بودجه خودرومحوری در لایحه بودجه 98 از بودجه وزارت کشور بیشتر است

به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر، شهربانو امانی در نطق پیش از دستور خود به موضوع بودجه حمل و نقل و ترافیک شهر تهران در سال 98 پرداخت و اظهار داشت: 1357 میلیارد تومان از بودجه حمل و نقل تهران به خودرومحوری اختصاص پیدا کرده است؛ بودجه‌ای که از کل بودجه سازمان محیط‌زیست، بودجه فرهنگی کشور و بودجه وزارت کشور هم بیشتر است.

در زیر مشروح نطق شهربانو امانی را می‌خوانیم:

«بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و عرض ادب و احترام خدمت همکاران و حضار در جلسه

روز زن را خدمت همه زنان و مادران گرامی تبریک عرض میکنم و آرزو دارم همانقدر که این روز نمادین، نزد دلهای ما به حساب مادران گذاشته می‌شود، نزد افکارمان، به حساب زنان گذاشته شود. مادران نقطه پرگار خانواده‌اند و زنان نقطه پرگار جامعه. تردیدی نیست که در پس هر جامعه‌ی موفقی و هر ملت توسعه یافته‌ای، بستر پرقدرت و پرحضور زنانه‌ای حاکم است.

زن بنیان توسعه در جمعیت‌هاست. شهر نیز به عنوان واحدی از اجتماع، تابع همین قانون است. تصور شهری توسعه یافته، بدون حضور فعال زنان، غیر ممکن است. توسعه هم بیابد، پایدار نمی‌ماند.

زن و زمین از یک جنس اند. هردو آمیخته به صلح و تعادل اند. صلح و تعادل به معنای وسیع آن. رشد و توسعه، بدون صلح، بدون زن، بدون زمین، برخلاف طبیعت است و پایدار نمی‌ماند.

خوشبختانه در مدیریت شهری تهران، در سطوح کارشناسی و مدیریت میانی، از حضور زنان بهره مندیم. ولی دو بخش مهم دیگر به شدت از حضور زنان تهی است. شورایاری‌ها و مدیریت راهبردی که  از نظر من اهمیت شورایاری‌ها بسیار بیشتر است. همه بانوان شهر تهران را دعوت میکنم به جدی گرفتن این موضوع مهم. شورایاری‌ها، مهمترین و وسیعترین لایه اثرگذار در مدیریت شهری است. هر چه حضور زنان در آن بیشتر باشد، افکار راهبردی و اعمال اجرایی، در مسیر درستتری قرار خواهند گرفت.

دختران و بانوان جوان تهرانی، شورایاری‌ها را جدی بگیرید. همه شما را به ایجاد کمپین‌های رقابتی دعوت میکنم. مدیریت محلات را بدست بگیرید. منتظر اعطای فرصت نمانید. بهترین فرصت اکنون پیش روی شماست. جامعه نیز پذیرفته است اثر حضور زن را و از حضور شما استقبال خواهد کرد. از اکنون پیروزید. تردیدی ندارم و این پیروزی، نوید بخش دو پیروزی دیگرخواهد بود. پیروزی در مطالبات زنان و پیروزی در توسعه پایدار. پیروزیهای همراه با صلح و البته ماندگار.

امروز روز وکیل مدافع نیز هست. وکلای مدافع عزیز، تبریک شهربانو امانی را بپذیرید. شما مدافعان حق و عدالتید. در جامعه امروز ایران که فساد دامنش را گرفته، به یاری قاضیان شریف این مرزو بوم، احیای عدالت کنید. شرافت شما، وثیقه قَسَمِ‌تان است.

نان، نمی‌ماند! نام می‌ماند!

عدالت در مسلخ است. هرچه در چنته دارید رو کنید. منتظر پرونده و قرارداد نمانید. پرونده عدالت روی میزشماست و نگاه ملت به اقدام شما.

اکنون دیگر وقت دفاع از خود عدالت است نه پرونده‌هایش.

افراد عَرَضَند. شاکیان عَرَضَند. متهمین عرضند. سبب شمایید که عدالت اجرا شود.

کاری را که شما میتوانید بکنید، هیچ سیاستمداری نمیتواند بکند. از سیاسیون چه انتظاری است؟ از مدیران چه انتظاری است؟ مانده‌اند در اجرای عدالت. مانده‌اند در مهار فساد. مانده‌اند در مهار ظلم.

ظلم و فساد مانع توسعه‌اند. هیچ جامعه ای توسعه نمی‌یابد مگر مدافعان جدی بر عدالت داشته باشد.

انشاءالله این روز بر شما که سبب عدالتید مبارک باشد.

و اما مهندسان گرامی و عزیز که عمدتا مدیران ما نیز شمایید. مشاورین و کارشناسان ما نیز شمایید. روزتان با تاخیر مبارک. خداوند حفظتان کند.

