فرزند توفان، ساخت میشیگان

به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، همه‌چیز در حال فانتزی شدن است. این‌طور به نظر می‌رسد که قرار است تا 10 سال دیگر خبری از پیشرانه‌های هشت سیلندر V شکل نباشد. موج مدرنیته برقی‌ها و خودران‌ها همه حواس‌ها را به خود جلب کرده‌اند. این ترس وجود دارد که نکند غول‌های سوپراسپرت‌سازی تسلیم این سونامی شوند. کما اینکه برخی از آنها نیز تسلیم شده‌اند. خودروسازان آمریکایی به‌عنوان بانیان اصلی خودروهای کلاس ماسل، سردمدار مبارزه با شورش عصر جدید هستند. خودروسازانی که چندی است در هاله‌ای از خستگی و افسردگی فرو رفته‌اند. به نظر می‌رسید قرار است این مجموعه جسور و افسارگسیخته نیز خود را به دنیای محافظه‌کاری واگذار کنند که ناگهان شورولت پیدا می‌شود و با ویرایش 2017 کامارو دوباره شور و هیجان را به باشگاه V8‌ها بازگرداند. کاماروی جدید بیش از آنکه ادامه‌دهنده سنت قبلی‌اش باشد، بیشتر مانند یک فرزند سرکش ولی پایبند به اصول رفتار کرده است. چهره‌اش شما را به یاد ZL1‌های سال 2013 می‌اندازد ولی باطنش هنوز رقیبی در خانه شورولت پیدا نکرده است. خیلی‌ها می‌گویند بازگشت کامارو توفانی و خیره‌کننده بوده است اما در حقیقت این خودرو جایی نرفته بود که بازگردد. فقط در فرصتی کوتاه لباس مشت‌زنی‌اش را با لباس کماندویی‌اش جابه‌جا‌ کرده است. البته در همین حین قلبش را نیز با قلب شیر پیوند زده است.

کمی به عقب

ششمین نسل از شورولت‌های کامارو، در واقع یکی از بحث‌برانگیزترین تولیدات کمپانی بوده است. جنرال‌موتورز یک بار دیگر طاقت بحران‌های مالی را ندارد و به همین خاطر اکیدا به زیرمجموعه‌هایش توصیه می‌کند از رفتارهای سرکش‌گونه پرهیز کنند. شاید آن همه موفقیتی که کاماروی نسل پنجم برایش به دست آورده بود، او را محافظه‌کار کرده بود و شاید محبوبیت بیش از اندازه کوروت،‌ شورولت را دچار تردید کرده بود. خلاصه که شرکت مادر گفته بود برای طراحی نسل جدید باید سراغ پلت‌فرم آلفا بروند. همان پلت‌فرمی که کادیلاک ATS و CTS رویش اجرا شده بود.خودروهایی کلاسیک و تقریبا به دور از هیجان جوان‌گرایانه. این درست برعکس ذات همیشگی کامارو بوده است؛ اما کمتر کسی می‌دانست این عقب‌نشینی مصلحتی از سوی جنرال‌موتورز و شورولت است تا بتوانند برنامه‌های شرکت‌های رقیب یعنی فورد با موستانگ و دوج با چلنجر را بفهمند. بعد از آنکه در ابتدای 2016 این دو با خیال حذف کامارو از بازی، دستان خود را کاملا رو کردند، شورولت دست به کار شد و ششمین ویرایش از کاماروهای رویایی‌اش را به بازار فرستاد.

