به گزارش پایگاه خبری«عصر خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد،  در حال حاضر چند شرکت این خودروها را تولید می‌کنند که اکثر خودروهایی به نسبت کارآیی، گران‌قیمت مانند اسمارت یا رنو زوته هستند. اما روند زندگی شهری به گونه‌ای است که عبور از این خودروها را برای خودروسازان ناممکن می‌کند. خودروهای فوق کوچک ویژگی‌هایی دارند که آنها را به موضوعی جذاب در صنعت خودرو تبدیل کرده است. یکی از مهم‌ترین‌ این ویژگی‌ها قابلیت آنها در برقی شدن است. اما در مورد موتور بنزینی نیز این خودروها می‌توانند شرایط بهتری را رقم بزنند. خودروهای فوق کوچک برای آنکه به حرکت درآیند به موتورهای بزرگ و حجیم نیاز ندارند. به این ترتیب خودروسازان در یک وضعیت دوسر برد قرار می‌گیرند. هم می‌توانند موتورهایی کم‌مصرف تولید کنند و هم به انتظارات درخصوص کاهش آلایندگی ناشی از موتور خودروهای سوخت فسیلی پاسخ دهند.

اینکه کسی از یک خودرو فوق کوچک شهری انتظار شتاب و سرعت چندان بالایی را ندارد می‌تواند یک فرصت خوب برای خودروسازان باشد. در زمینه خودروهای خودران نیز، فوق کوچک‌ها می‌توانند شرایط بهتری را رقم بزنند. مطالعاتی که درخصوص خودرو کوچک خودران گوگل با یک خودرو معمولی که همان سامانه روی آن نصب شده است نشان می‌دهد که تصمیم‌گیری‌های سامانه خودران روی یک خودرو کوچک حدود 28 درصد بهتر و سرعت پاسخگویی مجموعه خودرو به فرمان‌های انحراف از مسیر 12 درصد بهتر است. به این ترتیب می‌توان این خودروها را کاندیداهای خوبی برای خودران شدن به حساب آورد. یکی دیگر از برتری‌های خودروهای کوچک در مقایسه با خودروهای سایز معمول، این است که استهلاک وزنی این خودروها کاهش پیدا می‌کند. این موضوع در میان‌مدت می‌تواند موجب صرفه اقتصادی این خودروها شود. بخشی از استهلاک خودروها به دلیل ضربه‌هایی است که در اثر عمل و عکس‌العمل فیزیکی وارد شده قطعات به خصوص سیستم تعلیق آنها ایجاد می‌شود. هر چه وزن خودرو بیشتر باشد شدت این ضربه‌ها و در نتیجه استهلاک خودرو نیز افزایش پیدا می‌کند.در مقابل این مزایا، چالش‌هایی نیز وجود دارد. مهم‌ترین آنها موضوع ایمنی است. ایمنی دقیقا همان مساله‌ای است که خودروسازان را در مورد تولید خودروهای فوق کوچک دست به عصا کرده است و موجب شده تا همه آنها نتوانند وارد این بازار شوند. در دو دهه اخیر خودروسازان تقریبا موضوع خودروهای کوچک را به فراموشی سپرده بودند اما اکنون با تغییر ایجاد شده در چشم‌انداز آینده حمل‌و‌نقل، به نظر می‌رسد چاره‌ای به غیر از بازنگری در تصمیمات خود نخواهند داشت.