به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از فارس، در روزهای گذشته برخی از اعضای شورای شهر در اظهاراتی نسبت به تغییرات صورت گرفته در خیابان 17 شهریور انتقاداتی داشتند. به عقیده محمد علیخانی، یکی از اعضای شورای شهر پنجم، این خیابان که تبدیل به پیاده رو شده و تغییرات کاربری بسیاری در آن صورت گرفته، باعث بیکاری اصناف زیادی شده است.
مرتضی طلایی، عضو سابق شورای شهر که در جریان احداث پیاده رو 17 شهریور نیز بوده در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی فارس به زوایای مختلف این کار پرداخت.
وی گفت: در شورای شهر سابق خیابان هفده شهریور شمالی حد فاصل میدان امام حسین علیه السلام تا میدان شهدا به پیاده راه تبدیل شد. اما امروز زمزمه هایی مبنی بر تغییر کاربری این پیاده راه به خیابان و بازگشت به سابق مطرح شده است. این رخداد بنا به نظر اعضای شورای قبلی متشکل از اصلاح طلب و اصولگرا کار کارشناسی شده بود، پس چرا امروز سخن از بازگشت به عقب در شورای شهر فعلی به میان آمده است؟
عضو سابق شورای شهر تهران گفت: من کاری به جریانات و گروه های سیاسی ندارم، لذا نظرم را بر مبنای یک نظر کارشناسی عرض می کنم. من قبل از اینکه شورای شهر بیایم پلیس بودم و در این حوزه خدمت رسانی می کردم. یکی از معضلات شهر تهران همین محور حد فاصل میدان امام حسین تا میدان هفده شهریور بود. راسته ای که موتورفروشی ها و بنگاه های فروش خودرو بودند. واقعا داستان های عجیب و غریبی بود و بخش قابل توجهی از وقت پلیس را به خودش اختصاص می داد.
طلایی ادامه داد: برای مدیریت وضعیت منطقه و پیشگیری از معضلاتی که در حوزه آسیب های اجتماعی بود چه در بازار شهرستانی و چه در راسته ای که گفتم ،بعدا مطالعاتی انجام شد و براساس مطالعاتی که صورت گرفت جمع بندی این شد که این محور فاکتورها وآیتم های لازم برای اینکه تبدیل به یک پیاده راه شود را داراست، هم به جهت پیشینه تاریخی اش و هم به جهت نامی که دارد و همچنین سایر مراکزی که در این موقعیت جغرافیایی وجود دارد؛ یک فضای نوستالژیک برای جامعه داشته و دارد.
به گفته طلایی، این راسته می تواند یک محوری شود که هم کارکرد حوزه پیاده راه و توجه به سلامت در دستور کار قرار گیرد و هم توجه به حقوق شهروند و حوزه های این چنینی باشد. یک پیاده راه سلامت هم می تواند محور برگزاری مناسبت های آیینی باشد کمااینکه المانه ایی در میدان امام حسین نیز در نظر گرفته شده است. در مجموع این طرح اهداف مختلفی را دنبال می کرد. مهمترینش این بود که حل مسئله را با کمترین هزینه و به بهترین شکل ممکن انجام دهیم و معضلاتی که بود جمع آوری شود. منطقه ای که واقعا امنیت در آن نبود و در یک جمله بگویم امنیت اجتماعی نداشت.
وی ادامه داد: بنابراین براساس آن مطالعات و این اهداف کار شروع شد، اما متاسفانه نکته ای مورد توجه قرار نگرفت این بود که پیوست اجتماعی که باید برای اجرای پروژه تهیه می شد صورت نپذیرفت. باید ذی نفعان مستقر در محل اعم از کسبه و ساکنین محل توجه و نظراتشان گرفته شود تا آنها اقناع بشوند.
عضو سابق شورای شهر تهران گفت: نهایتا در مقطعی کسبه را جمع کردیم کسبه ای که بنگاه داشتند و معوض زمینی به آن ها داده شد ولی متاسفانه نفوذ واسطه ها و دلال هایی که در آن محور بودند مرتب در تحریک مردم تحریک کسبه و زیاده خواهی هایی که داشتند تاثیرگذار بود. تا همان اواخر دوره شورای چهارم هم درواقع نشست هایی برگزار شد و سرانجام قرار بر این شد که حد فاصل 17 شهریور تا خیابان صفا را باز کنیم.
وی ادامه داد: متاسفانه فشارهای عده ای زیاده خواه است که به دنبال منافع خودشان هستند و می خواهند مثل گذشته پاتوقی برای کارهایشان باشد. واقعا هزینه ای که در این زمینه صورت گرفته نمی تواند بازگشت پذیر باشد.
طلایی گفت: ما که نمی توانیم 17 شهریور را باز کنیم ومیدان امام حسین بسته باشد. در واقع جمع آوری آنچه که در میدان امام حسین اجرا شده هزینه بر است. این در حالی است که ما در تهران نیازمند داشتن یک فضاهایی برای برگزاری مناسبت ها، مجالس آیینی بودیم و میدان امام حسین به خودی خود این کارکرد و جایگاه را دارد که مناسبت ها در آن برگزار می شوند. به نظر من اگر مدیریت شهری در این راستای حد فاصل داخل میدان امام حسین تا خیابان صفا موضوعات شغلی مختلف را در آنجا با همکاری دیگر دستگاه ها ایجاد کند، مشکل حل خواهد شد. این یعنی ایجاد کارکردهای شغلی متناسب با پیاده راه هفده شهریور.