به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از ایلنا، زهرا افتخارزاده، مدیرعامل موسسه آتنا در این نشست با انتقاد از اینکه چرا لایحه حمایت از حقوق معلولان همچنان تصویب نشده است، گفت: متاسفانه هنوز دسترسی‌های ساده شهری برای معلولان دچار مشکل است.

وی افزود: همه دنیا به سمت موسسه‌زدایی رفته‌اند اما ما متاسفانه همچنان به سمت ایجاد مراکز شبانه‌روزی برای معلولان می‌رویم. باید پاسخ داده شود که موضوع آزار و اذیت معلولان در مراکز به کجا رسید؟ ما حداقل 10 میلیون معلول داریم که تنها 450 پرونده در بهزیستی وجود دارد.

مدیرعامل موسسه آتنا با اشاره به هزینه‌های گزاف آزمایش ژنتیک گفت: این هزینه‌ها باعث می‌شود تا خانواده‌هایی که شرایط مالی مناسبی ندارند، نتوانند این آزمایش را انجام دهند. ما درخواست دادیم که بیمه توانبخشی هر چه سریع‌تر پیگیری شود.

مدیرعامل انجمن ندای معلولان ایران با اشاره به اظهارات یکی از مسوولان وزارت کار مبنی بر اینکه چرا تعداد انجمن‌ها و سازمان‌های مردم‌نهاد این‌قدر زیاد است، گفت: من فکر می‌کنم علت این است که دولت وظیفه خودش را آن طور که باید انجام نمی‌دهد و علت ازدیاد این سازمان‌ها به همین دلیل است.

وی افزود: چرا باید مدام تصاویری از معلولان نشان داده شود که یا منزوی هستند و یا می‌خواهند حس ترحم جامعه را بیشتر کنند در حالی که برخی از این معلولان مدیر، معاون و حتی وکیل هستند. درخواست می‌کنم که آقای ربیعی دستور دهند که کارگروهی در زمینه پیگیری مسائل معلولان تشکیل شود و دو ماه یکبار مشکلات مورد بررسی قرار گیرد.

مدیر انجمن علمی و آفرینش‌های هنر معلولان با تاکید بر اینکه باید واردات تجهیزات پزشکی در دستور کار قرار گیرد، گفت: اخیرا تعرفه ویلچر و سمعک بالا رفته و اگر فرد ناشنوا سمعک نداشته باشد، غیرممکن است.

وی با بیان اینکه خودروهای داخلی‌ای که به معلولان تحویل داده شده، کیفیت خوبی ندارند و بیشتر از پنج سال نمی‌توانند دوام بیاورد و فرسوده می‌شوند، افزود: افراد اجازه فروش این خودروها را ندارند و در حال حاضر روی دست آنها مانده است. درخواست می‌کنیم که اقدامی صورت گیرد تا پس از یکی دو سال امکان تعویض این خودروها وجود داشته باشد.

مدیرعامل جامعه معلولان ایران ادامه داد: قانون ما بیشتر دولتی و حکومتی دیده شده است و بخش‌های خصوصی کمرنگ و یا اصلا دیده نشده است به نظر من بهتر است در این زمینه نگرش‌های جدیدی ایجاد کنیم تا بخش خصوصی وارد حوزه معلولان شود. در بخش‌های درمان، اشتغال و.... بخش‌های خصوصی می‌توانند کمبودها را جبران کنند. البته باید بر بخش خصوصی نظارت هم وجود داشته باشد تا معلولان دچار اجحاف حق نشوند و یا آنها را با حقوق پایین استخدام نکنند و از آنها بیگاری نکشند.

مدیر انجمن تخصصی معلولان نیز ضمن انتقاد از اینکه چرا یک فرد نابینا نمی‌تواند کاندید مجلس شود، گفت: این بزرگ‌ترین ظلم در حق افراد نابیناست. از وزیر کار می‌خواهم که حتما این موضوع را پیگیری کنند چرا که این حق مسلم یک فرد نابیناست. تا زمانی که افراد نابینا و معلول در وزارتخانه‌ها و بخش‌های مختلف سازمان‌ها حضور نداشته باشند مسوولان نمی‌توانند بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌هایی را که مربوط به معلولان و دغدغه‌های آنهاست صادر کنند.

وی ادامه داد: ما طرح ژنتیک را طی تفاهمنامه‌ای با دانشگاه شهید بهشتی اجرایی کردیم اما متاسفانه برخی مدیران در بهزیستی همکاری خوبی در اجرایی شدن این طرح ندارند. ما در سه سال فقط توانستیم 12 استان را تحت پوشش قرار دهیم.

وی افزود: در خیابان دولت، کلاهدوز 300 متر زمین وقف نابینایان است و چهار پنج سال پیش با بهزیستی مکاتبه کردیم و اعلام کردیم که می‌توان یک ساختمان 9 طبقه ساخت تا بهتر بتوانیم به نابینایان خدمات‌رسانی کنیم.

مدیر انجمن اوتیسم در ادامه این نشست از وزارت کار خواست که در نهایی کردن سند اوتیسم همکاری لازم را داشته باشند وزارت بهداشت، رفاه و آموزش و پرورش باید کنار یکدیگر بنشینند و این سند را به امضا برسانند و انجمن نیز می‌تواند در اجرایی کردن این سند همکاری خوبی داشته باشد.

یک پژوهشگر حوزه معلول که دانش‌آموخته دانشگاه تهران نیز بود عدم حمایت‌های مکفی از معلولان، احساس محرومیت اجتماعی معلولان و نگاه پزشکی و اخلاقی به معلولان و نه نگاه اجتماعی، عدم پژوهش‌محوری در این حوزه را از عوامل طرد شدن معلولان از جامعه عنوان کرد.