به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، یونیماگ یک خودرو همیشه 4×4 در مدل‌های دو‌محوره و 6×6 در نمونه‌های محدود سه‌محوره آن است و همیشه یکی از برترین کامیونت‌ها در زمینه آفرود و بیراهه‌نوردی بوده است تا جایی که بسیاری از کارشناسان آن را برترین خودرو در این زمینه می‌دانند. در این مطلب به مناسبت هفتادمین سالگرد نام یونیماگ نگاهی داریم به تاریخچه ظهور و حضور این بچه فیل آلمانی که باید آن را در کنار مرسدس بنز اس‌کلاس، بنز جی‌کلاس و مرسدس بنز آکتروس، یک وزنه و ستون برای شرکت مرسدس بنز و حتی گروه دایملر به حساب بیاوریم.

تولد یونیماگ
یونیماگ که مخفف عبارت UNIversal MOtor Gerät (وسیله نقلیه موتوری چند‌منظوره) است، در سال 1946 طراحی و از سال 1947 توسط مرسدس بنز و کمی بعد از جنگ دوم جهانی ساخته شد. ابتدا این کامیون کوچک برای کار در مزارع طراحی شده بود که به خاطر داشتن لاستیک‌های بزرگ و قدرت مانوردهی بالا، کارایی بیشتری از تراکتور‌ها داشت و همین امر باعث شد تا به سرعت محبوب شده و در موارد گسترده دیگری از آن استفاده شود. این خودرو ابتدا با یک پیشرانه 25 اسب بخاری دیزل ساخت مرسدس بنز به کد OM636 ساخته شد که قدرت 25 اسبی آن در آن سال‌ها و در مقایسه با تراکتور‌های آن زمان، یک برگ برنده بزرگ برایش محسوب می‌شد. استقبال از یونیماگ زیاد‌تر از تصور بود و به همین دلیل در نسل بعدی که در سال 1950 رونمایی شد، کابینی بزرگ‌تر با قابلیت بارگیری بیشتر برای آن در نظر گرفته شد که راحتی راننده و سرنشین و همچنین امکان حمل بار بیشتری را فراهم آورد. یونیماگ 5 سال بعد وارد ارتش آلمان شد و به همین خاطر به موتوری قوی‌تر، بدنه‌ای محکم‌تر و شاسی تقویت‌شده مجهز شد تا جایی که حتی ارتش آمریکا نیز یونیماگ را به بدنه سازمانی خود وارد کرد. این شروعی بود از حضور و تولید یونیماگ در آمریکا که امروزه نیز این کامیون با نام فرایت‌لاینر که یکی از اعضا گروه دایملر است، در منطقه آمریکای شمالی فروخته می‌شود. در سال 1963 نسل جدید این خودرو با موتور OM312 به قدرت 85 اسب بخار معرفی شد و سپس با یک بهینه‌سازی دیگر این قدرت به 110 اسب رسید. اما در دهه 70 یونیماگی که حالا در همه جهان شناخته شده بود، در حال تبدیل‌شدن به کامیونی همه‌کاره برای تمام کار‌های سخت و طاقت‌فرسا شده بود و از این رو تغییرات زیادی در آنها داده شد. یونیماگ‌های مخصوص کشاورزی با نام MB Trac تولیدی می‌شدند و در بین انواع مختلف یونیماگ، نمونه‌هایی طراحی شدند که عرض محور عقب از جلو بیشتر بود. اما این نوع طراحی منجر به نارضایتی خریداران شد و یونیماگ نیز این مدل‌ها را از روی خط تولید خارج کرد. در دهه 80 میلادی یونیماگ‌ها به ترمز‌های دیسکی در هر چهار چرخ مجهز شدند و در دهه 90 که یونیماگ کاملا به عنوان یک خودرو همه‌کاره در دنیا معرفی شده بود، تغییرات زیادی برای افزایش دید رو به جلو راننده، قابلیت نصب تجهیزات مختلف‌ روی آن و تجهیزات لازم برای آفرود، تجهیز‌شدن به سیستم‌های مختلف مثل کنترل باد تایر‌ها از درون کابین، سیستم‌های ایمنی مختلف و... را این کامیون کوچک تجربه کرد که امروزه این کاربری‌ها به اوج خود رسیده است.

چاقوی سوئیسی از نوع ژرمن
فلسفه تولید کامیونت‌ها، افزایش سرعت در انجام کار‌ها در مناطقی است که تردد در آنها برای خودرو‌های بزرگ‌تر مشکل است. از طرفی یک خودرو آفرودی به هیچ‌وجه این قابلیت را ندارد که به انواع کاربری‌ها مجهز شود و در نتیجه تولید کامیونت‌های دو‌دیفرانسیل در بسیاری از شرکت‌های تولیدی در دستور کار قرار دارد. اما همه آنها حتی با وجود داشتن ویژگی‌های دو‌محوره محرک، برای تردد در مناطق سخت و صعب‌العبور مناسب نیستند و به همین خاطر یونیماگ در دنیا با داشتن قابلیت‌های آفرودی بالا، امکان تجهیز آن به انواع ادوات لازم برای کار‌های خدماتی و امدادی و... امروزه به یک عضور بسیار مهم در این قبیل کار‌ها و حتی جنگی تبدیل شده است که انواع نمونه‌های جنگی و زرهی آن را می‌توان در ارتش کشورهای مختلف و از جمله ناتو مشاهده کرد. شاید قابل باور نباشد که یونیماگ‌های امروزی، حتی می‌توانند تا 60 تن بار را به دنبال خود بکشند که این رقم در برابر وزن بسیار کم آنها بسیار عجیب است که ناشی از تکنولوژی‌های خاص موتوری و انتقال قدرت آن و همچنین شاسی بسیار پیشرفته آن است. یونیماگ امروزه کارایی بسیاری نیز در کاربری‌های خدمات شهری دارد و از طرفی چون یک خودرو کوچک آفرودی است، برای امداد و نجات و حضور در کوهستان‌های سخت برای انجام کار‌های مختلف، بسیار مناسب است و می‌توان گفت برترین در دنیاست چرا که تا امروز رقیبی در کلاس این خودرو از سوی شرکت‌های مختلف خودروسازی معرفی نشده است. همه مدل‌های یونیماگ در نمونه‌های دو‌کابین نیز ساخته شده‌اند.

