پایگاه اطلاع رسانی عصر خودرو - بررسی تاریخچه کمپانی کادیلاک؛ یانکی اشرافی

به گزارش پایگاه خبری «عصرخودرو»، نامی که بیان‌شدن آن شکوه، عظمت، نوآوری و کیفیت را در ذهن تداعی می‌کند. این داستان تکامل کادیلاک است؛ برندی که روزگاری رویای دست‌نیافتنی آمریکایی بود و این روزها نیز در تلاش است تا شکوه از دست رفته دوران طلایی خود را مجددا به دست آورد.

زندگی، آزادی و کار
کادیلاک به عنوان نمادی از زندگی رویایی آمریکایی، یکی از موفق‌ترین لوکس‌سازان تاریخ صنعت خودرو محسوب می‌شود که لیست ابداعات و نوآوری‌های نوین آن پایانی ندارد. به عنوان برند لوکس جنرال موتورز، ایالات متحده همچنان بازار اصلی آن محسوب می‌شود به طوری که در سال 2016 از 308 هزار دستگاه کادیلاک فروخته شده در جهان، 170 هزار دستگاه آن متعلق به بازار آمریکای شمالی بوده است. همانند بسیاری از تولیدکنندگان خودروهای لوکس، کادیلاک به صورت جدی در بازار چین که اصلی‌ترین مشتری خودروهای لوکس است، فعالیت می‌کند و برنامه‌های وسیعی برای گسترش فروش در آسیای شرقی دارد.
دفتر مرکزی کادیلاک همچنان در محل زادگاهش، شهر دیترویت قرار دارد. این کمپانی با بروز بحران‌های مالی بزرگ سال 2008 و مشکلات جدی پیش آمده برای جنرال موتورز، یکی از سیاه‌ترین دوران حیاتش را پس از افول خود در دهه 80‌میلادی تجربه کرد اما با سیاست‌های نوین توانست مجددا خود را احیا کند و از حیث آمار فروش در رتبه قابل قبولی قرار بگیرد.
کادیلاک از ابتدای قرن بیست‌و‌یکم، فلسفه هنر و علم (Art and Science) را در طراحی محصولات خود خود به کار می‌گیرد؛ فلسفه‌ای که تاکید زیادی بر مانورهای شارپ داشته و بیانگر به‌کارگیری نهایت هوشمندی و تکنولوژی در طراحی محصولات با شکوه و مجلل با ذات اسپرت است؛ زبان طراحی‌ای که برای نخستین‌بار ‌روی کادیلاک CTS به صورت کاملا مشهودی ظهور کرد.

برخاسته از گور در معدن صنعت خودروسازی
کادیلاک در حقیقت از بقایای کمپانی اولیه از میان رفته هنری فورد تشکیل شد. کمپانی خودروسازی هنری فورد، در سال 1901 در نتیجه تلاش برای سازماندهی مجدد به کمپانی خودروسازی دیترویت به وجود آمد و دومین شرکت تاسیسی هنری فورد و نخستین تلاش وی برای داشتن یک کمپانی خودروسازی به حساب می‌آمد. عمر کوتاه این کمپانی با آغاز اختلافات مالی بین بخش مدیریت و سرمایه‌گذاران، در سال 1902 به پایان خود رسید. هنگامی که هنری فورد برای تاسیس مجموعه‌ای جدید، کمپانی خود را ترک کرد، آنچه که از مجموعه باقی مانده بود را به ویلیام مورفی (William Murphy) و لموئل بوئن (Lemuel Bowen) واگذار کرد؛ 2 پشتیبان مالی‌ای که از هنری فورد بابت زمان و هزینه زیادی که صرف خودروی مسابقه‌ای فورد 999 کرده بود، ناراضی بودند.
پس از خروج هنری فورد به همراه گروهی از شرکایش، ویلیام و لموئل تصمیم گرفتند تا کمپانی و سرمایه بلا‌استفاده خود را فروخته و به پول نقد تبدیل کنند. بنابراین از مهندسی به نام هنری مارتین للاند (Henry M. Leland) که در کمپانی Leland & Faulconer Manufacturing مشغول به کار بود و یکی از موسسان و طراح ارشد آن به شمار می‌آمد، دعوت کردند تا برای ارزیابی ملک و تاسیسات کمپانی هنری فورد به دیدن آنها بیاید. للاند با مشاهده شرایط و تجهیزات کمپانی، متوجه شد که این مجموعه بلااستفاده، یک فرصت استثنایی برای گسترش تولید پیشرانه‌های تک‌سیلندر للاند است. بنابراین با ویلیام و لموئل وارد مذاکره شد و آنها را متقاعد کرد تا به جای فروش و انحلال امتیاز کمپانی، آن‌را حفظ کرده و با نام جدیدی فعالیت آن را دوباره از سر بگیرند.
نتیجه این بود که در 22 آگوست 1902 کمپانی جدید کادیلاک فعالیت خود را در مجموعه‌ای که سابقا کمپانی هنری فورد نامیده می‌شد، آغاز کرد. نام فرانسوی کادیلاک نیز به یادبود کاوشگر بزرگ فرانسوی و موسس شهر دیترویت، Antoine Laumet de la Mothe, sieur de Cadillac (به اختصار آنتونی لومت سر کادیلاک) انتخاب شد.

