به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از خبرگزاری صدا و سیما؛پیمان پیرایش، مدیرکل نظارت بر اجرای استاندارد صنایع فلزی سازمان ملی استاندارد ایران درباره استانداردهای خودرویی اعلام کرد: استاندارد به خودرو به عنوان یک مجموعه واحد مینگرد و قطعات، سیستمها و مجموعههای فنی مجزای مهم و همچنین عملکردهای آنها را در قالب یک مجموعه همگن مورد بررسی قرار میدهد.
وی افزود: این استانداردها به عنوان استانداردهای جداگانه تأیید نوع خودرو مطرح بوده و تعداد آنها بر اساس شرایط مختلف میتواند تغییر پیدا کند.
پیرایش با اشاره به الزامی شدن اجرای تمامی استانداردهای جداگانه اجباری ایمنی عملکردی تأیید نوع خودرو از سال 1384 و همچنین پیرو اجرای قانون ارتقاء کیفی تولید خودرو و سایر تولیدات صنعتی داخلی اظهار داشت: در حال حاضر همه تولیدکنندگان خودرو برای اخذ تأییدیه از این سازمان، باید همه ضوابط و الزامات استانداردهای جداگانه مذکور را که مستند به الزامات و قوانین (دایرکتیوها) اتحادیه اروپاست، رعایت کنند.
مدیرکل نظارت بر اجرای استاندارد صنایع فلزی در همین زمینه ادامه داد: دسته دوم استانداردهای خودرویی به بررسی مشخصات و الزامات تک تک قطعات و مجموعههای خودرو از جمله فیلتر هوا و روغن، رادیاتور و سیبک بصورت مجزا میپردازد و عملکرد آنها را مورد بررسی قرار میدهد.
پیرایش گفت: این دسته استانداردهای خودرویی بر اساس میزان اهمیت و کاربرد قطعات مختلف، حدود 40 عنوان استاندارد را شامل میشود که در شورای عالی استاندارد تصویب و در مراکز تولیدی و مبادی گمرکی به مورد اجرا گذاشته شده است. سایر قطعات خودرو باید بر اساس استانداردهای کارخانهای یا الزامات کیفی هر خودروساز، به صورت مجزا و توسط خود تولیدکننده خودرو مورد بررسی قرار گیرد.
وی تاکید کرد: تا زمانی که یک نوع خودرو امکان رعایت استانداردهای جداگانه اجباری ایمنی عملکردی تأیید نوع خودرو را داشته باشد، ادامه تولید آن از نظر این سازمان بلامانع بوده و ایجاد هرگونه محدودیت تولید در این زمینه در حیطه وظایف و اختیارات وزارت صنعت، معدن و تجارت است.
پیرایش با بیان اینکه سازمان ملی استاندارد ایران از لحاظ وجود سطوح ایمنی قابل پذیرش در خودروهای تولید داخل (مطابق با استانداردها و مقررات الزامات اروپایی)، به بررسی آن خودروها میپردازد ادامه داد: علاوه بر آزمونها و الزاماتی که خودروها باید در زمان تأیید نوع اولیه رعایت کنند، تولید کنندگان بر اساس میزان تولید هر محصول، ملزم به انجام آزمون در زمینه تعدادی از استانداردهای جداگانه اجباری و احراز انطباق با الزامات آنها بوده و بدین ترتیب از لحاظ ایمنی مورد بررسی قرار میگیرند.