Cadillac Eldorado vs. Lincoln Continental Mark
دوئل لوکس های کلاسیک آمریکایی
عصر خودرو- در بازهای از زمان به دلیل روابط مطلوب ایران با ایالات متحده آمریکا، مردم ایران نیز این شانس را یافتند تا با برترین خودروهای سگمنتهای مختلف ساخت آمریکا آشنا شده و از نزدیک سواری، هیجان و کیفیت آنها را تجربه کنند. هرچند این گفته پیش از هرچیز نامهایی چون ماستنگ، کامارو، بلیزر، جیپ و در کل دو سری خودروهای سواری اسپرت و شاسیبلندهای توانمند را در ذهن زنده میکند اما در این نوشته به بررسی دو خودرو آمریکایی به مراتب خاصتر و ارزشمندتر چه از دیدگاه سگمنت، کلاس و یا توان فنی میپردازیم که زمانی خیابانهای کشور را با نهایت پرستیژ و وقار طی میکردند.
شنبه ۱۶ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۳:۰۰
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، دو خودرو مورد نظر کادیلاک الدورادو (نسل هفتم) و لینکن (با تلفظ رایج و اشتباه لینکُلن) کانتیننتال سری مارک است که از دیدگاه مقایسه در رده خودروهایی چون بیوئیک ریویرا، اولدزمبیل تورونادو و کرایسلر ایمپریال قرار میگیرند.
Eldorado
هرچند بسیار دشوار است میان ساختههای کلاسیک و وینتیج کادیلاک از دیدگاه لوکسگرایی تفاوت قائل شویم اما الدورادو یکی از لوکسترین ساختههای این کمپانی است که طی 10 نسل از سال 1952 تا 2002 به مدت نیمقرن بر خط تولید قرار داشت و در نهایت مدل برازنده CTS کوپه جانشین آن شد. این خودرو که تقریبا در تمامی نسلها بخصوص نسل سوم و ششم به عنوان زیباترین ساختههای کادیلاک به شمار میآید، در نسل هفتم به تولید سال 1971 تا 1978 در دو نوع کوپه و سدان هاردتاپ وارد کشور شد هرچند که تعداد انگشتشماری از نمونههای نسل ششم و هشتم نیز در کشور مشاهده شده است اما تعداد آنها در مقایسه با حجم واردات نسل هفتم بسیار ناچیز و قابل چشمپوشی است. نسل هفتم طراحی ظاهری بدنه نسل ششم را با اندک تغییرات نسبی درخور همان دوران نظیر حذف چراغهای مخفی جلو به ارث برده است اما در بخش فنی، در گذر زمان، به منظور هماهنگی با قوانین زیست محیطی دچار تغییراتی شد که کاهش قدرت را به همراه داشت.
دوئل آمریکاییها در ایران
2 خودرو از دیدگاه طراحی و زیبایی چیزی از یکدیگر کم ندارند هرچند که لینکن هرگز در مقام شهرت و فروش به جایگاه کادیلاک دست نیافت بازار ایران نیز از این قاعده مستثنی نبود. دلیل واردات بسیار بیشتر الدورادو در مقایسه با کانتیننتال را میتوان در دو عامل مهم خلاصه کرد؛ اول ارتباط بسیار خوب خودرویی ایران به واسطه قرارداد تولید محصولات جنرال موتورز (که در بازهای از زمان به تولید شورولت نووا، بیوئیک اسکایلارک و کادیلاک سویل نیز منجر شد) در ایران و دوم به دلیل ارادت و برتری همیشگی برند کادیلاک در میان برندهای لوکسساز آن دوران به ویژه میان برندهای آمریکایی دیگر. نکته مورد تامل در خصوص تملک یکی از دو خودرو مورد بررسی این مقاله این است که هر دو خودرو واردات بسیار محدودی داشته و از این رو در زمینه تامین قطعات مصرفی و به ویژه قطعات تزئینی واجزای بدنه آن دشواریهای فراوانی وجود دارد. اگرچه تامین هیچ یک از قطعات غیرممکن نیست اما در نهایت برای تهیه آنهایی که در ایران یافت نمیشوند باید دست به دامان سایتهای خارجی و سفارشگذاری بینالمللی شد که دردسرهای خود را به همراه دارد. کادیلاک در نسل هفتم الدورادو از دو پیشرانه هیولاپیکر 427 V8 و 500 V8 به ترتیب به حجمهای 7 و 8.2 لیتری استفاده کرده است که نمونه دوم همواره در تاریخ خودروسازی به عنوان بزرگترین پیشرانه به کار رفته در خودرو سواری (و نه شاسی بلند یا وانت) یاد میشود. کانتیننتال نیز پیشرانه Ford 385 V8 به حجم 7.5 لیتر و Ford 400 V8 Cleveland به حجم 6.6 لیتر را برای کانتیننتال مارک 4 و 5 در نظر گرفت و از این رو پیشرانههای یادشده با نمونههای رایج از جنرال موتورز و فورد در ایران اشتراکات چندانی نداشته و در تامین قطعات فنی، مالک را با مشکل مواجه میکند. با توجه به گیربکس اتوماتیک سهسرعته (در الدورادو از نوع ترنساکسل محرک جلو)، سیستم پاشش سوخت کاربراتوری (نمونه انژکتوری در بازار ایران ارائه نشد) و وزن 2.4 تنی هر دو خودرو نباید مصرف سوخت ترکیبی بهتر از 18 لیتر در هر 100کیلومتر را انتظار داشت. در نهایت باید بدانید که این خودروها به منظور رانندگی روزانه طراحی نشدهاند و بر اساس خودروهای این سگمنت مالک چنین خودرویی قطعا دو خودرو خانوادگی و اقتصادی دیگر در گاراژ منزل خود دارد که برای مقاصد شهری از آنها استفاده میکند. لوکسگرایی با چنین خودروهایی همچنان نیازمند رعایت اصول زندگی لاکچری چون تملک همزمان 3 خودرو، داشتن منزلی بزرگ با قابلیت جای دادن این تانکهای 6 متری و همچنین شرکت در مهمانیهای آنچنانی آخر هفته با این دوستداشتنیهای شیک و با وقار است.
Continental Mark
کانتیننتال سری مارک یکی از برترین سریهای لوکس لینکن است که ضمن به همراه داشتن نام برند مجزا و بسیار موفق کانتیننتال که بارها از سوی ریاست جمهوری ایالات متحده به عنوان خودرو شخصی برگزیده شده است، با همراه داشتن کلمه مارک خود را از سری کانتیننتال جدا میسازد. کانتیننتال از سال 1956 تا سال 1998 به مدت 42 سال بر خط تولید قرار داشت و در مدلهای مارک IV ،V ،VI و VII (4، 5، 6 و 7) و بیشتر از نوع کوپه هاردتاپ به کشور وارد شد که حجم واردات در مدل مارک 4 و 5 به ترتیب بسیار بیشتر از مارک 6 و بخصوص مارک 7 است و از این رو از بررسی دو مارک آخر صرف نظر میکنیم.طراحی ظاهری مارک 3 نیز همانند الدورادو به اندازهای زیبا و جذاب بود که تا مارک 6 با کمترین میزان تغییرات ظاهری به ارث رسید هرچند که مارک 6 در بخش فنی تفاوتهای زیادی را بخصوص به خود دید.