با شما حرف مهمی دارم. گلایه دارم. درد دل مادرانه دارم. روز مادر هم هست، گلایه‌ام را به حساب یک شکایت مادرانه بگذارید.

بودجه آورده اید. تصحیح و تاییدش باید بکنیم. چه چیز را؟ رقم‌ها را؟ درصدها؟ یا رویکردشما را؟ کدام را باید تصحیح و تایید کنیم؟ عزیزان من، 1357 میلیارد تومان را میتوان تصحیح کرد؟ از کل بودجه حمل و نقل تهران، 25 درصدش را اختصاص داده اید به خودرومحوری! در بیش از صد ردیف!

مردم تهران کم گفتند مشکل ما ترافیک و آلودگی هواست!؟ کارشناسان کم گفتند مشکل ما خودرومحوریست!؟ ما کم گفتیم؟ خود شما کم تایید کردید که بله مشکل ما خودرومحوریست!؟

مردم از ما علامت عمودی ترافیک خواسته اند؟ مردم از ما جدول و سنگدال خواسته اند؟ مردم از ما نرده و گاردریل خواسته اند؟ مردم از ما تعریض خیابان خواسته اند؟ مردم از ما پل عابر پیاده خواسته اند؟ مردم از ما اتوبان خواستند؟ روگذر و زیرگذر و تقاطع غیرهمسطح خواستند؟

مردم با صدای رسا گفتند مترو را توسعه دهید! اتوبوسها را افزایش دهید! دود را کم کنید! صدا را کم کنید! ماشینها را کم کنید! و ما باید هنوز برای عبور و مرور ماشینها هزینه کنیم!؟ آن هم 1357 میلیارد تومان؟

بودجه کل سازمان محیط زیست اینقدر نیست! از بودجه فرهنگ کشور بیشتر است. از بودجه وزارت کشور هم بیشتر است!

از معاونت حمل و نقل میپرسم! از معاونت برنامه ریزی میپرسم! از معاونت مناطق میپرسم! از شهردار تهران میپرسم! مهندسان و مدیران تحصیلکرده ما، چرا تغییر رویکردها را نادیده گرفته‌اند؟ یا نکند مصادیق خودرومحوری را نمی‌دانند؟

از من دل آزرده نشوید! این 1357 میلیارد که هیچ، همان 2 درصدی هم که از بودجه به پیاده اختصاص داده اید را نباید خرج کنیم! جز موارد ضروری!

دلخوش به کدام اجرای بی‌نقص باید باشیم که اجازه دهیم 31 میلیارد تومان صرف تعمیر پیاده‌روها و همسطح‌سازی دریچه ها شود؟ کدام دریچه همسطح است که 31 میلیارد دیگر برای بقیه اش لازم است؟ دلخوش به کدام شاهکار مهندسی و اجرا در تردد معلولین باشیم که اجازه دهیم 15 میلیارد دیگر صرف بهسازی معابر برای معلولین شود؟ شهر ما 900 پل عابر دارد! معاون محترم ترافیک شهرداری گفته‌اند باید این پلها را جمع کنیم، اولویت به عابر دهیم، بازهم مناطق 34 میلیارد تومان درخواست داده‌اند برای روگذر و زیرگذر عابر پیاده!

جناب آقای دکتر حق‌شناس، من هم با شما موافقم، رستم دستانم آرزوست!

عزیزان مهندس و مدیر و کارشناس من! در شهر ما، خانه ها و مراکز فعالیت از حمل و نقل عمومی دورند. نه حمل و نقل عمومی مان به طور کامل توسعه یافته است و نه هنوز TOD اجرا شده است، لذا طبیعی است که سفرها پیاده‌مدار نشود. شرط اصلی برای ترویج پیاده مداری، گسترش حمل و نقل عمومی است. این شرطِ زیربنایی است. شرطی لازم، که البته کافی نیست. شرط کفایتش، معابر پیاده پسند و پیاده روهای خوب است.

پس اولویتها را در نظر بگیریم. حمل و نقل عمومی اولویت اول است و پس از آن، معابر و پیاده‌روها. اتوبوس و مترو نباشد، منِ شهروند، با خودرو از خانه‌ام بیرون خواهم آمد نه با پای پیاده. پس چه نیازی به پیاده‌رو دارم!؟

باید تمرکز و اولویتمان را بر گسترش حمل و نقل عمومی بگذاریم، مراکز سکونت و فعالیت را به حمل و نقل عمومی نزدیک کنیم و به موازات، خیابانها و معابرمان را با اجرای بی‌نقص کامل کنیم. نقشه راه همین است و انشاءالله که این فریاد مادرانه گوش شنوایی داشته باشد.