یونیماگ امروزی
یونیماگ سال‌های زیادی است که در دو چهره ساخته می‌شود که یکی برای استفاده‌های شهری به همراه توانایی‌های بالای آفرودی با کاربری‌های گوناگون است که به همین خاطر دارای اتاق کوچک‌تری بوده و دیگری نمونه‌ای با کابین بزرگ‌تر است که در عین داشتن کاربری‌های بسیار، برای مناطق و راه‌های آفرودی و خارج جاده مناسب‌تر است. نمونه سبک‌تر با نام UGN و نمونه بزرگ‌تر و سنگین‌تر با نام UHN شناخته می‌شود و در آخرین نسل آنها در مدل آفرودی در دو مدل U4023 تا U5023 و در مدل سبک‌تر شهری به نام U216 تا  U530ساخته شده‌اند. سری‌های سبک‌تر که از U216 تا  U530نام دارند، از سه حرف در نامگذاری آنها استفاده شده است که سه‌حرفی بودن آنها نشانگر سبک‌تر بودن کاربری آنهاست. یونیماگ‌های این دسته در سری‌های U400 ،‌U300 ،‌U200 و U500 دسته‌بندی می‌شوند که عدد اول هر‌چه کوچک‌تر باشد، خبر از کمتر‌بودن توانایی آن می‌دهد و دو رقم آخر نیز بیانگر قدرت موتور آن است. برای مثال یونیماگ U216 به معنی یک یونیماگ سبک‌وزن یا Light-Duty با پیشرانه‌ای به قدرت حدودا 160 اسب بخار است و یونیماگ U530 به معنی قوی‌ترین یونیماگ یا Mmedium-Duty با کاربری‌های بیشتر شهری است که قدرت موتور آن در حدود 300 اسب بخار است. این تفاوت‌ها در ظاهر آنها نیز به مقدار کمی دیده خواهد شد که بیشتر در چراغ‌ها، سپر و جلو پنجره پیاده‌سازی می‌شود. هر دو سری‌های سبک و سنگین وزن یونیماگ از دو پیشرانه می‌توانند استفاده کنند که یکی از آنها یک پیشرانه 4 سیلندر دیزلی به کد OM934LA است و دیگری یک نمونه 6 سیلندر دیزلی به کد OM936LA که هر دو پیشرانه نیز دارای استاندارد آلایندگی یورو 6 هستند. پیشرانه کم‌حجم‌تر می‌تواند در سه خروجی مختلف 156 اسب بخاری، 177 اسبی و در نهایت 231 اسب بخاری دیده می‌شود و پیشرانه 6 سیلندر نیز دارای دو توان خروجی 272 اسبی و 299 اسب بخاری است. ضمن اینکه گیربکس‌های در نظر گرفته شده برای یونیماگ‌ها نیز از نوع نیمه‌اتوماتیک با 8 دنده جلو و 6 دنده عقب است که در صورت سفارش و تمایل خریدار، گیربکس با دو دنده فوق سنگین نیز برای کار‌هایی که نیاز به گشتاور زیاد دارد، عرضه خواهد شد. این دو دنده فوق‌سنگین برای راه‌اندازی ادواتی مناسب خواهند بود که احتیاج به گشتاور بالاتری دارند. سری
Medium-Duty که در واقع نمونه آفرودی‌تر یونیماگ است، قابلیت عبور از آبراهه‌هایی تا عمق 80‌سانتی‌متر را با تجهیزات استاندارد دارد و ضمن اینکه هر دو محور آن دارای دیفرانسیل‌هایی قفل‌شونده هستند که این قفل‌شدن می‌تواند حتی ‌حین حرکت نیز توسط راننده و به صلاحدید او صورت بگیرد. ضمن اینکه این مدل به‌صورت استاندارد دارای محورهای پورتال است که ارتفاع دیفرانسیل و محورها را تا زمین چندین سانتی‌متر بیشتر خواهد کرد و به این ترتیب قابلیت‌های عبوری این خودرو بالاتر می‌رود. اما برای این سری می‌توان به صورت سفارشی، پکیج عبور از آب تا عمق 1200 میلی‌متر به همراه سیستم کنترل باد تایر‌ها و تنظیم آنها از درون کابین نیز سفارش داد که البته این سیستم‌ها در کنار تجهیزات بسیار‌ دیگری هستند که به آفرودی‌تر‌شدن هر‌چه بیشتر آن کمک بسزایی می‌کنند. تایر‌های نصب‌شده در این سری از دو سایز 335/80R20 برای مدل 4023 و همچنین 365/85R20 برای نمونه 5023 است تا درگیری و چسبندگی خودرو به زمین هر چه بیشتر باشد. این در حالی است که برای سری Light-Duty حتی می‌توان تایر‌های خیابانی نیز سفارش داد.