بچه شیر سرانجام به دام افتاد!

به گزارش پایگاه خبری «عصر خودرو»، فراهم شدن شرایط این ملاقات هم کاملا اتفاقی بود؛ در جریان روز اول نمایشگاه خودرو ژنو با یکی از خبرنگاران فرانسوی آشنا شدیم که با خودروی شخصی خود مسیر حدود 6 ساعته پاریس تا ژنو را پیموده بود. وی وقتی مصاحبه ما با مدیرعامل پژو را دید و از علاقه‌ ایرانی‌ها به 2008 شنید، در سالن خبرنگاران خود را به ما رساند و عنوان کرد به‌تازگی یک پژو 2008 از سری GT Line خریداری کرده است و اگر مایل باشیم می‌تواند آن را برای تست‌های شهری و جاده‌ای در اختیار ما قرار دهد و این‌گونه بود که در صبح دومین روز از نمایشگاه خودرو ژنو فرصت ملاقات با 2008 نصیبمان شد و آنچه می‌خوانید ماحصل این ملاقات در کشور زیبای سوئیس و شهر ژنو است.
***
بازار خودرو در سال‌های اخیر تغییرات زیادی داشته و شرکت‌های خودروساز هم برای عقب نماندن از قافله ناچار به همراهی با این تغییرات هستند. یکی از اصلی‌ترین تغییرات بازار، علاقه عمومی در بازارهای جهانی و به‌ویژه بازارهای خارج از آمریکا (که به‌طور سنتی وانت‌ها و شاسی‌بلندهای بزرگ را می‌پسندند) به خودروهای کراس‌اوور و شاسی‌بلند است، علاقه‌ای که موجب شده شرکت‌های بسیاری در اروپا برای نخستین بار وارد این کلاس از خودروها شوند. پژو هم از حدود یک دهه پیش با آگاهی از این موضوع طرح تولید کلاس کراس‌اوور ها را کلید زد و به این ترتیب خانواده کراس‌اوور ها و شاسی بلند با کدهای چهاررقمی و دو صفر در میان کد و با مدل 3008 در سال 2008 آغاز شد و پس از آن 5008 به بازار آمد. با وجود بی‌تجربه بودن پژو در این بازار، روند عرضه این خودروها موفق بود و به همین دلیل و برای پاسخ به نیاز بازار در کلاس کراس‌اوور های کوچک، در سال 2013، این شرکت محصول جدید خود 2008 را به بازار عرضه کرد، خودرویی که بر روی پلتفرم پژو 208 بنا شده بود و بسیاری از خصوصیات فنی آن را هم به ارث برده بود. این خودرو توانست موفقیت‌های زیادی در اروپا کسب کند و در سال 2016 نمونه‌های فیس‌لیفت شده آن با تغییراتی در طرح چراغ‌ها، جلو پنجره، سپرها و ... روانه بازار شد.
موتور و گیربکس
پژو تمرکز زیادی بر بازارهای اروپایی دارد و به همین دلیل و برای پاسخ به نیاز خریداران در این بازار، توسعه فناوری‌های جدید موتور را در یک دهه اخیر در دستور کار خود قرار داده است. اروپایی‌ها موتوری می‌خواهند که کم‌مصرف باشد و آلایندگی پایینی داشته باشد. همه این‌ها کافی نیست چراکه در کنار این‌ها موتور باید دوام بالایی داشته باشد و قدرت مناسبی هم ارائه دهد. با چنین نیازهایی پژو به سمت توسعه موتورهای کوچک و بهره‌گیری از توربوشارژر برای افزایش توان موتورها رفت ضمن آنکه در یک دهه اخیر همکاری گسترده‌ای با BMW آلمان داشت و این دو شرکت مشترکا توانستند طیفی از موتورها را توسعه دهند که هم‌اکنون نیز بر روی محصولات پژو، سیتروئن، DS و مینی و ب ام و استفاده می‌شود.
