نسل اول اکولاین که در اوایل دهه 1960 میلادی معرفی شد، از یک الگوی «کنترل-جلو» استفاده می‌کرد. در این حالت، راننده و مسافر کنارش بر روی محور جلو قرار می‌گرفتند و موتور نیز بین آنها جاسازی شده بود. ولی در اواخر این دهه، فورد دریافت که انتقال موتور به جلوی راننده می‌تواند موقعیت بسیار خوبی برای افزایش فضای داخلی و تنظیم بهتر محیط کابین ایجاد کند.

بعداً‌ مشخص شد که فورد کار درستی را انجام داده است و بر این اساس، شورولت و دوج نیز همین راه را در پیش گرفتند و هر دو در سال 1971، از یک الگوی جدید در ون‌های خود استفاده کردند. در همین حال، فورد در سال 1975 با افزایش کارآیی داخل کابین، سطح خود را از این هم فراتر برد. دوج در آن زمان یک ون کشیده 15 سرنشینه داشت و فورد نیز بالاخره برای رقابت با آن، مدل «سوپر واگن» با بدنه کشیده و ظرفیت 15 مسافر را عرضه کرد. در طول بیش از 12 سال، فورد اکولاین تغییر چندانی به خود ندید و تنها دو بار اصلاحات جزئی در ظاهر خود پیدا کرد. اولین مورد در سال 1992 بود که گوشه‌های نرم به بدنه اضافه شدند و دومی، استفاده از تزئینات مشترک با پیکاپ‌های فورد در سال 2008 بود.

همچنان که سری E در طول دهه‌های متوالی با موفقیت در داخل خاک ایالات متحده به پیش می‌رفت، پسرعموی آن در آن‌سوی آبهای اقیانوس، یعنی «ترانزیت» از موفقیتی مشابه بهره‌مند بود. این داستان تا جایی ادامه یافت که برای مدل 2015، تولید نسخه‌های مسافری و باربری سری E متوقف شد و فورد تزانزیت مدل 2015 جایگزین گشت. فورد نسخه‌های مختلفی از ترانزیت به مشتریان پیشنهاد می‌دهد؛ از جمله سقف کوتاه، متوسط یا بلند، یک فاصله محوری 3302 یا 3759 میلی‌متری (برای فاصله محوری بزرگتر می‌توان یک بدنه کشیده انتخاب کرد)، چرخ‌های عقب تکی یا دوگانه، صندلی برای 8، 10، 12 یا 15 سرنشین، و یا به عنوان یک ون دو سرنشینه باربری و همچنین گزنیه‌های پیشرانه شامل موتور توربو-دیزل 3/2 لیتری پنج سیلندر ، موتور تنفس طبیعی 3/7 لیتری V-6 و یا یک موتور دو توربوشارژر 3/6 لیتری اکوبوست V-6. بنابراین انتخاب‌های متعددی برای مدل فورد ترانزیت وجود خواهد داشت. خودرویی که در اینجا تست شده، یک ترانزیت 350 واگن XLT HR است؛ به این معنا که از فاصله محوری 3759 میلی‌متری، چرخ‌های عقب تکی، سقف بلند، در کشویی بزرگ در سمت راست بهره می‌برد و پنجره‌‌ها نیز به صورت کامل هستند. به لطف این پنجره‌ها، دید مناسبی نسبت به محیط بیرون ایجاد شده است. البته رقیب بزرگ این ون، یعنی مرسدس‌بنز/فرایت‌لاینر اسپرینتر، همین سطح از پنجره را در اختیار قرار می‌دهد، ولی شیشه جلو و پنجره‌های درهای جلو در «ترانزیت» عمق بیشتری دارند و شرایط مانور بهتری را در محیط‌های کوچک ایجاد می‌کنند؛ چیزی که برای یک وسیله نقلیه با طول نزدیک به 6 می‌تواند بسیار دور از ذهن باشد. ترانزیت برای دور زدن (U-turn) نیاز به 13/32 متر فضا دارد (این فضا برای مدل با فاصله محوری معمولی 11/95 متر است). سیستم فرمان هیدرولیک فورد ترانزیت، اگر چه بیش از حد تحت تأثیر سیستم دستیار فرمان به نظر می‌رسد، ولی مستقیم و خطی عمل می‌کند. در همین حال، سیستم تعلیق استرات جلو که از میله ضدّ لغزش نیز استفاده می‌کند، دینامیک ترانزیت را تا حدودی از حدّ یک «ون» فراتر برده است. آمار مربوط به تست لغزش در پیچ چندان جالب‌توجه نیست، ولی برای ترانزیت چسبندگی 0.67 g کاملاً مناسب است. همچنین اگر با این ون 3 تُنی سرعت بگیرید، یک بدفرمانی متعادل مشاهده خواهید کرد.

