به گزارش پایگاه خبری«عصرخودرو» به نقل از مهر ، «نزدیک به1 میلیون دستگاه انواع خودرو و نیم میلیون دستگاه نیز موتور سیکلت در آذربایجان شرقی در حال تردد است. سهم شهر تبریز از این تعداد وسایل نقلیه موتوری، نیم میلیون دستگاه خودرو و 100هزار دستگاه نیز موتورسیکلت است.» اینها اظهارات یک مقام پلیس راهور استان است.
اگر سرانه استاندارد خودرو براساس معیارهای پذیرفتهشده در عرصه جهانی را مبنا قرار دهیم، این تعداد خودرو برای شهری با نزدیک 2 میلیون نفر جمعیت با ساختار شهرسازی سنتی و قدیمی، شاید بیش از 3 یا 4 برابر ظرفیت قابل پذیرش و تحمل آن باشد.
تعدد خودرو در شهر ملزومات بسیاری را میطلبد. البته بهتر است اینگونه بگوییم که رانندگان متعدد خودروهای متعدد، انتظاراتی از شهرشان دارند که بتوانند بدون هیچگونه مشکلی، با خودروشان در شهر تردد داشته باشند و در سریعترین زمان ممکن به مقصد خود برسند.
انتظار داریم در مورد دسترسی به جایگاه سوخت مشکلی نداشته باشیم
مهمترین این نیازها را میتوان مایه حیات و فعالیت این خودروها دانست؛ یعنی بنزین. در دنیای امروز بنزین یکی از مهمترین ارکان زندگی شهری به شمار میرود که همچون آب، غذا، هوا و...، و بیشتر از سایر خدمات شهری، برای مردم نیاز و مهم است.
اما شهروندان تبریزی در اینباره حرفهای زیادی برای گفتن دارند. علی حسینزاده، کارمند یکی از ادارات تبریز است که در منطقه مرکزی شهر سکونت دارد اما محل کارش در غرب شهر قرار گرفته است. او میگوید: اگر یک روز این ماشین نباشد، زندگی من فلج میشود.
این شهروند تبریزی با ذکر این نکته که هرچند درخواست کاهش قیمت بنزین به صورت فوری شاید درخواست معقولی نباشد اظهار میکند: حداقل انتظار داریم در کلانشهری که زندگی میکنیم، بتوانیم در هرنقطه از شهر و هر زمانی، به پمپ بنزین یا جایگاههای سوخت دسترسی داشته باشیم.
چند جایگاه برای 250هزار هکتار؟
اگر به پمپبنزینهای معروف و جلوی چشم تبریز بخواهیم اشاره کنیم، میتوان تقریبا 15 مورد را نام برد که جایگاههای سوخت بلوار ستارخان، ترمینال، خیابان عباسی، شهرک باغمیشه، بلوار 29 بهمن، از جمله اینهاست. تبریز 250هزار هکتار جمعیت دارد که اگر بخواهیم نسبت توزیع این جایگاههای سوخت را در سطح شهر در نظر بگیریم، به عدد و رقم مطلوبی نمیرسیم.
این در حالی است که همین جایگاهها نیز به صورت متوازن در شهر پراکنده نشدهاند. برای مثال دو ایستگاه نزدیک به هم در خیابان عباسی وجود دارد درحالی که مرکز شهر یعنی حومه میدان ساعت، تهی از این خدمت شهری شده است.
هنگامی که عجله داشته باشم، بنزین زدن واقعا کار مشقتباری است چون پیدا کردن جایگاه سوخت نزدیک، کار آسانی نیست و زمان زیادی میگیرد.
یک شهروند دیگر تبریزی در اعتراض به این موضوع میگوید: هنگامی که عجله داشته باشم، بنزین زدن واقعا کار مشقتباری است چون پیدا کردن جایگاه سوخت نزدیک، کار آسانی نیست و زمان زیادی میگیرد.
او همچنین بیان میکند: در گذشته حداقل در مرکز شهر یعنی در میدان ساعت، پمپ بنزینی بود که نسبتا در دسترس بود ولی حالا آن هم جای خود را به ایستگاه مترو داده است.
این شهروند تبریزی با لحنی انتقادی اضافه میکند: در جادهها بیشتر و متوازنتر از شهر جایگاه سوخت بنزین داریم.