به 2008 بازگردیم، جایی که خودروی مورد آزمایش با برچسب GT Line از بالاترین موتور قابل عرضه در بازارهای اروپایی بهره می‌برد. پژو برای این خودرو از موتور 1.2 لیتری سه سیلندر جدید خود بهره گرفته است که البته همزمان بر روی مدل‌های مختلفی از محصولات پژو، سیتروئن و DS نصب می‌شود. شاید در نگاه اول وقتی عبارت "سه سیلندر" را بشنویم به یاد یک موتور اقتصادی، کم‌مصرف و در عین حال کم‌توان بیافتم اما 2008 ما اصلا کم‌توان نیست چراکه برای تقویت این موتور و هماهنگ شدنش با نیازهای خودرویی در کلاس 2008، با بهره‌گیری از توربوشارژر توان این موتور به 130 اسب بخار رسیده است. این عدد وقتی در کنار عبارت SUV، آنچه که پژو برای 2008 به کار برده قرار می‌گیرد شاید کم به نظر برسد اما واقعیت آن است که 2008 نه یک SUV که یک کراس‌اوور کامپکت است و بر مبنای یک هاچ‌بک شهری بنا شده و به این ترتیب چنین عددی می‌توان راضی کننده باشد. شاید وضعیت برای 2008 با شنیدن این جملات کمی بهتر شود اما خبر خوب زمانی است که گشتاور 230نیوتون متری این خودرو را می‌شنوید. بهره‌گیری از توربوشارژر باعث شده موتور این خودرو بتواند گشتاور بالایی را در دور موتور پایین تولید کند به‌گونه‌ای که حداکثر گشتاور در دور موتور 1750 به دست می‌آید و از آن پس تا دورهای موتور بالا به شکل تقریبا خطی باقی می‌ماند. همه این‌ها یعنی این خودرو می‌تواند شتاب گیری‌های میانی خوبی داشته باشد و از کشش مناسبی برخوردار است. اگر هنوز هم به توانایی‌های این موتور شک دارید بهتر است بدانید این موتور توانسته در سال‌های 2015 و 2016، عنوان موتور برتر سال جهان را در کلاس موتورهای 1 تا 1.4 لیتری از آن خود کند و بالاتر از موتورهای ب ام و، فولکس‌واگن و فیات بنشیند و مهم‌تر اینکه به سلطنت طولانی مدت موتورهای فولکس‌واگن در این کلاس خاتمه داده. به این ترتیب شاید دلایل زیادی برای اعتماد به این موتور وجود داشته باشد و همان‌گونه که در ادامه و در بخش آزمون عملی پژو 2008 خواهید خواهند، این موتور با وجود حجم کم و سه سیلندر بودنش عملکرد مناسبی هم داشته است.
برای انتقال توان موتور 2008، پژو گزینه‌های مختلفی را پیشنهاد می‌کند که البته انتخاب آن‌ها بیشتر بر مبنای حجم موتور خودرو است تا بتواند به بهترین شکل گشتاور و قدرت را به چرخ‌ها منتقل کند. در حال حاضر 2008 را می‌توان با طیفی از گیربکس‌های 5 و 6 سرعته دستی و 4 و 6 سرعته اتوماتیک خریداری کرد که بر روی موتور 1.2 لیتری توربو، بالاترین گیربکس که نمونه 6 دنده اتوماتیک است نصب می‌شود. این گیربکس با همکاری شرکت آیسین ژاپن به‌عنوان بزرگ‌ترین تولیدکننده گیربکس‌های اتوماتیک در جهان ساخته شده و برای انتقال قدرت از مبدل گشتاور بهره می‌برد. پژو این گیربکس را بر روی طیف گستره‌ای از محصولات خانواده PSA از مدل‌های هاچ‌بک تا شاسی‌بلند‌های بزرگ خود نصب می‌کند و در تمامی این کلاس‌ها شاهد عملکرد مناسب این گیربکس هستیم.
گزینه‌های ایرانی قوای محرکه
از زمان اعلام خبر عرضه پژو 2008 در ایران، غیر از اختلاف نظرهایی که میان علاقه‌مندان این خودرو در زمینه آپشن ها وجود داشت، موتور و گیربکس هم یکی از مهم‌ترین نکاتی بود که ذهن خریداران را مشغول می‌کرد. در نگاه اول شاید موتور 1.2 لیتری توربو، مشابه آنچه ما تست کردیم، می‌توانست گزینه خوبی باشد. این موتور فناوری بالایی دارد و همان‌گونه که بعدا خواهید خواند از عملکرد کاملا راضی‌کننده‌ای هم برخوردار است اما بازار ایران اصلا میانه خوبی با موتورهای کم‌حجم و بدتر از آن سه سیلندر ندارد و این مسئله احتمالا به گوش پژویی‌ها هم رسیده است چون در تمامی گفتگویی‌هایی که در این زمینه با آن‌ها داشتیم تاکید می‌کردند 2008 با موتوری قویتر و بزرگ‌تر ازآنچه در اروپا عرضه می‌شود به ایران خواهد آمد. در این زمینه در هفته‌نامه "خودرو امروز" و پایگاه خبری "عصر خودرو" دو مصاحبه، یکی در تهران و دیگری در ژنو با مدیرعامل پژو داشتیم و وی در هر دو مصاحبه تاکید کرد موتور 1.2 لیتری قرار نیست به ایران بیاید و ایرانی‌ها موتوری بزرگ‌تر و قویتر را در اختیار خواهند داشت و این یعنی گزینه نهایی پژو برای بازار ایران موتور محبوب و موفق 1.6 لیتری خواهد بود. ایکاپ هم به‌عنوان شرکت مشترک پژو و ایران‌خودرو در کاتالوگ این خودرو از موتور 1.6 لیتری توربوشارژر دار نام برده و به این ترتیب می‌توان با اطمینان گفت موتوری که در ایران عرضه خواهد شد نمونه 1.6 لیتری است هرچند با توجه به قیمت در نظر گرفته شده برای 2008 در بازار ایران شاید نمونه‌های تنفس طبیعی این موتور هم در بازار ایران عرضه شود.
