بالشی زیر درب موتور

به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، شرکت ولوو به‌عنوان یکی از پیشگامان عرصه تولید خودروهای ایمنی در جهان، که در سابقه درخشان خود مواردی مانند کمربند سه‌نقطه‌ای را دارد، در سال 2013 و در نمایشگاه بین‌المللی خودرو ژنو از خودرو V40 متفاوت خود رونمایی کرد. این نسل از این خودرو به سیستم ایمنی جدیدی مجهز شده بود که توانست نظر بسیاری از مخاطبان اروپایی را در ژنو به خود جلب کند. سیستم ایربگ عابر پیاده یا Pedestrian Airbag که برای نخستین‌بار روی این خودرو قرار گرفت، برای کاهش تلفات رانندگی در تصادفات شهری در بازه سرعت بین 20 تا 50 کیلومتر بر ساعت کار می‌کند تا مانع از برخورد سر عابر پیاده با شیشه خودرو ‌شود. در زیر به معرفی و نحوه عملکرد این سیستم ایمنی می‌پردازیم.

حفاظت چندجانبه از عابر پیاده

شاید بتوان رانندگی در شهرها و جاده‌های محلی را یکی از سخت‌ترین حالات رانندگی دانست. وجود عابران پیاده‌ای که بی‌احتیاط و در نقاطی که راننده دید کافی از جاده ندارد به‌طور ناگهانی از مسیر حرکت خودروها عبور می‌کنند، بخش اعظمی از همان تلفات جاده‌ای را شامل می‌شوند. ازآن‌جهت که رانندگی یک فرایند چندجانبه به شمار می‌رود باید در نظر داشت که عوامل متعددی ممکن است در طول حرکت باعث بروز حادثه شوند. ازاین‌رو شرکت‌های خودروساز چند سالی است که در پی ایمن‌سازی هرچه بیشتر خودروهای خود هستند تا بتوانند در کاهش این آمار تلفات سهم بیشتری داشته باشند. یکی از نمونه‌هایی که در این راستا می‌توان نام برد، سیستم رادار جلوگیری از تصادف و سیستم ترمز خودکار است. این سیستم‌ها می‌توانند تا سرعت 25 مایل بر ساعت یعنی معادل حدود 40 کیلومتر بر ساعت را بدون دخالت راننده در ترمزگیری به حالت سکون برسانند و مانع از برخورد خودرو با مانع شوند و همچنین در سرعت‌های بالاتر هم این سیستم می‌تواند به کمک راننده آمده و با آلارم دادن و کمک در فرآیند ترمزگیری به توقف سریع‌تر و کاهش خسارات وارده کمک کند. اما مشکل از آنجایی شروع می‌شود که این سیستم به دلیل سرعت بالاتر و یا خاموش شدن آن توسط راننده نمی‌تواند از برخورد جلوگیری کند. در این میان اگر برخورد خودرو با یک خودرو دیگر یا یک مانع ثابت مانند درخت یا دیوار باشد، باز شدن ایربگ‌های داخلی می‌تواند جان راننده و سرنشینان را نجات دهد ولی اگر جسم بیرونی که خودرو به آن برخورد می‌کند یک عابر پیاده باشد، آنگاه باز شدن ایربگ‌های داخلی کمکی به زنده ماندن او نخواهد کرد. اینجاست که سیستم ایمنی ایربگ عابر پیاده ولوو وارد میدان می‌شود. سیستم‌های ایمنی برای کاهش تلفات راننده دامنه گسترده‌ای دارند که مهم‌ترین آنها رادارهای کنترلی(‌نقطه کور، تشخیص موانع، جلوگیری از تصادف، فاصله‌سنج با موانع کناری، کنترل رانندگی بین خطوط) و سیستم ترمز کمکی راننده و ترمز اضطراری است که شرکت‌های خودروساز هرساله می‌کوشند تا هوش مصنوعی این سیستم‌ها را از طریق تولید سنسورهای پیشرفته‌تر بالاتر ببرند تا بتوانند به‌راحتی به تصمیمات سیستم ایمنی خودروهایشان اعتماد کنند و همچنین از بروز حوادث ناگوار که در اثر بی‌احتیاطی به وقوع می‌پیوندد، جلوگیری کنند.

