به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، امور مربوط به رانندگی به دلیل آن که اموری غیرقابل پیشبینی هستند، بهطور مرتب اتفاق میافتند و امور خطرناکی را شامل میشوند، مسائل هیجانی چالشبرانگیزی به همراه دارند؛ بنابراین رفتار رانندگان در این زمینه بسیار متفاوت است. بسیاری از رانندگان این شرایط را تنشی هیجانی تلقی کرده و مقابله و برخورد با آن را دشوار میدانند.
از سوی دیگر رانندگان بیشتر دارای انگیزه رقابتجویی بوده و از آزردگی هیجانی خود، آگاه نیستند. این مسئله انگیزهها و اهداف آنها را متاثر کرده و موجب تحریف تفکر راننده و افزایش هیجانهای خارج از کنترل فرد میشود.
مسئله ترافیک و رانندگی در شهر بهعنوان یکی از مولفههای مهم زندگی شهری در تعاملات اجتماعی و روابط بین فردی موردتوجه است زیرا مشکل ترافیک و رانندگیهای تهاجمی و پیامدهای ناشی از آن بهویژه در مناطق شهری، حیات فردی و زندگی اجتماعی همگان را متأثر میکند.
امروزه در بیشتر کشورهای پیشرفته، به لحاظ اهمیت و نقش فرهنگپذیری و ویژگیهای شخصیتی افراد در رانندگی، قانونمداری، اجتناب و پیشگیری از حوادث و سوانح خیابانی و جادهای، در بررسی معضل ترافیک و حوادث ناشی از رانندگیهای تهاجمی، بیشترین توجه به روانشناسی رانندگی معطوف میشود. در واقع محورها و مباحث اصلی روانشناسی رانندگی یا روانشناسی ترافیک، آمیزهای از یافتههای دیگر حوزههای مرتبط با روانشناسی همچون روانشناسی اجتماعی، روانشناسی شخصیت، روانشناسی رشد، روانشناسی سلامت، روانشناسی بالینی و روانشناسی کاربردی است. همه سخن این است که چگونگی نظام ارزشها، باورها و نگرشها، احساسات و انگیزهها و مجموعه رفتارهای فردی و اجتماعی انسان میتواند بهعنوان اصلیترین عامل در تبیین معضل یا پدیده ترافیک، مورد توجه قرار گیرد.
منش اجتماعی و ویژگیهای شخصیتی راننده، شرایط حاکم بر حوزه شناختی، احساسی و عاطفی، رفتاری، حسی و حرکتی او میتواند بیشترین نقش را در ارتباط با ترافیک و تصادفات رانندگی داشته باشد. مطابق گزارشهای آماری، در بیشتر کشورهای جهان علت اصلی تصادفات رانندگی و حوادث جادهای و خیابانی، رانندگی تهاجمی است.
راننده پرخاشگر، رانندهای است که با توسل به درگیری و خشونت، قصد انجام رفتار خلاف مقررات راهنمایی و رانندگی را دارد. اعمالی همچون تغییر مسیر ناگهانی و خطرناک، سبقت غیرمجاز، رعایت نکردن فاصله مناسب طولی و عرضی، بوق زدنهای مکرر، استفاده از نور بالا برای تنبیه دیگران، حرکت سریع و تعقیب و گریز خودرویی، سرعتهای نابهجا، مانور و تغییر مسیر بهطور مکرر، اشغال طولانی خط سبقت، ترمزهای ناگهانی و مکرر، انحراف از مسیر اصلی و عبور از خط مقابل برای رهایی از ترافیک غیرروان و قانونشکنی و دیگر رفتارهای ناپسند همراه با فحاشی و هتاکی به دیگران، در کارنامه رانندگی افراد پرخاشگر کاملا مشهود است.
صرف زمان، معطلی و کندی ترافیک، مهارت نداشتن در رانندگی، آلودگیهای صوتی موجود در محیط، مشکلات روانی راننده، نابسامانی ترافیک و تاثیر آلودگی هوا بر سیستم عصبی از عوامل موثر در بروز رفتار پرخاشگرانه رانندگان هستند. این عوامل بهطور مجزا باعث بروز عکسالعملهای نامناسب یا کاهش تواناییهای فکری و جسمی راننده خواهد شد. رانندگی یکی از مواردی است که شخصیت انسان را در اجتماع آشکار میکند و میتوان گفت ابعاد فرهنگی رشد اجتماعی و میزان ادب و علاقه فرد را نسبت به همنوعاناش نشان میدهد. نیاز راننده به داشتن فرهنگ و تجربه بالا و اطلاع کافی از مسائل قانونی و فنی، مقولهای ضروری برای نشاندادن عکسالعملهای مناسب است.