا دلتا» با عنوان «ساب 600 » در سوئد آغاز کرد. در سال 1985م نیز «لانچیا تما» از پلتفرم مشترک با «ساب 900» و «فیات کروما» و «آلفا رومئو 164» بهره می‌برد. با این حال در سال 1990م، تمام محصولات «لانچیا» نزدیک به محصولات فیات بودند. در سال 2007م نام شرکت «لانچیا» به نام «لانچیا اتومبیل اس‌پی‌ای» تغییر یافت که 100 درصد به‌وسیله گروه خودروسازی فیات اداره می‌شد. در سال 2011م لانچیا در مسیر تازه‌ای پا گذاشت و مدل‌های جدیدی را به‌وسیله کرایسلر اضافه کرد و با نام «لانچیا» در بسیاری از بازارهای اروپایی به فروش رساند، در مقابل هم بعضی از محصولات ساخته شده به‌وسیله «لانچیا» نیز در بازار با نام کرایسلر به فروش رفتند.

اما در سال 2014م نیز صادرات لانچیا قطع شد و از آن به بعد مدل‌های «لانچیا» فقط در ایتالیا ارائه می‌شود. لوگوی اصلی «لانچیا» توسط «کارلو بیزارتی دیروفیا» طراحی شد. علامت نشان‌دهنده «لانچ» (نیزه) و سپر با پرچم است. (در زبان ایتالیایی لانچیا به معنی نیزه است). با این حال لوگوی شرکت در سال 2007م بازطراحی شد.لانچیا یکی از مبتکران و نوآوران صنعت خودروسازی بود که شهرت خود را مدیون این نوآوری‌هاست، در ادامه به بعضی از آنها اشاره‌ای کوتاه می‌کنیم.از این نوآوری‌ها می‌شود به Theta مدل 1913 اشاره کرد که نخستین خودرو با سیستم الکتریکی در اروپا بود که از تجهیزات استاندارد بهره می‌برد.همچنین نخستین خودرو با فناوری «مونوکوک» (استفاده از شاسی و بدنه یکپارچه) را در خودرویی با نام Lambda در سال 1922 تا 1931م به‌کار برد و سیستم Sliding Pillar که در سیستم تعلیق جلو، فنرها و دامپرهای هیدرولیک را در یک واحد یکپارچه قرار می‌دهد، در بیشتر خودروهای تولیدی «لانچیا» قرار گرفت (تا زمان خودرو جایگزین Appia در سال 1963).همین‌طور در سال 1948م نخستین گیربکس 5 سرعته را در خودروهای تولیدی به کار برد.این کمپانی همچنین نخستین مدل موتورهای بهبود یافته V6 را در سال 1950م در مدل Aurelia به کار برد و همچنین با استفاده از همین تنظیمات و تجربیات، موتورهای V8 و V12 را نیز توسعه داد. همچنین نخستین کمپانی بود که موتورهای V4 را تولید کرد. بحث توسعه موتور به‌وسیله «لانچیا» بحثی طولانی است که باید کامل بررسی شود و نخستین تغییرات را مهندس «لانچیا» (Francesco De Virgilio) برای کاهش لرزش موتورهای V شکل در آن زمان با تغییر زاویه بین بلوک‌های سیلندر انجام داد. این کمپانی نخستین شرکتی بود که موتورهای V4 را به‌طور گسترده استفاده و تولید کرد. (در بعضی منابع به فورد و ZAZ نیز اشاره شده است.) همچنین لانچیا در استفاده از سیستم تعلیق‌های مستقل در خودروهایش نیز پیشگام بود. (تعلیق مستقل، سیستمی است که هر چرخ مستقیم و به‌طور جداگانه تکان می‌خورد ـ نوسان می‌کند ـ که باعث نرم‌تر شدن سیستم تعلیق می‌شود.) علاوه بر اینها، «لانچیا ترانس» اکسل‌های جلو را نیز در مدل‌های Aurelia و Flaminia توسعه داد. (ترانس اکسل: مجموعه سیستم تعلیق و گیربکس در یک پوسته واحد است که برای خودروهای دیفرانسیل جلو کاربرد دارد.)با این حال باید گفت فراز و فرودهای این خودروسازی در طول صنعت خودرو ایتالیا قابل توجه است و بقای این خودروساز در میان رقبایش ستودنی.