موتور 1.6 لیتری توربوشارژر دار پژو را می‌توان یکی از موفق‌ترین موتورهای این شرکت در تاریخ فعالیت‌های پژو حداقل در دو دهه اخیر دانست. این موتور در همکاری مشترک با ب ام و طراحی و تولید شده و غیر از محصولات متنوع در خانواده PSA، از سوی ب ام و برای مدل‌های مختلف مینی نیز از آن استفاده می‌شود. فناوری و توانایی‌های این موتور بسیار بالا است و کسب 8 عنوان موتور سال جهان از سوی این موتور را هم می‌توان نشانه‌ای آشکار از توانایی‌های بالای آن دانست به‌ویژه که نباید فراموش کنیم این موتور در کلاس 1.4 تا 1.8 لیتری رقابت می‌کند که کلاس بسیار شلوغی است و به‌عنوان مثال تمامی موتورهای 1.8 لیتری فولکس‌واگن یا موتورهای 1.6 لیتری مرسدس بنز در همین کلاس قرار دارند. این موتور بسته به تنظیمات ECU و میزان بوست توربو می‌تواند قدرت‌های مختلفی را تولید کند اما بالاترین قدرت آن 163 اسب بخار است و گشتاور 240 نیوتون متری را در دور موتور 1400 در اختیار راننده می‌گذارد تا به این ترتیب یکی از قوی‌ترین موتورها در کلاس خود باشد. این موتور هرچند در ایران با پژو 2008 شناخته شد اما هم‌اکنون هم در بازار ایران حضور دارد چراکه محصولات DS نیز از همین موتور بهره می‌گیرند و توانایی‌های آن را پیش از این در DS5 دیده‌ایم. این موتور در بازارهای اروپایی بر روی 2008 نصب نمی‌شود و در این کلاس، پژو آن را بر روی 3008 و مدل‌های بالاتر ارائه می‌کند اما در برزیل شاهد نصب این موتور بر روی 2008 هستیم و از این نظر نصب آن بر روی خودروهای عرضه شده در ایران پدیده چندان عجیبی نخواهد بود هرچند شاید با توجه به قیمت بالای آن، مدل‌های پایه 2008 با موتورهای تنفس طبیعی عرضه شوند.
طراحی داخلی
اگر با دنیای محصولات پژو آشنا باشید در داخل کابین 2008 فضای آشنایی را خواهید یافت چراکه 2008 از فلسفه کلی طراحی محصولات پژو در داخل کابین پیروی می‌کند که از سوی پژو با نام i-Cockpit معرفی شده است. فلسفه طراحی در این کابین بر مبنای ارگونومی و دید بهتر راننده و در دسترس بودن حداکثر سطح اطلاعات مورد نیاز وی بدون نیاز به تغییر مسیر نگاه از جاده استوار است و سه خصوصیت اصلی در طراحی آن در نظر گرفته می‌شود؛ فرمان کوچک‌تر از خودروهای رقیب با ارتفاع نصب پایین‌تر، نشان‌دهنده‌های بالاتر از فرمان و در دید افقی راننده و یک صفحه نمایش میانی پیشرفته که بخش عمده‌ای از سیستم‌های کنترلی خودرو بر روی آن نصب شده است.
به این ترتیب از یک‌سو به دلیل موقعیت قرارگیری و ابعاد فرمان، دیدن نشان‌دهنده بسیار آسان خواهد بود و هیچ بخشی از نشان‌دهنده‌ها پشت فرمان پنهان نمی‌شود. به‌علاوه برای دیدن نشان‌دهنده‌ها نیازی نیست چشم خود را به میزان زیاد پایین بیاورید و عملا دیدتان چندان از مسیر روبرو منحرف نمی‌شود تا جایی که این نشان‌دهنده‌ها از سوی پژو با عنوان HUD معرفی می‌شوند. درنهایت با در اختیار داشتن صفحه نمایش بزرگ میانی، تعداد زیادی از دگمه‌ها حذف می‌شود و به‌راحتی می‌توانید تنظیمانت مختلف خودرو را از این طریق اعمال کنید.
ابعاد خودرو و فضای کابین
2008 هرچند از سوی پژو به‌عنوان یک SUV معرفی شده ولی یک کراس‌اوور کامپکت است، کلاسی بسیار پرطرفدار در اروپا که البته رقبای زیادی هم دارد. با این دیدگاه و در نظر گرفتن این نکته که 2008 بر روی پلتفرمی مشترک با 208 طراحی شده و بسیاری از خصوصیات آن را به ارث برده است، شاید امید زیادی به کابین آن نباشد اما 2008 می‌تواند در این بخش به‌خوبی پیش‌فرض‌های ذهنیتان را باطل کند. از نظر طول این خودرو حدود 20 سانتی‌متر کشیده‌تر از 208 است هرچند این افزایش طول بیش از هر چیز موجب بزرگ‌تر شدن صندوق عقب آن شده و فاصله دو محور آن با 208 یکسان است. البته در مقابل، 2008 از مزیت ارتفاع بلندتر سقف نسبت به 208 بهره می‌برد که باعث می‌شود نشستن داخل این خودرو به‌ویژه برای سرنشینان عقب راحت‌تر باشد. از نظر فضای داخلی نمی‌توان 2008 را خودرویی بزرگ دانست اما فضای کافی برای چهار و یا 5 سرنشین دارد و در بخش عقب هم جای پای قابل‌قبولی را ارائه می‌کنند ضمن آنکه سرنشینان بلندقامت در عقب خودرو مشکلی با برخورد سر و سقف نخواهند داشت.