نخستین گام
کمپانی کادیلاک کار خود را در ابتدا با ساخت 2 مدل اتومبیل با پیشرانه تک‌سیلندر 10 اسب بخاری آغاز کرد. توسعه این خودروها تا اکتبر 1902 زمان برد. اختلافات زیادی پیرامون زمان خروج نخستین نمونه کادیلاک وجود دارد اما اکثر منابع تکمیل نخستین نمونه تولیدی را در 17 اکتبر ذکر کرده‌اند. این خودروها که Runabout (برای مدل‌ دو‌نفره) و Tonneau (برای مدل‌ چهار‌نفره) نامیده می‌شدند، شباهت زیادی به فورد مدل A 1903 و فرانسوی‌های هم‌عصر خود نظیر ساخته‌های د ‌‌دیون بویتون، کلِمُن بایار و رنو داشتند. هر دو مدل که توسط هنری للاند طراحی شده بودند، با پیشرانه‌ تک‌سیلندر ساخت Leland & Faulconer مونتاژ شدند.
کادیلاک تصمیم گرفت که هر سال این برادران دوقلو را بهبود دهد و مجهزتر کند. بدین ترتیب تولید ابتدا از مدل A آغاز و پس از آن با مدل‌های C ،‌B و ... تا T در سال 1908 ادامه یافت. مدل هرسال با تغییرات فراوان در طراحی بدنه و امکانات بیشتر عرضه می‌شد. در ابتدا اکثر نمونه‌ها از همان پیشرانه تک‌سیلندر للاند معروف به Little Hercules (هرکول کوچک) که 1600‌سی‌سی حجم داشت، بهره می‌بردند اما پس از ارائه مدل D، پیشرانه 4 سیلندر مجهز به زمانبندی متغیر سوپاپ نیز برای محصولات توسعه یافت که در آن دوران فناوری بسیار پیشرفته‌ای به شمار می‌رفت. خودروهای کادیلاک به سرعت نظرات را به خود جلب کردند. محصولات این کمپانی در قیاس با رقبای خود با دقت و کیفیت بسیار بالاتری ساخته می‌شدند، تکنولوژی‌های به‌روزتری داشتند و قابل اطمینان‌تر بودند. در نتیجه عملکرد بهتری را نیز ارائه می‌دادند و وجهه لوکس‌تری نیز با توجه به تجهیزات و تکنولوژی‌های موجود داشتند. این موضوع به‌تدریج باعث شد که نام کادیلاک در فرهنگ عامه مترادف با کیفیت، مرغوبیت و پرستیژ بالا باشد.