خودروهایی که بر خلاف تمام حرف و حدیث‌ها با 70 درصد تغییر وارد بازی شده بودند؛ مانند تمام 5 نسل قبلی، این مدل‌ها نیز شامل نسخه‌های کوپه و کانورتیبل می‌شدند که البته هر دو نیز برای خود مشتریان پر و پا قرصی داشتند. هرچقدر هم که کامارو ذاتی رام‌نشدنی داشته باشد ولی باز با این حال او عضو کوچکی از خانواده بزرگ جنرال‌موتورز به حساب می‌آید و به عقیده مدیران ارشد همه مشتریان باید در نظر گرفته شوند. با همین فلسفه بوده که کامارو در این نسل حتی با پیشرانه‌های 2 لیتری 275 اسب‌بخاری مربوط به سری LT نیز عرضه شده است. مدل بالاتر از ال‌تی، سری 6/ 3 لیتری شش سیلندر V شکل 335 اسب‌بخاری موسوم به LS بود. بعد یک گام بالاتر شاهد هیولایی به اسم SS با قلب 2/ 6 لیتری 455 بودیم. شرکت تا همین اواخر سال 2016 برنامه‌ای برای عرضه نسخه‌ای قوی‌تر از SS نداشت. آنها برنامه داشتند خاطره مدل قوی‌تر که ZL1 است را در همان نسل 5 محفوظ نگه دارند؛ اما باز هم این یک بازی استراتژیک از سوی آنها بود چراکه با پرت کردن حواس رسانه‌ها، با خیال راحت روی طراحی و توسعه پیشرانه‌های جدید کار می‌کردند. طراحی خارجی ZL1 جدید به‌طور گسترده‌ای در تونل باد و همین‌طور پیست نوربرگ‌رینگ آزمایش‌شده تا آیرودینامیک آن بهبود یابد. از ویژگی‌های خارجی کاماروق فوق می‌توان اسپلیتر بزرگ جلو، اسپویلر عقب، رکاب‌های جدید، گلگیرهای جلوی عضلانی، جلوپنجره بزرگ‌تر برای رساندن هوای بیشتر به پیشرانه، کانال‌های ورود هوا برای خنک شدن ترمزهای جلو و هود روی کاپوت با دریچه‌ای از جنس فیبرکربن را نام برد. مجموعه این تغییرات، ظاهری تهاجمی به کاماروZL1جدید بخشیده است.

به روایت عدد و رقم

این احتمالا قوی‌ترین کاماروی استاندارد تاریخ شورولت است. یکی از ناب‌ترین ماسل‌های آمریکایی که مانند نسخه‌های SS از یک پیشرانه 2/ 6 لیتری هشت سیلندر V شکل بهره می‌برد؛ اما با جنون بی حد و حصر سراغ سوپرشارژرهای عظیم‌الجثه رفته است. این جسارت برایش قدرت 650 اسب‌بخاری در دور موتور 6400 دور در دقیقه‌ای را به ارمغان آورده است. گشتاورش نیز عدد فوق‌العاده 880 نیوتن‌متر در دور موتور 3600 دور دقیقه را نشان می‌دهد. آخرین ویرایش ZL1 با همین پیشرانه می‌توانست 580 اسب‌بخار نیرو و 754 نیوتن‌متر گشتاور فراهم کند. این اعداد و ارقام برای عضلانی‌های این کلاس کمی رعب‌آور است؛ یعنی حتی فورد موستانگ جی‌تی نیز نتوانسته به این حد و اندازه‌ها برسد. شاید دوج چلنجر تازه آن هم به لطف یک پیشرانه حجیم یارای نزدیک شدن به این محصول را داشته باشد. کامارو ZL1 حداکثر می‌تواند دور موتور 6500 دور در دقیقه‌ای را تحمل کند. با در نظر گرفتن وزن 1780 کیلوگرمی این خودرو به دو خبر خوب می‌رسیم. اول آنکه پس از مدت‌ها شاهد یک رژیم سخت لاغری از سوی شورولت هستیم و دوم آنکه با توجه به پیشرانه فوق‌العاده قدرتمندش به نسبت قدرت به وزن 383 اسب‌بخار بر تن رسیده است. درست مانند تمام عضلانی‌های آمریکایی، این شورولت از ساختار سنتی و ساده سیستم تعلیق استفاده کرده است؛ یعنی بهره‌گیری از همان ساختار فنر لول‌های معمولی در کنار بازوهای شمش مانند و کمک فنرهای بادی-روغنی. اهرم‌های چند پیونده و رول‌های کنترلی ضد ضربه این سیستم را تکمیل می‌کند. جنرال موتورز همیشه عادت داشته در اسپرت‌های زیرمجموعه‌اش از دیسک‌های سایز بزرگ برای ترمزها بهره بگیرد، بنا بر این طبیعی است که شورولت و کامارو نیز از این قاعده مستثنی نباشند. استفاده از دیسک‌های دوبل 391 میلی‌متری در جلو و 365 میلی‌متری در عقب این غول تنومند نه‌چندان سبک را نیز قابل کنترل‌تر کرده است.

