به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو» به نقل از ایسنا، 85 درصد از ظرفیت شبکه حمل و نقل در یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های مالی جهان به منظور رعایت قوانین فاصله‌گذاری اجتماعی کاهش یافته و از تجمع فشرده مسافران در قطارها، مترو و اتوبوس‌های لندن جلوگیری می‌شود.

در عین حال طبق قوانین جدید، استفاده از ماسک برای تمامی افراد در تمامی وسایل نقلیه عمومی در لندن اجباری شده است اما به تدریج با کاهش محدودیت‌های کرونایی و قرنطینه، بسیاری از مردم در حال حاضر برای دسترسی سریع و ایمن به مرکز شهر لندن، "کنری وورف" و سایر مناطق تجاری با معضل روبرو هستند.

ویل نورمن، کمیسر پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری شهردار لندن در این زمینه اظهار داشته است بحران کرونا باعث شده که دوباره به طور اساسی، نحوه حمل و نقل و جابه‌جایی در شهر خود را بررسی کنیم.

این موضوع از آن حیث مورد اهمیت است که حتی پیش از بحران کرونا نیز لندن به دلیل خارج شدن از اتحادیه اروپا برای کسب عنوان مهم‌ترین مرکز مالی اروپا از شهرهایی مانند پاریس و فرانکفورت با رقابتی فزاینده مواجه شده بود.

به گفته یک استاد دانشکده اقتصاد لندن، 40 سال سیاست عمومی در مورد حمل و نقل معکوس شده و این یک مسئله بزرگ برای شهرها است.

نورمن هم‌چنین هشدار داده که حتی افزایش اندک در تعداد سفرها با خودروهای سواری منجر به ترافیکی سنگین و فشرده در این شهر خواهد شد.

پیش از همه‌گیری کرونا، روزانه پنج میلیون نفر با متروی زیرزمینی لندن و یک میلیون نفر نیز با قطار تردد می‌کردند.

از آنجایی که بسیاری در دوره قرنطینه به صورت موفق دورکاری انجام می‌دادند، ممکن است پس از رفع محدودیت‌ها نیز بسیاری به دورکاری ادامه دهند اما برخی دیگر مجبور به یافتن روش‌های جایگزین برای رفتن به محل کار هستند.

به تازگی مقامات لندن در حال افزودن مسیرهایی جدید برای دوچرخه‌سواران و عابران پیاده بوده، فروش دوچرخه در حال افزایش است و اپراتورهای قایق در نظر دارند خدمات خود را در رودخانه تیمز که از داخل شهر می‌گذرد، افزایش دهند. آمارها حاکی از آن است که فروش دوچرخه در ماه مارس و آوریل سه برابر شده است.

اما منطقه لندن بزرگ بسیار بزرگ‌تر از مراکز مالی مانند هنگ کنگ و نیویورک بوده و نسبت به بسیاری از شهرها شرایط مناسبی برای دوچرخه‌سواری ندارد.

با توجه به معرفی مسیرهای اختصاصی دوچرخه‌سواری تعداد سفرهای دوچرخه‌ای از سال 2000 میلادی تاکنون 160 درصد افزایش یافته است، اما تا پیش از همه‌گیری کرونا هنوز هم تنها 2.5 درصد از سفرهای لندن را تشکیل می‌دهد.

به گفته کارشناسان حتی اگر میزان دوچرخه‌سواری پنج برابر شود که بسیار بعید است یا اگر دو یا سه برابر شود، جهش بسیار کوچکی در برابر حجم بالای سفرهای ریلی صورت گرفته است.

مسافت برای بسیاری از شهروندان، مشکل بزرگی محسوب می‌شود. داده‌های سال 2015 میلادی حاکی از آن است که میانگین مسافت رفت و آمد روزانه افراد شاغل در لندن 18 کیلومتر است.

یکی از فعالان در زمینه دوچرخه‌سواری در لندن خواستار ایجاد یک شبکه عظیم از جاده‌های مخصوص دوچرخه‌سواری است که به منطقه خارج از لندن می‌رسد تا مردم برای رفت و آمد بین خانه و محل کار خود احساس راحتی داشته باشند.

بنا بر گزارش رویترز،‌ به گفته یک استاد مطالعات جغرافیایی در دانشگاه آکسفورد، ‌هزینه بالای زندگی در مرکز لندن به معنای آن است که بسیاری از کارگران با مشاغل کم درآمد که کمتر دوچرخه‌سواری می‌کنند، در خارج از شهر زندگی می‌کنند. وی اشاره داشت که زیرساخت‌های خوب "به تنهایی" برای تغییر رفتار افراد زیادی در این زمینه کافی نیست.