رویای نسل‌ها
کادیلاک در سال 1905 رسما با Leland & Faulconer Manufacturing ادغام شد و مجموعه جدید به صورت کلی Cadillac Motor Company نام گرفت. در سال 1906، کادیلاک نخستین کمپانی جهان بود که خودرویی با بدنه تمام پوشیده و کابین‌مانند را به تولید انبوه رساند. تقریبا از آن دوران خودروهای کادیلاک هویت خاص خود را پیدا کرده و از فرم خودروهای فرانسوی آن دوره تا حدودی فاصله گرفتند؛ هویتی که در tonneau 9HP لیموزین و مدل tonneau کوپه 1906 به چشم می‌خورد.
جولای 1909 نقطه عطفی برای تاریخ کادیلاک بود. در این زمان کل دارایی کمپانی به ارزش 4.5 میلیون دلار در اختیار جنرال موتورز قرار گرفت. از آن دوران عملا کادیلاک حکم برند لوکس مجموعه جنرال موتورز را پیدا کرد.
در سال 1912 کادیلاک نخستین کمپانی خودروسازی تاریخ بود که از سیستم برق کامل شامل سوئیچ، باتری و دینام برای راه‌اندازی موتور استارت الکتریکی، سیستم جرقه‌زنی و روشنایی چراغ‌ها ‌روی خودروهای خود بهره برد. ابداع موتور الکتریکی برای راه‌اندازی پیشرانه، اختراعی مبهوت‌کننده برای آن دوران محسوب می‌شد. تنها کافی بود در کابین گرم و راحت کادیلاک خود نشسته و استارت بزنید تا پیشرانه روشن شود. دیگر خبری از هندل‌های خطرناک و غیر‌قابل استفاده نبود. این ابداعات موجب شد تا کادیلاک دو بار در سال‌های 1908 و 1912 برنده جایزه Dewar Trophy شود؛ جایزه‌ای که هرساله از جانب باشگاه سلطنتی اتومبیل بریتانیا به خودروهایی اعطا می‌شد که بهترین عملکرد را در قیاس با رقبای خود در آن سال داشته باشند.

نخستین قلب تپنده V8 آمریکا
در سال 1915، کادیلاک نخستین پیشرانه V8 آمریکایی را با زاویه بلوک 90 درجه به تولید انبوه رساند. شاید این واقعه را بتوان مهم‌ترین بخش تاریخ صنعت خودروی آمریکا دانست. تصور خودرو آمریکایی و فرهنگ خودرو سواری آمریکا بدون پیشرانه V8 ممکن نیست. تا پیش از کادیلاک، فرانسوی‌ها و در راس آنها د دیون بویتون تولید‌کننده عمده پیشرانه‌های V8 محسوب می‌شدند. حداکثر قدرت تولیدی پیشرانه V8 کادیلاک 70 اسب بخار و حداکثر گشتاور تولیدی آن به 240 نیوتن‌متر می‌رسید که اعداد و ارقامی قابل توجه بود. این پیشرانه که L-Head نامیده شده بود، ‌روی کادیلاک تایپ 51 نصب شد.
محبوبیت این پیشرانه 5.4 لیتری به حدی رسید که در سال اول 13 هزار دستگاه از آن به فروش رفت‌. اما نقطه اوج نوآوری کادیلاک در مدل تایپ 53 بروز کرد؛ جایی که کادیلاک با طراحی مجدد سوپاپ‌ها و میل‌لنگ قدرت پیشرانه L-Head را به 80 اسب بخار رساند. اما آنچه ‌کادیلاک تایپ 53 را تاریخی کرده بود، پیشرانه آن نبود. تایپ 53 نخستین خودرو تاریخ با ادوات کنترلی استاندارد خودروهای امروزی است. ترتیب پدال‌ها، محل قرارگیری اهرم تعویض دنده و آرایش جا رفتن دنده‌ها و حتی محل قرارگیری سوئیچ استارت در این خودرو همانند یک خودرو مدرن امروزی است. این خودروها کادیلاک را به اوج محبوبیت خود رساندند.
کادیلاک ‌روی قله نوآوری و افتخار ایستاده بود و همه آن را به عنوان استانداردی نوین در صنعت خودرو می‌دانستند. دوران طلایی این خودروساز در حال آغاز بود.