به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»،‌ وفاداری به طرحی که نیم‌قرن پیش خلق شده شاید عجیب به نظر برسد اما طراحی نخستین پورشه 911 آنقدر خوب بوده که هنوز هم اصالت طراحی مهمترین خواسته مشتریان از پورشه است اما در کمال تعجب بد نیست بدانید 911‌های اولیه اصلا قرار نبود به این شکل طراحی شوند و شاید اگر سخت‌گیری‌های مدیریت پورشه در آن زمان نبود 911‌هایی که می‌شناسیم مسیری کاملا متفاوت در طراحی را طی می‌کردند.
در این بخش مروری بر روند طراحی 911 خواهیم داشت ضمن آنکه به ملاقات یکی از نخستین پروتوتایپ‌های این خودرو هم می‌رویم.

سال‌های دهه 50 میلادی سال‌های خوشایندی برای خانواده پورشه بوده به‌ویژه که در این دهه آلمان به آرامی از زیر خاکستر جنگ جهانی دوم سر بیرون می‌آورد و در این میان خانواده پورشه هم با عرضه مدل 356، خودرویی که اصالت آن به فولکس واگن بیتل باز می‌گشت شاهد اوج گرفتن کسب و کار خانوادگی خود بودند. فری پورشه، فرزند فردیناند پورشه بزرگ، قصد داشت هویت مستقلی را برای مدل 356 ایجاد کنند و به این ترتیب موتور کم توان 40 اسب‌بخاری آن در نهایت به نمونه‌های مسابقه‌ای 130اسب‌بخاری نیز رسید و در این میان شاسی نیز متناسب با افزایش توان تقویت شد. تمام این تغییرات هر‌چند لازم بود اما نمی‌توانست در مقابل موج خودرو‌های اسپرت در دهه پس از جنگ، موفقیت‌های آینده پورشه را تضمین کند و به همین دلیل خانواده پورشه در میانه‌های دهه 50 میلادی تصمیم به ساخت مدلی جایگزین برای 356 افتادند و داستان 911 از این جا آغاز می‌شود.

یک پورشه بزرگتر و دردرسر‌های طراحی
درخواست‌های خریداران از پورشه کاملا مشخص بود؛ آن‌ها خودرویی بزرگ‌‌تر، قوی‌تر و البته با طراحی مدرن‌تر می‌خواستند که راحت‌تر از 356 باشد. در ابتدا کار به طراحی به نام Erwin Komenda سپرده شد و او هم با توجه به درخواست‌هایی که از جانب مشتریان پورشه می‌رسید، خودرویی را طراحی کرد که بیش از هر چیز می‌شد آن را یک 356 چهار نفره دانست چرا که طراحی کلی آن همچون 356 بود اما ابعاد بدنه و به ویژه طول آن کشیده‌تر شده بود. طرح کشیده بدنه خودرو هر چند کاربردی بود اما مورد توجه فری پورشه قرار نگرفت (احتمالا او در آن زمان همان حسی را داشت که ما اولین بار در زمان دیدن پورشه پانامرا داشتیم!) و به همین دلیل به سراغ طراح مشهور، Albrecht Goertz رفت، طراح مشهوری که خودرو‌های بی‌نظیری چون ب‌ام‌و 503 و 507 را طراحی کرده بود. استخدام چنین طراحی می‌توانست روند طراحی خودروی جدید را به طور کامل دگرگون کند اما متاسفانه حاصل کار چندان رضایت بخش نبود. Goertz مدت‌ها در آمریکا اقامت داشت و ب‌ام‌و 507 را نیز با دیدگاه حضور در بازار آمریکا طراحی کرده بود. چنین دیدگاهی در زمان طراحی محصول جدید پورشه نیز وارد شد اما متاسفانه حاصل کار به هیچ عنوان به زیبایی ب‌ام‌و 507 نبود. طرح کلی بدنه همانی بود که بعد‌ها در 911 دیدیم اما Goertz در جلوی خودرو چهار چراغ و در عقب خودرو شش چراغ تعبیه کرده بود و بیش از هر چیز می‌شد آن را ایمپالای فست بک دانست. فری پورشه باز هم ناچار شد پروژه را از او بگیرد و گفت:" خودروی زیبایی است Goertz، اما پورشه نیست." و به این ترتیب پروژه پس از چند چرخش به یکی دیگر از اعضای خانواده پورشه رسید؛ فردیناند الکساندر پورشه مشهور به بوتزی.
فردیناند الکساندر، نوه پورشه بزرگ و فرزند فری پورشه، در سال 1957 تحصیلات خود در رشته طراحی را رها کرد تا به شرکت خانوادگی وارد شود. او بلافاصله وارد دپارتمان طراحی شد و ابتدا زیر نظر Komenda به کار پرداخت و بعدتر در زمان طراحی خودرو جدید دستیار Goertz بود و در نهایت با خروج Goertz از پورشه، توانست در آگوست 1959 عنوان طراح خودروی جدید را به دست آورد.

