هزینه تحریم‌های ایران را رانندگان آمریکا می‌پردازند

به گزارش  پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از فارس، بلومبرگ طی گزارشی نوشت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا باید از تاثیر تحریم‌هایش علیه ایران حتی یک ماه پیش از اجرایی شدن آنها و اینکه این تحریم‌ها صادرات نفت ایران را با کمترین هزینه برای آمریکا کاهش داده است، لذت ببرد اما متاسفانه این تحریم‌ها هنوز نتوانسته سیاست‌های حکومت ایران را تغییر دهد و قیمت‌ نفت را به بالاترین رقم در بیش از 4 سال گذشته افزایش داده است.

صادرات نفت و میعانات گازی ایران از ماه آوریل 30 درصد کاهش یافته است

به نوشته این گزارش، صادرات نفت ایران از ماه آوریل تاکنون یعنی یک ماه پیش از اجرایی شدن تحریم‌های آمریکا 870 هزار بشکه در روز کاهش یافته است. بر اساس آمارهای اولیه رهیابی نفتکش‌ها، فروش ماه سپتامبر احتمالا برای دومین ماه متوالی کمتر از 2 میلیون بشکه در روز خواهد بود. این کاهش بسیار بیشتر از چیزی است که تحلیلگران انتظار داشتند و احتمالا صادرات در 5 هفته مانده به اجرای رسمی تحریم‌ها بیشتر کاهش می‌یابد.

محموله‌های ارسالی به کره جنوبی و فرانسه در ماه ژوئن و صادرات نفت به ژاپن نیز متوقف شده است. با توجه به اینکه هیچ سفارشی از سوی پالایشگاه‌های هندی در ماه نوامبر ثبت نشده، خرید نفت از سوی این پالایشگاه‌ها نیز احتمالا کاملا متوقف خواهد شد. ایران همچنین طولانی‌ترین وقفه در ارسال محموله به چین در حداقل سه سال گذشته را تاب آورده است و با عقب‌نشینی خریداران، ذخیره نفت در نفتکش‌هایی که در نزدیکی پایانه‌های صادراتی‌اش را آغاز کرده است.

دومین پیروزی برای ترامپ این است که شرکت‌های آمریکایی در زنجیره عرضه‌شان تجدیدنظر نکرده‌اند. این دوستان آمریکا هستند که بار تحریم ها را به دوش می‌کشند: هم‌پیمانان در اروپا و آسیا مجبورند تلاش کنند تا حفره ناشی از کم شدن عرضه ایران را پر کنند. حتی به نظر می‌رسد چین موافقت کرده تا نفت ارزان ایران را دریافت نکند؛ هرچند هنوز مشخص نیست به همان اندازه که رابطه واشنگتن و پکن بدتر می‌شود، این توافق تغییر می کند یا نه.

نه تنها نفت‌های جایگزین هزینه بسیار بیشتری به نسبت نفت به شدت ارزان ایران دارند بلکه این جایگزینی اقتصاد پالایشگاه‌ها و تاسیسات پتروشیمی طراحی شده برای پالایش نفت ایران را ویران می‌کند.

این وضعیت در هیچ کجا به اندازه کره جنوبی واضح نیست؛ کشوری که میعانات گازی با سولفور بالای ایران (نوعی نفت بسیار سبک که از میادین گازی استخراج می‌شود) مواد خام اصلی و مهم صنعت پتروشیمی آن به شمار می‌رود. کره جنوبی در 12 ماه که از آوریل شروع می‌شود، نزدیک به 60 درصد صادرات میعانات گازی صادراتی ایران را به خود اختصاص داده است. از آن به بعد (از زمان توقف خرید از ایران) این کشور مجبور شده تا بر منابع با تخفیف بیشتر نظیر نروژ و آمریکا تکیه کند.

ازآنجایی که خریداران آسیایی در جستجوی جایگزین برای نفت ایران هستند، صادرات نفت و میعانات گازی آمریکا در هر کدام از 3 هفته گذشته افزایش یافته است

و این پیروزی سوم ترامپ است. تحریم‌های ایران سبب افزایش صادرات نفت آمریکا شده است زیرا پالایشگاه‌های آسیایی مجبور شده اند تا به دنبال جایگزینی برای نفت ایران باشند. صادرات نفت آمریکا در هفته منتهی به 21 سپتامبر از 2.5 میلیون بشکه در روز فراتر رفته است که از زمانی‌که دولت اوباما محدودیت‌هایی بر صادرات نفت آمریکا در دسامبر 2015 اعمال کرد، این چهارمین بار است که رقم صادرات به این حد می‌رسد.

پس، اگر شما پشت میز ریاست‌جمهوری آمریکا بنشینید، چه چیزی (در تحریم ایران) مطلوب نیست؟

در ابتدا، تحریم‌ها تاکنون در ایجاد هرگونه تغییر در سیاست‌های ایرانی‌ها شکست خورده است. (این هدف اصلی تحریم‌ها بود) رهبران جمهوری اسلامی هنوز زیر فشار آمریکا کمر خم نکرده‌اند و به نظر می‌رسد شورش معروفی که جان بولتون، مشاور امنیت ملی برای آن اشتیاق دارد هنوز یک امید واهی است.

قیمت نفت برنت برای نخستین بار از سال 2014 به بالای 80 دلار در هر بشکه رسیده و با کاهش صادرات نفت ایران در مسیر سه رقمی شدن است

در این میان، نبود حدود روزانه یک میلیون بشکه نفت ایران و چشم‌انداز کاهش بیشتر، بیش از هر چیزی احتمال نفت 100 دلاری را احیا کرده است. تعجب‌آور است که ترامپ ناامیدیش را برای اوپکی‌هایی که قدرت ندارند، توئیت کرده است. بیشتر اعضای این سازمان اکنون تا آنجاکه می‌توانند تولید می‌کنند. حتی اگر آنها بتوانند بشکه‌های بیشتری تولید کنند، انجام این کار تنها سبب بروز نگرانی در مورد کم شدن ظرفیت مازاد برای جبران اختلال بیشتر در عرضه می شود.

نفت 100 دلاری در هر بشکه خبر بدی برای رانندگان در همه جا است ازجمله رانندگان آمریکایی و تحریم‌ها علیه ایران این افزایش را به میزان زیادی محتمل می‌کند. با نزدیک شدن انتخابات میان دوره کنگره، تعجب‌آور نیست که رئیس‌جمهور تلاش کند تا سرزنش‌ها در مورد خروجی سیاست خارجی‌اش را به سوی تولیدکنندگان خارجی نفت منحرف کند.