نگاهی به سه نوع رایج سیستم های کمکی فرمان

به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، در صنعت خودرو سازی برای کمک به چرخش راحت تر فرمان، سه راه حل کلی و رایج وجود دارد؛ سیستم های کمکی هیدرولیکی، سیستم های کمکی برقی هیدرولیکی و فرمان های کاملا برقی.

فرمان های هیدرولیکی

رایج ترین و اولین نوع این سیستم های کمکی فرمان، از نوع هیدرولیکی هستند که در آن با استفاده از سیال و روغن به چرخش راحت تر فرمان، کمک می شود. سیستم کار بر اساس همان قوانین علم سیال و پمپ‌هاست.
در یک مخزن پر از روغن هیدرولیک، پمپ هیدرولیک قرار دارد که با استفاده از دو شیلنگ به جعبه فرمان متصل است. یکی از شیلنگ ها راه رفت روغن و دیگری برای برگشت آن خواهد بود. درون مخزن که پمپ هیدرولیک قرار دارد، یک سیستم ساده به نام ماه و ستاره واقع شده است.
روغنی که در حال چرخش درون جعبه فرمان است با قرار گرفتن در بین ماه و ستاره که در واقع همان پره‌های این پمپ هستند با فشار بسیار زیادی درون جعبه فرمان وارد می شود و کمک به چرخش راحت‌تر لاستیک ها خواهد کرد. از جمله معایب این سیستم در این است که پمپ هیدرولیک نیروی زیادی را برای چرخش خود از موتور می گیرد که این اتصال توسط پولی و تسمه هاست.
ضمن اینکه چون در این شیوه، از سیال استفاده می‌شود همان مشکلات مربوط به پمپ های هیدرولیکی نیز وجود دارد که آلودگی و نشتی روغن از مهم‌ترین آنهاست . این فرمان ها اما کم هزینه‌ترند و تعمیر آن‌ها بر خلاف نگهداریشان، راحت تر است.

فرمان های الکتروهیدرولیکی

نوع دیگر از سیستم های کمکی فرمان، نمونه های الکترو هیدرولیکی است. در این شیوه از یک موتور الکتریکی برای چرخش پمپ هیدرولیک استفاده می شود تا از افت توان موتور توسط پمپ هیدرولیک جلوگیری شود. فرمان های الکتروهیدرولیکی یا EHPS از سال 1965 روی کار آمده اند اما تا دهه‌های اخیر کم‌تر رایج شده بودند. چون در سیستم های هیدرولیکی،‌همیشه پمپ در مدار قرار دارد و همان طور که گفتیم در حدود 5 درصد از نیروی پیشرانه را می گیرد، با این شیوه و حذف پمپ،‌فقط در مواقع لازم و ضروری موتور الکتریکی وارد عمل می شود و چون ارتباط بین پمپ و موتور خودرو قطع شده است، دیگر از کاهش توان موتور و افزایش مصرف سوخت خبری نیست. ضمن اینکه سیستم فرمان می تواند کنترل فرمان را بر اساس سرعت خودرو نیز در دست بگیرد تا در سرعت های بالا برای افزایش ایمنی، چرخش فرمان کمتر شده و اصطلاحا فرمان سنکین تر شود.

فرمان های تمام برقی

نوع سوم که پیشرفته ترین سیستم کمکی فرمان است در واقع یک نوع خاص از فرمان‌ها نیز به شمار می رود که به آن ها فرمان های تمام برقی یا EPS و یا EPAS گفته می‌شود. در این فرمان از سیستم هیدرولیکی خبری نیست و یک موتور برقی کاملا چرخش فرمان را تحت نظر دارد. این موتور الکتریکی با توجه به موقعیت فرمان، نحوه رانندگی، چرخش فرمان و حتی دستوراتی از سوی سیستم پایداری خودرو، اقدام به چرخش فرمان می کند.  اساس کار شبیه به دیگر سیستم هاست با این تفاوت که به جای استفاده از نیروی سیال در کارکرد فرمان، تنها از یک موتور الکتریکی بهره گرفته شده است. از مهم ترین مزایای این شیوه، خرابی کمتر، دقت بیشتر و ایمنی بالا تر است اما لذت رانندگی با این فرمان ها چون حس دقیقی از مسیر را به راننده منتقل نمی کنند، کمتر است و از طرفی پیچیدگی و هزینه های بالاتری دارد.

* علیرضا داودی