تجربه ۶ سال استفاده روزمره از پژو پارس ۱۳۸۹
فرانسویِ پرطرفدار در گذر از کیلومترها
عصر خودرو - ۶ سال پیش و تنها چند هفته مانده به سال نو به دنبال یک خودروی دوگانهسوز صفرکیلومتر برای مصارف درونشهری بودیم. در بین گزینههای پیش رویمان که عمدتا به محصولات تولید سایپا و ایران خودرو خلاصه میشدند، نهایتا پژو پارس را به دلیل بهرهگیری از ظاهری دوستداشتنی، پیشرانه خوشتعمیر (در قیاس با سمند EF۷) و بازار فروش مناسب انتخاب و با قیمتی در حدود ۱۷ میلیون تومان (اواخر سال ۱۳۸۹) خریداری کردیم.
سه شنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۶ - ۱۱:۴۶:۰۰
به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، نوشتار پیش رو بخشی از تجربه 130 هزار کیلومتر استفاده روزمره از یکی از پرطرفدارترین محصولات تولید داخل است.
برادرِ کشیدهترِ 405
پژو پارس در واقع یک فیسلیفت ماژور از پژو 405 فقید است که در اواخر دهه 70 شمسی توسط ایران با همکاری برخی تیمهای طراحی خارجی شکل گرفت. پارس از پلتفرمی کاملا مشابه 405 و سمند بهره میبرد، به همین خاطر فاصله بین دو محور یکسانی با برادرانش دارد. اما پوزه کشیدهتر و اختلاف طول چند سانتیمتری این دو خودرو باعث شده که ابعاد پارس اندکی بزرگتر بهنظر برسد. پژو پارس در طی بیش از یک دهه تولید با رنگهایی مثل سفید، نقرهای، مشکی، زرشکی، بژ، نوک مدادی و... به بازار عرضه شد و هرچند که اواسط دهه 80 رنگ نقرهای آن طرفدار زیادی داشت اما چند سالی میشود که رنگ سفید این خودرو مورد توجه قرار گرفته است.
استهلاک ظاهری
پژو پارس به خصوص در نمونههای پیش از روی کار آمدن مدلهای سال، داشبورد جدید و...، ظاهری بسیار ساده داشت و حتی از آیینههایی شبیه به پژو 405 بهره میبرد. این خودرو قطعات یدکی ظاهری خوشقیمتی دارد و البته با توجه به فراوانی قطعات، در صورت بروز حادثه دردسر چندان زیادی برای ترمیم بدنه نخواهید داشت. در نمونه مورد بحث تاکنون دچار حوادث و برخوردهای شدید نبودهایم اما چند بخش از خودرو مثل گوشه گلگیر جلو دستخوش ضربه سبک قرار گرفت که با صافکاری بدون رنگ به حالت اولیه برگشت. اما کدر شدن چراغهای جلو پس از گذشت 2 سال (هر جفت چراغ نو 140 هزار تومان قیمت دارد)، ترک خوردن روکش طرح استیل زههای دور بدنه، شکستن خود به خود پایه برخی از قطعات پلاستیکی بدنه مثل قاب چراغ پلاک عقب و جلوپنجره و چند مورد کوچک دیگر، غرامتی است که گذر نیم دهه عمر از این خودرو گرفته است.
برخی مشکلات فابریکِ کارخانه
خودروی مورد بحث از نخستین روز با چراغ هشدار باز بودن درب دائمالروشن تحویل شد و مراجعه به نمایندگی به جهت رفع این مشکل نیز چارهساز نبود. همچنین گیربکس از همان ابتدای تحویل در دورهای بالا زوزه نسبتا ملموسی داشت که باز هم توسط نمایندگی مقبول نشد و ایراد با هزینه شخصی رفع شد. اما در برخی از پارسهای هم مدل، مشکل باد کردن رنگ سپر به چشم میخورد که خوشبختانه این نمونه دچار ایراد مذکور نشد.