ایمنی
پژو معمولا در زمینه ایمنی خودروهایش به‌ویژه در سال‌های اخیر عملکرد مثبتی داشته و در 2008 هم می‌توان این مسئله را دید به‌گونه‌ای که پژو 2008 در آزمون ایمنی EuroNCAP توانسته 5ستاره ایمنی کامل را از آن خود کند و این مسئله تاییدی است بر ایمنی بالای این خودرو. 2008 در زمینه ایمنی سرنشینان بزرگ‌سال 88درصد امتیازات را به دست آورد و در زمینه ایمنی کودکان ‌هم موفق به کسب 70درصد امتیازات شد ضمن آنکه با امتیاز 72درصد برای ایمنی عابرین پیاده، در این زمینه نیز عملکرد بسیار خوبی داشت. در زمینه تجهیزات ایمنی هم این خودرو موفق به کسب 70درصد از امتیازات شد تا به این ترتیب از سوی این نهاد معتبر اروپایی به‌عنوان یک خودرو با ایمنی بالا شناخته شود. این خودرو ایربگ های جلو، جانبی جلو و پرده‌ای را ارائه می‌کند ضمن آنکه کمربندهای آن به سیستم پیش‌کشنده و محدودکننده نیرو مجهز هستند تا در زمان تصادف احتمالی فشار کنترل شده و محدودتری را به قفسه سینه سرنشینان وارد کنند. یکی از فناوری‌های قابل‌توجه و البته مفید این خودرو، سیستمی است که از سوی پژو با عنوان سیستم ترمز فعال شهری نامیده می‌شود و به‌طور عمومی خودروسازان آن را با نام سیستم ترمز اضطراری خودکار یا AEB می‌نامند. این سیستم در سرعت‌های پایین‌تر از 20 مایل در ساعت (32 کیلومتر در ساعت) که عملا زمان رانندگی در شهر است، به‌طور خودکار وارد مدار می‌شود و محیط جلوی خودرو را از طریق سنسور ویژه‌ای که پشت آیینه تعبیه شده رصد می‌کند. وظیفه اصلی این سیستم اخطار و کمک به راننده در شرایطی است که به دلیل عدم توجه راننده خودرو در حال برخورد با مانعی (یک خودروی دیگر، عابر پیاده و یا هر مانع دیگر) در جلوی خودرو است. این سیستم ابتدا از طریق یک اخطار صوتی راننده را از خطر مطلع می‌کند و در صورت بی‌توجهی راننده، به‌طور خودکار اقدام به فعال کردن ترمزها خواهد کرد. به این ترتیب به‌طور عمومی خودرو قبل از برخورد به مانع متوقف می‌شود و یا در بدترین شرایط به دلیل کاهش قابل‌توجه سرعت خودرو، شدت برخورد بسیار پایین می‌آید.
در زمینه سایر سیستم‌های ایمنی این خودرو بد نیست بدانید 2008 به‌طور استاندارد به ESP، سیستم کنترل کشش (ASR)، سیستم کنترل پایداری (CDS)، سیستم کمکی ترمز اضطراری (EBA) و درنهایت ABS و EBD مجهز است.
مجموع این عوامل به همراه ساختار فولادی مقاوم 2008 باعث می‌شود این خودرو بتواند تا حد زیادی از وقوع تصادف جلوگیری کند و در صورت وقوع تصادف نیز علاوه بر حفاظت از سرنشینان خودرو، نیروی تصادف را به‌خوبی در بدنه جذب کرده و مانع از تغییر شکل اتاق خودرو می‌شود.
در کنار این‌ها، 2008 به سیستم SOS اختصاصی این شرکت هم مجهز است. نصب این سیستم البته بسته به سطح آپشن خودرو و کشوری که خودرو در آن فروخته می‌شود دارد اما به‌طور کلی یک خط ارتباطی اختصاصی بین شرکت پژو و مالک خودرو است. این سیستم در صورت باز شدن ایربگ ها یا فعال شدن سیستم پیش کشنده کمربندها (که فرمان خود را از سنسور شتاب می‌گیرند و نشان از تصادف خودرو دارد) به‌طور خودکار با مرکز پژو تماس می‌گیرد و وضعیت را اعلام می‌کند. در این لحظه یک خط تماس بین پژو و راننده فعال است تا وضعیت را بررسی کند ضمن آنکه در صورت عدم پاسخ‌گویی راننده یا درخواست وی برای امداد، پژو اقدامات و هماهنگی‌های لازم را انجام می‌دهد. به‌علاوه این سیستم از طریق یک دگمه به‌صورت دستی هم فعال می‌شود و راننده می‌تواند وقوع تصادف برای دیگر خودروها یا مواردی از این دست را گزارش کند.
