عصر خودرو- یک کارشناس برنامه ریزی شهری گفت: اختصاص یک خط برای خودروهای پُرسرنشین، آنهم در شرایطی که کل خطوط شبکه بزرگراهی تهران در بیشتر ساعات روز زیر بار ترافیکی است امکان‌پذیر به نظر نمی‌رسد .
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر ، شهرام جباری‌زادگان در خصوص اظهارات اخیر مسئولان شهری مبنی بر اجرای طرح اولویت دادن به خودروهای پُرسرنشین موسوم به HOV در تعدادی از بزرگراههای پایتخت گفت: این طرح از سال 1384 در بایگانی مطالعات ترافیکی تهران خاک می‌خورد، چرا که اجرای چنین طرحی در بزرگراههای پرترددی که در بسیاری از ساعات روز در حالت «اشباع» و در برخی از ساعات اوج ترافیک در حالت «فوق اشباع» قرار دارند، بیشتر به شوخی شبیه است.
وی افزود: درست است که طرح HOV در بسیاری از شهرهای پیشرفته جهان اجرا شده اما نکته‌ای که در این میان وجود دارد، این است که تهران با شهرهای پیشرفته دنیا که از حمل و نقل عمومی توسعه یافته برخوردار بوده و زیرساخت‌های حمل و نقلی مورد نیاز به منظور اجرای چنین طرح‌هایی را دارا هستند، فاصله فراوانی دارد.
این کارشناس حوزه شهری با اشاره به این که طرح HOV، طرحی است که بر اساس آن یک خط عبوری در معابر بزرگراهی و شریانی به حرکت خودروهای بیش از دو سرنشین اختصاص می‌یابد، اظهار کرد: انجام مطالعات این طرح، خبر تازه‌ای نیست، چرا که مطالعات این طرح سال‌هاست انجام شده اما در همه این سال‌ها، اجرای آن به دلیل فقدان زیرساخت‌های مورد نیاز، امکان‌پذیر نشده است.
جباری زادگان با بیان این که اختصاص یک خط برای خودروهای پُرسرنشین، آنهم در شرایطی که کل خطوط شبکه بزرگراهی تهران در بیشتر ساعات روز به ویژه در ساعات اوج ترافیک صبح گاهی و عصرگاهی زیر بار ترافیک سنگین قرار دارد، چندان اجرایی و عملیاتی به نظر نمی‌رسد، تصریح کرد: در بزرگراههای کم عرضی که خطوط عبوری آن در برخی مقاطع به تنها دو خط کاهش می‌یابد، مگر می‌شود نیمی از عرض معبر را نیز به خط پُرسرنشین اختصاص داد؟
وی با اشاره به این که اجرای طرح HOV در ورودی و خروجی خطوط پُرسرنشین، دارای آثار و پیآمدهایی همچون افزایش ازدحام و تراکم و کاهش ایمنی و رضایت است، اظهار کرد: اگر در طول مسیر، هر نوع تقاطع، ورودی و خروجی و یا پل و تونل واقع شده باشد، عملاً امکان تأمین دسترسی برای وسایل داخل خطوط مورد نظر وجود ندارد.
جباری زادگان با بیان این که طرح HOV فقط برای مقاطع محدود و آنهم در مسیرهای کوتاه فاقد تقاطع و سایر عوارض قابل اجراست، تصریح کرد: با این تعریف، در بسیاری از موارد توجیه فنی برای اجرای آن وجود ندارد، ضمن این که نحوه کنترل خودروها و تشخیص تعداد سرنشین هر یک از آنها به سادگی ممکن نیست و همین کنترل به ازدحام و تجمع در مبادی ورودی خطوط پُرسرنشین می‌انجامد.
این کارشناس مسائل شهری در پایان با تأکید بر این که در اجرای طرح‌هایی که با عموم افراد جامعه سروکار دارند، باید اصول و مبانی اخلاقی و عرفی حاکم بر آن جامعه در نظر گرفته شده و ملاحظات اجتماعی و فرهنگی مورد توجه قرار گیرد، خاطرنشان کرد: اساساً بر فرض اجرای اصولی و صحیح طرح HOV و رعایت همه استانداردها و تعاریف علمی نیز اجرای این طرح ظرف تنها دو ماه بسیار بعید است