خیلی‌ها منتظر بودند ببینند کامارو برای سال 2017 چه برنامه‌ای برای تایرهایش دارد. حالا معلوم شد این شرکت قصد دارد از تایرهای 285.30 میلی‌متری در جلو و 305.30 میلی‌متری 20 اینچی در عقب آن هم از برند گودیر مدل «F1 SuperCar 3» سلیقه خاص شورولت استفاده کند. اهمیت آن ترمزها و این لاستیک‌ها زمانی بیشتر می‌شود که می‌فهمیم طول، عرض و ارتفاع ZL1 جدید هنوز هم رعب‌آور است؛ یعنی 4782، 1897 و 1330 میلی‌متر هنوز به اندازه‌ای بزرگ است که بتواند مقابل چارجر و وایپر قد علم کند. با احتساب فاصله محوری 2800 میلی‌متری و وجود دیفرانسیل به‌صورت سنتی در محور عقب، اینکه قسمتی از صندوق عقب را در آینه‌های جانبی ببینیم، چیز چندان غیرعادی نباید باشد. کامارو همیشه یکی از خودروهای محبوب یانکی‌ها برای مسافرت بوده است؛ اما در دوران جدید به دلیل مسائل ایمنی بخش بزرگی از صندوق عقب برای امن‌تر کردن بدنه از دست رفته است و سرنشینان تنها می‌توانند از 250 لیتر فضا استفاده کنند. این یعنی نصف اندازه‌ای که یک سدان کره‌ای در اختیار مشتریانش قرار می‌دهد. غیر از چهره ترسناک و فضایی کامارو ZL1، دیگر برتری این خودرو را می‌توان جعبه‌دنده مدرن 10 سرعته اتوماتیکش قلمداد کرد. این برای اولین‌بار است که کامارو مجهز به چنین گیربکسی می‌شود. همین هم باعث شده تا شتاب صفر تا صد آن فقط 5/ 3 ثانیه ثبت شود. شتاب صفر تا 160 کیلومتر در ساعتش نیز 4/ 7 ثانیه ثبت شده است. در نهایت شتاب صفر تا 160 نیز فقط 1/ 11 ثانیه طی خواهد شد. با این شورولت می‌توان 400 متر را در 5/ 11 ثانیه پیمود. این یعنی رکورد عادی یک درگستر واقعی. ترمزگیری در سرعت 100 کیلومتر در ساعتی، این خودرو را بعد از 29 متر به توقف کامل می‌رساند. بد نیست بدانید که شورولت کاماروی ZL1‌ را به‌صورت معمولی با قیمت 63 هزار دلار به فروش می‌رساند؛ اما بهترین ویرایش این خودرو با فول‌ترین امکانات قیمتی بیش از 67 هزار دلار خواهد داشت. شرکت محصول فوق را تا 5 سال و 160 هزار کیلومتر گارانتی کرده است.

