به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از صمت، از سویی دیگر ساخت خودروهای هیبریدی نیاز به فناوری های‌تک دارد و از آنجایی که زنجیره تامین قطعات در ایران بر مبنای سوخت‌های احتراق داخلی انجام می‌شود، پلتفرم خودروها بر پایه سوخت‌های دوگانه‌سوز شکل نگرفته است. برای صنعت خودرو دورنمایی تعریف شده که براساس آن خودروسازان خارجی به سمت تولید خودروهای هیبریدی و برقی حرکت می‌کنند.
اگر این خودروسازان روی فناوری این خودروها تمرکز کرده‌اند، خودروسازان داخلی نیز باید تا چند سال آینده به این سمت روی آورند زیرا این مسئله به صورت الزام تعریف شده است. برای نمونه تا 25سال آینده بخش قابل‌توجهی از خودروهای تولیدی هیبریدی خواهد بود و در این میان ایران هم تافته جدا بافته نیست، باید رویه خود را با این حرکت همسو کند. گاهی فناوری خودروسازان را به سمت خود می‌کشاند و خودروسازان نمی‌توانند در برابر آن مقاومت کنند. در شرایط فعلی شاید ساخت خودروهای هیبریدی در کشور در مرحله زیان قرار داشته باشد اما برای همگام شدن با نقشه راه خودروسازان جهانی، باید تولید خودروهای هیبریدی در ایران آغاز شود.
باتری خودروهای هیبریدی از فناوری پیچیده‌ای برخوردار بوده و وزن سنگینی دارد. پیمایش این خودروها نیز در مسیر کوتاهی است و به‌طور معمول پس از طی مسافتی حدود 80 کیلومتر نیاز به شارژ دوباره دارند. اگر دولت تصمیم به سرمایه‌گذاری در این زمینه دارد باید به مسائلی ازجمله زیرساخت‌ها، ارائه تسهیلات خرید، توانمندی فناوری خودروسازان و شبکه تامین توجه داشته باشد تا به مرحله معنی‌داری رسید. این موضوع در بخش موتورسیکلت هم مصداق می‌کند.
صادق عابدی - عضو هیات علمی دانشگاه قزوین
