به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، اوج قدرتنمایی‌ها در معرفی و حضور اسکانیا v8 با موتور 560 اسب بخاری بود که هر چند عرضه کم‌تعداد و انگشت‌شماری دارد اما باید آن را خاص‌ترین کشنده کشورمان تا امروز بدانیم. در همین حین ایویکو که می‌توان آن را کم سر و صدا‌ترین و بی‌حاشیه‌ترین کشنده کشور دانست، با نسل جدیدش و با اتاق Hi-way و این بار با 500 اسب بخار از راه رسید تا از طرف زامیاد، رقیب خانگی برای ولوو FH-500 سایپادیزل باشد. ساعاتی را با این کشنده سپری کرده‌ایم که نتیجه آن در پی می‌آید.

از توربو استار تا hi-way
ایویکو، جوان تازه‌کار ایتالیایی که یک شرکت چند‌ملیتی و تشکیل شده از چندین کمپانی از کشور‌های مختلف بود و توسط فیات ایتالیا اداره می‌شد، در دهه 70 شمسی و فقط چند سال بعد از پایان جنگ تحمیلی به جاده‌های کشورمان قدم گذاشت. این ورود با کشنده‌های توربو استار بود که به خاطر کد عددی آنها به 330 معروف شدند. حضور ایویکو با مینی‌بوس‌های آن و تعداد بسیار کمرنگ کامیون‌های سبک‌وزنش ادامه پیدا کرد تا به جایگزینی توربو استار با کشنده‌های یوروتک معروف به 440 و سپس یوروتراکر معروف به 720 شد. در این بین کمپرسی‌ها و شاسی‌های باری ایویکو در انواع یوروتراکر و یوروکارگو نیز عرضه می‌شد و حضور کمپرسی و کشنده‌های تراکر نیز به نام و آوازه این برند پرقدرت ایتالیایی اضافه می‌کرد. اما بعد از چند سال از پایان یافتن عرضه کشنده‌های ایویکو، نسل جدید آنها با نام استرالیس به کشورمان وارد شد و هر چند در ابتدای عرضه با سخت‌تر شدن شرایط تحریم‌ها، دچار وقفه‌ای حدودا دو ساله در تولید شد اما بعد از سپری‌شدن این ایام و با آهنگ ملایم‌تری، تولید و عرضه استرالیس‌ها که از نسل دوم آن بودند، ادامه پیدا کرد.  ایویکو در آخرین نسل از محصولاتش، استرالیس XP را رونمایی کرده است که اساس و ساز و کار آن بر اساس استرالیس Hi-way است.‌ های‌وی در سال 2013 به عنوان برترین کامیون قاره سبز انتخاب شد و اکنون با قدرت 500 اسب بخار و با پیشرانه‌ای یورو 5  در جاده‌های کشورمان در حال تردد است. این کامیون در نسخه کشنده‌های فواصل بلند به نام Hi-way و در نمونه‌های اتاق کوچک برای فواصل کوتاه‌تر و منطقه‌ای به نام Hi-road و در کوچک‌ترین مدلش به نام Hi-street شناخته می‌شود.

نمای ظاهری و داخل
استرالیس نسل دوم بر اساس همان استرالیس نسل اول متولد شد و در واقع چون این طرح، یک طرح پخته و زیبا بود با کمی فیس‌لیفت که عمدتا در جلوپنجره، چراغ‌ها و سپر همراه شد به یک کامیون جدید و زیباتر تبدیل شد. استرالیس Hi-way نیز بر اساس همان اتاق شکل گرفته است که عمده تغییرات آن در بخش لپی‌های بغل، جلو پنجره و البته در نمای جانبی است تا باز هم این طرح زیبا توانایی رقابت با بزرگان را داشته باشد. در نمای جانبی یک دگرگونی کلی در اتاق دیده می‌شود که برخلاف سری گذشته که نمای بغل شباهت بالایی به ایویکو یوروتراکر داشت، این سری هویت مستقل‌تری پیدا کرده است. همچنین حذف‌شدن و یکپارچه‌شدن گلگیر‌های پلاستیکی با خود بدنه، هم در زیباتر شدن آن اثر بسزایی داشته ‌و هم چهره مدرن‌تری به این کشنده می‌دهد. شکل گنبدی سقف باعث می‌شود تا از بیرون یک فضای کم برای داخل تصور شود که اصلا در واقعیت اینگونه نیست. کیفیت مونتاژ بدنه و رنگ‌آمیزی بالاست و باز هم بزرگ‌ترین مشکل ظاهری کشنده‌های اروپایی مونتاژی کشورمان یعنی همرنگ نبودن آینه‌های جانبی و نبود فلاپ‌های بادگیر روی شاسی، در این کشنده نیز به چشم می‌خورد ( البته این موارد در بیرون از کشورمان نیز برای کاهش قیمت دیده می‌شود اما سفارش دادن آنها نیز ممکن است). نمای داخلی یک دگرگونی کلی نسبت به نسل قبلی با خود دارد و در جایی که در سری قبلی مثل سنت ایویکو، داشبورد بدون قوس به سمت راننده بود، در این سری مجموعه دکمه‌های وسط کنسول داشبورد به همراه دریچه‌های تهویه کمی انحنا به سمت راننده پیدا کرده است. ضمن اینکه دیگر خبری از طرح‌های محدب و ورم کرده دکمه‌ها نیست و همه چیز از طرح داشبورد تا دکمه‌های مختلف، حالتی تخت که امروزه در بقیه محصولات روز اروپایی دیده می‌شود، به خود گرفته‌اند. نمایشگر پشت فرمان که در سری قبلی با رنگ‌های مختلفی اطلاعات گوناگونی به راننده می‌داد و حالتی اسپرتی داشت، کمی ساده‌تر شده و در راستای طراحی کلی داشبورد قرار گرفته است. فرمان نیز حالتی تخت دارد و نسبت به سری قبلی دارای دکمه‌های بیشتری برای کنترل ادوات گوناگون است. با نگاهی به داشبورد می‌توان گفت با اینکه طرح نسل دوم استرالیس نیز یک طرح نسبتا زیبا بود که نحوه طراحی آن ریشه در طراحی‌های گذشته ایویکو داشت، اما نسل جدید خصوصا در مدل‌های رنگی آن بسیار زیبا‌تر و اصطلاحا مردانه‌تر طراحی شده است. فضای داخل و کنار پا و همچنین شانه‌های راننده و سرنشین به قدر کافی باز است و از این نظر با توجه به کف تخت بودن این کشنده، یک امتیاز بزرگ با خود دارد. همراه با تغییرات گسترده داخل اتاق، طرح رودری‌ها نیز دچار دگرگونی کلی شده‌اند و می‌توان گفت داخل کابین برخلاف بیرون آن که تغییرات نسبتا اندکی به خود دیده است، دچار یک فیس‌لیفت کلی شده است.