طرح نهایی از کجا آمد؟
بوتزی از ابتدای کار طرح یک خودروی فست بک را در ذهن داشت اما آن گونه که در منابع مختلف نوشته شده است، او در زمان طراحی خودروی نهایی از طرح خودروی Abarth 356B Carrera GTL الهام گرفته است. این خودرو توسط آبارث ایتالیا و بر اساس شاسی مدل 356 پورشه طراحی شده بود و در دهه 50 در مسابقات اتوموبیل‌رانی معتبری شرکت کرد. هر چه بود، سرانجام پس از تغییرات زیاد در طرح و البته بخش‌های فنی، طرح اولیه در دسامبر 1961 رونمایی شد و هدف آن بود که در 1963 تولید آغاز شود. از ابتدا قرار بودبرای آزمایش‌های فنی 13 پروتوتایپ از این خودرو ساخته شود که نمونه قرمز رنگ ما هم یکی از آن‌هاست.
در ماه می سال 1962 پروژه بدون آنکه طراحی آن نهایی شده باشد با نام 901 معرفی شد اما بلافاصله پژو اعلام کرد این شیوه نامگذاری در انحصار این شرکت فرانسوی است و به همین دلیل پورشه ناچار شد نام خودرو را به 911 تغییر دهد هر چند هنوز هم همه منتظر هستیم پژو مدل 901 را تولید کند!
در خلال نهایی شدن طرح، کار بر روی بخش‌های فنی خودرو نیز آغاز شده بود. در ابتدا ایده نصب موتور در جلوی خودرو، مشابه اکثر خودروهای آن دوران مطرح شد اما این ایده مورد توجه قرار نگرفت. نصب موتور در میانه خودرو هم به دلیل آنکه امکان نصب صندلی‌های عقب را می‌گرفت رد شد و در نهایت تیم مهندسی به طرح موتور عقب رسیدند، طرحی که بر روی مدل 356 هم آن را تجربه کرده بودند. ایده‌ها در مورد طول شاسی نیز مختلف بود اما سرانجام مهندسان و طراحان توانستند بر روی یک طرح به توافق نهایی برسند و به این ترتیب ساخت پروتوتایپ‌ها آغاز شد.
اولین تست در نوامبر 1962 انجام گرفت اما نتیجه نا‌امید کننده بود. بدنه ضعیف بود و بدتر از آن اینکه خودرو حتی در مسیر مستقیم هم پایداری نداشت. تیم مهندسی بلافاصله دست به کار شدند و با اصلاحاتی پروتوتایپ دوم را ساختند، نمونه ای که برای نخستین بار تصاویر آن به نشریات درز پیدا کرد. نمونه سوم در تست‌های خارج از پیست شرکت داشت و نمونه چهارم برای تست‌های ترمز و سیستم تعلیق بود و در نهایت نمونه پنجم در سال 1963 در نمایشگاه خودروی فرانکفورت به نمایش در آمد و به این ترتیب افسانه 911 رسما آغاز شد.

ریش قرمز!
خودروی قرمز رنگی که تصاویر آن را می‌بینید، هفتمین نمونه آزمایشی بود که برای تست‌های سیستم تعلیق ساخته شده بود و البته آزمون‌های تونل باد هم بر روی آن انجام گرفته. بسیاری از بخش‌های این خودرو به صورت دست ساز ساخته شده است و به همین دلیل بعضی از دگمه‌های آن از جنس چوب است. طراحی داخلی آن اندکی با نمونه‌های تولیدی متفاوت است و این تفاوت را می‌توان در فاصله پدال‌ها هم دید ضمن آنکه پنل‌های بدنه آن قوس کمتری نسبت به نمونه‌های تولیدی نهایی دارند. این خودرو از سوی پورشه با نام Barbarossa (به معنی ریش قرمز و لقب یکی از پادشاهان آلمان و امپراتور مقدس روم در قرن دوازدهم) نامیده شده بود که با رنگ قرمز بدنه آن در هماهنگی کامل است. این خودرو به طور کامل تحت نظارت متخصصان پورشه از سوی یک مالک شخصی بازسازی شده است و به دلیل خاص بودن ارزش بسیار زیادی دارد.

نویسنده: مهندس بابک وفائی