ترافیک را با فرهنگ‌سازی ساماندهی کنیم

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از فارس، به اذعان کارشناسان و اهالی فن، امروزه موضوع ترافیک، چالش اصلی در حوزه مدیریت شهری است و نهادهای متولی در همه جای جهان تلاش دارند تا با اتخاذ بهترین راهکارها بر معضلات این حوزه فائق آیند.

ساماندهی مقوله ترافیک در کشورهای پیشرفته و بهره‌مند از رشد صنعتی بالا از مدت‌ها قبل آغاز شد و آنها در این راستا به نتایج ارزشمندی هم دست یافته‌اند.

بنابراین واضح است که دغدغه ترافیک در کشورهای کمتر توسعه‌یافته و یا در حال توسعه بیشتر به چشم می‌آید. بی‌نظمی و آشفتگی، اختلاط و تعامل نامناسب خودرو و عابر پیاده از جمله مؤلفه‌های آمیخته با زندگی شهری در اینگونه مناطق است.

در کشور ما نیز به علت نبود تناسب لازم میان جاده و خودرو، ترافیک به عنوان سوژه اصلی بحث‌ها و برنامه‌ها بویژه در کلانشهرها است و متأسفانه باید گفت با وجود تمامی اقداماتی که صورت گرفته، این مشکل همچنان به قوت خود باقی است.

استان کردستان نیز که به مانند بسیاری دیگر از نواحی کشور در حال گذر شتابان از دوره سنتی به دوران صنعتی است با این دغدغه بویژه در شهرهای بزرگ‌تر خود مواجه است.

امروز ترافیک در شهر سنندج به عنوان مرکز استان کردستان در ساعاتی از روز و در برخی مسیرهای عمدتا پرتردد و اصلی شهر، به اصطلاح "قفل" می‌شود که تنها بخشی از تبعات آن، اتلاف زمان و عمر و نیز سرمایه شهروندان و شهر است.

طی سال‌های اخیر، مدیران حوزه شهری در استان تلاش‌های فراوانی کرده‌اند تا با استفاده از روش‌های نوین و مشاورانی امتحان پس داده و نیز با تعریف چگونگی برخورد با ترافیک در طرح‌های جامع شهری تا حدودی از بار مشکلات در این حوزه بکاهند.

شاید آخرین نمونه این تدابیر که پروژه‌ای بزرگ نیز به شمار می‌رود، برنامه‌ریزی برای ایجاد زیرگذر دو طبقه در میدان آزادی به عنوان هسته مرکزی شهر و با الگوگیری از طرح اجرا شده در میدان ولیعصر تهران است که با انتقال تردد عابران پیاده به زیرگذر "به گفته مسئولان شهری" می‌تواند ترافیک در این نقطه حساس را ساماندهی کند.

اما آیا حل و یا کاهش مشکلات تنها با اجرای طرح‌های سخت‌افزاری امکانپذیر است و یا آنکه راه‌های دیگر و کم هزینه‌تری نیز برای دستیابی به این مهم فراهم است؟

پاسخ مثبت است. مهمترین راهکاری که در این حوزه به نظر می‌رسد قابلیت اثرگذاری داشته باشد، فرهنگ‌سازی برای استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی است.

صد البته که این امر مستلزم بهره‌مندی شهر از یک سیستم توانمند در این حیطه است، به گونه‌ای که شهروندان با کمترین دغدغه‌ای بتوانند به سهولت از این وسایل استفاده کرده و رضایت‌مندی آنها جلب شود.

باید اذعان کرد در زمینه فرهنگ استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی فعالیت زیادی صورت نگرفته و این مسئله نه مربوط به یک دوره مدیریت و یا مسئولی خاص است، بلکه فرآیندی بوده که طی آن این مقوله همواره مورد غفلت قرار گرفته است.

اساسا ما عادت داریم برای کوچکترین و کم ضروری‌ترین ترددهای خود در داخل شهر نیز از خودرو شخصی استفاده کنیم، مسئله آنجا بحرانی‌تر می‌شود که بیشتر این خودروها هم تک سرنشین بوده و از بد روزگار در شلوغ‌ترین ساعات در نقاط پرترافیک حضور می‌یابند و اینجا است که معضل فرهنگی خود را بیش از گذشته نشان می‌دهد.

خوشبختانه سازمان فرهنگی شهرداری سنندج با وجود تمام محدودیت‌ها اما فعالیت خود را در این حوزه آغاز نموده است و لذا این بخش باید اصلی‌ترین تمرکز خود را بر روی موضوع مورد اشاره قرار بدهد.

اگر حوزه فرهنگی شهرداری، همین یک کار را هم انجام بدهد نمره قبولی گرفته است، اگر چه باید تأکید کرد همراهی مردم در این راستا شرط اصلی و اساسی است.