بررسی فنی و رانندگی
سوار بر کشنده ایویکو استرالیس می‌شویم. ورود به اتاق به واسطه داشتن پله‌های هماهنگ با جایگذاری مناسب به‌راحتی ممکن است. کشنده تست شده به صورت کله خالی است و از آنجا که شرایط تست جاده‌ای مهیا نبود، نمی‌توان در مورد کشش و دیگر ویژگی‌های فنی آن به طور دقیق نظر داد. اما از آنجا که این کشنده ترکیبی از یک موتور 500 اسب بخاری با 2300 نیوتن‌متر گشتاور به همراه گیربکس As-tronic ساخت ZF با 2+12 دنده است و همه این ترکیب آزمایش خود را در اروپا پس داده‌اند، می‌توان امیدوار بود که با کشنده‌ای گردن‌کلفت و پر‌توان روبه‌رو خواهیم بود. نکته مهم در خصوص این گیربکس که همیشه از آن به مجموعه‌ای هماهنگ با موتور از سوی کارشناسان نشریات مختلف اروپایی یاد شده است، سیستم تعویض دنده دکمه‌ای آن است که رانندگی با آن را در نهایت سادگی قرار می‌دهد. در روبه‌روی راننده و بغل قاب پشت آمپر سه دکمه R و N و D دیده می‌شود که با فشار دادن آنها می‌توان به عقب یا جلو حرکت کرد و راننده کافی است تا با ترمز و گاز، کشنده خود را کنترل کند. در بین تعویض دنده نیز کافی است تا با زدن N ابتدا خلاص کنیم و سپس به وضعیت بعدی که حرکت به جلو یا عقب است برویم. پیشرانه 13 لیتری این کشنده دارای گشتاوری به میزان 2300 نیوتن‌متر است که در بازه وسیعی به میزان 1000 تا 1550 دور در دقیقه آن را در اختیار راننده قرار می‌دهد. این بازه وسیع و البته دور پایین باعث خواهد شد تا کشنده کمترین واماندگی را در عبور از مسیر‌های پر پیچ و خم، گردنه‌ها، سربالایی‌های شدید و... داشته باشد و همیشه تعویض دنده به کمترین حد خود برسد. استرالیس از این نظر یکی از برترین‌ها در بین رقبایش است.

جمع‌بندی نهایی
ایویکو همیشه کامیون‌هایی بی‌حاشیه را ساخته است و می‌توان گفت محصولات این خودروساز با کمترین هیاهو، همیشه از برترین‌ها بوده‌اند. استرالیس داستان ما نیز کشنده سال 2013 اروپا انتخاب شده است و پیشرانه‌ای که ‌روی آن قرار دارد از پر‌فروش‌ترین پیشرانه‌های ساخت شرکت ایویکو محسوب می‌شود. این کشنده در برابر خود رقبایی چون ولوو FH-500، آکسور 430 اسب بخاری، DAF XF با 460 اسب بخار و مجموعه‌ای از محصولات اسکانیا با 440 تا 470 اسب بخار را می‌بیند. ضمن اینکه با ورود کشنده‌های MAN TGX با 400 تا 480 اسب بخار می‌توان شاهد رقابت جذاب‌تری نیز در این بین بود. اما اگر بخواهیم از بین رقبای گفته شده، خطرناک‌ترین آنها را انتخاب کنیم باید به ولوو FH500 اشاره کنیم که با قیمتی نزدیک به استرالیس، هر خریداری را بر سر خرید این کشنده یا رقیب سوئدی‌اش، بر سر دوراهی قرار می‌دهد. در پایان لازم است تا از همکاری بسیار صمیمانه روابط عمومی گروه زامیاد برای مهیا‌کردن شرایط تست و بررسی این کشنده تازه وارد، نهایت تشکر را داشته باشیم.