زمان راندن در طبیعت زیبای سوئیس
در روز ملاقات، مطابق قراری که با مالک خودرو گذاشته بودیم در کنار هتلی در اطراف دریاچه ژنو حاضر شدیم، دریاچه‌ای زیبا در شمال شرق ژنو که آب‌نمای Jet d'Eau به‌عنوان یکی از مشهورترین جاذبه‌های ژنو در آن قرار دارد. دوست روزنامه‌نگار ما مطابق هماهنگی‌ها راس ساعت مقرر حاضر شد و خودرو را به‌راحتی و حتی بدون آنکه در مورد گواهینامه‌های ما سؤال کند در اختیارمان قرار داد (هرچند ازآنجایی‌که پلیس سوئیس مانند این دوست و همکار سهل گیر نیست، گواهینامه‌های بین‌المللی را به همراه داشتیم) و جالب‌تر آنکه تصمیم داشت برای استراحت به هتل بازگردد که البته درنهایت به خواست ما همراهیمان را پذیرفت. البته شخصا ترجیح می‌دهم در زمان آزمون خودرو مالک آن حضور نداشته باشد اما این بار موضوع فرق می‌کرد چراکه ناآشنایی با مسیر و البته تردیدهایی در مورد قوانین رانندگی باعث می‌شد حضور مالک بتواند کمک بزرگی باشد و این‌گونه بود که وی پذیرفت با ما همراهی کند هرچند درنهایت برنامه استراحتش در هتل را به خودرو منتقل کرد و در تمام مسیر در صندلی عقب خوابید!
بررسی را با نمای ظاهری 2008 آغاز کردیم، خودرویی که هرچند پیشتر در نمایشگاه خودرو پاریس، تهران و البته ژنو دیده بودیم اما این بار با نگاهی متفاوت به بررسی آن پرداختیم. 2008 را نباید با دیدگاه یک خودروی شاسی‌بلند و یا حتی یک کراس‌اوور بزرگ بررسی کرد چراکه در این شرایط خودروی بیش از حد کوچک به نظر می‌رسد اما اگر آن را در کلاسی که واقعا هست (کراس‌اوور کامپکت) ببینیم می‌توان گفت ابعاد منطقی دارد. در نمای ظاهری به‌ویژه در مدل‌های 2016 که نمونه‌های فیس‌لیفت شده هستند، جسارت در طراحی کراس‌اوور ها و شاسی‌بلندهای پژو بیش از مدل‌های پیشین به چشم می‌آید. طراحی چراغ‌های جلو این خودرو مسیری را طی کرده که سایر کراس‌اوور ها و شاسی‌بلندهای پژو رفته‌اند و از این نظر می‌توان آن را نمونه کوچک‌تر 3008 دانست. طرح چراغ‌های جلو البته در آغاز عرضه کمی نامانوس بود اما به‌مرور با گسترش نصب بر روی محصولات پژو طراحی آن‌ها عادی‌تر شد و اکنون می‌توان گفت طرح مناسبی دارد به‌ویژه که کشیدگی آن‌ها روی گلگیر باعث می‌شود 2008 بزرگ‌تر ازآنچه هست به نظر برسد. از نظر ابعاد این خودرو در حد هاچ‌بک های شهری پژو است که اندکی کشیده و البته مرتفع‌تر شده است و این مسئله به‌ویژه وقتی در خیابان از کنار 208 یا 308 می‌گذرید بیشتر به چشم می‌آید. این روندی است که البته تولیدکنندگان خودروهای کراس‌اوور کوچک در پیش گرفته‌اند و نمی‌توان از این نظر به پژو انتقادی کرد. در نگاه اول ظاهر 2008 هماهنگ است و ابعاد آن حداقل از نمای بیرونی قابل‌قبول به نظر می‌رسد. طول این خودرو 4.2 متر است که حدود 20 سانتی‌متر از مدل‌های هاچ‌بک 208 بیشتر است اما فاصله محوری آن برابر با 208 است و افزایش طول به‌طور کامل به صندوق رسیده تا به این ترتیب این خودرو فضایی معادل 410 لیتر در صندوق عقب در اختیار راننده بگذارد (که با خواباندن صندلی‌ها به 1400 لیتر می‌رسد)، فضایی که البته به کار ما هم آمد و توانستیم تجهیزاتمان را به‌راحتی در آن جای دهیم. در نمای عقب طرح چراغ‌ها مشابه آن چیزی است که بر روی بسیاری دیگر از مدل‌های پژو می‌بینیم و به‌وضوح طرحی متفاوت و خاص است و باز هم کشیدگی آن‌ها در کناره‌های بدنه عرض 1.7 متری 2008 را بیشتر نشان می‌دهد.
