به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، اما فارغ از این طرح که هنوز دوران آزمایشی خود را به شکل محدودی طی می‌کند و همچنین کامیون‌های با اتاق بغل که آنها نیز استفاده‌های خاصی مثل کاربری جرثقیل، عمرانی و... دارند، امروزه دو نوع طراحی کلی در کامیون‌ها و خودرو‌های سنگین دیده می‌شود که یکی از نوع دماغ‌دار و دیگری بی‌دماغ است. به نمونه‌های دماغ‌دار در حالت کلی، اتاق conventional گفته می‌شود که به معنی اتاق رایج و مرسوم است که این نام به این دلیل ‌روی این اتاق‌ها گذاشته شده ‌‌که اولین و از طرفی رایج‌ترین خودرو‌های تجاری تا قبل از قرن بیست و یکم از انواع دماغ‌دار بوده‌اند. این اتاق در آمریکای شمالی، استرالیا و تا حدود زیادی در آمریکای جنوبی استفاده می‌شود و در انگلیس به آن اتاق آمریکایی و در هلند نیز torpedo گفته می‌شود. این اتاق‌ها به خاطر دماغ‌دار بودن، ایمنی بالاتری در برخورد‌های از روبه‌رو دارند و از طرفی آیرودینامیک بهتری نیز دارند. ضمن اینکه چون موتور در جلو راننده قرار دارد و کابین بین محور جلو و عقب قرار گرفته است، نرمی سواری در آنها نیز به طور متوسط بالاتر است. اما چون این طرح منجر به بزرگ شدن طول شاسی می‌شود، در ابعاد و اندازه‌های کلی کامیون و کشنده برای بعضی از کشور‌ها مثل منطقه اروپا، محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند که استفاده از آنها را بسیار محدود کرده است.
اما در مقابل این کابین، نمونه‌های بی‌دماغ قرار دارد که به آنها به اختصار COE گفته می‌شود که مخفف عبارت Cab Over Engine یا اتاق بالای موتور است. به این کابین در آمریکا cab forward و در انگلیس forward control گفته می‌شود و در حالی که تمام تولیدات اروپایی از این دست کابین است، در آمریکا طرفداران چندانی ندارد و به همین خاطر آخرین نمونه‌های این کابین در دهه 90 میلادی از خط تولید‌های منطقه آمریکای شمالی خداحافظی کردند.