در همین حال، سیستم کنترل پایداری وارد عمل می‌شود تا رابطه‌ای سالم بین چرخ‌های 16 اینچی و تایرهای 235/65 کانتیننتال VancoFourSeason ایجاد کند. با توجه به اعتماد به نفسی که بابت چرخ‌ها وجود دارد، کمتر واهمه‌ای نسبت به استفاده از تمام پتانسیل 310 اسب‌بخار و 542 نیوتن‌متر تولید شونده توسط موتور 3/5 لیتری اکوبوست V-6 در ترانزیت وجود خواهد داشت. ابن اکوبوست بیشتر از آنچه که انتظار می‌رود، سریع است و حداکثر گشتاورش را از 2250 دور بر دقیقه در دسترس قرار می‌دهد. در حالتی که تنها راننده در ون نشسته است، فورد ترانزیت می‌تواند در عرض 7/5 ثانیه به سرعت 96/6 کیلومتر بر ساعت برسد و این زمان برای مسافت یک‌چهارم مایل 15/9 ثانیه است. ترانزیت در این حالت، با سرعت نهایی 141/6 کیلومتر بر ساعت از انتهای مسیر می‌گذرد. این در حالی است که در بررسی رام پرو مستر 1500 کارگو ون مدل 2014 با موتور V-6 و دیفرانسیل جلو، با وزن به مراتب‌ کمتر، در 16/5 ثانیه از مرز یک‌چهار مایل گذشته است. بنابراین اگر به دنبال مسابقات درگ با ون هستید، فورد ترانزیت را می‌توانید به عنوان یکی از گزینه‌ها درنظر بگیرید! در حین رانندگی با فورد ترانزیت، راننده می‌تواند با فشرده یک دکمه کوچک بر روی شیفتر، دنده مورد نظر را انتخاب کند؛ با این وجود، و تا جایی که در یک مسیر کوهستانی قرار نداشته باشید، گیربکس اتوماتیک در طول مسیر وظیفه خود را به‌خوبی انجام خواهد داد. قابلیت‌های بالا در ترمزگیری یا مصرف سوخت کم، چیزهایی نیستند که بتوان آنها را از یک «ون» انتظار داشت. در حالی که فاصله توقف 61/57 متری از سرعت 112/65 کیلومتر بر ساعت تقریباً‌ مشابه فاصله 60/65 متر در رام پرو مستر و 59/13 متر در مرسدس‌بنز اسپرینتر است، ولی مصرف سوخت ترکیبی 10/7 لیتری مشاهده‌شده در ترانزیت کاملاً نسبت به مصرف سوخت 16/8 لیتری در بررسی پرو مستر 1500 متفاوت است. البته این را هم باید اشاره کنیم که در بررسی حاضر، مسافت زیادی در بزرگراه طی شده، ولی رانندگی ترکیبی اطراف شهر نیز کم نبوده است. مزیّت دیگر ترانزیت در قیمت آن است. مدل پایه مسافری «ترانزیت» با قیمتی برابر 33 هزار و 465 دلار در دسترس است.

این در حالی است که کمترین هزینه‌ای که باید برای داشتن یک اسپرینتر مسافری پرداخت، 40990 دلار است. در همین حال، قیمت پایه برای مدل با سقف بلند XLT تست‌شده در اینجا 42025 دلار بوده است و البته یک سری آپشن‌ها نیز برای آن استفاده شده‌اند؛ از جمله 1865 دلار برای موتور اکوبوست V-6، 325 دلار برای محور عقب لغزش‌محدود، 675 دلار برای شیشه «حریم‌خصوصی»، 75 دلار برای گرم‌کن بلوک موتور، 295 دلار برای باتری‌های دوگانه و یک سری تجهیزات دیگر که در مجموع، قیمت ترانزیت را به 46730 دلار رسانده‌اند. شرایط با دوره‌ای مانند چند دهه قبل که فورد ون‌های خود را به بازار خودرو شناساند، تغییرات زیادی داشته است. اکنون جایگزین‌های زیادی در بازار برای مشتریان به وجود آمده‌اند؛‌ کراس‌اور‌ها، شاسی‌بلندها و حتی مینی‌ون‌ها، از جمله وسایل نقلیه‌ای هستند که شرایط بازار را روز به روز برای ون‌های فول‌سایز سخت‌تر می‌کنند. با این حال، برای کسانی که در حمل و نقل نیاز به وسیله‌ای با ابعاد مناسب دارند، هیچ جایگزینی برای یک ون وجود ندارد. مشخصات:

    نوع خودرو: موتور جلو، دیفرانسیل عقب، 12 سرنشین، 3 در ون.
    قیمت مدل تست: 46730 دلار (قیمت مدل پایه: 34965 دلار).
    نوع موتور: DOHC با 24 سوپاپ V-6، دو توربوشارژر و خنک‌کننده داخلی،بلوک و رویه آلومینیومی، انژکتور سوخت مستقیم.
    گنجایش: 3497 سی‌سی.
    قدرت: 310 اسب بخار در 5500 دور در دقیقه.
    گشتاور: 542/33 نیوتن‌متر در 2250 دور در دقیقه.
    گیربکس: 6 سرعته اتوماتیک با حالت شیفت دستی.

ابعاد:

    فاصله محوری: 3/749 متر.
    طول ماشین: 5/982 متر.
    عرض: 2/065 متر.
    ارتفاع: 2/797 متر.
    وزن کلی: 2926 کیلوگرم.

تست‌های سرعت:

    صفر تا 96/6 کیلومتر بر ساعت: 7/5 ثانیه.
    صفر تا 144/8 کیلومتر بر ساعت: 16/7 ثانیه.
    استارت در حال حرکت بین 8 تا 96/6 کیلومتر بر ساعت: 8/2 ثانیه.
    عبور از یک‌چهارم مایل: 15/9 ثانیه با سرعت نهایی 141/62 کیلومتر بر ساعت.
    سرعت نهایی (با محدودیت قانونی): 156/1 کیلومتر بر ساعت.
    مسافت ترمز از سرعت 112/6 کیلومتر بر ساعت: 61/57 متر.
    چسبندگی در پیچی به قطر 300 فوت: 67g.

مصرف سوخت:

    تخمین سازمان حفاظت محیط زیست امریکا: اعلام نشده.
    مصرف سوخت در تست: 10/7 لیتر در هر 100 کیلومتر.