پس از بررسی خودرو نوبت به راندن آن می‌رسد. قطعا یافتن دوستی آن‌هم در خارج از ایران که مالک پژو 2008 باشد و بپذیرد که خودرویش را برای آزمایش در اختیار ما بگذارد خوش‌شانسی بزرگی بود و از آن بهتر اینکه خودروی موردنظر ما از سری GT Line با بالاترین سطح تجهیزات بود. همه این‌ها را می‌توان به‌حساب خوش‌شانسی گذاشت اما اینکه این ملاقات باید در کشور سوئیس انجام شود شاید کمی بدشانسی ما بود! اروپایی‌ها و به‌ویژه کشورهای اروپای غربی قوانین سختی در زمینه رانندگی دارند اما با این وجود اروپایی‌ها هم سوئیس را به‌عنوان کشوری کابوس‌وار برای رانندگی می‌نامند که البته بی‌دلیل هم نیست؛ سوئیس یکی از سخت‌ترین قوانین را در زمینه رانندگی در اروپا و جهان دارد و پلیس این کشور به‌هیچ‌عنوان در این زمینه مسامحه نمی‌کند. تقریبا در تمام خیابان‌ها و جاده‌ها دوربین‌های کنترل سرعت نصب شده و این مسئله شامل خیابان‌های شهری هم می‌شود. به‌علاوه تغییرات مکرر سقف سرعت در طول یک مسیر کار را برای رانندگی دشوارتر هم می‌کند و درنهایت لزوم رعایت دقیق حق تقدم‌ها راندن را برای ما دشوارتر هم می‌کرد. این آخری البته نیازی به حضور و نظارت پلیس ندارد چراکه دیگر راننده‌ها اصلا در این زمینه کوتاه نمی‌آیند و زمانی که حق تقدیم عبور با آن‌ها باشد حتی نیم‌نگاهی هم به پدال ترمز ندارند و با سرعت و بدون توجه به احتمال خطا از سوی راننده دیگر از تقاطع یا میدان عبور می‌کنند. همه این‌ها باعث شد قبل از راندن خودرو ناچار شویم یک‌بار دیگر تمام قوانین مربوط به حق تقدم در زمان رانندگی را مرور کنیم!
وقتی به‌عنوان راننده در فضای داخلی 2008 قرار بگیرید مفهوم و فلسفه i-Cockpit را به‌خوبی درک می‌کنید. بدون توجه به وضعیت تنظیم صندلی‌ها، نشان‌دهنده‌ها دقیقا در راستای دیدتان است و فرمان کوچک خودرو هیچ‌گاه مانع از دیدن آن‌ها نمی‌شود هرچند عادت کردن به فرمان کوچک خودرو به‌ویژه در چند دقیقه اول رانندگی اندکی دشوار است. قبل از این ایده‌های متعددی در زمینه نصب نشان‌دهنده در محلی که فرمان مانع از دید آن‌ها نشود وجود داشته که ایده نصب آن‌ها در وسط و بالای داشبورد هم در میان آن‌ها است هرچند درنهایت خیلی پرطرفدار نشد اما با سبک طراحی داخلی پژو مشکلی از این نظر وجود ندارد. به‌علاوه شکل داشبورد خودرو به‌گونه‌ای است که فضای پای کافی برای راننده وجود دارد و حتی با تنظیم صندلی در وضعیت جلوتر از حد معمول هم مشکلی برای راندن 2008 نخواهید داشت. مدل در اختیار ما از سری GT Line با سقف شیشه‌ای بود. این سقف هرچند فاقد سانروف است (که بر خلاف ایران در بازارهای اروپایی مشتری چندانی ندارد) اما به دلیل آنکه نور بیرون را به داخل خودرو می‌رساند باعث بزرگ‌تر دیده شدن فضای داخلی می‌شود. البته فضای داخلی 2008 را بدون در نظر گرفتن این موضوع هم نمی‌توان چندان کوچک دانست. با وجود اشتراک با شاسی با 208 و البته فاصله محوری یکسان، به دلیل ارتفاع بلندتر سقف، فضای داخلی خودرو برای سرنشیان و به‌ویژه سرنشینان عقب قابل‌قبول است و در عقب خودرو دو فرد با قدی حتی در حدود 1.8 متر هم می‌توانند بنشینند. البته فضای پا به‌ویژه اگر سرنشینان جلو بخواهند راحتی بیش از حدی داشته باشند محدود خواهد شد اما اگر بخواهید فضا را منطقی تقسیم کنید می‌توان این خودرو را به‌عنوان یک گزینه منطقی در کلاس خودروهای کراس‌اوور جمع‌وجور دانست.
حرکت را آغاز می‌کنیم و البته با کمک سیستم نویگیشن این خودرو می‌توان تا حد زیادی اطمینان داشت حداکثر سرعت هم به‌درستی رعایت می‌شود چراکه این سیستم مانند تمامی نویگیشن‌های امروزی حداکثر سرعت مجاز در منطقه را به راننده اعلام می‌کند. از طریق همین صفحه نمایش می‌توان تنظیمات مختلفی ازجمله سیستم صوتی خودرو، تنظیمات خودرو ازجمله فعال یا غیرفعال کردن سنسورهای اطراف و سیستم ترمز اضطراری و ... را انجام داد ضمن آنکه با اتصال به تلفن همراه، علاوه بر پخش آهنگ و ارتباط تلفنی می‌توان از بخشی از برنامه‌های تلفن همراه بر روی این سیستم نیز استفاده کرد.