CAR & DRIVER

مدل‌های جدید شورولت کامارو با اینکه دارای طراحی‌های بسیار منقلب‌شده‌ای نیستند ولی باز هم شوکه‌کننده نشان می‌دهند. گویی ناسا یک بار دیگر پروژه دیسکاوری را فعال کرده باشد. همیشه مطمئن بوده‌ایم که شورولت استاد استفاده از سوپرشارژر است. در روزهایی که همه سراغ توربو و توئین توربو می‌روند، غرش سوپرشارژرهای کامارو خاطره سوپراسپرت‌های کلاسیک را زنده کرده است. چرخش ناگهانی فورد به سمت پیشرانه‌های V6 فانتزی با آن اکوبوست‌های دیجیتالی، یک خودکشی فناورانه برای اصلی‌ترین رقیب این خودرو بود. همیشه تصور می‌شد که بهترین سوپراسپرت شورولت همان کوروت Z06‌ است. حتی مدل‌های جدید کامارو SS نیز چندان چنگی به دل نمی‌زدند اما کامارو ZL1 جدید همان چیزی است که باید باشد.

ROAD & TRACK

به عقب که نگاه می‌کنیم، تاریخی از شکست‌های شدید و موفقیت‌های خیره‌کننده برای شورولت کامارو می‌بینیم؛ یعنی تجربه نشان داده این شرکت هیچ‌گاه محصول خنثی تولید نکرده است. یا کاماروهای جدید یک دنیا را وادار به تحسین می‌کردند و یا اینکه باعث لعن و نفرین همان مردم می‌شدند. گویا حالا وقت یکی از همان تعریف و تمجیدهای جهانی است. توفانی که ب‌ام‌و در اوج محبوبیت سری 3 با عرضه ویرایش E46‌ آن به راه انداخت حالا از سوی ZL1 در اوج موفقیت اس.اس رخ داده است. آمریکایی‌ها عموما در زمینه ساخت فیس‌لیفت چندان تخصص ندارند اما به نظر دری به تخته‌ای خورده و یکی از بهترین تغییر چهره‌های تاریخ را شاهد هستیم.

MOTOR TREND

کاری که هلکت با چلنجر و شلبی با ماستنگ کرد، زد.آل.1 با دستان خالی روی کامارو اجرا کرد. حضور این شورولت در خیابان به ما نشان می‌دهد که هنوز می‌توان به دنیای خودروهای عضلانی با پیشرانه‌های دوست‌داشتنی V8 امیدوار بود. دنیایی که دیر یا زود از سوی روبات‌های خودران و برقی‌های سفینه‌مانند اشباع می‌شود. سنت‌گرایی شورولت در حالی صورت می‌گیرد که این خودرو از یکی از مدرن‌ترین جعبه‌دنده‌های حال حاضر صنعت خودروسازی یعنی 10 سرعته اتوماتیک استفاده می‌کند. این یعنی رسیدن به سرعت 100 کیلومتر در ساعت در دنده یک. کاماروی 2017 نه‌تنها سازنده‌اش را به آینده امیدوار کرد بلکه دریچه روشنی به سمت کمپانی‌های افسرده آمریکایی باز کرد.

AUTOMOBILE MAGAZINE

قبل از آنکه دیده شود، ابتدا آن سوت دلنشین سوپرشارژرش است که حال شما را خوب می‌کند. سپس آن جلوپنجره مواج و آن چراغ‌های تیز و اخمالودش بیننده را میخکوب می‌کند. شورولت مثل دکترهای آلمانی نیست که همه‌چیز را با دقت و صرافت خاص کنار هم چیده باشد. او مانند همان گاوچران‌های آمریکایی اهل قدرت و قلدری است. در تمام سال‌های فعالیتش هیچ‌گاه از سایز خود کم نکرد به کنار، در هر مدل حداقل 5 سانتی‌متر نیز رشد کرد. این برای یک مشت آهن‌پاره نزدیک به 700 اسب‌بخاری با آن قیمت نازل یک مزیت فوق‌العاده به حساب می‌آید.