افزایش نه اما توازن چرا؟
فرماندار تبریز نیز جزو منتقدین این اوضاع است. او در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه جایگاه سوختهایی مثل گاز طبیعی و بنزین در هر مسیر و هر محدوده جغرافیایی شهر باید به سهولت در دسترس مصرفکنندگان قرار بگیرد، میگوید: البته این به آن معنا نیست که باید تعداد پمپبنزینها زیاد باشد.
اگر چنانچه شرایط و مکانیابی مناسب صورت بگیرد و درخواستها ازشرکت نفت ارائه گردد، ما از سرمایهگذاران برای احداث جایگاههای جدید سوخت حمایت میکنیم.
رحیم شهرتیفر بیان میکند: توزیع شرکت فرآوردههای نفتی در داخل شهر و استان باید با برنامهریزی انجام شود و آن نیز با توجه به ترددها و فواصل معین میتواند افزایش یابد.
فرماندار تبریز همچنین با اشاره به طرحهای مسیرگشایی و تعریض و احداث پروژههای عمرانی که سبب برچیدهشدن برخی از جایگاههای سوخت در برخی نقاط شهر تبریز شده است، اظهار میکند: به عنوان مثال بجای جایگاه سوخت میدان ساعت و پارک گلستان، مراکز و جایگاههای جدیدالاحداث توزیع سوخت خیابان پاسداران و مسیر انتهایی عباسی و شهید کسایی اضافه شده است.
شهرتیفر تاکید میکند: اگر چنانچه شرایط و مکانیابی مناسب صورت بگیرد و درخواستها ازشرکت نفت ارائه گردد، ما از سرمایهگذاران برای احداث جایگاههای جدید سوخت حمایت میکنیم.
به شهرداری مربوط نیست، اینجانب نیز مشکلی ندارم
با توجه به اینکه رویداد بزرگ گردشگری «تبریز 2018» بیش از آنچه در تقویم میبینیم به ما نزدیکتر است، باید در نظر داشت که اینگونه خدمات در سطح شهر از جمله عواملی هستند که بر اذهان گردشگران تاثیر بسیار میگذارند.
بسیاری از شهروندان، تامین و پشتیبانی از جایگاههای سوخت بنزین را از وظایف شهرداری میدانند اما یکی از اعضا شورای شهر تبریز در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان میکند: جایگاه های سوخت امروزه در دست بخش خصوصی است و خارج از اختیارات شورای شهر و شهرداری می باشد و همچنین در فرایند صدور مجوزهایشان مجموعه شهرداری تنها به عنوان استعلامکننده عمل میکند.
فریدون بابایی اقدم در واکنش به اعتراض شهروندان مبنی بر توزیع نامتوازن جایگاههای سوخت در سطح شهر، به عنوان یک شهروند تبریزی با بیان اینکه در خصوص جایگاه های سوختی و تمرکز آن مشکلی نداشته است، میافزاید: بنده تاکنون معضلی را مشاهده ننمودهام و همیشه ازیک جایگاه سوختی استفاده میکنم.
گرچه شهرداری و شورای شهر تبریز جایگاههای سوخت را مرتبط با وظایف این دستگاه نمیدانند اما با توجه به اینکه رویداد بزرگ گردشگری «تبریز 2018» بیش از آنچه در تقویم میبینیم به ما نزدیکتر است، باید در نظر داشت که اینگونه خدمات در سطح شهر از جمله عواملی هستند که بر اذهان گردشگران تاثیر بسیار گذاشته و ذهنیتشان را از پایتخت گردشگری جهان اسلام میسازند.
متاسفانه علیرغم تلاشهای فراوان، شرکت فرآوردههای نفتی پاسخگوی سوال ما درباره موضوع این گزارش نشد.
توجیه مسئولان همواره درمورد کمبودهای شهر، نبود منابع و امکانات بوده است اما در مواردی اینچنینی بیشک هنر مدیریت از همهچیز لازمتر است. هنری که با افزایش منابع نه، بلکه با توریع مناسب و توزیع منابع و امکانات تعریف میشود. اما در هر صورت تا زمانی که خود مسئولان حفرهای را لمس نکنند، بعید است نسبت به پر کردن آن اقداماتی صورت دهند.