2008 در رانندگی شهری خودروی آرام و بی‌صدایی است و هرچند سطح صاف خیابان‌های ژنو تفاوت زیادی با خیابان‌های پر دست‌انداز ایران دارد اما در چند نوبت که به عمد خودرو را در سرعت‌گیرها یا اندک دست‌اندازهای مسیر به چالش کشیدیم شاهد آرامش کابین 2008 بودیم چراکه سیستم تعلیق تا حد زیادی ضربات را جذب می‌کند و مانع انتقال آن به داخل اتاق می‌شود و از این نظر از کپچر بهتر بود هرچند در این زمینه و در بازار ایران می‌توان نیسان جوک را موفق‌تر دانست.
خودروی مورد آزمون ما به موتور 1.2 لیتری توربو با 130 اسب بخار قدرت و گیربکس 6 سرعته خودکار مجهز بود و مجموع این‌ها توانست عملکرد مناسبی در رانندگی شهری داشته باشد. تعویض دنده‌ها بسیار نرم است و عملا متوجه آن نمی‌شوید ضمن آنکه ورود توربوشارژر این خودرو به مدار در رانندگی شهری بسیار آرام روی می‌دهد و خودرو خشونت مشخصی ندارد.
دید اطراف خودرو مناسب است و راننده به‌خوبی می‌تواند گوشه‌های خودرو در جلو را ببیند ضمن آنکه بهره‌گیری از سنسورها در گوشه‌ها و البته دوربین عقب باعث می‌شود تردد و پارک کردن در شهر آسان باشد. راندن در خیابان‌های ژنو شاید یکی از خسته‌کننده‌ترین کارها باشد چراکه غیر از استرس قوانین رانندگی و حق تقدم‌ها، در فواصل بسیار کوتاه تقاطع‌هایی با چراغ راهنمایی نصب شده و مدام باید توقف کنید و در این صورت اگر سیستم start-stop روشن باشد خودرو مدام با هر توقف خاموش و روشن می‌شود، امری که هرچند مصرف سوخت را کاهش می‌دهد اما به‌ویژه برای ما ایرانی‌ها با بنزین 1000 تومانی بی‌فایده و آزاردهنده است تا جایی که در دومین تقاطع آن را خاموش کردیم. به دلیل کسل‌کننده بودن راندن در شهر، با کمک نویگیشن، مسیر یک جاده کوهستانی را در پیش گرفتیم و اینجا بود که توانستیم کمی 2008 را جدی‌تر بررسی کنیم هرچند در این جاده نسبتا فرعی هم دوربین‌های کنترل سرعت حضور پررنگ و آزاردهنده‌ای داشتند! در شیب‌های مسیر فرصتی شد تا توانایی موتور 2008 را به چالش بکشیم. همان‌طور که اشاره کردیم این خودرو از بالاترین موتور قابل عرضه در اروپا یعنی نمونه 1.2 لیتری توربو با قدرت 130 اسب بخار و گشتاور 230 نیوتون متری بهر می‌برد و این گشتاور مناسب که دورهای موتور پایین به دست می‌آید در این جاده کوهستانی به‌خوبی خود را نشان داد و در شیب‌های تند مسیر به‌هیچ‌عنوان حسی از واماندگی در موتور خودرو حس نمی‌شود. هر بار با فشردن پدال گاز، خودرو به‌خوبی خود را بالا می‌کشید ضمن آنکه گیربکس هم در این میان ‌همراهی خوبی با موتور دارد. آزمون توانایی‌های این خودرو در زمینه هندلینگ با توجه به ریسک حضور پلیس در صورت رانندگی سریع اندکی دشوار بود اما حضور در جاده کوهستانی فرصتی به ما داد تا حداقل در پیچ‌های تند مسیر توانایی 2008 را به چالش بکشیم. در این زمینه 2008 عملکرد خوبی داشت و در پیچ‌های تند به‌خوبی در مسیر باقی می‌ماند هرچند سرنشینان تا حدی حرکت عرضی بدن را تجربه می‌کنند و راننده اندکی بی‌تعادلی را به‌ویژه در بخش عقب خودرو حس می‌کند ولی در مجموع بر اساس آزمون انجام گرفته 2008 نمره قبولی گرفت. در یکی از پیچ‌ها سرعت را تا حد امکان بالا بردیم تا جایی که ESP وارد مدارد شد و کنترل دریچه گاز را تا حد زیادی در دست گرفت (و البته به خاطر پیچ تند سرانجام همراهمان ‌هم بیدار شد!) اما با وجود سرعت غیرمتعارف ما، 2008 به‌خوبی در پیچ خود را حفظ کرد. خودروی مورد بررسی ما به سیستم Grip Control مجهز است که سیستم مدیریت پایداری و کشش پژو است و مشابه آن را معمولا در خودروهای شاسی بلند 4WD دیده‌ایم و البته احتمالا در نمونه‌های عرضه شده در ایران نصب نخواهد شد. با کمک این سیستم که از طریق یک ولوم در کنسل میانی تنظیم می‌شود می‌توان نوع سطح مسیر را به خودرو اطلاع داد تا خودرو بتواند متناسب با آن میزان گشتاور را تنظیم کند. به این ترتیب در سطوح گلی، برفی و لغزنده و شنزارها، خودرو به‌خوبی می‌تواند خود را حفظ کند ضمن آنکه از طریق همین سیستم می‌توان ESP و ASR را خاموش کرد هرچند در سرعت بالای 50 کیلومتر در ساعت به‌طور خودکار این دو سیستم وارد مدار می‌شوند. در روز آزمایش فرصتی برای آزمون توانایی این سیستم در سطوح مختلف پیش نیامد اما بررسی نشریات خارج از ایران تایید می‌کند این سیستم هرچند نمی‌تواند عملکردی مانند آنچه در خودروهای شاسی بلند می‌بینیم داشته باشد اما تا حدی می‌تواند به کارکرد بهتر خودرو در سطوح مختلف کمک کند.