سر و صدای داخل کابین
پژو پارس مدتی است که با داشبورد و چیدمان داخلی جدید به بازار عرضه میشود اما در نمونه مورد بحث که مربوط به سال 1389 است، فضای داخلی شبیه به پژو 405 اولیه، آن هم با اندکی تغییرات است. تریم داخل کابین مشکی بوده و طی 6 سال شاهد ترک روی داشبورد نبودیم؛ اما در نهایت تعجب بخشی از قسمت جلویی داشبورد خودرو (در اثر گرمای تابستان) ترک خورده است. همچنین پارچه رودری چروک شده و در برخی قسمتها از زیر کلاف خارج شده است. صندلیهای خودرو پس از کارکرد حدود 130 هزار کیلومتر فرم استاندارد خود را از دست دادهاند و از شکستن چندباره اهرمهای تغییر وضعیت نشیمنگاه که بگذریم، ریل صندلی راننده تاکنون 3 بار جوش خورده است. کابین این خودرو قطعه و بخش چندان سنگینی که مستعد به صدا افتادن در دراز مدت باشد ندارد اما با این حال صداهای آزاردهنده کابین پارس مورد بحث از کارکرد حدود 30 هزار کیلومتر (از سمت کلاف درها) شروع شد و در حال حاضر در بخشهایی مثل رودریها، داشبورد، صندلیها و... به گوش میرسد. البته خرابی ادواتی مثل دکمههای بالابر شیشه، سلکتور دور فن بخاری، رفتن رنگ دسته دنده، پوسته شدن روکش غربیلک و... از جمله دیگر آسیبهایی هستند که استفاده روزمره به این خودرو وارد کرده است.
مرگی به نام دوگانهسوز
پیشرانه XU7 4سیلندر 1.8 لیتری (مشترک با خانواده پژو 405) ضعیفترین موتوری است که تاکنون روی پارس قرار گرفته اما با توجه به بهرهگیری از قطعات یدکی فراوان (به ویژه در شهرستانهای کوچک)، گزینه کمدردسری به نظر میرسد. اما پیش از هرچیز باید گفت که «واشر سرسیلندر» بزرگترین معضل XU7 است! در واقع شما باید هر 70 الی 100 هزار کیلومتر و به صورت دورهای این واشر را تعویض کنید تا دچار دردسر نشوید. همچنین اگر خودروی شما گازسوز (CNG) باشد، با توجه به دمای احتراق بالای این گاز، رینگ پیستونها هم خیلی زود ضعیف میشوند و نیاز به تعویض پیدا میکنند. خودروی مذکور به دلیل استفاده از گاز CNG پس از 50 هزار کیلومتر به روغنسوزی افتاد و به غیر از یک دور تعمیر اساسی،تاکنون 4 بار به درد واشر سرسیلندر گرفتار شده و بار آخر (حدود 5 هزار کیلومتر قبل) سرسیلندر کامل خودرو نو شده است. همچنین 2 بار استپر، یک بار سنسور میل سوپاپ، یک بار پمپ بنزین، فولی سر میللنگ، آفتمات دینام و... از جمله قطعات الکترونیکی خودرو بود که تعویض شدند.
یک جمعبندی کوتاه
در مجموع پژو پارس با ظاهر دوستداشتنی و قیمت نسبتا خوبش، یک گزینه ایدهآل برای استفاده روزمره است. اما توجه داشته باشید که این خودرو با موتور 1.8 لیتری به ویژه در مناطق گرمسیر نیاز به مراقبت دارد. هرچند که نمونههای 16 سوپاپ ELX نیز استهلاک بالایی دارند و نسخه TU5 جدید (منسوب به پارس LX) قطعات یدکی محدودی دارد. همچنین موضوع اصلی این است که کیفیت ساخت این خودرو به ویژه در بخش فنی در سالهای اخیر دچار افت فاحشی شده که در نتیجه مدلهای جدید استهلاک بیشتری خواهند داشت.
برچسب ها
خودرو دوگانه سوزپژوپژو پارس