این سیستم چگونه کار می‌کند؟

سیستم کیسه هوای عابر پیاده با استفاده از 7 سنسور ضربه‌سنج که بر روی سپر جلو نصب‌شده‌اند، کار می‌کند. این سنسورها در زمان برخورد بعد از تشخیص اینکه مانع پیش رو یک انسان است، ایربگ را فعال می‌کنند. هوشمندی این سیستم این است که می‌تواند سختی زانو و یا استخوان ران عابر را تشخیص داده و مانع از باز شدن ایربگ در زمان برخورد به مانع غیرانسانی شود. وقتی تمام این مراحل انجام شد و سیستم ایمنی خودرو وجود یک انسان را در جلو خودرو درک کرد، قسمت جلویی کاپوت به‌اندازه حدود 10 سانتی‌متر بازشده و یک کیسه هوا به شکل U روی شیشه پرتاب‌شده و به‌سرعت باد می‌شود. این فرآیند که در کسری از ثانیه انجام می‌شود، باعث می‌شود تا سر عابر به شیشه جلو برخورد نکند. شاید در ابتدا این سیستم به نظر غیرضروری بیاید ولی باید در نظر داشت که ولوو می‌کوشد تا ایمنی را هرچه بیشتر بالا ببرد. به همین خاطر اگر سیستم رادار تشخیص موانع و ترمز اضطراری در این خودرو وجود نداشت، نصب ایربگ عابر پیاده هم نمی‌توانست چندان موفق باشد. ولی باوجود رادار‌هایی که مانع را در چند ده متری تشخیص می‌دهند و ترمز اضطراری که به‌صورت خودکار تلاش خود را برای عدم برخورد با عابر انجام می‌دهد، ایربگ عابر می‌تواند آخرین تلاش برای کاهش آسیب وارده به عابر بعد از برخورد باشد. با این دید می‌توان سیستم ایربگ عابر را یک شاهکار مهندسی و یک‌قدم بزرگ و استوار در راستای افزایش هرچه بیشتر ایمنی افراد داخل و خارج خودرو دانست.

نارسایی‌های سیستم ایمنی

ازآنجاکه سیستم‌های ایمنی خودرو از جمله ایربگ عابر پیاده با توجه به دریافت فرمانی که از سنسورهای نصب‌شده پشت سپر کار می‌کنند، می‌گیرد، بنابراین ناتوانی‌هایی دارند که می‌تواند برای راننده و فرد مورد اصابت خطرناک باشد.
همان‌طور که گفته شد، سنسورهای ضربه‌سنج روی سپر جلو، نرمی استخوان ران و زانو را تشخیص می‌دهند و در موارد دیگر اجازه بازشدن ایربگ را صادر نمی‌کنند. اینجاست که جان موتورسواران و دوچرخه‌سواران به خطر می‌افتد. بدنه دوچرخه و موتورسیکلت نمی‌تواند سنسورهای این سیستم را فعل کند و در اثر برخورد، خودرو آن را یک مانع ثابت تشخیص می‌دهد. اینجاست که سیستم‌های ایمنی دیگر مانند رادار هشدار نقطه کور به کمک راننده و البته رانندگان دوچرخه و موتور‌سیکلت خواهد آمد. پس بهتر است آلارم‌های این رادار را جدی بگیریم، چون در اثر برخورد مانع از کنار و یا برخورد به وسایل نقلیه دوچرخ، سیستم‌های ایمنی نمی‌توانند کاری برای ما انجام دهند.

نویسنده: روزبه نوروزیان