در انتهای مسیر و برای آزمون توانایی دیگر 2008، مسیرمان را به اتوبان تغییر دادیم، اتفاقی که مانند باز شدن درب‌های بهشت بود چراکه این بار می‌توانستیم تا 120 کیلومتر در ساعت سرعت بگیریم (هرچند برای کاهش ریسک بالاتر رفتن سرعت، لیمیتر خودرو را فعال کرده بودیم). گشتاور بالای این موتور باعث می‌شود در حالت کروز در سرعت 120 کیلومتر در ساعت، گیربکس بر روی دنده 6 قرار داشته باشد تا با دور موتوری در محدوده 2500، مصرف سوخت کاهش پیدا کند. صدای داخل کابین در این سرعت اندک است و عملا می‌توان گفت کابین در این شرایط صدای ایده‌آلی داشت. در همین مسیر با کاهش سرعت به حدود 60 کیلومتر بر ساعت و تخت کردن دوباره گاز، به دنبال واکنش موتور خودرو بودیم و اینجا بود که توربو شارژر با قدرت وارد مدار شد و همزمان گیربکس با کاهش پیوسته سه دنده ما را همراهی کرد تا طی چند ثانیه بار دیگر به سرعت 120 کیلومتر در ساعت برسیم هرچند همراهمان تذکر داد تکرار این کار در بزرگراه می‌تواند باعث تماس سایر راننده‌ها با پلیس به دلیل رانندگی خطرناک شود و ناچارا از ادامه این آزمون در سرعت‌های دیگر منصرف شدیم.
جمع‌بندی
پس از تستی چندساعته، نوبت به خداحافظی با 2008 بود و برای ما هم زمان جمع‌بندی. اگر بخواهیم خودروی مورد بررسی را قضاوت کنیم می‌توان نمره مناسبی به آن داد. در بازار اروپا قیمت این خودرو اندکی بالاتر از هاچ‌بک‌ها است و این برای خریدارانی که به دنبال خودرویی با ظاهر شاسی بلند هستند بسیار خوب است. فضای داخلی هرچند بزرگ نیست ولی مناسب است و طراحی داخلی هم به‌گونه‌ای است که قطعا به‌زودی از آن سیر نمی‌شوید چراکه نوآوری‌های مناسبی در طراحی آن دیده می‌شود که از آن جمله می‌توان به شکل نشان‌دهنده‌ها، ترمز دستی و .. اشاره کرد. راندن خودرو لذت‌بخش است و به‌ویژه اگر در ایران با موتور 1.6 لیتری توربو وارد بازار شود قطعا حریفی بسیار قدرتمند خواهد بود چراکه توانایی آن را در DS5 با وزن بیشتر دیده‌ایم هرچند احتمالا نمونه‌های تنفس طبیعی آن به‌عنوان مدل پایه در ایران عرضه خواهد شد. از نظر هندلینگ در استفاده‌های روزمره مشکلی ندارد و اگر بخواهید کمی شیطنت کنید هم همراتیان می‌کند هرچند همیشه با ESP مراقب شما است ضمن آنکه نباید انتظار یک خودروی اسپرت را از آن داشته باشید. در نظر راحتی کابین خودروی مناسبی است و فضای داخلی قابل‌قبولی دارد که در مجموع آن را به گزینه‌ای مناسب برای خانواده‌ها و جوانان تبدیل می‌کند.
اما برای بازار ایران وضعیت کمی مبهم است. در زمان نگارش این مطلب هنوز قیمت خودرو و حتی آپشن‌ها و امکانات آن نهایی نشده و به این ترتیب قضاوت سخت خواهد بود اما با توجه به آنکه برچسب "تولید داخل" بر روی آن است می‌توان انتظار داشت قیمتی پایین‌تر از رقبای هم‌سطحش (کپچر، جوک، C-HR، تیوولی و ...) داشته باشد و البته با صف مشتریانی که برای خریدش لحظه‌شماری می‌کنند قطعا در فروش اولیه موفق خواهد بود هرچند قضاوت نهایی را باید به زمان ارائه اطلاعات بیشتر در زمینه 2008 ویژه بازار ایران محول کنیم.

* نویسندگان: بابک وفایی-مهدی اسدی