عصر خودرو- هم‌زمان با انجام بخش دیگری از مبارزات مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری امریکا که روز سه‌شنبه گذشته در ایالات میشیگان ـ مهد و مرکز خودروسازی امریکا ـ برگزار شد، میان دو نماینده حزب دموکرات که نامزد ریاست جمهوری هستند ـ شاید برای نخستین‌بار با این شدت ـ بحث و جدل‌های پُر چالشی شکل گرفت.
به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، محورهای اصلی این مجادله‌های کلامی به‌طور مشخص مربوط به 3 موضوع و حوزه بسیار مهم و حساس این کشور بود: تجارت، اسلحه و صنعت خودروسازی.
در خلال برگزاری انتخابات اولیه ایالت میشیگان، هیلاری کلینتون به عنوان نماینده و نامزد پیشتاز حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری تلاش زیادی کرد تا چهره برنی سَندِرز، تنها رقیب هم حزبی‌اش را مخدوش کند و در این راستا، چندین مرتبه به عملکرد و اظهارنظرهای سندرز در رابطه با صنعت خودروسازی امریکا در طول یک دهه گذشته اشاره کرده و وی را به چالش کشید. هنگام برگزاری مناظره انتخاباتی رودرروی دو نامزد حزب دموکرات در روز سه‌شنبه 18اسفند (هشتم مارس) هیلاری کلینتون به عنوان نخستین یورش کلامی، موضوع مخالفت سندرز با اعطای کمک‌های مالی به صنعت خودروسازی امریکا در سال 2009میلادی ـ بحبوحه بحران مالی جهانی ـ را پیش کشید. البته گروهی از تحلیلگران، این قبیل اقدامات را که با هدف کسب امتیاز، آن هم در سال سرنوشت‌ساز انتخابات ریاست جمهوری امریکا انجام می‌شود، بی‌معنی و نادرست ارزیابی می‌کنند. در دنیای مجالس قانون‌گذاری و به‌طور مشخص، در عالم نمایندگی کنگره امریکا، به‌ویژه هنگام تصمیم‌گیری‌ها و رای‌دادن نمایندگان، مقوله‌ای به نام «حقیقت» به ندرت مشاهده می‌شود با این وجود، در مواردی که یاد شد ممکن است برای بسیاری از نمایندگان اذیت و زحمت زیادی ایجاد شود. در طول انجام مناظره انتخاباتی، بحث‌وجدل‌های ضعیف و کم‌مایه‌ای که میان دوطرف و به‌ویژه از سوی کلینتون خطاب به سندرز شکل گرفت دارای یک ویژگی و نقطه اشتراک برجسته بود و آن ضعیف و اشتباه جلوه دادن عملکرد سندرز در هنگام وقوع رویدادها و چالش‌های مهم گذشته بود تا به عنوان نتیجه‌گیری، نوعی سردرگمی را در رابطه با گفته‌ها و عملکرد او برای حاضران و بینندگان و شنوندگان مناظره به تصویر بکشد.
من (نویسنده اصل این گزارش در مجله فوربس) به شخصه جزو طرفداران و حامیان سندرز نیستم اما باید مدنظرمان باشد که حقیقت همواره و در هر شرایطی بیشترین اهمیت را دارد. وزیر امور خارجه پیشین امریکا (کلینتون) در ایالت مهد موتور و خودرو (میشیگان) و در جریان مناظره انتخابات ریاست‌جمهوری، سندرز را به دلیل رای ندادن وی به لایحه ارائه کمک مالی به صنعت خودروسازی امریکا، چندبار سرزنش کرد. اما به جز این موارد، معلوم نشد که لایحه «برنامه تقویت سرمایه» موردنظر آیا برای تقویت و کمک مالی بانک‌های وال‌استریت طراحی شده بود یا خودروسازی؟ آیا می‌توانست بانک‌هایی که با افتضاح پرداخت وام‌های رهنی (مسکن) بدون پشتوانه خودشان، آسیب‌های شدیدی به بدنه اقتصاد امریکا وارد کرده بودند، را نجات دهد و در عین حال آیا قادر بود هم‌زمان، صنعت خودروسازی را هم از شرایط بحرانی خودش خارج کرده و رهایی ببخشید؟ در رابطه با این لایحه هر چند هر دو سناتور رای خودشان را اعلام کردند، کلینتون رای مثبت داد و سندرز رای منفی، اما این رییس‌جمهور (وقت) امریکا، بوش بود که این لایحه را امضا کرد تا تبدیل به یک قانون رسمی در کشور شود. البته پیش از آن در دسامبر 2008 بود که مجلس سنای امریکا لایحه جداگانه‌ای را برای ایجاد یک صندوق نجات مالی ویژه صنعت خودروسازی تدوین و ارائه کرد. آن لایحه در جلب‌نظر و کسب آرای 60 نماینده مجلس ـ به عنوان آرای فیلیباستر ـ شکست خورد زیرا نمایندگان جمهوری‌خواه مجلس از دادن رای مثبت به این لایحه که با هدف نجات 3 شرکت اصلی خودروسازی امریکا جنرال‌موتورز، فورد و کرایسلر مطرح شده بود خودداری کردند. دلیل مخالفت نمایندگان جمهوری‌خواه مجلس امریکا این بود که قصد داشتند با استفاده از موقعیت‌شان سعی و تلاش خودشان را به‌کار بگیرند و اتحادیه کارگران متحد خودروسازی امریکا را نابود کنند زیرا اعضای این اتحادیه می‌خواستند از منافع این کمک‌های مالی به صنعت خودروسازی سود برده و صندوق‌های خدمات بهداشتی ـ درمانی و حمایت از بازنشستگان را تقویت کنند. هر دو نامزد ریاست جمهوری ـ کلینتون و سندرز ـ به آن لایحه رای مثبت دادند. اما مجموعه اتفاقات بعدی درنهایت سندرز را به این نتیجه رساند که از تایید دومین لایحه و دادن رای مثبت به آن خودداری کند زیرا معتقد بود که آن لایحه درحقیقت کمک به بانک‌های وال‌استریت است نه تقویت خودروسازی. آن لایحه کمک مالی که مورد مخالفت سندرز و تایید کلینتون قرار گرفته بود درنهایت پذیرفته شد تا به کمک صنعت خودروسازی امریکا بیاید.
سندرز در رابطه با آن لایحه معتقد بود که بخش زیادی از فعالیت‌های تولیدی صنعت خودروسازی امریکا به بیرون‌شهرهای بزرگ این کشور و حتی به آن سوی مرزهای امریکا منتقل شود درحالی که وزیر امور خارجه پیشین امریکا تاکید کرد که انجام این‌کار به قیمت از دست دادن میلیون‌ها شغل در کشور تمام خواهد شد. پس از تصویب این لایحه و تبدیل شدن آن به قانون، سندرز کلینتون را متهم کرد که به دلیل نزدیکی او با بانک‌های وال‌استریت اقدام به حمایت از لایحه موردنظر کرده بود و کمکی که به نام صنعت خودروسازی امریکا تصویب شده درواقع کمک به بانک‌های قدرتمند این کشور است که با پرداخت وام‌های بسیار زیاد و بی‌حساب و کتاب، موجب شکل‌گیری بحران مالی بین‌المللی در سال‌های 2008 و 2009میلادی شدند.
